Հանրահավաք` առաջին հերթին փոքրիկ երեւանցիների համար

Վերջին շրջանում գործող իշխանությունների ապօրինությունների դեմ բողոքի դրսեւորումներից ամենահաճախ կիրառվողը, թերեւս, հացադուլն է: Ցավոք, բողոքի ծայրահեղ այդ ձեւն անգամ որեւէ կերպ չի սթափեցնում ռեժիմին, բողոքավորների պահանջներն էլ դառնում են ձայն բարբառո հանապատի:

Ինչպես հայտնի է` «Երեւան-Կենտրոն» քրեակատարողական հիմնարկում գտնվող ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար Գուրգեն Եղիազարյանը հունիսի 12-ից սկսած անժամկետ հացադուլ է հայտարարել: Նրա առողջական վիճակը, հսկողություն իրականացնող բժիշկների գնահատմամբ, բավարար է: Իսկ տրամադրությու՞նը: «Մարտական, կամքն` անկոտրում, միտված պայքարի եւ արդարության վերականգնմանը»` երեկ մեզ հետ զրույցում ասաց վերջինիս որդին` ՍԴՀԿ վարչության անդամ Համբարձում Եղիազարյանը, ով նույնպես որոշ ժամանակ առաջ ՀՀՇ վարչության գրասենյակի առաջ հացադուլ էր հայտարարել: Առողջական վիճակի կտրուկ վատացման պատճառով վերջինս դադարեցրեց հացադուլը, նրան փոխարինելու եկան իր կուսակցական մյուս երկու ընկերները, ովքեր հերթափոխով այսօր էլ ՀՀՇ գրասենյակի առջեւ շարունակում են հացադուլը: «Եթե նորմալ, քաղաքակիրթ երկրներից որեւէ մեկում գոնե մի հոգի հացադուլի է նստում, այդ գիշեր իշխանությունները չեն քնում, մտածում են` ինչ ենք արել, որ մարդուն մղել ենք այդ քայլին: Իսկ մեր երկրում նույնիսկ բժիշկ չեն ուղարկում հացադուլավորի մոտ, ընդամենն արհամարհում են: Սակայն կյանքի օրենքն է` այսօր իրենք են արհամարհում, վաղն իրենց են արհամարհելու: Հացադուլն էլ քաղաքական պայքարի մի ձեւ է, որին այս էլ երկրորդ անգամ դիմել է հայրս, ում ես քաղաքական պատանդ եմ համարում, ինչպես եւ տարբեր քրեակատարողական հիմնարկներում գտնվող մեր մյուս ընկերներին»: Հիշեցնենք, որ Գուրգեն Եղիազարյանը կալանավորվել է փետրվարի 24-ին, վերջինիս մեղադրանք է առաջադրվել քրօր-ի 225 հոդվածի 3-րդ մասի եւ 300 հոդվածի հատկանիշներով` պետական իշխանության յուրացում, գործը դեռեւս նախաքննության փուլում է: «Գուրգեն Եղիազարյանը շուրջ 4 ամիս է, ինչ անազատության մեջ է, եւ նրա նկատմամբ ընդամենը երկու անգամ է քննչական գործողություն իրականացվել: Հորս առաջադրված մեղադրանքը իսկական ֆարս է, որը մի նպատակ ունի` հաշվեհարդար տեսնել նրա նկատմամբ: Ենթադրում եմ, որ Գ.Եղիազարյանի դեմ հարուցված գործը կկարճվի, քանի որ այն բացարձակապես զուրկ է իրավական հիմքից»:

Մեր այն հարցին, թե մասնակցելու՞ է, արդյոք, հունիսի 20-ին տեղի ունենալիք իրազեկված, բայց չարտոնված հանրահավաքին եւ ի՞նչ ակնկալիքներով, Հ.Եղիազարյանը պատասխանեց. «Միանշանակ, դա Սահմանադրությամբ ամրագրված իմ իրավունքն է, եւ որեւէ մեկը կամ որեւէ կառույց չի կարող սահմանափակել այն: Ամենակարեւորը` երբեւիցե պիտի թույլ չտանք, որ կրկնվի մարտի 1-ը: Ժողովուրդն այլեւս չի ուզում ապրել հին ռեժիմի օրոք, որտեղ սեպ խրողը սեպի մասին օրենք է ուզում ընդունել, որտեղ եղբորը ստիպում են ցուցմունք տալ մյուս եղբոր դեմ, որտեղ հորը ձերբակալում են որդուն լռեցնելու համար...: Այնպես որ` իշխանությունները աութոթրեյնինգով զբաղվելու փոխարեն լավ կլիներ հասկանային, որ իրենց գործողություններով ավելի են խորացնում այն ճահիճը, որում հայտնվել են»:
http://www.zhamanak.com/article/9569/