ՍԴՀԿ-ի գնահատականները կոշտ են

ՍԴՀԿ անդամները, ովքեր շաբաթ օրվանից Երեւանում են գտնվում կուսակցության 19-րդ համագումարին մասնակցելու համար, շարունակում են իրենց մտահոգությունը հնչեցնել հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ:

Ի տարբերություն մյուս երկու ավանդական կուսակցությունների` ՀՅԴ-ի եւ ՀՌԱԿ-ի, հնչակյաններն իրենց մտահոգությունները հնչեցնում են շատ ավելի կոշտ եւ չեն փորձում Սերժ Սարգսյանին ազատել ստեղծված իրավիճակի պատասխանատվությունից` մեղքը ԱԳ նախարարի վրա գցելով: Հնչակյանները սկսեցին կոշտ գնահատականներ հնչեցնել դեռեւս կուսակցության` շաբաթ օրը տեղի ունեցած համագումարում: Ըստ մեր աղբյուրների, այնուհետեւ Ծաղկաձորում, 3 օր շարունակված եւ երեկ ավարտված փակ քննարկումների ժամանակ, նույնքան կամ առավել կոշտ գնահատականներ են հնչել: Երեկ էլ լրագրողների հետ են հանդիպել կուսակցության նորընտիր Կենտրոնական վարչության անդամներից 2-ը` Լիբանանի խորհրդարանի նախկին պատգամավոր Եղիա Ջերեջյանն ու Լիբանանի ներկայիս խորհրդարանի պատգամավոր Սեպուհ Գալփակյանը, ովքեր արդեն հրապարակային խոսել են այդ ամենի մասին: Մասնավորապես, Եղիա Ջերեջյանը հաստատել է, որ հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ շատ խիստ քննադատական գնահատականներ են հնչել ՍԴՀԿ-ի փակ քննարկումների ժամանակ: Ըստ Ջերեջյանի, հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ Սփյուռքում եւ Հայաստանում միատեսակ մոտեցում չկա: Ջերեջյանը դա բացատրել է «ժողովուրդ-իշխանություն անվստահության մթնոլորտի» առկայությամբ: «Կան եզրակացություններ, որոնք բանաձեւերի մեջ չկան, բայց մարդիկ վախենում են, որ ապագան կարող է ի վնաս մեզ գնալ: Նույնիսկ մեր կուսակցության մեջ այս կապակցությամբ տարբեր տեսակետներ արտահայտվեցին»,- ասել է Ջերեջյանը: Լիբանանի խորհրդարանի պատգամավոր Սեպուհ Գալփակյանն էլ ասել է, որ Սփյուռքի հետ հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցը քննարկելու` Սերժ Սարգսյանի քայլը «խիզախ է, բայց` ուշացած», եւ Սարգսյանը շատ դժվարությունների կհանդիպի: «Որովհետեւ հստակ տեսակետներ կան, որ Հայաստանի կողմից նման քայլը անընդունելի է»,- ասել է Գալփակյանը` հավելելով, որ Սփյուռքի գաղթօջախների, հատկապես` լիբանանահայության կողմից սուր քննադատություններ են լինելու: «Այս քայլը ուշացած է: Նրա կողմից նախատեսված այցելությունները պետք է կատարվեին նախքան արձանագրությունները»,- շեշտել է ՍԴՀԿ Կենտրոնական վարչության նորընտիր անդամը: Բայց ՍԴՀԿ-ի մտահոգությունները այսքանով չեն ավարտվում, եւ մեր տեղեկություններով, եռօրյա փակ քննարկումների արդյունքում հնչակյանները ընդունել են նաեւ հայտարարություններ, որոնք առաջիկայում պետք է ներկայացվեն հանրությանը: ՍԴՀԿ մամլո խոսնակ Նարեկ Գալստյանը երեկ մեզ տեղեկացրեց, որ այդ հայտարարությունները առնչվում են ոչ միայն հայ-թուրքական հարաբերություններին ու Ղարաբաղի հարցին, այլ նաեւ` Ջավախքին: Իսկ այս հարցերը քննարկելուց բացի, ՍԴՀԿ-ում, ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք, տեղի են ունեցել այդ կուսակցության Կենտրոնական վարչության ընտրությունները: Երեկ կեսօրին ընտրությունները ավարտվել են եւ Կենտրոնական վարչության անդամներ են ընտրվել 9 հոգի: Նարեկ Գալստյանի փոխանցմամբ, ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության նոր կազմը այսպիսին է` Սեդրակ Աճեմյան (ԱՄՆ), Գրիգոր Խուդանյան (ԱՄՆ), Վազգեն Կալտակչյան (ԱՄՆ), Հակոբ Տիգրանյան (Կիպրոս), Եղիա Ջերեջյան (Լիբանան), Սեպուհ Գալփակյան (Լիբանան), Վահան Շիրխանյան (Հայաստան), Գուրգեն Եղիազարյան (Հայաստան) եւ Դիեգո Կարա-Մանուկյան (Ուրուգվայ): Կենտրոնական վարչության անդամները մինչեւ ուրբաթ օրը պետք է առանձին նիստ հրավիրեն, որի ընթացքում նրանք կընտրեն վարչության նոր ատենապետին, փոխատենապետին, ատենադպիրին: Մենք արդեն տեղեկացրել ենք, որ ըստ մեր աղբյուրների, շատ մեծ է ատենապետի պաշտոնում Սեդրակ Աճեմյանի վերընտրվելու հնարավորությունը: Նշենք նաեւ, որ բացի Կենտրոնական վարչության անդամներից, այս օրերին ընտրվել են նաեւ ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության երկու փոխանդամներ, ովքեր անհրաժեշտության դեպքում կփոխարինեն վարչության այս կամ այն անդամին, եթե որեւէ մեկը մինչեւ մյուս համագումար դուրս գա վարչության կազմից: Փոխանդամներ են ընտրվել Արարատ Մկրտչյանը` Հայաստանից, եւ Համբիկ Սարաֆյանը` ԱՄՆ-ից:
 http://www.armtimes.com/4881

ՍԴՀԿ-ն եւ հայությունը' պահանջատեր

Երեկ երեկոյան ավարտվել է Սոցիալ դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության հերթական 19-րդ Համագումարը, որին մասնակցում էին Հայաստանի և Սփյուռքի հայաշատ տարբեր քաղաքներից ժամանած պատվիրակներ:

 Այսօր կուսակցությունը հանդես է եկել պաշտոնական հայտարարությամբ, որում մասնավորապես ասվում է.

             «Համագումարն ընդգծեց, որ Հայաստանի Հանրապետությունը Թուրքիայի հետ հարաբերություններ հաստատելիս չի կարող անտեսել պատմության դառը փորձը: Մեկնելով այս իրողությունից' ՍԴՀԿ-ը մերժում է Թուրքիայի հետ ներկա սահմանները ընդունող որևէ արձանագրություն, մերժում է թուրքական ժխտողական պատմագրության ներկայացուցիչների հետ հայ և թուրք պատմաբաններից բաղկացած ցանկացած հանձնաժողով:

Հետևաբար, Հայաստան-Թուրքիա միջպետական հարաբերությունների նախաքայլը պետք է լինի պատմության առջև իր անցյալի պատասխանատվությունը ստանձնելու Թուրքիայի պատրաստակամությունը:

Սփյուռքը հետևանք է թուրքական իշխանությունների ծրագրած և գործադրած ցեղասպանության: Հետևաբար, համայն հայությունը  մնում է պահանջատերի իր դերի մեջ ու շարունակելու է  հետապնդել հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և իր իրավունքների պաշտպանությունը ' անկախ այն բանից, թե ինչպիսի հարաբերություններ կզարգանան Հայաստանի և Թուրքիայի միջև»:

            Քննարկելով Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացը' ՍԴՀԿ 19-րդ համագումարը վերահաստատել է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հարցը պետք է լուծվի ազգերի ազատ  ինքնորոշման իրավունքի միջազգային սկզբունքի համաձայն:

«Համագումարն անընդունելի է համարում մեզ պարտադրվող Մադրիդյան սկզբունքները, որոնք ենթադրում են միակողմանի զիջումներ հայկական կողմից: Համագումարը համարում է, որ Արցախի համար ոչ նպաստավոր այս առաջարկները հետևանք են բանակցային գործընթացից Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության դուրս մղման:

Համագումարը դիմում է  միջազգային ընտանիքին ճանաչելու Արցախի  անկախությունը գոյություն ունեցող տարածքի վրա, որն հաստատվել է ԼՂՀ-ում անցկացված հանրաքվեի արդյունքում»,-ասված է հայտարարության մեջ:

            Համագումարը լուրջ մտահոգություն  է արձանագրել Ջավախքի մեջ ստեղծված իրավիճակի կապակցությամբ. «Վրացական իշխանությունների վարած ազգայնամոլ քաղաքականությունը դրսևորվում է հայ բնակչության քաղաքացիական իրավունքների ոտնահարմամբ: Ջավախքում հետևողականորեն արգելափակվում են հայության ազգային համախմբանը ուղղված բոլոր ճիգերն ու քայլերը»:     

Քննարկելով Հայաստանի ներկա քաղաքական իրավիճակը, համագումարը արձանագրել է, որ Հայաստանն այժմ գտնվում է ժողովրդավարության միջազգային չափանիշներից հեռու:

« Հայաստանում այսօր առկա են օրինականության, մարդու իրավունքների,  խոսքի ազատության,  սոցիալական  արդարության և ազատ մրցակցության սկզբունքների լուրջ ոտնահարումներ: Հնչակյան կուսակցությունը համոզված է, որ վերոնշյալ խնդիրները կարելի է լուծել միայն հասարակության վստահությունը վայելող իշխանության միջոցով:

Այսպիսով' համագումարը վճռեց, որ ՍԴՀԿ-ն  Հայաստանում շարունակելու է ձգտել վերականգնելու ժողովրդավարությունը, օրինականությունը և սահմանադրական կարգը»,-ասված է հայտարարության մեջ:

http://a1plus.am/am/politics/2009/09/30/sdhk

«Իրականանում է Հայաստանը Սփյուռքից տարանջատելու քաղաքականությունը»

ՍԴՀԿ ԱՄՆ ներկայացուցիչը ուշացած է համարում Ս.Սարգսյանի այցը

«Մտավախությունն այն է, որ սա վերածվելու է PR կամպանիայի: Եվ երբ հանդիպումներ լինեն, «Հ1-»ը նման սովորություն ունի` շատ սիրուն նկարեն, մի քանի խոսքեր ասեն եւ առանց Սփյուռքի կարծիքը լիարժեք ներկայացնելու` ասվի, որ նախագահը գնաց Սփյուռք, հանդիպեց Սփյուռքի ժողովրդի հետ եւ Սփյուռքը համակարծիք է», - երեկ հրավիրած ասուլիսում հայտարարեց Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության Արեւմտյան Ամերիկայի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը:


Վերջինիս կարծիքով` շատ ավելի արդյունավետ պիտի լիներ, եթե այս հանդիպումը լիներ 3 ամիս առաջ: Ինչպես գիտեք` հոկտեմբերի 1-ից մեկնարկելու է Ս.Սարգսյանի ճամփորդությունը հայկական գաղթօջախներ` հայ-թուրքական արձանագրությունների առթիվ Սփյուռքի տեսակետներին ծանոթանալու համար: Հետաքրքրականն այն է, որ Ս.Սարգսյանը Սփյուռք այցելում է այն բանից հետո, երբ Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանն արդեն իսկ հայտարարել է, որ հոկտեմբերի 10-ին հայ-թուրքական արձանագրությունները ստորագրվելու են, ու հայկական կողմը չի հերքել դա: Ասել է թե` անկախ Սփյուռքը ինչ կասի Ս.Սարգսյանին` կբողոքի, հանրահավաք կանի, թե նստացույց, միեւնույն է, որոշված է, որ արձանագրությունները ստորագրվելու են:

Հայ-թուրքական հարաբերություններում Սփյուռքի ներկայացուցիչների կարծիքին տեղեկանալու եւ այդ կարծիքը հաշվի առնելու` Հայաստանի իշխանությունների անկեղծությանը երեկ դժվար էր հավատալ. Սփյուռքում գործող կուսակցության` ՍԴՀԿ-ի հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին տեսակետներ ներկայացնող ասուլիսին ներկա չէր ոչ Հանրային հեռուստատեսությունը, ոչ էլ իշխանական վերահսկողության ներքո գտնվող մի շարք հեռուստաընկերություններ:

Ինչեւէ, ՍԴՀԿ-ն դեռ հրավեր չի ստացել Ս.Սարգսյանի ամերիկյան հանդիպումներին մասնակցելու, եւ Համբիկ Սարաֆյանի խոսքերով` իրենք դեռ չգիտեն` կմասնակցե՞ն, թե՞ ոչ, եւ ի՞նչ ձեւաչափով է լինելու հանդիպումը: «Ինչ որ այսօր ենք ասում, նույնն էլ նախագահին էր ասվելու», - ասաց Սարաֆյանը: ՍԴՀԿ ներկայացուցչի խոսքերով` հայ-թուրքական արձանագրությունների ընդունումը կխորացնի Հայաստան-Սփյուռք անջրպետը: «Հայաստանը Սփյուռքից տարանջատելու Թուրքիայի իրականացրած վաղեմի քաղաքականությունն անուղղակի իրականություն է դառնում», - հայտարարեց նա:

Համբիկ Սարաֆյանը կարծում է, որ Հայաստանի իշխանությունը նահանջի տեղ չունի, արդեն իսկ «այո»-ն ասել է, եւ նահանջը անլուրջ կարող է ընկալվել: ՍԴՀԿ ներկայացուցչի համոզմամբ` հայ-թուրքական արձանագրությունները կարող էին այլ տեսք ունենալ, եթե Հայաստանում առկա ներքին չլուծված խնդիրները չլինեին: «Սրա շարունակությունը, բնականաբար, ղարաբաղյան հարցն է», - ասաց նա: Սարաֆյանը նշում է, որ Սփյուռքը Հայաստանի իշխանության վարած քաղաքականությանը ներազդելու հնարավորություններ չունի, եւ առաջին հերթին դա պետք է անի Հայաստանի ժողովուրդը: «Սփյուռքը չի ժխտում, որ անհրաժեշտ է հարաբերություններ ունենալ: Ինչ վերաբերում է Ցեղասպանության հարցին` Սփյուռքը շատ ավելի միահամուռ է: Ինչպե՞ս կարելի է այս հարցն այսպես արծարծել: Սփյուռքը պատրաստ չի եւ պատրաստ չի եղել երբեք: Եթե Հայաստանի ներքին հարցերը լուծված չեն, ինչպիսի որոշումներ էլ ընդունվեն, միշտ կասկածելի բնույթ են ստանալու», - նկատեց ՍԴՀԿ ներկայացուցիչը:

Համբիկ Սարաֆյանի կարծիքով` Ցեղասպանության ճանաչման հարցում Հայաստանը պետք է հստակ մոտեցում ունենար եւ այն տարանջատեր պետական քաղաքականությունից, պետք է լինեին Սփյուռք-Հայրենիք հասկացություններ, ու հստակ ցույց տրվեր, թե նրանցից որն ինչ առաջնահերթություններ ունի:
http://www.zhamanak.com/article/12892/

ՍՓՅՈՒՌՔԱՀԱՅԵՐԸ ՀԱՄԱՁԱՅՆ ԷԻՆ

Շաբաթ օրը կառավարության նիստերի դահլիճում կայացավ Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության 19-րդ համագումարը, որին մասնակցելու համար Հայաստան էին ժամանել ՍԴՀԿ Սփյուռքի տարբեր կառույցների ներկայացուցիչները։

ՍԴՀԿ համագումարը Հայաստանում անց է կացվում արդեն 2-րդ անգամ։ Ու թեեւ համագումարի հիմնական նպատակը ՍԴՀԿ Կենտրոնական վարչության նոր կազմի ընտրությունն էր, սակայն համագումարը Հայաստանում անցկացնելու պատճառը հատկապես հայ-թուրքական նախաստորագրված արձանագրությունների հարցն էր։ Սույն խնդրին ՍԴՀԿ ներկայացուցիչները անդրադարձան ոչ միայն համագումարի ժամանակ, այլ նաեւ համագումարից հետո` Ծաղկաձորում կայացած փակ քննարկման ժամանակ, որը մինչեւ երեկ դեռ չէր ավարտվել։ Իսկ համագումարին մասնակցելու համար ՍԴՀԿ ներկայացուցիչները, բացի ընդդիմությունից, հրավերներ էին ուղարկել նաեւ իշխանական կուսակցությունների ղեկավարներին, այդ թվում եւ Սերժ Սարգսյանին։ Ընդդիմությունից համագումարին մասնակցում էին ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, ով վերջում հանդես եկավ նաեւ ծավալուն ելույթով, ինչպես նաեւ Կոնգրեսի անդամ կուսակցությունների ղեկավարները։ Ինչ վերաբերում է իշխանական եւ պրոիշխանական ուժերին, ապա Սերժ Սարգսյանը, բնականաբար, համագումարին չէր եկել. փոխարենը, ՀՅԴ-ից ներկա էր Բյուրոյի անդամ Աղվան Վարդանյանը, իսկ մյուս ավանդական կուսակցությունից` ՀՌԱԿ էլ` ատենապետ Հարություն Առաքելյանը։ Վերջին երկուսը նստել էին կողք կողքի եւ աչքի ընկան ոչ միայն նրանով, որ հանդես չեկան անգամ կարճ ողջույնի խոսքով, այլ նաեւ նրանով, որ մի քանի անգամ, երբ ամբողջ դահլիճը հոտնկայս ծափահարում էր Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, նրանք ցուցադրաբար մնացին նստած։ Ինչ վերաբերում է ելույթներին, ապա դրանք, բնականաբար, հագեցած էին Հայաստանի առջեւ ծառացած խնդիրների մասին հիշատակումներով եւ հատկապես` հայ-թուրքական արձանագրություններին առնչվող մտահոգություններով։ Մասնավորապես, ՍԴՀԿ Կենտրոնական վարչության ատենապետ Սեդրակ Աճեմյանը հայտարարեց, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները «զայրույթի հսկա ալիք են բարձրացրել Սփյուռքի գաղթօջախներում»։ Աճեմյանը շեշտեց, որ Հայաստանը հայտնվել է ներքին ու արտաքին դժվարությունների առջեւ, եւ որ դրանց հաղթահարման համար անհրաժեշտ է Հայաստանի եւ Սփյուռքի ջանքերի մեկտեղումը։ «Բայց մենք, դժբախտաբար, հեռու ենք այդ նպատակներից»,- նշեց Աճեմյանը` հավելելով, որ «այսօր տեսնում ենք, թե ինչպիսի պառակտում է առաջացել Հայաստանի ժողովրդի եւ իշխանության միջեւ»։ «Վերջին ամիսներին այդ պառակտումը խորացել է Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ ընթացած բանակցությունների պատճառով, իսկ վերջերս հրապարակված արձանագրությունները հիասթափության հսկա ալիք առաջացրեցին Սփյուռքում ապրող մեր ժողովրդի զավակների մոտ։ .... Երկրորդ խնդիրը, որ մեզ մտահոգում է, բնականաբար` Արցախի հարցն է. հազարավոր հայորդիների արյան գնով ազատագրված տարածքը սակարկության առարկա դարձնելը մեզ համար անընդունելի է»,- հայտարարեց Աճեմյանը։ ՍԴՀԿ Հայաստանյան կառույցի ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանն էլ, անդրադառնալով անկախության տարիներին Հայաստանի ձեռքբերումներին, նշեց, որ այսօր անկախության հարցում «նկատվում է որոշակի նահանջ»։ «Արտաքին քաղաքական ոլորտում դիտվում են գործընթացներ, որոնք լի են վտանգներով, եւ կարող ենք ունենալ անդառնալի բացասական հետեւանքներ` ոչ միայն հայոց պետականության, այլ նաեւ համայն հայության համար»,- իր ելույթում ասաց տիկին Սարգսյանը։ Առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի` Սփյուռքին ուղղված ելույթի հատկապես առանձին հատվածներ ՍԴՀԿ-ի սփյուռքահայ պատվիրակները լսում էին գլխի դրական շարժումներով։ Դա հատկապես աչքի ընկավ այն ժամանակ, երբ առաջին նախագահը, ներկայացնելով երկրում տիրող քաղաքական, սոցիալական, տնտեսական եւ իրավական իրավիճակը, հայտարարեց. «Դա արդյո՞ք չի թուլացնում հենց Սփյուռքի դիրքերը, չի՞ ամաչեցնում Սփյուռքին` իրենց համերկրացիների առջեւ։ Ինչպե՞ս պետք է սփյուռքահայը արժանապատվորեն խոսի ամերիկացու կամ ֆրանսիացու հետ, երբ իր հայրենիքում քաղբանտարկյալներ կան, եւ արդյո՞ք սրա գինը չպետք է վճարի այս պետությունը»։ Այս խոսքերը սփյուռքահայ պատվիրակները լսում էին դեմքի այնպիսի արտահայտությամբ, ասես նրանցից յուրաքանչյուրը իր վրա զգացել է այդ ամոթը։ Համագումարի պաշտոնական բացումից հետո հնչակյանները ուղեւորվեցին Ծաղկաձոր. այստեղ մինչեւ երեկ ուշ երեկո ՍԴՀԿ-ականները քննարկում էին ինչպես հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցը, այնպես էլ Հայաստանի ներքաղաքական խնդիրները։ Քննարկումը կշարունակվի նաեւ այսօր։ Իսկ քննարկումների ավարտից հետո ՍԴՀԿ-ն հանդես է գալու հայտարարությամբ, որտեղ անդրադառնալու է հայ-թուրքական հարաբերությունների խնդրին։ Մեր տեղեկություններով, Ծաղկաձորում քննարկվել է նաեւ Կոնգրեսի հետ համագործակցության հարցը։ Ինչ վերաբերում է ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության անդամների ընտրությանը, ապա այն եւս երեկ դեռ չէր ավարտվել։ Մեր տեղեկություններով, սակայն, հատկապես մեծ է ատենապետի պաշտոնում Սեդրակ Աճեմյանի վերընտրվելու հավանականությունը։ Նշենք, որ այս ընտրությունները չեն վերաբերում ՍԴՀԿ Հայաստանյան կառույցին. հայաստանյան կառույցի համագումարը, որի ժամանակ լինելու են նաեւ ընտրությունները, նախատեսված է առաջիկայում` կամ հոկտեմբերին, կամ նոյեմբերին։
http://www.armtimes.com/3196

ԼԵՎՈՆ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ԵԼՈՒՅԹԸ

Ողջունում եմ ՍԴՀԿ 19-րդ համագումարը եւ հատկապես այն առիթով, որ այն տեղի է ունենում Հայաստանում, ինչի մասին 18 տարի առաջ ոչ ոք չէր կարող երազել։

Ասվեց, իհարկե, որ համագումարը տեղի է ունենում բախտորոշ, ճակատագրական ժամանակաշրջանում։ Սա ճշմարտություն է, բայց ցավալի ճշմարտություն։ Ցավալի է այն առումով, որ 18 տարվա անկախությունից հետո մենք բախտորոշ եւ ճակատագրական ժամանակաշրջանում ենք ապրում, երբ պիտի արդեն կայացած պետություն ունենայինք, ոչ մի պատահականություն չպիտի վտանգեր մեր գոյությունը, ոչ մի նյարդայնություն, լարվածություն չպետք է լիներ մեր հասարակությունում եւ արտաքին հարաբերություններում։ Ցավոք, մենք շատ ժամանակ ենք կորցրել, եւ այդ ժամանակը կորցրել ենք հատկապես վերջին 10 տարիների ընթացքում, երբ պետության քաղաքականությունը շեղվեց իր բնական հունից։ Այսինքն` նախկին պրագմատիկ, ռեալ քաղաքականությունը փոխարինվեց գաղափարախոսական քաղաքականությամբ, եւ դրա տակ իշխանությունները իրականացնում են իրենց մութ գործերը։ Գաղափարախոսությունը, իհարկե, հրաշալի բան է, բայց դա նաեւ ծառայում է բռնապետերին, ծառայում է հարստահարիչներին` իրենց բռնապետությունները եւ հարստահարությունները քողարկելու համար։ Եւ դուք չպետք է զարմանաք, որ որքան հակաժողովրդական, բռնատիրական է պետությունը, այնքան արտաքուստ նա ազգայնական է իր գաղափարախոսությամբ։ Սա կրկնակի սպեկուլյացիա է եւ վիրավորանք նաեւ ազգին, որովհետեւ խաղալով ժողովրդի ազգային զգացմունքների հետ` իշխանությունները, փաստորեն, փորձում են դրանով ծածկել իրենց հանցավոր գործունեությունը։ Սա` մեկ դիտողություն` այս բախտորոշի մասին։ Այս բախտորոշը եւ ճակատագրականը հենց այն երկու բնութագրականներն են, որոնք ինձ ամենաշատն են հուզում, որովհետեւ դրանք չպետք է լինեին։ Երկրորդը` խոսվեց ազգային հարցերի մասին։ Հասկանալի է, մանավանդ` Սփյուռքը ավելի շատ մտահոգված է հայ-թուրքական հարաբերություններով, Ցեղասպանության ճանաչման խնդրով, Արցախի հարցով։ Սրանք բնական մտահոգություններ են, որոնք կան նաեւ Հայաստանում։ Բայց պետք է նկատի ունենալ, որ սրանք ամբողջը չեն եւ հիմնականը չեն։ Չէր լինի այս վտանգավոր պահը, չէին լինի հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ Արցախի հարցի կարգավորման այս շատ մտահոգիչ զարգացումները, եթե չլինեին ավելի հիմնավոր պատճառներ։ Իսկ ավելի հիմնավոր պատճառը` դրանցից մեկը նշեց «Ժառանգության» նախագահը, դա ժողովրդավարությունն է, օրինականությունը եւ հայերեն բառը չկա` կաշառակերությունը դա չի արտահայտում, կոռուպցիան։ Մեր պետությունը վերից վար փտած է։ Սա դասական բռնապետություն է` իր քրեական բոլոր հատկանիշներով։ Կոռուպցիան քայքայում է հայ ժողովրդի բոլոր կենսական հյութերը, թուլացնում մեր պետությունը, մեր պետությունը դարձնում արտաքին ուժերի գործիք։ Չկա Հայաստանում որեւէ բարձրագույն պետական պաշտոնյա, չկա բարձրաստիճան պետական պաշտոնյա, որը սեփական բիզնես չունենա կամ իր պաշտոնավարության ընթացքում հսկայական հարստությունների տիրացած չլինի։ Վերջին 10 տարիներին պարբերաբար, սիստեմատիկորեն թալանվում է Հայաստանի ազգային հարստության կեսից ավելին։ Եթե չթալանվեր, այսօր մեր պետական բյուջեն կլիներ դրա կրկնապատիկը։ Առնվազն։ Եթե այդ թալանը չլիներ, տնտեսական ճգնաժամը այսքան ծանր հետեւանքներ չէր ունենա Հայաստանում։ Եթե ուրիշ ոչ մի ապացույց չունենայինք, բավական կլիներ միայն այն փաստը, որ Հայաստանը նախկին խորհրդային երկրների եւ ընդհանրապես` սոցիալիստական ճամբարի ամենաբարձր տնտեսական անկում արձանագրած երկիրն է։ Նման անկում չկա ուրիշ ոչ մեկում։ 18.5 տոկոս այս տարվա տնտեսական անկումն է` վերջին 8 ամիսներին։ Այդպիսի ուրիշ ոչ մի երկիր չկա` ոչ նախկին խորհրդային հանրապետությունների շարքում, ոչ էլ սոցիալիստական ճամբարում։ Չկա։ Ի՞նչն է պատճառը։ Երբ Հայաստանը Խորհրդային Միության գոյության ժամանակ համարվում էր ամենազարգացած պետություններից մեկը` տնտեսական առումով, մասնավորապես` ժամանակակից տեխնոլոգիաների առումով, ի՞նչ պատահեց այս երկրին։ Հասկացանք` շրջափակումը լրջորեն ազդեց այդ պրոցեսի վրա, պատերազմը, փախստականները եւ այլն, եւ այլն։ Բայց 18 տարի հետո արդեն ամոթ է խոսել այս հարցերի մասին` դրանք պիտի լուծված լինեին։ Սրանք օբյեկտիվ պատճառներ չեն։ Թալանել ոչ մեկը չի ստիպում, դա ինքնակամ գործունեություն է։ Եւ ի՞նչ եք ուզում` երբ այսպիսի վիճակ է տիրում Հայաստանում` եւ ժողովրդավարության բնագավառում, եւ տնտեսական բնագավառում, եւ օրինականության բնագավառում։ Եւ ինչո՞ւ ենք զարմանում, որ Հայաստանը ենթարկվում է այսպիսի արտաքին վտանգների։ Բա ի՞նչ պիտի լիներ։ Ի՞նչ պիտի լինի մի երկրի հետ, որտեղ հարյուրավոր քաղբանտարկյալներ կան։ Ողջ Արեւմուտքում` Եվրոպայի տարածքում, Կենտրոնական Եվրոպայում, նախկին խորհրդային հանրապետություններում, բացի միջինասիական մի քանի հանրապետությունից եւ Ադրբեջանից, որեւէ երկրում քաղբանտարկյալ չկա։ Չեմ խոսում Աֆրիկայի մասին, ասիական որոշ երկրների մասին։ Եթե մենք դրանց դասին պետք է պատկանենք, դա մեզ պատի՞վ է բերելու։ Դա արդյո՞ք չի թուլացնում հենց Սփյուռքի դիրքերը, չի՞ ամաչեցնում Սփյուռքին` իրենց համերկրացիների առջեւ։ Ինչպե՞ս պետք է սփյուռքահայը արժանապատվորեն խոսի ամերիկացու կամ ֆրանսիացու հետ, երբ իր հայրենիքում քաղբանտարկյալներ կան, եւ արդյո՞ք սրա գինը չպետք է վճարի այս պետությունը։ Պետք է վճարի եւ վճարում է։ Վճարում է թուրքերին. ամեն մի քաղբանտարկյալի համար Սերժ Սարգսյանը վճարում է թուրքերին, ադրբեջանցիներին` իր զիջումներով, իր հակազգային քաղաքականությամբ։ Ոչ մի բան չի կորչում, ոչ մի հանցանք անհատույց չի մնում` իր գրպանից չի հատուցում, հատուցում է ազգի գրպանից։

Հայ-թուրքական հարաբերություններում եւ Ղարաբաղի հարցի զարգացումներում տիրող իրավիճակը ածանցյալ է ահա այս պատճառներին։ Չի կարելի, այսպես կոչված` ազգային խնդիրներն առանձնացնել պետության հիմքը կազմող, պետության գոյությունը պայմանավորող գլխավոր սկզբունքներից։ Չի կարելի։ Եթե այդպես վարվենք, միշտ կսխալվենք եւ միշտ ուշացած կարձագանքենք իրադարձություններին։ Ես գտնում եմ, թող ներող լինեն, եթե Սփյուռքը ճիշտ արձագանքեր 2008 թվականի նախագահական ընտրություններին, ճիշտ արձագանքեր մարտի 1-ի իրադարձություններին, ճիշտ արձագանքեր քաղբանտարկյալների առկայության փաստին, չհանդուրժեր դրանք... ընդհակառակը եղան բազմաթիվ սփյուռքահայ կազմակերպություններ, որոնք անգամ այդ պայմաններում ողջունեցին, պաշտպանեցին, աջակցեցին Հայաստանի այդ մարդասպան իշխանություններին... Ի՞նչ ակնկալիքով, եւ ի՞նչ ստացան դրա դիմաց։ Ստացան այն, ինչ ստացան այսօր։ Եւ թող նաեւ այդ մարդիկ ընդունեն իրենց մեղքը։ Ես ուրախ եմ նշելու, որ Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությունն այդ կառույցների մեջ չէր։

Եթե Սփյուռքը առաջնահերթ չհամարի Հայաստանի ժողովրդավարությունը, օրենքի գերակայությունը եւ կոռուպցիայի անթույլատրելիությունը, թող չզարմանան` նաեւ ազգային խնդիրներում այսուհետեւ եւս մեր գլխին շատ նոր փորձանքներ են գալու։ Ես Սփյուռքին կոչ չեմ անում խառնվել Հայաստանի ներքին գործերին` ամենեւին ոչ, ոչ էլ քաջալերում եմ Հայաստանի իշխանությունների ջանքերը` խառնվել Սփյուռքի գործերին։ Ոչ։ Թե՛ Հայաստանը, թե՛ Սփյուռքը լուրջ հավաքականություններ են, որոնցից յուրաքանչյուրը ինքը կարող է որոշել իր անելիքները։ Սակայն ո՛չ Հայաստանը անտարբեր պետք է լինի Սփյուռքի ներքին խնդիրներին, ասում եմ` չպետք է խառնվի, բայց անտարբեր չպետք է լինի, նույնը` նաեւ Սփյուռքը։ Եթե ոչ այլ բան, ապա Սփյուռքը պետք է վերաբերմունք արտահայտի Հայաստանում կատարվող ցանկացած անօրինականության, ժողովրդավարության ցանկացած սահմանազանցման, կոռուպցիայի երեւույթների ցանկացած դրսեւորման նկատմամբ։ Դա կբարձրացներ Հայաստանի իշխանությունների պատասխանատվությունը, վերահսկողության լրացուցիչ ազդակ կդառնար, եւ Հայաստանի իշխանություններն այսքան անպատասխանատու չէին կարող գործել։ Ես չեմ ուզում ծավալվել` այս հարցերի մասին ես շատ եմ խոսել։ Սա ուղղակի առիթ էր, որ ավելի շատ ծանրանամ Սփյուռք-Հայաստան հարաբերությունների վրա, եւ սա վերջին խոսքս թող լինի։

Ժողովրդավարությունը, օրենքի գերակայությունը, մաքուր, բարոյական, ոչ կոռումպացված իշխանության գոյությունը մեր բոլոր ազգային իղձերի իրականացման հիմքն է եւ անհարկի զիջումներից, պարտվողականությունից խուսափելու միակ միջոցը։ Եթե սա ազգովին չհասկանանք` Սփյուռք, Հայաստան, մենք կմնանք խակ, ոչ հասուն հասարակություն (ես չեմ ասում` ազգ, որովհետեւ որպես ազգ` ոչնչով պակաս չենք որեւէ մեկից) եւ չենք կարող ըստ արժանվույն արձագանքել ցանկացած ժամանակի մարտահրավերներին։

Ես ուզում եմ վստահություն արտահայտել, որ այն համագործակցությունը ձեր կուսակցության հետ որ ստեղծվել է վերջին 2 տարում, նույնիսկ արդեն ինստիտուցիոնալ մակարդակով` ես նկատի ունեմ Կոնգրեսը, շարունակվելու է այնքան ժամանակ, մինչեւ մենք հասնենք մեր բոլոր նպատակների իրականացմանը։
http://www.armtimes.com/3211

ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱ՞Ն, ԹԵ՞ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԻՄՆԱԴՐԱՄ

Մտավախությունները, որ հայ-թուրքական արձանագրություններից սփյուռքահայերի դժգոհությունը կարող է արտահայտվել նաեւ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի` նոյեմբերին կայանալիք մարաթոնի ժամանակ, գնալով մեծանում են։

Ու եթե մինչեւ վերջերս այդ մտահոգությունները հնչում էին միայն Հայաստանից, ապա երեկ արդեն դրանց աշխարհագրությունն ընդլայնվեց։ ՍԴՀԿ Ամերիկայի շրջանի վարչական մարմնի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը, ով նաեւ Կալիֆոռնիայի հայկական հիմնադրամի կառավարող մարմնի անդամ է, երեկ լրագրողների հետ հանդիպմանը հայտարարել է, որ դեռեւս անցած հեռուստամարաթոնի ժամանակ, ի տարբերություն նախորդ տարիների, մեծ գումարներ ներդրողների թիվը կտրուկ պակասել է, ինչը, ըստ Սարաֆյանի, «շատ բաների հետ է կապված»։ Սարաֆյանը ասել է, որ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամը ճգնաժամի մեջ է, ինչը կապված է ոչ միայն համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամի հետ։ «Հայաստանի վարած թե ներքին, թե արտաքին քաղաքականությունը դուր չի գալիս Սփյուռքին, եւ դրա համար հիմնադրամին այլեւս գումարներ չեն ցանկանում փոխանցել»,- ասել է Սարաֆյանը։ Վերջինս դա բացատրել է նրանով, որ սկզբում «գործում էր ազգային տուրքի մոտեցումը, եւ յուրաքանչյուր հայ իր պարտքն էր համարում հիմնադրամի միջոցով իր ազգային պարտքը կատարել»։ Բայց հետո, ըստ Սարաֆյանի, հիմնադրամը վերածվեց մրցարշավի։ «Ամեն մի նախագահ, որ եկավ, իր շոուն սարքեց, ու ամեն ինչ իմաստազրկվեց»,- ասել է նա։ Ուշագրավն այն է, որ Սարաֆյանի ասուլիսը համընկել էր հիմնադրամի ներկայիս գործադիր տնօրեն Արա Վարդանյանի ասուլիսի հետ, ով երեկ լրագրողներին պատմում էր այն մասին, թե ինչ լավ արդյունքներ է ունեցել հիմնադրամը անցյալ տարի եւ թե ինչ լավ է աշխատում հիմա։ Ավելին, մեզ հետ զրույցում Արա Վարդանյանը հայտարարեց, որ ինքը մտավախություն չունի, որ հայ-թուրքական արձանագրություններին Սփյուռքի բացասական արձագանքը կարող է ազդել այս տարվա հեռուստամարաթոնի վրա. «Նախ, երբ որ մենք ասում ենք, որ Սփյուռքը վատ արձագանքեց... նույնիսկ ես ինձ թույլ չեմ տալիս ասել, որ Սփյուռքը աջակցում է հիմնադրամին, քանի որ «Սփյուռք» ասածը մոտ 7 մլն հայ է, եւ ոչ ոք չի կարող ասել, թե ով ինչպես է արձագանքում, եւ ով ինչպես է գնահատում։ Երկրորդը` հիմնադրամը ոչ քաղաքական կազմակերպություն է, եւ մենք մեր բոլոր բարերարներին միշտ կոչ ենք անում մոռանալ այդ ամենը, երբ որ իրենք աջակցում են հիմնադրամին»,- ասաց Վարդանյանը։ Հիմնադրամի առաջին գործադիր տնօրեն Մանուշակ Պետրոսյանը, սակայն, իր փորձից գիտի, թե որքան զգայուն է Սփյուռքը, եւ թե քաղաքական հարցերը ինչպես կարող են ազդել հանգանակության արդյունքների վրա։ «Այն, որ Սփյուռքը իր դժգոհությունն է հայտնում հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումների հետ կապված, դա շատ բնական է եւ հասկանալի. Սփյուռքը ծնունդ է Ցեղասպանության։ Եւ ես վստահ եմ, որ այդ անդրադարձը լինելու է նաեւ հեռուստամարաթոնի վրա»,- մեզ հետ զրույցում նշեց տիկին Պետրոսյանը։ Ըստ նրա, Սփյուռքի զգայուն արձագանքը նկատվեց նաեւ նախորդ հեռուստամարաթոնի ժամանակ։ «Անցյալ հեռուստամարաթոնին շատ ցածր էր սփյուռքահայության մասնակցությունը։ Իհարկե, այնտեղ ինչ-որ թվեր հռչակվեցին, բայց դրանք Հայաստանի եւ Ռուսաստանի մի քանի մեծահարուստների նվիրատվություններն էին, եւ դա մարաթոնի ելակետային գումարն էր։ Մենք, սակայն, սովորաբար մարաթոնի մասնակցությունը գնահատում եւ որոշում ենք մարդկանց քանակի մասնակցությամբ, եւ ոչ թե գումարի առումով։ Անցյալ տարի այդ մասնակցությունը, կարելի է ասել, շատ տագնապալից էր. անտարբերության հասնող չափերի։ Ես վստահ եմ, որ այս տարի կլինի ավելի վատ։ Ցավոք սրտի, այդպես կլինի»,- հավելեց տիկին Պետրոսյանը։ Ի դեպ, երեկվա ասուլիսի ժամանակ Արա Վարդանյանը, անկախ իրենից, ըստ էության` ապացուցեց, որ ասվածի մեջ ճշմարտություն կա։ Վարդանյանի խոսքերով, վերջին 3-4 տարիների ընթացքում հիմնադրամի հավաքած ամբողջ գումարի 50-60 տոկոսը նվիրաբերել են Հայաստանի եւ Ղարաբաղի բնակիչները։ Անցած տարի այդ ցուցանիշը, ըստ Վարդանյանի, հասել է 90 տոկոսի։ Այսինքն` եթե 3-4 տարի առաջ հավաքված գումարների կեսը տալիս էին սփյուռքահայերը, ապա անցած տարի, ըստ գործադիր տնօրենի, Սփյուռքից հավաքվել է ողջ գումարի 10 տոկոսը միայն։
http://www.armtimes.com/3206

19 съезд армянской социал-демократической партии

«Մանր-մունր հարցերով հացադուլ չեն անի»

Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը չի մասնակցի Կոնգրեսի առաջիկա հանրահավաքին: Նա կոտրել է ոտքը եւ ի վիճակի չի լինի ներկա գտնվել սեպտեմբերի 18-ին հրավիրված  հանրահավաքին, ինչի համար զղջում է:

«Ա1+»-ի հարցին, թե հնարավոր է, որ ՍԴՀԿ-ն որպես ավանդական կուսակցություն միանա մյուս ավանդական կուսակցության' ՀՅԴ-ի հայտարարած հացադուլին, քանի որ դիրքորոշումները հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցում, մոտ են' Լյուդմիլա Սարգսյանը պատասխանեց. «Նման մանր-մունր հարցերով չենք նստում հացադուլի, եթե նստենք' կնստենք մինչեւ վերջ եւ ուղիղ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը կպահանջենք»:

Նա տրամաբանություն չի տեսնում Նալբանդյանի դեմ ակցիաների մեջ. «Ակնհայտ է, որ Նալբանդյանի մեղքի բաժինը շատ փոքր է, նա անում է այն, ինչ հրահանգվում է  վերեւից. հետեւաբար ինչ իմաստ ունի, եթե դժգոհ են, թող պահանջեն Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը»:

Հիշեցնենք, որ ՀՅԴ 24 ներկայացուցիչ վաղը հացադուլ են անցկացնելու արտգործնախարարության եւ կառավարության շենքերի դիմաց՝ իրենց բողոքն արտահայտելով Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ նախաստորագրված արձանագրությունների դեմ։ Հացադուլավորներին նստացույցով կմիանան եւս 50 դաշնակցական։

ՍԴՀԿ ատենապետը չի հավատում ՀՅԴ-ի առաջարկած Ազգային ճակատի ստեղծմանը, եւ նրանց «շարժումը» համարում է ֆարս: Առավել եւս չի պատկերացնում իրենց, որպես ավանդական կուսակցություն, այդ ճակատում: «Մենք որպես ՀԱԿ անդամ, չեմ կարծում, որ այնտեղ անելիքներ ունենք, եւ երբեւիցե որեւէ մեկը թող չկարծի, թե ՀԱԿ-ը ավելի քիչ ազգային մոտեցումներ ունի, քան Դաշնակցությունը կամ մենք' ՍԴՀԿ-ն»,-ասաց Լյուդմիա Սարգսյանը:

«Ա1+»-ի հարցին, թե օրերս ՀԱԿ-ի տարածած հայտարարությունը շատ ավելի խիստ էր, քան ավելի շուտ արած հայտարարությունը, ինչով է դա պայմանավորված' տիկին Սարգսյանը պատասխանեց. «Երկրորդ հայտարարությունը շատ ավելի ճիշտ եւ մտածված էր, շատ ավելի մտահոգություն կար երկրորդում. առաջինը միգուցե մի քիչ շտապողականությամբ էր արվել եւ շատ-շատ մարդկանց այդ հայտարարությունը չէր գոհացրել. ես կարծում եմ երկրորդը ավելի մտահոգ եւ երկար մտածված հայտարարություն էր»:   

http://a1plus.am/am/politics/2009/09/14/lyudmila-sargsyan

«ՀԱԿ-ին դիտարկել մի ուժ, որը թերացել է ազգային հարցերում, մեղմ ասած, ազնիվ չէ»

Հայ-թուրքական նախաստորագրված արձանագրությունների վերաբերյալ ՍԴ Հնչակյան կուսակցության կենտրոնական վարչության տարածած հայտարարությունից եւ կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի` սեպտեմբերի 3-ին ասուլիսում հնչեցրած մտքից հետո, թե «ՍԴՀԿ-ն, մեծ հաշվով, համաձայն չէ Կոնգրեսի հայտարարության հետ», եւ նաեւ, որ «ՍԴՀԿ-ն միացել է Կոնգրեսին` երկրում սահմանադրական կարգը վերականգնելու համար», սկսեցին լուրեր շրջանառվել, թե ՍԴՀԿ-ի ու Կոնգրեսի միջեւ տարաձայնություններ են առկա, եւ որ այժմ կուսակությունը վերանայում է իր` Կոնգրեսի անդամ լինել-չլինելու հարցը:

Այս եւ այլ հարցերի շուրջ է մեր զրույցը ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ:

- Տիկին Սարգսյան, լուրերն այն մասին, թե ՍԴՀԿ-ն պատեհապաշտական մղումներից դրդված է անդամակցել Կոնգրեսին, եւ հիմա էլ` հայ-թուրքական հարաբերությունների մասով ձեր կուսակցության ներհակ դիրքորոշումը կարող է Կոնգրեսից դուրս գալու պատճառ դառնալ, իրականությանը համապատասխանո՞ւմ են:

- Ինչ վերաբերում է պատեհապաշտությանը. ի սկզբանե ասեմ, որ երբեւիցե որեւէ մեկը Հնչակյան կուսակցությանը չի կարող մեղադրել այդ բանում: Մենք ազգային կուսակցություն ենք, մենք միշտ առաջնորդվել ենք ազգային շահերով եւ շատ դեպքերում մեր կուսակցական շահերն անտեսելով` աշխատել ենք ժողովրդի համար: Մենք բոլորս շատ լավ հիշում ենք, թե ինչ վիճակում էր երկիրը ԱԺ վերջին ընտրություններից հետո: Ակնհայտ էր, որ գործում է մի վարչախումբ, որը պատրաստ էր իշխանության մեջ իր դիրքերը պահելու համար ամեն ինչ կեղծել, ոչնչացնել, որպեսզի հետագայում եւս շարունակի թալանել ու հարստահարել հայ հասարակությանը: Բնականաբար, մենք ընտրության առաջ էինք կանգնած, եւ միակ մարդը, ում մենք տեսանք քաղաքական դաշտում, որն ի վիճակի կլիներ ժողովրդին կոնսոլիդացնելու եւ տանելու նախագահական ընտրությունների` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն էր: Եվ մենք առաջինը մեր աջակցությունը հայտնեցինք Առաջին նախագահի գլխավորած Համաժողովրդական Շարժմանը, եւ այսօր էլ գտնում եմ, որ դա մեր ամենաճիշտ որոշումն է եղել: Ինչ վերաբերում է հայ-թուրքական հարաբերություններին, ապա ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ Հնչակյան կուսակցությունը միշտ ունեցել է իր ուրույն տեսակետն այդ եւ ազգային այլ հարցերի վերաբերյալ: Ցեղասպանության հարցը շատ ավելի ցավոտ է մեզ համար, քան շատ-շատերի համար, որովհետեւ Հնչակյան սփյուռքը գոյացել է հենց Ցեղասպանության պատճառով, եւ մեր հազարավոր կուսակցական ընկերներ գտնվում են երկրից դուրս` միայն Ցեղասպանության հետեւանքով: Եվ հետեւաբար մենք շատ դժվար ենք համակերպվում այն իրողության հետ, որ կարելի է Թուրքիայի հետ հարաբերություններ հաստատել նախապայմաններով, ընդ որում` նախապայմաններ, որոնք Թուրքիան է պարտադրում: Եվ բնականաբար, մենք չէինք կարող լիովին համաձայն լինել Կոնգրեսի` այդ հարցում հայտնած տեսակետի հետ, որը հավաքական` ՀԱԿ անդամ 18 կուսակցությունների մեծամասնության տեսակետն է: Եվ բնականաբար, Կոնգրեսը չէր կարող առաջնորդվել զուտ Հնչակյան տեսակետով, ուստի ես ոչ մի տարօրինակ բան չեմ տեսնում նրանում, որ ՍԴՀԿ-ն հանդես է եկել իր առանձին հայտարարությամբ: Կոնգրեսն էլ, ի դեպ, երբեւիցե չի փորձել սահմանափակել մեր ազատությունը եւ չէր էլ կարող, հակառակ դեպքում մենք Կոնգրեսում չէինք լինի: Բայց, միեւնույն ժամանակ, մենք միացել ենք Կոնգրեսին` գիտակցելով, որ պետք է միասնական եւ շատ ավելի համախմբված պայքար տանել, որպեսզի հասնենք հաջողության: Պայքար` ազնիվ նպատակներով, երկրում սահմանադրական կարգը վերականգնելու համար, ինչը եւ մենք այսօր անում ենք եւ անում ենք շատ ավելի համառ: Եվ խոսակցությունները Կոնգրեսից դուրս գալու կամ մեր անդամակցությունը պասիվացնելու վերաբերյալ` լիովին անհիմն են եւ նույնիսկ ծիծաղելի:

- Տիկին Սարգսյան, հնարավոր համարո՞ւմ եք հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ ձեր կուսակցության տեսակետը լիովին կիսող քաղաքական այլ ուժերի, մասնավորապես` ՀՌԱԿ-ի, ՀՅԴ-ի եւ այլ ազգայնական ուժերի հետ համախմբվելու, դաշինք կազմելու հեռանկարը:

- Ինչ վերաբերում է կոնկրետ ազգային հարցերի շուրջ համախմբմանը, ապա ես մի առիթով արդեն ասել եմ, որ ՍԴՀԿ-ն պատրաստ է համագործակցել անգամ սատանայի հետ, եթե դա իրոք ազնիվ նպատակների է միտված: Ես այսօր, դժբախտաբար, չեմ տեսնում ոչ ՀՅԴ-ին, ոչ էլ ՀՌԱԿ-ին այդ դաշտում այն առումով, որ եթե այդ ուժերը քննադատելով հանդերձ հայ-թուրքական վերջին զարգացումները` չեն պահանջում այս իշխանությունների հրաժարականը, ինձ մոտ կասկած է առաջանում, որ նման կեցվածք ունեցող ցանկացած դաշինք` իշխանությունների կողմից ուղղորդված պրոյեկտ է լինելու: Իսկ ի՞նչ գործ ունի ՍԴՀԿ-ն մի պրոյեկտում, որն ուղղորդվում է իշխանությունների կողմից: Բնականաբար, ես այդտեղ համագործակցության եզրեր չեմ տեսնում: Մի բան է, եթե Սփյուռքը փորձի այդ ուղղությամբ համախմբել, եւ համատեղ հայտարարությամբ հանդես գան երեք ազգային կուսակցությունները, դա նորմալ կդիտվի: Ինչ վերաբերում է մեզ, մենք պատրաստ ենք ամեն մի առողջ ուժի հետ համագործակցելու ազգային խնդիրների շուրջ, սակայն մի դեպքում, եթե դա ուղղված չէ Կոնգրեսի դեմ: Այսինքն` ով այսօր փորձի հանդես գալ Կոնգրեսի դեմ` պառակտում մտցնելու միտումով, մենք այդպիսի ուժի կամ ուժերի հետ չենք կարող գործակցել եւ ոչ մի խնդրի շուրջ:

- «Միացում» նախաձեռնության համակարգող Ժիրայր Սեֆիլյանը օրերս շրջանառության մեջ դրեց «նոր ընդդիմության», «հայաստանակենտրոն նոր շարժման» գաղափարը` պատճառաբանելով, թե հայ-թուրքական արձանագրությունները չէին ստորագրվի, եթե ընդդիմությունը գոնե ազգային հարցերում լիներ վճռական: ՍԴՀԿ-ն, որպես ազգային կուսակցություն, համակարծի՞ք է Սեֆիլյանի առաջ քաշած գաղափարի հետ, եւ ըստ Ձեզ, առկա պայմաններում, որպես ՀԱԿ-ին այլընտրանք, հնարավո՞ր է նոր ընդդիմադիր բեւեռի ձեւավորումը:

- Երբեւէ չեմ կասկածել Ժիրայր Սեֆիլյանի ազնվության վրա, չեմ կասկածում, որ ազնիվ նպատակներ ունի, բայց ես վստահ չեմ, որ նրա շուրջ միշտ ազնիվ մարդիկ են հավաքված: Սա մեկ: Երկրորդ` այսօր ես բացառում եմ երրորդ ուժի` կամ նոր ընդդիմության ձեւավորման հեռանկարը, որը կարող է գոնե մրցակից դառնալ ՀԱԿ-ին: Ես կողջունեի, եթե նման ուժ իրոք լիներ: Դա միգուցե մրցակցությունն ավելի առողջ դարձներ եւ ավելի ուժեղացներ ընդհանուր Շարժումը: Բայց ես այսօր այդ ուժը չեմ տեսնում եւ առանձին անհատների միջոցով հնարավոր չէ նման ուժ ձեւավորել, քանի որ այսօր հայ հասարակության հույսն ու հավատը կապված է ՀԱԿ-ի հետ: Եվ փորձել Կոնգրեսին դիտարկել մի ուժ, որը թերացել է ազգային հարցերում կամ պակաս վճռական է եղել, դա, մեղմ ասած, ազնիվ չէ: Ես շատ լավ գիտեմ այն տրամաբանությունը, որով առաջնորդվում է ՀԱԿ-ը, եւ միշտ չէ, որ այդ տրամաբանությունը հասու է լինում նաեւ հայ հասարակությանը. եւ դա նորմալ է: Կգա ժամանակը, եւ մարդիկ կհասկանան, որ ավելի ազգային ուժ, քան ՀԱԿ-ն է եւ այդ թվում ՍԴՀԿ-ն, այսօր ՀՀ-ում չկա: Թող փորձեն ձեւավորել այդ` իրենց պատկերացրած ուժը, եթե ստացվի` կողջունենք: Բայց ի սկզբանե ասեմ, որ դա ձախողման է ենթարկվելու, որովհետեւ այսօր երկրում չկան այնպիսի ուժեր, որոնք իրենց շուրջ կկարողանան համախմբել լայն հասարակական զանգվածներ:
http://www.zhamanak.com/article/12756/

Համաձայն չենք

Հայ ազգային կոնգրեսի անդամ Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը երեկ լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ բացասական է գնահատել ՀՀ եւ Թուրքիայի միջեւ նախաստորագրված արձանագրությունները եւ հիշեցրել, որ ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչությունը շատ խիստ հայտարարությամբ է հանդես եկել այդ կապակցությամբ։ Տիկին Սարգսյանը ասել է նաեւ, որ իրենք, մեծ հաշվով, նաեւ համաձայն չեն Կոնգրեսի կողմից տարածված ավելի մեղմ հայտարարության կոնտեքստի հետ։ «Մենք երբեւիցե մեր տեսակետը չենք թաքցրել, մենք երբեւիցե չենք փորձել կուլ գնալ Կոնգրեսի տարբեր հարցերի նկատմամբ ունեցած որոշումներին։ Այնտեղ 18 կուսակցություն կա, եւ հնարավոր չէ` բոլորի կարծիքը միեւնույնը լինի, բայց ես հարգում եմ նաեւ նրանց կարծիքը»,- ասել է տիկին Սարգսյանը։ Միաժամանակ, տիկին Սարգսյանը շեշտել է, որ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման նման ընթացքը կասեցնելու համար գոյություն ունի մեկ ելք` Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը։ «Միակ լավ բանը, որ կարող է նա անել, դա անհապաղ հրաժարականն է»,- հայտարարել է Սարգսյանը։
http://www.armtimes.com/2547