Չկա ֆաշիզմ` չկա էմիգրացիա

Սփյուռքում բազմաթիվ կառույցներ ունեցող ՍԴՀԿ-ում, ավելի, քան այլ կուսակցություններում, տեղյակ են, թե ինչպես է իրականում հայկական սփյուռքը վերաբերվում Հայաստանյան ներքաղաքական զարգացումներին։

Եւ դա այն դեպքում, երբ տարեցտարի արտասահման մեկնող հայերի թիվը ավելանում է` մեծացնելով սփյուռքում ապրողների թիվը։ Համահնչակյան կենտրոնական վարչության քաղաքական հարցերով խորհրդատու Գուրգեն Եղիազարյանը մեզ հետ զրույցում պատմում էր, թե ինչպես է իրականում հայկական սփյուռքը տեղեկանում հայաստանյան խնդիրների մասին։ «Նա, ով եղել է արտասահմանում, գիտի, թե սփյուռքի մեր եղբայրները, քույրերը ինչպես են կարոտախտով «հարցաքննում» Հայաստանից մեկնած ցանկացած մարդու։ Նրանց համար ամեն ինչ հետաքրքիր է, այնպես որ, իրենք ամենափոքր մանրուքների մասին անգամ տեղյակ են։ Եւ հակաիշխանական այն ալիքը, որ վերջերս բարձրացավ սփյուռքում, հենց այդ ինֆորմացիայի արդյունքն էր, քանի որ վերջին 10 տարվա ընթացքում հազարավոր, տասնյակ հազարավոր մարդիկ հայտնվեցին սփյուռքում»,- նշեց Եղիազարյանը` հավելելով, որ ինքն էլ ունի նման տասնյակ բարեկամներ եւ ընկերներ, ովքեր, չհամակերպվելով այս իշխանությունների հետ կամ հալածվելով նրան կողմից, լքել են Հայաստանը։ «Մեկ օրինակ` իմ ընկերներից Սամվել Սահակյանը, ով ինձ հետ աշխատում էր անվտանգության մարմիններում, ով ժամանակին Կարեն Դեմիրճյանի թիկնազորի պետն էր եւ ինձ հետ միասին ընդդիմադիր էր, մի քանի տարի առաջ ստիպված հեռացավ հայրենիքից` քաղաքական հալածանքների պատճառով։ Նա, որ իրեն չէր կարող պատկերացնել հայրենիքից դուրս, ընտանիքի եւ երեխաների համար ունեցած վախից` ստիպված մեկնեց, եւ հիմա, կարծեմ` Հոլանդիայում է։ Ուշագրավն այն է, որ ինձ կալանավորելուց հետո` մարտի 2-ին, իրավապահ կոչվածները գնացել են Սամվելի հասցեով եւ խուզարկություն արել նրա տանը, այն դեպքում, երբ նա մի քանի տարի է` արտասահմանում է գտնվում։ Սա ընդամենը մեկ օրինակ է, բայց կարող եմ բերել բազմաթիվ օրինակներ` իմ ընկերներից, բարեկամներից, նրանց բարեկամներից»,- պատմում էր Եղիազարյանը։ Վերջինիս խոսքերով, սակայն, նրանք, ովքեր քաղաքական պատճառներով լքում են հայրենիքը, սփյուռքում շարունակում են զբաղվել քաղաքականությամբ։ «Սփյուռքում ՍԴՀԿ ակտիվի մի մասը համալրված է այն մարդկանցով, ովքեր վերջին տասնամյակի ընթացքում հայտնվել են արտասահմանում։ Սփյուռքի մեր եղբայրներն ու քույրերը ամեն օր տեղեկանում են այս խամաճիկ դատավորների վարած դատերից, թե ինչպես են անմեղ քաղբանտարկյալների վրա գործեր սարքում, որ անցել է մեկ ու կես տարի, բայց մինչեւ այսօր մարտի 1-ի զոհերի դահիճները բացահայտված չեն։ Եւ այս ամենը արդարացի զայրույթ է առաջացնում սփյուռքում»,- նշեց Եղիազարյանը։ Պարոն Եղիազարյանը նաեւ հիշեցրեց` եթե 90-ականներին ՀՀ-ն իր գենոֆոնդից զրկվում էր պատերազմի դաշտում, այսօր զրկվում է արտագաղթի հաշվին։ «Բայց ես կարող եմ վստահ ասել` աշնանը կլինի իշխանափոխություն եւ այն ժամանակ դուք ականատես կլինեք միգրացիայի, թե ինչպես են հազարավոր մարդիկ վերադառնալու հայրենիք։ Վերցրեք 30-ականների ֆաշիստական Գերմանիան, նայեք էմիգրացիայի ցուցանիշները եւ վերցրեց 50-ականների քանդված Գերմանիան ու տեսեք, թե ինչպես են մարդիկ վերադառնում նույն Գերմանիա։ Այսինքն` կա ֆաշիզմ` կա էմիգրացիա, չկա ֆաշիզմ` չկա էմիգրացիա, կա միգրացիա»,- նշեց Եղիազարյանը։

Հ.Գ. Ի դեպ, ՀՀ տարածքային կառավարման նախարարության Միգրացիոն գործակալության տվյալներով, 2008-ի հունվար-դեկտեմբերին Հայաստանից մեկնածների թիվը 23 հազարով ավելին է եղել, քան ժամանածների թիվը։ Իսկ ահա 2007 թվականին այդ տարբերությունը մոտ 8 անգամ քիչ էր` 3 հազար երկու հարյուր։
http://www.armtimes.com/6918

Մինչեւ մայիսի 31-ը ՀԱԿ-ը հասնելու է մաքսիմալ ակտիվության

Երեւանի ավագանու ընտրություններում Հայ Ազգային Կոնգրեսի` Նոր Նորք համայնքի նախընտրական շտաբների գործունեության վերահսկողությունը վերապահված է Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությանը` ի դեմս Նոր Նորքի շտաբի պետ, ՍԴՀԿ վարչության անդամ Գուրգեն Եղիազարյանի: Մեր զրուցակիցը ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանն է:

-Պիտի արձանագրեմ, որ նախագահական ընտրություններից առաջ այս համայնքում շատ լուրջ թիմ չէր ձեւավորվել, այդ պատճառով էլ աշխատանքները այնքան կոորդինացված եւ լավ արդյունք չտվեցին, ինչքան որ ակնկալվում էր: Մինչդեռ այսօրվա դրությամբ Նոր-Նորքում շատ լուրջ թիմ է ձեւավորվել. Նորքի բոլոր զանգվածներում ՀԱԿ-ն ունի շտաբներ, որտեղ տիրում է նախընտրական ակտիվ եռուզեռ, ամբողջ օրը մարդիկ ակտիվ ելումուտ են անում մեր գրասենյակներ, ընդ որում` ոչ միայն ՀԱԿ-ին անդամագրվածները, այլեւ շարքային քաղաքացիներ, որոնք խիստ դժգոհ են երկրիս կառավարիչների անօրինական գործունեությունից, ովքեր ակնկալում են իրենց քաղաքում փոփոխություններ արձանագրել ընտրությունների միջոցով ու այդ հարցում անվերապահ վստահում են ՀԱԿ-ին: Ինձ շատ գոհացնում է նախընտրական այն իրավիճակը, որն առկա է Նոր Նորքում, սակայն մենք քաղաքացիների նախընտրական ոգեւորությունը էլ ավելի բարձր աստիճանի հասցնելու կարիք ունենք, որի դեպքում այդ համայնքում ՀԱԿ-ը բավական բարձր ցուցանիշ ապահովելու մեծ շանսեր ունի:

- Իսկ ինչպիսի՞ն է, Ձեր գնահատմամբ, ՀԱԿ-ի քարոզարշավի ընթացքը: Տպավորություն է, թե ընտրարշավը սպասվածից պասիվ է:

- Այն վախի մթնոլորտը, որը փորձում են ձեւավորել իշխանությունները տարբեր մեթոդներով, բնականաբար որոշակի ազդեցություն թողնում է քաղաքացիների ակտիվության վրա: Մենք Նորք-Մարաշում ականատես եղանք, թե ինչ լուրջ աշխատանք էին տարել իշխանությունները, որպեսզի հնարավորինս քիչ մարդիկ ներկայանան նախընտրական հանդիպմանը, եւ ստեղծվի մի վիճակ, թե իբր մենք այդ համայնքում չունենք համակիրներ: Իրականում, սակայն, մարդիկ, որոնց վրա իշխանական տեռորը բացարձակ չի ազդում, եկել էին հանդիպման, եւ մենք գիտենք, որ Երեւանի բոլոր համայնքներում, այդ թվում եւ Նորք-Մարաշում, մենք բազմաթիվ համակիրներ ունենք: Դա անվիճելի է, եւ իշխանական ռեպրեսիաները դրա դեմ ոչ մի բան անել չեն կարող: Ինչ վերաբերում է քարոզարշավի ընդհանուր ընթացքին, ապա այն բազմամարդության, խանդավառվածության, ոգեւորության առումով աճողական է: Դավիթաշենում տեղի ունեցած նախընտրական հանդիպման փաստն արդեն իսկ հուշում է, որ օր օրի ակտիվանում է երեւանցին եւ մինչեւ մայիսի 31-ը ՀԱԿ-ն իր ընտրարշավի միջոցով կարողանալու է հասնել ընտրողների մաքսիմալ ակտիվության: Ես այն համոզումն ունեմ, որ ՀԱԿ-ի` ընտրությունների մասնակցության փաստը գրեթե անհնար է դարձնում մյուս քաղաքական ուժերի հաղթելու հնարավորությունները: Եթե իհարկե ընտրություններն անցնեն արդար ու թափանցիկ, ոչ թե բացահայտ տեռորի ու տոտալ կեղծիքների պայմաններում, ինչպես նախորդ` նախագահական ընտրությունների դեպքում էր: Իսկ եթե գործի նույն ձեռագիրը, մենք եւս պատրաստ ենք ամեն ինչ անել` մեր քվեները պահպանելու համար:

- Մասնավորապես ի՞նչ մեթոդներ եք գործի դնելու, ի՞նչ գործողությունների միջոցով եք տեր կանգնելու ձեր ձայներին:

- Համագործակցություն ընտրությունների ընթացքը վերահսկող, դիտարկող կազմակերպությունների հետ, ընտրակեղծիքների օպերատիվ արձանագրում, նաեւ` ըստ իրավիճակի կդիմենք կոնկրետ գործողությունների:

- Ինչպես նախորդ նախագահական, այնպես էլ այս ընտրությունների ժամանակ արդեն իսկ նկատելի են իշխանությունների բիրտ միջամտությունները նախընտրական պրոցեսին` ծեծվում եւ այլ բռնությունների են ենթարկվում ընդդիմության ակտիվիստները: Ի՞նչ երաշխիք, որ բուն ընտրական պրոցեսի ժամանակ էլ նույն ձեռագիրը չի գործելու, եւ իշխանություններն էլի բռունցքի ուժով հաղթելու են:

- Այդ բռնությունները խոսում են մի բանի մասին` իշխանությունները վստահ չեն իրենց հաղթանակի վրա, ուստի եւ կիրառում են բոլոր հնարավոր մեթոդները` ոստիկանական մահակ, բռունցք, որպեսզի պասիվ մասնակցություն լինի ընտրություններին, որովհետեւ պասիվ մասնակցության դեպքում ավելի է մեծանում ընտրակեղծիքներ իրականացնելու հնարավորությունը: Իսկ մենք խնդիր ունենք ամեն գնով ակտիվացնել ու հասկացնել երեւանցի ընտրողին, որ միայն իր ակտիվությամբ է հնարավոր լինելու բռնել ընտրակեղծիք իրականացնողների ձեռքն ու թույլ չտալ վերջինիս յուրացնել իշխանության հերթական օղակը:

- Մայիսի 15-ին սպասվող համապետական հանրահավաքի թեման ո՞րն է լինելու: Հնարավո՞ր է, որ այդ օրը ազդարարվի քարոզարշավի նոր, ավելի ակտիվ փուլի մեկնարկի մասին:

- Ես ձեռնպահ կմնամ նախօրոք խոսել հանրահավաքի օրակարգի մասին, բայց կարծում եմ, որ հիմնական «մեխը» անխուսափելիորեն լինելու է առաջիկա ընտրությունները, սպասվելիք զարգացումները, նաեւ` աշխարհաքաղաքական ներկա գործընթացները: Այդ հանրահավաքի միջոցով եւս մեկ անգամ հասարակությանը հասու կդարձվի մի պարզ ճշմարտություն. այս երկրի ցանկացած քաղաքացի պետք է գիտակցի իր անձի կարեւորությունը երկրի կառավարման գործընթացում: Այդ հանրահավաքին իրենց մասնակցությունն ապահովող մեր համաքաղաքացիները եւս մեկ անգամ կհամոզվեն, որ Համաժողովրդական շարժումը մեկուկես տարվա ընթացքում կարողացել է օր օրի հզորանալ, դառնալ իշխանություններին ռեալ հակակշիռ եւ այլ այլընտրանք, քան հաղթանակը` չունի: Իսկ ավագանու ընտրությունները շատ կարեւոր, կենսական նշանակություն ունեցող քայլ են այդ հաղթանակի ճանապարհին: Այդ ընտրություններում մեր անվերապահ հաղթանակը կլինի երկրում սահմանադրական կարգը վերականգնելու ՀԱԿ-ի առաքելության առաջին փուլը, ինչին կհետեւեն երկրի առողջացմանն ուղղված մյուս գործողությունները, եւ երկիրը շատ արագ կկանգնի իշխանափոխության փաստի առաջ:
http://www.zhamanak.com/article/12064/

Ամերիկահայությունը մտահոգ է ու տարակուսած

«ՀՀ իշխանությունները պատրաստ են զիջել Թուրքիային, բայց ոչ իրենց հայրենակիցներին»

Սոցիալ-դեմոկրատական հնչակյան կուսակցության Արեւմտյան Ամերիկայի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը երեկ ԱՄՆ-ից մեզ հետ հեռախոսազրույցում ասաց, որ սփյուռքի համար անհասկանալի են ՀՀ իշանությունների քայլերը: Ներկայացնում ենք հարցազրույցն ամբողջությամբ:

-Պարոն Սարաֆյան, ամերիկահայությունը ինչպե՞ս ընդունեց Հայաստանի եւ Թուրքիայի համատեղ հայտարարությունը` Ցեղասպանության նախօրյակին, եւ արդյոք ընկալելի՞ էր դա սփյուռքի համար:

- Միանշանակ կարելի է ասել, որ բացասական է ընկալումը, որովհետեւ գոնե սփյուռքահայության համար բավական անհասկանալի էր, թե ինչու պիտի Ցեղասպանության հիշատակման նախօրեին նման համաձայնագիր լիներ: Այդ օրը կարծես կանխորոշեց, որ Օբաման չի օգտագործելու «ցեղասպանություն» բառը: Սփյուռքի կողմից ընկալվեց, որ դա ոչ թե Հայաստանի նախաձեռնությունն էր, այլ պարտադրված էր ՀՀ այսօրվա իշխանություններին, որ հատկապես Ցեղասպանության հիշատակման օրվանից երկու օր առաջ հայտարարեին սկզբունքային համաձայնության մասին: Նշեմ, որ սփյուռքի մոտ առկա է մեծ մտահոգություն: Սփյուռքը չի հասկանում` ի՞նչն է հիմնական մեկնակետը, ինչի՞ ենք ձգտում եւ ինչի՞ ենք ուզում հասնել: Հստակ չի, թե ուր ենք գնում: Բոլորն էլ հասկանում են, որ գործընթացն անհրաժեշտ է, որ Հայաստանին պետք են բաց սահմաններ, բայց հիմնական մտահոգությունն այն է, թե արդյո՞ք մենք այս գործընթացով հասնում ենք այնտեղ, ուր ցանկանում ենք հասնել, թե՞ չենք հայտնվի այնպիսի իրավիճակում, որ գործընթացն ավարտելուց հետո, նայենք ու տեսնենք, որ բոլորովին այլ տեղ ենք հասել ու շատ ավելի աննպաստ ու վտանգավոր իրավիճակում ենք հայտնվել, քան այդ գործընթացից առաջ:

- Փաստորեն սփյուռքն այսօր ավելի հիասթափված է ՀՀ իշխանությունների այս քայլից, քան նախագահ Օբամայի՞ց, ով անգլերենով այդպես էլ չարտասանեց «ցեղասպանություն» բառը:

- Միանշանակ կարելի է այդպես ասել, որովհետեւ տրամաբանող յուրաքանչյուր հայի համար հասկանալի է, որ «ցեղասպանություն» բառն արտասանելը էական ոչինչ չէր կարող փոխել: Քանի որ կցկտուր են տեղեկությունները համաձայնագրի վերաբերյալ, բացարձակապես տեղեկություն չկա Հայաստանի կողմից, դա ավելի է խորացնում կասկածներն ու մտահոգությունը, որ ինչ-որ բան այն չէ: Սրան գումարվում է սփյուռքահայության մտավախությունը, որ այս համաձայնագրով վնասվում կամ կասեցվում է Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը, ընդհանրապես այդ խնդրի հետապնդումը կարող է անիմաստ դառնալ: Սփյուռքը չի հասկանում` մասնավորապես պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծումը ինչո՞վ է նպաստելու հարցի լուծմանը: Ցեղասպանության ճանաչման ջանքերը դառնում են անիմաստ, որովհետեւ հայրենիքը փաստացի անում է քայլեր, որոնք համաձայնեցված չեն սփյուռքի հետ:

- Հայաստանի եւ Թուրքիայի համատեղ հայտարարության պատճառների առթիվ սփյուռքում ի՞նչ մեկնաբանություններ, եզրակացություններ շրջանառվեցին:

- Կարելի է ասել, որ հիմնական եզրակացությունը, որ մենք անում ենք այս ամենից, այն է, որ այսօրվա իշխանությունների գործողությունների հայանպաստ ձեւակերպումները կասկածների տեղիք են տալիս: Ուզենք, թե չուզենք` այդպես է, որովհետեւ այս իշխանությունը իշխանության գալու առաջին իսկ օրվանից իր լեգիտիմության հարցով է ավելի զբաղված եղել, քան Հայաստանին վերաբերող հարցեր լուծելով: Մանավանդ որ` այսօր ներքին ճակատը Հայաստանում գտնվում է այդպիսի սուր իրավիճակում եւ չի վերացել այդ իրավիճակը: Ժողովրդի մոտ երկու մտահոգություն կա, որ իշխանությունն այս ամենն անում է արտաքին ճնշման ազդեցության տակ, երկրորդ` որ լեգիտիմության պակասի պատճառով իշխանություններին պարտադրում են, որ այս քայլին դիմի: Մի օրինակ բերեմ` երբ Խորհրդային Միությունը ստեղծվեց, կնքվեց Բրեստի նվաստացուցիչ դաշնագիրը Գերմանիայի հետ, որով փաստորեն ետ վերադարձվեց այն ամենը, ինչ հայ-ռուս-թուրքական պատերազմով ձեռք էր բերվել: Ռուսները դա արեցին, որ իրենց Արեւմտյան ճակատը խաղաղ լինի ու ներսում հարցերը լուծեն սպիտակգվարդիականների հետ: Այսօր տպավորություն է ստեղծվում, որ Հայաստանը փորձում է արտաքին աշխարհի հետ հարաբերությունները մաքսիմումի հասցնել, որ կարողանա «լուծել» ներքին հարցերը եւ չունենա մտահոգություն, որ կարող է դրսից իրեն ճնշեն: Զարմանալի բան է ստացվում. պատրաստ են զիջումների գնալու արտաքին աշխարհի` Թուրքիայի հետ, բայց պատրաստ չեն մի գրամ զիջելու իրենց հայրենակիցների հարցում: Ներքին ճակատում մի գրամի տեղաշարժ չկա: Սփյուռքի համար այս իշխանության գործելաոճը եւ մոտեցումները անհասկանալի են: Մի բան է այստեղ կատարվում, որը դժվար է հասկանալ եւ կասկածներ է առաջացնում այս իշխանությունների անկեղծության, իսկապես ՀՀ պետական շահերով առաջնորդվելու հարցում: Եթե չլինեին ներքին խնդիրները, իշխանությունը, թերեւս, բոլորովին այլ կերպ պետք է մոտենար այս հարցին եւ շատ ավելի բաց պիտի լինեին խաղաքարտերը, ոչ թե այսպես` գաղտնիության քողի տակ:

- Համաձայնագրի առթիվ սփյուռքի մի շարք կառույցներ հանդես եկան մտահոգություններով, հայտարարություններով, մասնավորապես` ՍԴՀԿ-ն, ՀՅԴ-ն եւ այլն: Սփյուռքի հետ համագործակցող Հայաստանի որեւէ կառույց. օրինակ` կա սփյուռքի նախարարություն. փորձե՞լ է բացատրել ՀՀ իշխանությունների այս քայլը` փարատելու համար այդ մտահոգությունները:

- Ինչի՞ մասին է խոսքը, երբ նույն իրենց կոալիցիոն կուսակցությունը տեղյակ չի եղել` ինչ են ստորագրում, կամ Հայաստանի ժողովուրդը տեղյակ չէ, ինչպե՞ս կարող էր սփյուռքը տեղեկացված լինել: Ակնհայտ է, որ քննարկվում է մի հարց, որը վեր է ընդդիմություն-իշխանություն հարթությունից: Նման հարցերը միայն համաժողովրդական քննարկման արդյունքում կարելի էր լուծել եւ արդյունքի հասնել, ոչ թե 5-6 հոգի գնան համաձայնություն կնքեն, եւ ժողովուրդը իրազեկված չլինի` ինչ է տեղի ունենում: Եթե ՀՀ պետական շահերից ելնելով է դա արվում, ուրեմն ի՞նչ են թաքցնում այսօրվա իշխանությունները: Կարելի է համեմատություն անել 1997թ. Հայաստանի նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի եւ ներկայիս իշխանության գործելաոճի միջեւ. այն ժամանակվա նախագահը հարցը դրեց հանրության առաջ եւ փորձեց բաց քննարկում սկսել` Հայաստանի կարեւորագույն հարցերի վերաբերյալ, ժողովրդին մասնակից դարձնել: Եվ նրա հասցեին մեղադրանքներ հնչեցին, ոչ թե որ բանակցություններ էր վարել, այլ որ համարձակվել էր այդ հարցերը դնել սեղանին, հանրային օրակարգ մտցնել, իսկ այսօր գաղտնիության քողի ներքո է արվում ինչ-ինչ բաներ: Եվ ոչ միայն առաջարկներ են արվում, այլ մարդիկ համաձայնագիր են կնքում: Ո՞ւր են այդ մարդիկ հիմա, ինչո՞ւ այս իշխանություններին ոչ ոք չի ասում, որ նրանք դավաճանական գործողություններ են անում:

- Ո՞րն է ամերիկահայության հիմնական պահանջն այսօր գործող ՀՀ իշխանություններից:

- Կարող եմ այսպես ձեւակերպել. իշխանությունները պարտավորություն ունեն կատարել հետեւյալը. նախ` ժողովրդին հանգամանորեն բացատրել` ինչ է տեղի ունենում, գաղտնի բանակցությունների վարկածն անընդունելի է: Երկրորդ` իրենք պիտի ժողովրդին կարողանան ապացուցել, որ սա չեն անում իրենց լեգիտիմությունը ապահովելու համար, այլ Հայաստանի պետական շահերից ելնելով: Իսկ դա ապացուցելու համար ունեն կարեւորագույն խնդիր` լուծել ներքին հարցերը, երկխոսության գնալ ընդդիմության հետ: Առանց ժողովրդի համապարփակ մասնակցության` չեն կարող այս հարցը լուծել եւ հետո համոզել հայ ժողովրդին, որ առաջնորդվում են ՀՀ շահով: Երրորդ` իրենք պիտի հաշվի առնեն, որ սա ողջ հայ ժողովրդի ապագայի հետ կապված հարց է, եւ առանց ողջ հայության մասնակցության` այդ գործընթացը ճիշտ չի կարող շարունակվել եւ ինչ համաձայնության էլ ուզենան գալ, ինչ «Ճանապարհային քարտեզ» էլ գծեն, եթե ժողովուրդը չհամաձայնի, այդ քարտեզը կարող է սոսկ քարտեզ մնալ, որովհետեւ թերահավատություն ու կասկածամտություն լինելու է:
http://www.zhamanak.com/article/11965/

Որ Տեր-Պետրոսյանը հաղթանակ տանի

Մենք արդեն տեղեկացրել ենք, որ Հայ ազգային կոնգրեսում օրերս որոշում էր կայացվել Երեւանի համայնքները բաժանել ՀԱԿ անդամ կուսակցությունների միջեւ. ըստ այդմ, Կոնգրեսի որոշ կուսակցություններ պատասխանատվություն են ստանձնել առանձին համայնքների համար։

Քանաքեռ-Զեյթունում պատասխանատվությունը ստանձնել է ԺՈւԿ-ը, Կենտրոնում եւ Նորք Մարաշում` ՀՀՇ-ն, Արաբկիրում` ՀՀՇ-ն ու ՀԺԿ-ն, Ավանում` «Հանրապետությունը», Նոր Նորքում` ՍԴՀԿ-ն։ Մնացած համայնքների հարցով առայժմ վերջնական որոշում չկա։ Իսկ այն համայնքներում, որոնց կապակցությամբ արդեն վերջնական որոշում է կայացվել, արդեն սկսվել են նախընտրական շտաբների ձեւավորման նախապատրաստական աշխատանքները։ ՀՀՇ կենտրոնական գրասենյակում քանի օր է` սկսել են աջակից խմբեր կազմավորել։ Մեզ հետ զրույցում ՀԱԿ Կենտրոնի շտաբի պատասխանատու Դավիթ Առաքելյանը նշեց, որ այժմ իրենք ակտիվ շփումներ են ունենում ոչ կուսակցական այն քաղաքացիների հետ, ովքեր ցանկանում են ընտրությունների ժամանակ աջակցել ՀԱԿ-ին։ Առաքելյանը նաեւ նշեց, որ բացի ՀՀՇ-ից, կոնկրետ Կենտրոնում ակտիվ կլինեն նաեւ ՀԱԿ անդամ այն կուսակցությունները, ովքեր ուժեղ կառույցներ ունեն Կենտրոնում, ինչպես օրինակ,ՀԺԿ-ն։ ՀԺԿ վարչության քարտուղար, ՀԱԿ կենտրոնական շտաբի անդամ Ստեփան Մինասյանը մեզ տեղեկացրեց, որ թեեւ իրենք ակտիվ են լինելու բոլոր համայնքներում, սակայն որոշ տեղերում ՀԺԿ-ի ներգրավվածությունը լինելու է առավել ընդգծված. ՀԺԿ ներկայացուցիչները լինելու են նաեւ համահամակարգողի դերում։ Ներկայում ՀԺԿ-ում հաշվարկում են ընտրական հանձնաժողովի անդամի լիցենզիա ունեցողներին։ Մինասյանի խոսքերով, այս պահի դրությամբ, ՀԺԿ-ն ունի մոտավորապես 200 լիցենզավորված անդամ, սակայն համապատասխան դասընթացներից հետո նրանց թիվն ավելանալու է։ Մայրաքաղաքի ամենամեծ թվով ընտրատեղամասերն ունեցող համայնքը` Նոր Նորքն է ընտրել ՍԴՀԿ-ն։ Օրերս ՀԱԿ քաղխորհուրդը հաստատել է ՍԴՀԿ ներկայացուցիչ Գուրգեն Եղիազարյանի թեկնածությունը` որպես ՀԱԿ Նոր Նորքի շտաբի համակարգող։ «Մենք ցանկանում էինք ակտիվ մասնակցել ընտրություններին եւ օգտակար լինել Կոնգրեսին։ Իրականում, Նոր Նորքը շատ ծանր համայնք է, այն ունի մոտավորապես 55 տեղամաս։ Եւ մենք ամեն ինչ անելու ենք, որպեսզի այդ համայնքում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ջախջախիչ հաղթանակ տանի»,- մեզ հետ զրույցում ասում էր ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը։ Նրա խոսքերով, ՍԴՀԿ-ն արդեն նախաձեռնել է այդ համայնքում շտաբներ բացելու կազմակեպչական աշխատանքները։ Նախօրեին հայտնի դարձավ, որ տեղի ՍԴՀԿ ակտիվիստները արդեն զանգեր են ստանում թաղային հեղինակություններից ու ոստիկաններից, ովքեր «հորդորում են» վերջիններիս` առնչություն չունենալ ընտրությունների հետ։ Ի պատասխան, տիկին Սարգսյանը երեկ հայտարարեց. «Դեռ չեն հասցրել խոչընդոտել, բայց եթե փորձեն, ապա ինչպես ռուսներն են ասում, «մի տոժե նե լիկոմ շիտի», մենք էլ կկարողանանք համապատասխան խոչընդոտներ ստեղծել իրենց համար»։ Տիկին Սարգսյանը հավելեց, որ ՍԴՀԿ-ն Նոր Նորքում համագործակցում է նաեւ սովորական քաղաքացիների, ԵԿՄ անդամների, մի խոսքով` բոլոր նրանց հետ, ովքեր պատրաստ են աջակցել իրենց։
http://www.armtimes.com/8049

Հայաստանը Սփյուռքին ներքաշում է կոնֆլիկտի մեջ

ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի Թուրքիա կատարած այցից հետո ԱՄՆ հայ համայնքի տպավորություններն իմանալու համար զրուցեցինք ՍԴՀԿ Արեւմտյան Ամերիկայի շրջանի վարիչ մարմնի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանի հետ:

Ըստ մեր զրուցակցի` այսօր ամերիկահայ քաղաքացուն հետաքրքրում է, թե նոր քաղաքական իրավիճակը համաշխարհային լարվածության կոնֆլիկտային իրավիճակում ինչպես կնպաստի Ցեղասպանության հարցի լուծմանը: «Դա շատ ավելի պետք է կարեւորվի, քան թե Օբամայի «ցեղասպանություն» ասելը կամ չասելը», - նշեց Համբիկ Սարաֆյանը: Մեր այն հարցին, թե արդյոք այս պարագայում, ամերիկյան հայկական լոբբիստական կազմակերպությունները չպե՞տք է փոխեն ձեւակերպումները Ցեղասպանության ճանաչման վերաբերյալ` Համբիկ Սարաֆյանը պատասխանեց. «Ես չեմ կարծում, որ դա պետք է վերապահված լինի միայն լոբբիստական կազմակերպություններին, որովհետեւ սա շատ ավելի մեծ եւ շատ ավելի լայնածավալ հարց է, եւ սա պետք է ընդգրկի հասարակության բազմաթիվ շերտեր: Մենք չենք կարող բավարարվել միայն լոբբիստական կազմակերպություններով: Նախ պետք է ճշտվի, հստակեցվի Սփյուռքի եւ Հայաստանի դերը հայ-թուրքական զարգացումների առումով, որովհետեւ սա շատ ավելի բարդ է եւ շատ ավելի բազմաշերտ է, քան թե պարզապես ասել` դե, քանի որ Հայաստանը սկսել է բանակցային գործընթացը, լոբբիստական կազմակերպություններն էլ հետեւեն կամ հարմարեցնեն իրենց գործելաոճը որոշ հանգամանքների հետ», - նշեց մեր զրուցակիցը: Համբիկ Սարաֆյանը այս պահին ավելի կարեւոր է համարում, որ Հայաստանը որպես պետություն հարեւանների հետ հարաբերությունները ճշտի, քանի որ նորմալ հարաբերություններ ունենալը նաեւ կնպաստի Ղարաբաղի խնդրի լուծմանը, որից հետո կարելի է խոսել Ցեղասպանության հարցի մասին: Համբիկ Սարաֆյանը նաեւ նշեց, որ Քոչարյանի օրոք Ցեղասպանության հարցի հիմնախնդիր դառնալու հանգամանքը մեծ վնաս է հասցնում: «Նախեւառաջ Հայաստանը այդ հարցն արծարծելով կամ քննարկելով ինքնաբերաբար Սփյուռքին ներքաշում է կոֆլիկտի մեջ, որովհետեւ գոնե վերջին 43-44 տարում Սփյուռքի հիմնական հարցը եղել է Ցեղասպանության հարցի արծարծումը եւ հանկարծ Հայաստանը անհասկանալի պատճառներով իր վրա է վերցնում այդ հարցի արծարծումը», - ասաց Սարաֆյանը: Վերջինս պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու հարցը արծարծելը, առավել եւս` եթե Հայաստանը ինչ-որ ձեւով նպաստել է այդ քայլին, համարում է Ցեղասպանության փաստը հարցականի տակ դնել:
http://www.zhamanak.com/article/11814/

Հայտարարություն

Հայ-թուրքական հարաբերությունները արդի փուլում իրենցից ներկայացնում են խոշոր, պատմականորեն ձեւավորված հիմնախնդիրների մի բարդ հանգույց, որի լուծումը պահանջում է մեծ զգուշավորություն եւ բացառում է որեւէ շտապողականություն։ Բանական կլիներ, առաջին հերթին, համադրելով Հայաստանի Հանրապետության ու Սփյուռքի կենսական շահերը, դասակարգել վերոհիշյալ հիմնախնդիրները ըստ կարեւորության, մշակել լուծելիք առաջնահերթ խնդիրների ընթացակարգը, հիմնավորել հնարավոր լուծումների շահեկանությունը հայկական կողմի համար, այնուհետեւ անպայման կազմակերպել լայն հասարակական-քաղաքական քննարկումներ Սփյուռքի մասնակցությամբ, եւ, կոնսենսուսի բացակայության պարագայում, գալ ընդհանուր հայտարարի համազգային հանրաքվեի միջոցով։

Սակայն, ազգային-պետական շահերին հակառակ, Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը անօրեն զավթած ավազակապետական ռեժիմը գնում է չափազանց վտանգավոր արտաքին քաղաքական մի արկածախնդրության, հուսալով ստանալ աշխարհաքաղաքական որոշ խաղացողների բարյացակամ վերաբերմունքը եւ դրանով իսկ երկարաձգել սեփական գոյությունը, ինչի գինն է Արցախի կորուստը եւ ՀՀ ազգային անվտանգության փաստացի փլուզումը։ Դրա վառ ապացույցն է այն տեղեկատվության տարածումը, որ ամենամոտ ժամանակներում սպասվում է հայ-թուրքական սահմանի բացում, պատմաբանների միջպետական հանձնաժողովի ստեղծում, ինչպես նաեւ ազատագրված Արցախյան տարածքների զիջում Ադրբեջանին, որպես հայ-թուրքական հարաբերությունների բարելավման երաշխիք։

Եվ քանզի այդ ամենը կատարվում է ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի` ապրիլի 24-ի տարեկան ուղերձի նախօրեին, որի վերաբերյալ ողջ հայ ժողովուրդը ունի որոշակի սպասումներ, հասկանալի է դառնում, որ Թուրքիան, ցուցադրաբար ներկայացնելով ռազմավարական դաշնակցին իր «բարի կամքը», օգտագործելով հայաստանյան ներկա ռեժիմի թուլությունը ու շահամոլությունը, իրականում փորձում է վիժեցնել ինչպես Հայ Դատը` ընդհանրապես, այնպես էլ ցեղասպանության միջազգայնացման գործընթացը` մասնավորապես, որովհետեւ նշյալ գործողություններից հետո աննպատակահարմար եւ նույնիսկ վնասակար կդիտվի ցեղասպանություն տերմինի գործածումը ԱՄՆ նախագահի կողմից։

Սոցիալ-Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցությունը, ելնելով այն համոզմունքից, որ հայ-թուրքական հիմնահարցը կարող է լուծվել միայն համայն հայության միասնական կամքով ու ջանքերով, վճռականորեն դեմ է, որ հայրենի հանրության պառակտվածության պարագայում, երբ կաթվածահար են արված հայաստանյան հասարակության գերիշխող հատվածի քաղաքական ու քաղաքացիական իրավունքները, երբ ազգի լավագույն զավակները գտնվում են ճաղերի ետեւում, իսկ անցյալ տարվա մարտյան սպանդի իրական կազմակերպիչներն ու իրագործողները միտումնավոր կերպով չեն բացահայտվում, երբ անտեսվում է Սփյուռքի արդար ձայնը, ժողովրդի վստահությունը բացարձակապես չվայելող, ոչ լեգիտիմ ղեկավար անձանց մի նեղ խումբ ստորագրի որեւէ միջազգային համաձայնություն Թուրքիայի հետ։

Նման քայլը ՍԴՀԿ-ի կողմից դիտվելու է որպես ուղղակի ազգային դավաճանություն, ինչը պատժվում է ինչպես սահմանադրորեն եւ քրեորեն, այնպես էլ հայ ժողովրդի կողմից դարերի ընթացքում մշակված ազգային-ազատագրական պայքարի չգրված, բայց բազմիցս իրագործված օրենքներով։

Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության վարչություն
http://www.armtimes.com/7667 

ՍԴՀԿ-ն կհամարի դավաճանություն

«Հայ - թուրքական հարաբերությունները արդի փուլում իրենցից ներկայացնում են խոշոր, պատմականորեն ձևավորված հիմնախնդրիների մի բարդ հանգույց, որի լուծումը պահանջում է մեծ զգուշավորություն և բացառում է որևէ շտապողականություն»,- ասվում է Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության վարչություն հայտարարության մեջ:

Ըստ հայտարարության'

« Բանական կլիներ առաջին հերթին, համադրելով Հայաստանի Հանրապետության ու Սփյուռքի կենսական շահերը, դասակարգել վերոհիշյալ հիմնախնդիրները ըստ կարևորության, մշակել լուծելիք առաջնահերթ խնդիրների ընթացակարգը, հիմնավորել հնարավոր լուծումների շահեկանությունը հայկական կողմի համար, այնուհետև անպայման կազմակերպել լայն հասարակական - քաղաքական քննարկումներ Սփյուռքի մասնակցությամբ, և, կոնսենսուսի բացակայության պարագայում, գալ ընդհանուր հայտարարի համազգային հանրաքվեի միջոցով:

Սակայն, ազգային - պետական շահերին հակառակ, Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը անօրեն զավթած ավազակապետական ռեժիմը գնում է չափազանց վտանգավոր արտաքին քաղաքական մի արկածախնդրության, հուսալով ստանալ աշխարհաքաղաքական որոշ խաղացողների բարյացակամ վերաբերմունքը և դրանով իսկ երկարաձգել սեփական գոյությունը, ինչի գինն է Արցախի կորուստը և ՀՀ ազգային անվտանգության փաստացի փլուզումը:

Դրա վառ ապացույցն է այն տեղեկատվության տարածումը, որ ամենամոտ ժամանակներում սպասվում է հայ - թուրքական սահմանի բացում, պատմաբանների միջպետական հանձնաժողովի ստեղծում, ինչպես նաև ազատագրված Արցախյան տարածքների զիջում Ադրբեջանին, որպես հայ - թուրքական հարաբերությունների բարելավման երաշխիք»:

«Եվ քանզի այդ ամենը կատարվում է ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի ապրիլի 24-ի տարեկան ուղերձի նախօրեին, որի վերաբերյալ ողջ հայ ժողովուրդը ունի որոշակի սպասումներ, հասկանալի է դառնում, որ Թուրքիան, ցուցադրաբար ներկայացնելով ռազմավարական դաշնակցին իր ՙբարի կամքը՚, օգտագործելով հայաստանյան ներկա ռեժիմի թուլությունը ու շահամոլությունը, իրականում փորձում է վիժեցնել ինչպես Հայ Դատը ընդհանրապես, այնպես էլ ցեղասպանության միջազգայնացման գործընթացը մասնավորապես, որովհետև նշյալ գործողություններից հետո աննպատակահարմար և նույնիսկ վնասակար կդիտվի ցեղասպանություն տերմինի գործածումը ԱՄՆ նախագահի կողմից»,-ասվում է հայտարարության մեջ:

Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցությունը վճռականորեն դեմ է, որ. «Հայրենի հանրության պառակտվածության պարագայում, երբ կաթվածահար է արված հայաստանյան հասարակության գերիշխող հատվածի քաղաքական ու քաղաքացիական իրավունքները, երբ ազգի լավագույն զավակները գտնվում են ճաղերի ետևում, իսկ անցյալ տարվա մարտյան սպանդի իրական կազմակերպիչներն ու իրագործողները միտումնավոր կերպով չեն բացահայտվում, երբ անտեսվում է Սփյուռքի արդար ձայնը, ժողովրդի վստահությունը բացարձակապես չվայելող, ոչ լեգիտիմ ղեկավար անձանց մի նեղ խումբ ստորագրի որևէ միջազգային համաձայնություն Թուրքիայի հետ»:

«Նման քայլը դիտվելու է ՍԴՀԿ-ի կողմից, որպես ուղղակի ազգային դավաճանություն, ինչը պատժվում է ինչպես սահմանադրորեն և քրեորեն, այնպես էլ հայ ժողովրդի կողմից դարերի ընթացքում մշակված ազգային - ազատագրական պայքարի չգրված, բայց բազմիցս իրագործված օրենքներով»,-ասված է Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության հայտարարության մեջ:

http://a1plus.am/am/politics/2009/07/16/sdhk

Հանդիպել են (2009-04-01)

ՀՀ առաջին Նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը երեկ հանդիպել է Երեւանում գտնվող ՍԴՀԿ Կենտրոնական վարչության ատենապետ Սեդրակ Աճեմյանի հետ։ Քննարկվել են ՀՀ առջեւ ծառացած ներքաղաքական եւ արտաքին քաղաքական խնդիրներ։

Հանդիպմանը մասնակցել են նաեւ ՍԴՀԿ Հայաստանի ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը, ՍԴՀԿ ԿՎ քաղաքական եւ սոցիալական հարցերով խորհրդականներ Գուրգեն Եղիազարյանը եւ Արարատ Մկրտչյանը։

Պատասխանատվությունը կընկնի իշխանությունների վրա

ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը հույս ունի, որ չնայած Երեւանի քաղաքապետի եւ ավագանու ընտրություններին չմասնակցելու վերաբերյալ «Ժառանգություն» կուսակցության որոշմանը, վերջինս, այնուամենայնիվ, իր լրջագույն դերակատարությունը կունենա ընտրությունների ժամանակ` ՀԱԿ-ին հատկացնելով ընտրական հանձնաժողովների իր տեղերը:

Ըստ Լյուդմիլա Սարգսյանի` դա լրացուցիչ օգնություն կլինի ընտրակեղծիքների դեմ պայքարի համար: Խոսելով սպասվելիք ընտրակեղծիքների մասին` Լյուդմիլա Սարգսյանը հիշեցրեց նախագահի ընտրությունների ժամանակ կատարվածը: ՀՀ-ից բացակայող շուրջ 200 հազար քաղաքացու փոխարեն քվեարկում են շրջիկ խմբերը` այդպիսով իշխանությունների համար ապահովելով լրացուցիչ 200 հազար ձայն: «Թեեւ դա տեսանելի չէ, սակայն մենք այդ ամենի մեխանիզմները գիտենք, գիտենք նաեւ դրա դեմն առնելու մեխանիզմները», - նշեց Սարգսյանը` տեղեկացնելով, որ իրենք ունեն այդ քաղաքացիների ցուցակը: ՍԴՀԿ ատենապետը նշեց, որ Երեւանում իշխանությունները լուրջ դժվարությունների կհանգեն ընտրությունները կեղծելու դեպքում:

«ՀԱԿ-ի համար սա ոչ միայն քաղաքապետի ընտրություն է, այլ նաեւ նախագահական ընտրությունների շարունակությունն է, եւ մենք ամեն ինչ պետք է անենք, որ իշխանություններին պարտադրենք թափանցիկ ու արդար ընտրություններ: Այս իշխանությունները երկար գոյատեւելու հնարավորություններ այլեւս չունեն: Հասարակությունը խիստ բեւեռացված է, հատկապես խորացող ճգնաժամի պարագայում: Իշխանությունը եւս գիտակցում է, որ երկար չի կարող իշխանությունն իր ձեռքում պահել, եւ իշխանությունը դանդաղ փոխանցելու միակ կարճ ու անցնցում ճանապարհը դա քաղաքապետի ընտրություններն են: Եթե նրանք գիտակցեն, որ վաղ թե ուշ իշխանությունը պետք է հանձնեն, ուրեմն պետք է գնան թափանցիկ ընտրությունների: Եթե ոչ` հետեւանքների ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնում է իշխանությունների վրա», - նախազգուշացրեց տիկին Սարգսյանը: Հարցին, որ եթե, այնուամենայնիվ, կրկնվեն ընտրակեղծիքները, որո՞նք են լինելու ՀԱԿ-ի հետագա գործողություններն ու հետընտրական պայքարի մեթոդները, ՍԴՀԿ ատենապետն արձագանքեց. «Կապրենք, կտեսնենք: Հետընտրական պայքարը պետք է ավելի շատ մտահոգի իշխանություններին, քան մեզ, որովհետեւ այս անգամ, եթե կրկին փորձեն նույն սցենարը կիրառել, ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնելու է իրենց վրա»:

Ինչ վերաբերում է իշխանահաճո որոշ կուսակցությունների ղեկավարների կանխատեսմանը, թե ընդդիմությունն այս ընտրություններում եթե չհաղթի, կարող է մարտի 1-ը կրկնվել` Սարգսյանն արձագանքեց. «Իշխանությանը հարող կուսակցությունները երբեմն շատ տգեղ դերակատարում են ստանձնում` փորձելով հասարակությանը ահաբեկել: Թող չփորձեն ահաբեկել մարտի 1-ի կրկնությամբ: Ժամանակներն անցել են, եւ մեր ժողովրդին այլեւս հնարավոր չէ ահաբեկել: Մեզ փորձեցին ահաբեկել, մեզ ձերբակալեցին, ծեծեցին, բանտարկեցին, ոչինչ չստացվեց: Խորհուրդ կտայի, որ ամեն մեկը մտածեր, թե իշխանափոխությունից հետո ինչ իմիջ է ունենալու հասարակության մեջ»: Իսկ եթե որոշ գործիչներ նման կանխագուշակումներ են անում, ապա, Սարգսյանի կարծիքով, «ունեն կազմած սցենար, որը մտածում են, որ կարող են կիրառել, բայց վստահ եմ, որ դա այլեւս իրագործելի բան չէ»:

ՍԴՀԿ ատենապետին հարցրին նաեւ, որ եթե ՀԱԿ-ը հաղթի այս ընտրություններում, ինչպե՞ս է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն աշխատելու որպես քաղաքապետ այս իշխանությունների հետ: «Ես դա պատկերացնում եմ, իսկ այ իշխանությունը չի պատկերացնում: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն, իհարկե, կարող է աշխատել քաղաքապետ, բայց իրենք ինչպես պետք է աշխատեն Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հետ` ես չգիտեմ: Երբ Տեր-Պետրոսյանը կընտրվի ու կորոշի աշխատել քաղաքապետ, իշխանություններն իրենք պետք է մտածեն, թե ինչպես պետք է աշխատեն նրա հետ: Կարծում եմ, որ նրանցից շատերը կհասկանան, որ այլեւս չեն կարող աշխատել», - պատասխանեց նա` հավելելով. «Անհրաժեշտության դեպքում Լ.Տեր-Պետրոսյանը կարող է նաեւ իր բարձունքից իջնել եւ կատարել աշխատանք շարքային քաղաքացու նման, բայց նա կարող է նաեւ լինել նախագահ, որի տեսակը շատ երկրներում նախանձ կառաջացներ»:
http://www.zhamanak.com/article/11704/

Նրանք տառապում են բուլիմիայով

Հարցազրույց ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության խորհրդական, ԱԱ նախկին փոխնախարար, ԱԺ նախկին պատգամավոր Գուրգեն Եղիազարյանի հետ:

-Երկրում առկա քաղաքական ճգնաժամին այսօր գումարվել է նաեւ տնտեսական ճգնաժամը: Դուք ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այդ երեւույթը:

- Քաղաքական ճգնաժամը սկսվեց ոչ թե երեկ կամ այսօր, այլ` 2008թ. փետրվարի 19-ին, երբ ՀՀ ընտրատեղամասերում իշխանությունները գնացին ահաբեկչության, առեւանգում էին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վստահված անձանց, խոշտանգում: Այդ պայմաններում պարոն Պրեսկոտը եւ նրա գլխավորած պատվիրակությունը ընդունեցին ՀՀ-ում կատարված ընտրությունները` դրանք համարելով եվրոպական չափանիշներին համապատասխան: Օրերս տարածաշրջան կատարած այցի ժամանակ Մինսկի խմբի համանախագահները` Մեթյու Բրայզան ու Բեռնար Ֆասիեն բավական հետաքրքիր հայտարարություն արեցին ԼՂ խնդրի մասին: Նրանք ասացին, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի այն դեպքում, եթե ԼՂ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ գնա ինքնորոշման ճանապարհով: Ցավալին այն է, որ նույն միտքը կրկնել է նաեւ Սերժ Սարգսյանը: Ու հիմա հարց է առաջանում` ո՞ր ժողովրդի մասին են նրանք խոսում, արդյո՞ք խոսքը ադրբեջանցի փախստականների մասին չէ: Ի՞նչ ինքնորոշման մասին է խոսքը, երբ ԼՂ ժողովուրդն արդեն երկու անգամ ինքնորոշվել է` Անկախության հռչակագրով, Սահմանադրության ընդունումով, ու դրանից 15-16 տարի է անցել: Ի՞նչ է, ԼՂ-ն պետք է նորից երրորդ անգամ ինքնորոշվի: Համանախագահները շատ պարզ ասացին, որ այո, պետք է ինքնորոշվի` ադրբեջանցի փախստականների վերադարձից հետո: Ու եթե նրանք թվաքանակով ավելի շատ են, քան ԼՂ-ում ապրող հայերը, ապա արդյունքներն էլ ակնհայտ են: Նրանք հայտարարեցին, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի այն դեպքում, եթե ԼՂ-ն ՀՀ-ի հետ ունենա ցամաքային սահման: Կարելի է ենթադրել, որ այլեւս ԼՂ-ն ՀՀ-ի հետ չունի սահման: Ինչեւէ, իշխանություններից ոչ մեկը չփորձեց ընդդիմանալ այդ հայտարարություններին: Մինչդեռ Բաքվից վերադառնալուց հետո` համանախագահները Երեւանում հայտարարեցին, որ ԼՂ հարցն, ըստ էության, լուծված է, եւ լուծված հօգուտ Ադրբեջանի: Ու հայկական կողմից ոչ մի արձագանք չեղավ: Այս մասին չխոսեցին ոչ իշխանությունների առաջին, ոչ երկրորդ, ոչ երրորդ դեմքերը: Սա այն գինն էր, որ պետք է ՀՀ-ն վճարեր փետրվարի 19-ի դիմաց, եւ այդ գինն արդեն վճարել են: Ինչ վերաբերում է տնտեսական ճգնաժամին, ապա այն ոչ մի կապ չունի համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի հետ: Հրանտ Բագրատյանից հետո տնտեսական թեմայով վերլուծություններ անելը ես մեղք եմ համարում, քանի որ նա լավագույնս ներկայացրել է ամեն ինչ: Նա բազմիցս ասել է, որ այս պայմաններում դրամի արժեւորումը ՀՀ-ում պարզապես հանցագործություն է: Դրամի արժեւորումը նպատակ ուներ խրախուսելու ներմուծողներին: Սակայն դրա հետեւանքով ՀՀ-ում սկսեցին փակվել ձեռնարկությունները, մենք կորցրինք սեփական արտադրողին:

- Ինչպե՞ս հասկանանք Ձեր խոսքերը, որ ՀՀ-ում տնտեսական ճգնաժամը որեւէ կապ չունի համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամի հետ:

- Ատամնացավ ունենալու համար պետք է առնվազն ատամ ունենալ: Առանց ատամ ունենալու` ատամնացավ չի լինում: Իսկ ՀՀ-ն մի երկիր է, որը չունի տնտեսություն: Ո՞նց կարող է մեզ վրա ազդել այդ ճգնաժամը: Արտասահմանում հարյուրավոր միլիոնատերեր սննկացան: Սակայն մեր դեպքում այդպես չեղավ: Մարտի 2-ին, երբ կատարվեց դրամ-դոլար փոխարժեքի այդ տատանումը, ովքեր հարուստ էին, հարստացան 30-35 տոկոսով, իսկ ովքեր աղքատ էին, այսինքն` ՀՀ-ի ազգաբնակչությունն աղքատացավ 30-35 տոկոսով` կորցնելով իր դրամը. գներն աննախադեպ աճեցին, եւ արդյունքում ներմուծողն ավելի հարստացավ, իսկ սպառողը` կորցրեց:

- Ձեր կարծիքով` իշխանությունները չե՞ն հասկանում, որ ժողովրդի սոցիալական վիճակը վատթարացնելով նրանք հասունացնում են սոցիալական բունտեր, երբ անգամ ընդդիմությունն ի վիճակի չի լինի զսպել փողոց դուրս եկած մարդկանց:

- Նրանք տառապում են Bulimia-ով, հայերեն` «գայլի ախորժակ» հիվանդությամբ: Սա հիվանդություն է, երբ մարդն անգիտակցաբար լափում է` առանց կշտանալու, արդյունքում` ի վերջո պայթում:

- Ձեր կարծիքով` ընդդիմությունն ի՞նչ պետք է անի նման իրավիճակից դուրս գալու համար, մանավանդ որ` իշխանությունները պնդում են, թե ընդդիմությունը գնալով թուլանում է:

- Այսօր փորձում են համոզել հասարակությանը, թե ընդդիմադիր շարժումը գնալով մարում է: Սակայն ես վստահեցնում եմ, որ իրականում ճիշտ հակառակն է. մենք օր օրի հզորանում ենք: Դրա լավագույն ապացույցը մարտի 1-ի հանրահավաքն ու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթն էր: Առաջին անգամ ՀՀ-ում ընդդիմադիր շարժումը մեկ տարի անց ավելի հզոր է, քան սկզբնավորման պահին: Ցանկացած ընտրությունից հետո երկու ամիս անց ընդդիմությունը աստիճանաբար մարել է: Մինչդեռ այսօր բոլորովին հակառակն է. մեկ տարի անց մենք շատ ավելի հզոր ենք: Եվ ամենակարեւորը` հարյուրավոր մեր ընկերներ հայտնվեցին բանտախցերում, ու նրանցից ոչ մեկը չկոտրվեց:

- Տեր-Պետրոսյանը վերջին հանրահավաքի ժամանակ կանխատեսեց սոցիալական աղետ, որի արդյունքում կառավարությունը ստիպված կլինի հրաժարական ներկայացնել եւ ընդդիմությանն առաջարկել մաս կազմել ազգային փրկության կառավարության: Ձեր կարծիքով` իշխանությունները կգնա՞ն այդ քայլին:

- Տեր-Պետրոսյանի կանխատեսումներն իրականացան ընդամենը օր ու կես հետո: Խոսքը դրամի գահավիժման մասին է եւ սոցիալ-տնտեսական այն ծանր վիճակի մասին, որում հայտնվել է Հայաստանը, բացի, թերեւս, 40-50 ընտանիքից: Եվ այս ամենը նկատի ունենալով` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն ուղղակի կոչ արեց ազգային փրկության կառավարություն կազմել: Այս տեմպերով մենք այլ ելք չենք կարող ունենալ: Մինչեւ ԱԺ եւ նախագահական ընտրությունները պետք է մտածել ազգային փրկության ճակատի մասին: Այս իշխանություններն արդեն իսկ կործանված են, ու այսպես շարունակվելու դեպքում մեր պետության ու պետականության հարցն է դրվելու սեղանին:
http://www.zhamanak.com/article/11583/

Հանրահավաքը սպասվածից բազմամարդ է լինելու

Հարցազրույց ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ:

-Ավելի քան եռամսյա դադարից հետո ընդդիմությունը վերսկսում է հանրահավաքները: Ձեր կարծիքով` այս դադարն ի՞նչ ազդեցություն է ունեցել հասարակության տրամադրությունների վրա:

- Ի զարմանս շատերի, հասարակությունը շատ ավելի է ակտիվացել, եւ օր օրի ավելի է մեծանում դժգոհությունն այս իշխանություններից: Մարդիկ գնալով ավելի են գիտակցում, թե ո՞ւր են տանում իշխանությունները Հայաստանն ու հայ ժողովրդին. տանում են դեպի կործանում: Հասարակությունը հասկանում է, որ երկրում պետք են արմատական փոփոխություններ, որոնք, սակայն, հնարավոր է իրականացնել միայն իշխանափոխությունից հետո, այսինքն` նախագահի եւ ԱԺ արտահերթ ընտրություններից հետո: Եվ եթե ժողովուրդը ոտքի է կանգնում ու պահանջում արտահերթ ընտրություններ, ապա անհնար է այն չիրականացնելը: Եթե իշխանություններն ունակ չեղան ինքնուրույն որոշումներ կայացնելու, ապա ժողովուրդը կստիպի, որ գնան համապետական ընտրությունների:

- Ոմանց մոտ տպավորություն կա, որ հատկապես այս ընթացքում, երբ ընդդիմությունը դադարեցրել էր իր հանրահավաքները, քաղաքական կրքերը մարել են, ժողովրդի մոտ մարել է քաղաքական ակտիվությունը:

- Երեւի հանրահավաքները ժամանակավորապես դադարեցնելուց հետո առաջին մեկ ամսում մարդկանց մոտ նման տպավորություն կար: Բայց, բարեբախտաբար, մարդիկ վերլուծեցին իրավիճակը, նրանց հետ բացատրական աշխատանք տարվեց, ու վստահելով ընդդիմության առաջնորդին` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, սկսեցին գիտակցել, որ դա շատ ճիշտ քայլ էր: Ժամանակավոր դադարը հնարավորություն տվեց մարդկանց` ավելի խորը մտածելու, ըմբռնելու, թե ինչ է կատարվում երկրում: Ի վերջո, հանրահավաքը քաղաքական պայքարի ձեւերից մեկն է: Բացի այդ, կան քաղաքական պայքարի այլ ձեւեր, որոնք մենք ոչ մի օր չենք դադարեցրել: Այս ընթացքում կազմակերպչական լուրջ աշխատանքներ ենք տարել ՀԱԿ-ում, ձեւավորվել է ստվերային կառավարություն: Հայ Ազգային Կոնգրեսը բոլոր հարցերի շուրջ մշակել է իր մոտեցումներն ու տեսակետները, կոնկրետ ինչ ոլորտում ինչ բարեփոխումներ է պատրաստվում անել: Միանշանակ է, որ մենք մինչեւ վերջ գնալու ենք, հասնելու ենք մեր նպատակին: Եվ ժողովուրդը տեսնելու է իր երկրի, իր զավակների ապագան: Ժողովուրդը հասկացել է, որ այս երկրում բոլոր խնդիրները վերաբերվում են միայն իրեն եւ դրանց լուծումները ինքն է տալու:

- Իսկ դուք ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք մարտի 1-ի հանրահավաքից:

- Բոլորս ենք հիշում եւ գիտակցում, որ մարտի 1-ը ազգային ողբերգության օր էր: Դա ավազակախմբի կողմից մանրամասն մշակված եւ իրականացված եղեռն էր սեփական ժողովրդի նկատմամբ: Մենք մարտի 1-ին պետք է դուրս գանք հանրահավաքի` հիշելու եւ հարգելու համար տասը անմեղ զոհերի հիշատակը, նաեւ հիշելու համար, որ մեր ընկերներն առ այսօր գտնվում են ճաղերից այն կողմ, ու մենք պետք է պայքարենք նրանց ազատության համար: Հանրահավաքը, վստահ եմ, սպասվածից էլ բազմամարդ է լինելու` անկախ իշխանությունների խոչընդոտներից: Ժողովուրդը պետք է գիտակցի, որ երկրում առկա պրոբլեմների լուծումը միայն ընդդիմության խնդիրը չէ, այլ յուրաքանչյուրինս: Քաղաքացին, բացի իրավունքներից, ունի նաեւ պարտականություններ, եւ իր իրավունքները պաշտպանելու համար պետք է սկզբում կատարի իր պարտականությունները: Այնպես որ, ես կոչ եմ անում ժողովրդին ակտիվորեն մասնակցել հանրահավաքին եւ դրան հաջորդող հուժկու երթին:

- Ինչ եք կարծում, իշխանությունները կփորձե՞ն խոչընդոտել հանրահավաքը:

- Կարծում եմ, որ իշխանությունները կցուցաբերեն ողջախոհություն եւ կգիտակցեն, որ այդ օրն այլեւս իրավունք չունեն կրկնելու նախկին սխալները: Ես վստահ եմ, որ նրանք այդքանը կգիտակցեն:

- Իշխանությունները ԵԽԽՎ-ում խոստացել են փոփոխություններ կատարել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 225 եւ 300 հոդվածներում: Ձեր կարծիքով` սա կարո՞ղ է երկրում ստեղծված քաղաքական ճգնաժամից դուրս գալու ելք հանդիսանալ:

- Իմ կարծիքով` իշխանությունները հայտնվել են անելանելի դրության մեջ: Սա եւս ելք չէ: Ցավալի է, որ ԱԺ-ն միայն պահի թելադրանքով է օրենքներ ընդունում: Սա անլուրջ մոտեցում է սեփական երկրի, սեփական Սահմանադրության, սեփական օրենսդրության հանդեպ: Իսկ իրավիճակից դուրս գալու միակ ելքը մեր ընկերներին արդարացնելն է, որից հետո նոր պետք է մտածել երկխոսության եւ երկրի ապագայի մասին: Միայն քաղբանտարկյալների ազատ արձակումից հետո ընդդիմությունը կնստի երկխոսության սեղանի շուրջ: Իսկ երկխոսության թեման արտահերթ համապետական ընտրությունները պետք է լինեն: Մենք պատրաստ ենք գալու իշխանության, եթե ժողովուրդը պատրաստ է մեզ բերելու իշխանության: Ամեն ինչ կախված է ժողովրդից:

- Դուք խոսում եք արտահերթ ընտրություններից, իսկ ինչ եք կարծում, այս իշխանությունները կունենա՞ն այդքան քաղաքական կամք` այդ քայլին գնալու համար:

- Իշխանությունը եթե ունենար համապատասխան քաղաքական կամք, ապա վաղուց արդեն շատ լուրջ քայլեր կատարած կլիներ, մասնավորապես` ազատ կարձակեր քաղբանտարկյալներին: Խոսքն այն մասին չէ` նրանք ունե՞ն, արդյոք, այդքան քաղաքական կամք, թե՞ ոչ: Խոսքն այն մասին է, որ նրանք ժողովրդի ատելության ու ճնշումների տակ ստիպված են լինելու գնալ այդ քայլերին: Եվ մենք հետեւողական կլինենք մեր քայլերում, որպեսզի արդյունքում իշխանությունները չունենան այլընտրանք, ստիպված լինեն գնալու արտահերթ համապետական ընտրությունների:

- Համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամն իր ազդեցությունը կունենա նաեւ Հայաստանում` բեւեռացնելով սոցիալական վիճակը: Իսկ ձեր կարծիքով, այդ սոցիալական սրված վիճակը կօգնի՞ ընդդիմության պայքարին` ավելացնելով բողոքավորների թիվը:

- Ես համոզված եմ, որ օր օրի ձնագնդիկի նման աճում է բողոքավորների զանգվածը: Սակայն խնդիրը միայն սոցիալական վիճակը չէ: Այն գումարվել է մյուս բոլոր խնդիրներին. մարդիկ իրենց պաշտպանված չեն զգում սեփական երկրում, ամենաթողությունը տիրում է ամենուր, սպանություն սպանության հետեւից, եւ մարդը փողոց դուրս գալով` վստահ չէ, որ ողջ ու առողջ կվերադառնա տուն: Ու հիմա այս բոլոր խնդիրներին գումարվում է նաեւ սոցիալական վիճակը: Հազարավոր մեր հայրենակիցներ վերադառնում են ՌԴ-ից` դատարկաձեռն: Բավական չէ, նրանք, այստեղ չգտնելով հանապազօրյա հաց վաստակելու ճանապարհ, տարիներ շարունակ թողնելով իրենց ընտանիքը, մեկնել են օտար ափեր, հիմա էլ այնտեղից են դատարկաձեռն ետ գալիս: Ու բնական է, որ այս վիճակում գնալով կաճի բողոքավորների զանգվածը: Այս ամենը գալիս է նրանից, որ գործող իշխանությունները մտահոգ չեն սեփական երկրի հանդեպ, հետեւաբար` նրանց հեռացումը այսօրվա հրամայականն է:

- Փակուղում է հայտնվել «7-ի գործը», եւ դատավորը ամեն անգամ պատճառներ է բռնում` դատավարությունը հետաձգելու համար: Ո՞րն է ստեղծված իրավիճակից ելքը:

- Իշխանությունները «7-ի գործով» դեռեւս չունեն քաղաքական որոշում: Այլապես նրանց չէր հուզի` քաղբանտարկյալները ոտքի կկանգնե՞ն, թե՞ ոչ: Նրանք իրենց դատավարությունը կշարունակեին, իրենց վճիռը կկարդային: Ինչեւէ, մենք, միեւնույն է, հասնելու ենք նրան, որ մեր ընկերներն ազատության մեջ լինեն: Մնացածը իշխանությունների խնդիրն է` թող իրենք մտածեն, թե ինչպե՞ս ազատ արձակեն քաղբանտարկյալներին, որպեսզի գործը չհասնի նրան, որ ժողովուրդն ինքը ստիպված լինի ազատ արձակել նրանց:
http://www.zhamanak.com/article/11362/

Սպանությունը կապված է կեղծ անձնագրերի հե՞տ

Փոխոստիկանապետ Գեւորգ Մհերյանի սպանությունից անցել է արդեն վեց օր, սակայն իրավապահ մարմինները մինչեւ օրս պաշտոնապես որեւէ վարկած չեն ներկայացրել։

Իսկ հետաքննության հարցում էլ ակնհայտ առաջընթաց կարծես չի նկատվում։ Ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար, ՍԴՀԿ կենտրոնական գրասենյակի քաղաքական խորհրդատու Գուրգեն Եղիազարյանը երեկ մեզ հետ զրույցում ներկայացրեց Մհերյանի սպանության վարկածներից ու հնարավոր պատճառներից մեկը։ «Քաղաքում լուրեր են պտտվում այն մասին, որ Անձնագրերի եւ վիզաների վարչությունը «ամենաեկամտաբեր» ճյուղերից մեկն է Հայաստանում` պղնձին, մոլիբդենին, նույնիսկ ոսկուն համահավասար բիզնես։ Ըստ շրջանառվող լուրերի, երկար ժամանակ է` Վրաստանից տասնյակ հազարավոր մարդիկ անձնագրեր են ստանում Հայաստանում` որոշակի լուրջ գումարների դիմաց։ Այսինքն` նախկին հանցագործները, քրեական տարրերը, ծանր հանցագործությունների համար հետախուզվողները այսպիսով ազգափոխ են լինում եւ դառնում են հայ։ Ասենք` Գոգոլաշվիլին դառնում է Գեւորգյան, ՀՀ-ից ստանում է անձնագիր եւ մեկնում է Ռուսաստան։ Ասում են` Ալվինա Զաքարյանի օրոք շատ լուրջ զեղծարարություններ են կատարվել, եւ իշխանությունները զեղծարարի ձեռքը չեն բռնել մի պարզ պատճառով` որ այդ Գոգոլաշվիլիները, որ հայ են դարձել եւ ՀՀ անձնագիր են ստացել, հետո ցուցակներով դարձել են ընտրողներ»,- ասում է Եղիազարյանը եւ հիշեցնում, թե ինչպես էին ԱԺ եւ ապա` նախագահական ընտրությունների ժամանակ իշխանությունները տեղամասեր բերում տարբեր անձանց, ովքեր քվեարկում էին այդ գոյություն չունեցող հայերի փոխարեն։ Եղիազարյանը նաեւ նշում է, որ ըստ որոշ լուրերի, «Գեւորգ Մհերյանը, լինելով երիտասարդ ու անփորձ եւ հայտնվելով այդ պաշտոնում` տեսել է, թե ինչ է կատարվում, որի արդյունքում էլ նա գնդակահարվել է»։ «Ամենայն հավանականությամբ, դուրս էր եկել շատ լուրջ գումարների վրա, որոնք շորթվել են մինչեւ նրա գալը. ըստ ամենայնի, այդ գումարները կիսվել են մեկ-երկու հոգու միջեւ»,- նշեց Եղիազարյանը։ Այս ամենը հաշվի առնելով` վերջինս վստահ է, որ այս հանցագործությունը, ինչպես եւ նախկինում կատարված նման բազմաթիվ սպանություններ կամ չի բացահայտվի, կամ էլ` կհայտնվի պատահական որեւէ մեկը եւ կհայտարարի, թե իբր` ինքն է սպանել Մհերյանին` կենցաղային հողի վրա։ Եղիազարյանը իր այդ համոզմունքը բացատրում է նրանով, որ նման դեպքեր մենք արդեն ունեցել ենք։ «Ի հայտ է գալիս «սպանություն կատարող» եւ իր վրա է վերցնում հանցագործությունը, որը հավանական է` ինքը չի արել։ Դրա ապացույցն էլ այն է, որ երբ տպագրվեց հանցագործի ֆոտոռոբոտը, ՀՔԾ-ն հայտարարեց, թե նման ֆոտոռոբոտ ընդհանրապես գոյություն չունի։ Ֆոտոռոբոտը բարդացնում է իրենց գործը. եթե այն նախապես տպում են, ապա հետո դժվար կլինի գտնել մի մարդու, որը կասի, թե ես եմ արել, եւ այդ մարդը պետք է այդ ֆոտոռոբոտի դիմագծերով լինի։ Իսկ երբ չկա ֆոտոռոբոտ, ապա շատ ավելի հեշտ է ընտրել ցանկացած արտաքինով «հանցագործի»»,- ասում է Եղիազարյանը։ Վերջինիս խոսքերով` այդ սպանությունը չի բացահահայտվի նաեւ մեկ այլ պատճառով, քանի որ հանցագործությունը կատարվել է «ավազակապետության շրջանակներում», այսինքն` ներիշխանական խմորումների արդյունքում։ «Ոստիկանության միջին օղակում բավականին լուրջ, հասուն մասնագետներ կան, ղեկավարներին ի նկատի չունեմ, մարդիկ կան, որ ի վիճակի են բացահայտել հանցագործություններ, բայց ոչ այն դեպքում, երբ հանցագործությունը կատարվել է «ավազակապետության շրջանակներում». այդ հանցագործությունների բացահայտումը ապագա չունեն։ Իսկ այն հանցագործությունները, որոնք դուրս են «ավազակապետության շրջանակներից», դրանց բացահայտումը հնարավոր չէ միայն մի պարզ պատճառով` ոստիկանությունը իր ֆունկցիոնալ պարտականությունները չի կատարում։ Ոստիկանության հիմնական ֆունկցիաներից են հանցագործությունների կանխարգելումը, բացահայտումը եւ հասարակական կարգի պահպանումը։ Մեզ մոտ ոստիկանությունը զբաղված է միմիայն ընդդիմադիր դաշտով»,- ասում է ԱԱ նախկին փոխնախարարը եւ հիշեցնում` հանցագործությունների դեմ պայքարելու փոխարեն, ոստիկանները երկար տարիներ զբաղված են ընդդիմության հետապնդումներով։ Վերջին, ամենաթարմ օրինակն էլ, ըստ Եղիազարյանի, այն է, որ շուրջ մեկ ամիս է` քրեական հետախուզության աշխատակիցները, ընկած դռնեդուռ, մարդկանց համոզում են չմասնակցել մարտի 1-ի հանրահավաքին։
http://www.armtimes.com/12185

Նարեկ Գալստյան. «Կոնգրեսը կարճաժամկետ գործունեության քաղաքական պլան է»

Շարունակում ենք ներկայացնել ՀԱԿ մաս կազմող քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչների պատկերացումները Կոնգրեսի գործունեության, կառուցվածքի, ինչպես նաեւ՝ զարգացման մասին: Այս անգամ մեր զրուցակիցն է ՍԴՀԿ մամլո խոսնակ Նարեկ Գալստյանը:

-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն հանգամանքին, որ Կոնգրեսում ներկայացված են տարբեր քաղաքական հոսանքներ: Դա խանգարո՞ւմ է Կոնգրեսի աշխատանքներին, թե՞ ընդհակառակը՝ հարստացնում գաղափարական բազան:

- Ես առհասարակ չեմ կարծում, թե Կոնգրեսը գաղափարական կառույց է այն առումով, որ միտված է որոշակի գաղափարախոսությունների: Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով՝ այն զուտ քաղաքական կազմակերպություն է, որը ենթադրում է հստակ նպատակների առկայություն: Իմ տպավորություններով՝ Կոնգրեսը կարճաժամկետ գործունեության քաղաքական պլան է, որի հիմնական նպատակը ՀՀ-ում սահմանադրական կարգի վերահաստատումն է: Իսկ ինչ վերաբերում է Կոնգրեսի առանձին քաղաքական կուսակցություններին եւ գաղափարախոսություններին, ապա այս պահին, փաստորեն, կուսակցական գաղափարախոսությունները դրվել են մի կողմ, եւ բոլորը լծվել են մի գործի, մի խնդրի, այն է՝ ՀՀ-ում սահմանադրական կարգի վերականգնմանը: Ես, իհարկե, մեծ ուրախությամբ կփորձեի խոսել այսօրվա Հայաստանում առկա տարբեր տիպի քաղաքական հոսանքների՝ լիբերալիզմի եւ պահպանողականության, սոցիալիզմի եւ ազգայնականության միջեւ տարբերությունների մասին, բայց իրավիճակը այդպիսին չէ ու չի ենթադրում զուտ գաղափարական խնդիրներ: Շատ քիչ են գաղափարական կուսակցությունները ողջ հանրապետությունում:

- Ըստ մամուլում տարածված ինֆորմացիայի՝ դուք էլ եք մասնակցում Կոնգրեսին հարող սոցիալիստական ուժերի կլոր սեղաններին, քննարկումներին: Ըստ ձեզ՝ դա բերելո՞ւ է, արդյոք, կազմակերպչական որեւէ կառույցի ստեղծման, թե՞, այնուամենայնիվ, այդ քննարկումները որեւէ բան չեն պարտադրում:

- Ես վստահ եմ, որ այդ քննարկումները որեւէ բան չեն պարտադրում, եւ չեմ էլ կարծում, թե Հնչակյան կուսակցությունը որեւէ նոր ֆորմատում իր մասնակցությունը կցուցաբերի:

- Իսկ ձեր կուսակցությունը ի՞նչ կրեդո ունի, ո՞րն է ձեր արժեհամակարգի մեխը, եթե կարելի է այդպես ասել: Չէ՞ որ ձախ ուղղվածության քաղաքական ուժը բազմաշերտ հասկացություն է:

- Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությունը դասական ձախ ուղղվածության քաղաքական կուսակցություն է, եւ մեր արժեհամակարգի հիմնական մեխը, մեր թիվ մեկ նպատակակետը մարդն է՝ ՀՀ-ի քաղաքացին իր սոցիալական, իրավական բազմաթիվ խնդիրներով: Եվ երկրորդը՝ Հայաստան երկիրը իր տարածքային եւ բազմաթիվ այլ առկա խնդիրներով: Այսօր Հնչակյան կուսակցությունն իր հիմնական ծրագրային կանոնադրական կետերը մի կողմ է թողել եւ զբաղված է իրավական երկիր ստեղծելու գործընթացով:

- Իսկ ինչ մնում է ՀԱԿ-ի մարտավարությանը, ի՞նչ եք կարծում, առաջիկա ԵԽԽՎ նստաշրջանը, «7»-ի ընթացիկ դատավարությունը կարո՞ղ են հանդես գալ որպես ինդիկատորներ, որոնք կստիպեն ընդդիմությանը վերանայել թայմ-աութի մարտավարությունը:

- Դժվարանում եմ այդ հարցին պատասխանել: «7»-ի գործը, ԵԽԽՎ առաջիկա նստաշրջանը լակմուսի թուղթ կարող են հանդիսանալ իշխանությունների համար այն առումով, որ երկու խնդիրների բացասական եզրափակման թիվ մեկ պատասխանատուն, թիվ մեկ մեղավորը իշխանությունն է` իր սուբյեկտներով: Ինչ վերաբերում է ընդդիմության մարտավարության փոփոխմանը, ապա կարծես թե՝ Կոնգրեսի առաջնորդ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հստակ հայտարարեց՝ եթե անգամ 10 կամ 15 տարի, առհասարակ՝ երբեք չգանք իշխանության, չենք վտանգի Հայաստանի Հանրապետության կամ Արցախի ինքնիշխանության կամ անվտանգության խնդիրները: Վստահ եմ՝ որքան էլ մեր քաղբանտարկյալ ընկերների խնդիրը կա այսօր, եւ որքան էլ մենք ցավում ենք նրանց՝ ճաղերի ետեւում գտնվելու համար, այնուամենայնիվ, Արցախի խնդիրն այսօր մի քանի գլուխ ավելի բարձր է ծառացած այլ խնդիրներից: Այդ իսկ պատճառով՝ չեմ կարծում, որ Կոնգրեսում որեւէ մարտավարություն կփոխվի, բնականաբար, եթե չառաջանա որեւէ ֆորսմաժորային իրավիճակ:
http://www.zhamanak.com/article/11125/

«7-ի գործը»` ԵԽԽՎ բանաձեւի պահա՞նջ

ՀՀԿ-ական պատգամավոր, ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Ռաֆիկ Պետրոսյանը երեկ բանավիճելու էր եկել ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ: Թեման բազմաշերտ էր` ԵԽԽՎ` առաջիկայում սպասվող մոնիտորինգի նիստից մինչեւ լեգենդար «7-ի գործ»:

Նա ՀՀԿ-ական այն կարծր տեսակն է, ով ոչ մի կերպ չի ընդունում քաղբանտարկյալ տերմինը եւ, բնականաբար, քաղբանտարկյալ չի համարում ԱԺ պատգամավոր իր գործընկերներին ու նրանց բախտին արժանացած ընդդիմադիր մյուս գործիչներին: Պարզվում է` Պետրոսյանը միայն վերջերս` իրենից հարցազրույց վերցրած լրագրողից է իմացել, որ մարտի 1-ի դեպքերի կապակցությամբ հարուցված քր.գործերում «առկա է միայն ինքնախոստովանություն եւ այլ ապացույցներ չկան»: Եվ եթե լրագրողը լուսավորած չլիներ պարոն Պետրոսյանին, թերեւս նա անհրաժեշտություն չէր զգա զանգահարել Հատուկ քննչական ծառայության պետին (որի անունը չտվեց) ու նրա հետ կոնսուլտացիա անել. «Ասեցի` ինչպե՞ս ես գործերն ուղարկում դատարան, եթե, բացի ինքնախոստովանություններից, այլ` մեղքը հաստատող ապացույցներ չկան: Ասեցի նաեւ` չէ՞ որ Համարբերգը նշել էր, որ միայն ոստիկանների ցուցմունքով էլ մարդիկ պիտի դատի չտրվեն: Եվ նրա (ՀՔԾ պետի) առաջին ասածն այն էր, որ ավելի քան ապացույցներ կան, ավելի, քան մենք ենք պահանջում, եւ ոչ մեկը չի խոստովանել իր մեղքը, այսինքն` ինքնախոստովանությունը չի դրվել այդ մեղադրանքի հիմքում: Ես` որպես իրավաբան, այսօր էլ ոչ նրա ասածին, ոչ լրագրողի ասածին չեմ հավատում, այսինքն` հավատում եմ, բայց չեմ կարծում, որ նրանց ասածները հարյուր տոկոսանոց հաստատված է: Որովհետեւ, որպեսզի ապացույցները քննարկվի, վեր հանվի, մենք պետք է անպայման դատավճիռ ունենանք, այսինքն` դատավորները պետք է գործերը քննեն: Կարծում եմ, որ գործերը քննվելիս կբացահայտվի, եթե իրո՞ք այդ մեղադրանքի հիմքում կլինի միայն ինքնախոստովանություն կամ միայն ոստիկանների ցուցմունք, ապա էն ժամանակ էլ կասեմ, որ դատարանն իրավունք չունի մեղադրական դատավճիռ արձակել»: Մասնագիտությամբ իրավաբան Ռ.Պետրոսյանի խոսքից բառացի մեջբերված այս հատվածից կարելի է եզրակացնել, թե պրոֆեսիոնալ ինչպիսի ցենզ ունեն իշխանական պատկանելության իրավաբանները, ովքեր երբեմն-երբեմն ստանձնում են Ս.Սարգսյանի` իրավական հարցերով հուշարարի դերը:

Ինչեւէ: Լյուդմիլա Սարգսյանն ընդդիմանալով իր գործընկերոջը` տվեց քաղբանտարկյալ բառի սահմանումը. «Եթե մեղադրական գործերի հիմքում չկան նյութեր, որոնք առ այսօր ապացուցում են այդ մարդկանց մեղքերը, ուրեմն նրանք քաղաքական բանտարկյալներ են: Ինը ամիսների ընթացքում, ժամանակին, երբ Ձեզ հարց տվեցին, թե ի՞նչ գնահատական կտաք այս գործերին, Դուք ասացիք` ժամանակ է պետք: Անցել է 9 ամիս, եւ Հայաստանում չկա մի մարդ, որը կասկածում է, որ բոլոր այդ գործերը սարքված են: Ոչ ոք չի կասկածում, որ այդ մարդիկ անմեղ են, ոչ մի հանցանք չեն գործել, ինչպես որ մեզանից յուրաքանչյուրը, որոնք չգիտես ինչու` ազատության մեջ են: Հետեւաբար` մարտի 1-ի դեպքերի հետեւանքով կալանավորված անձինք պատանդներ են գործող իշխանությունների ձեռքին: Սա ողջ հասարակության գնահատականն է այդ գործերի վերաբերյալ», - ասաց տկն Սարգսյանը:

Խոսք գնաց նաեւ ԵԽԽՎ 1609 եւ 1620 բանաձեւերի մասին, որոնք, ըստ Պետրոսյանի, «գրեթե կատարված են, մնում է «7-ի գործն» ավարտվի դատարանում եւ` կամ արդարացնեն, կամ դատապարտեն, եւ դրանով իսկ փակվի այս հարցը»: Երբ պատգամավորին հարցրինք, թե կարո՞ղ է նշել բանաձեւերի այն կետերը, որոնք, ըստ իրեն, կատարվել են, վերջինս թվեց. «Ստեղծվել է ժամանակավոր հանձնաժողով, փաստահավաք խումբ, նախագահին կից ստեղծվել է, էն, այսպես կոչված` հաշվետու հանձնաժողովը, որն ուրիշ անուն ունի` հանրային խորհուրդ (ծիծաղում է.- Հ.Մ.), նախագահի մոտ հավաքվեցին բոլոր կուսակցությունների ներկայացուցիչները, Համարբերգի ցուցումը, որ չպետք է միայն ոստիկանների ցուցմունքների հիման վրա մարդուն դատապարտեն: «7-ի գործով» կտեսնեք, որ կկատարվի»: Պետրոսյանը որպես բանաձեւերի պահանջների կատարում` հիշատակեց նաեւ «հասարակության հետ հանդուրժողականության մթնոլորտի փոփոխությունը»: Մեր այն հարցին, թե որպես իրավաբան ի՞նչ կարծիքի է` դատաքննության ի՞նչ ընթացք կունենա «7-ի գործը», որում ներգրավված անձանց մեղսագրվում է մարտյան դեպքերի հետեւանքով զոհված 10 անձանց մահվան հանգամանքներն այն դեպքում, երբ մինչեւ հիմա դրանք պարզված չեն, Պետրոսյանը նկատեց. «Եթե այդ 10 մարդու զոհվելու մեջ մասնակցություն չունեն այդ մարդիկ, դատարանն անպայման դատավճռով այդ մեղադրանքը կհանի նրանց վրայից: Էնտեղ կմնա ուրիշ մեղադրանքներ, եթե կան ու դրանցով կդատապարտվեն»: ՀՀԿ-ականը, փաստորեն, ակամա խոստովանեց, որ իշխանությունները որոշել են ամեն դեպքում դատել «7-ի գործով» մեղադրյալներին: Իսկ թե ի՞նչ հանցանքի համար, դատավարության ընթացքում կորոշվի: Լ.Սարգսյանն էլ այս կապակցությամբ ասաց. «Խիստ կասկածում եմ, որ այդ` «7-ի գործով», արդարացի վճիռ կկայացվի, բայց նաեւ սարսափում եմ այն մտքից, թե ինչ պրոբլեմների առաջ կկանգնի մեր ժողովուրդը դրանից հետո»:
http://www.zhamanak.com/article/10861/

Փոխել են

Երեկ տեղի է ունեցել ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միության Ընդհանուր Ժողովը։ Համաձայն ուսանողական-երիտասարդական միության կանոնադրության, ատենապետ Նարեկ Գալստյանը հրաժարական է ներկայացրել, որից հետո ժողովի մասնակիցները քննարկման արդյունքում նոր ատենապետ են ընտրել Գեւորգ Պերկուպերկյանին։ ՍԴՀԿ վարչության նիստով մինչեւ հաջորդ համագումարը Նարեկ Գալստյանին ժամանակավորապես հանձնարարվել է ղեկավարել ՍԴՀԿ մամլո դիվանը։