Սերժ Սարգսյանը հեգնել է ամերիկահայերին

Հայ-թուրքական արձանագրությունների հետքերով համահայկական ճամփորդության ելած Սերժ Սարգսյանը Բեւերլի Հիլզի «Հիլթըն» հյուրանոցում ԱՄՆ հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ մոտ 3 ժամ տեւած հանդիպման ժամանակ ի պատասխան այն հարցի, թե ի՞նչ կասեք դրսում Ձեզ սպասող 10 հազար մարդկանց, հեգնել է. «Ես չէի կասկածում կազմակերպիչների կարողությունների վրա: Կարծում էի` 10 հազարից ավելի կլինեն»:

Ամերիկահայ համայնքի ղեկավարները, կուսակցությունների ներկայացուցիչներ եւ այլք, հիմնականում մտահոգություններ են արտահայտել արձանագրությունների վերաբերյալ եւ բավական ուշացած են համարել Ս.Սարգսյանի այցը: Ս.Սարգսյանը լսել է մտահոգությունները, արդեն իսկ վարժված լինելով հարցերին, պատասխաններ է տվել` ասելով, թե չի եկել որեւէ բան համոզելու, եկել է լսելու, միեւնույն ժամանակ անդրդվելի է մնացել: Այնպես որ, ներկա ամերիկահայերը այնքան էլ չեն հասկացել, թե ինչու է վեր կացել, եկել Հայաստանից:

Հայաստանի ներքին հարցերին 40 ներկաներից անդրադարձել է միայն Արեւմտյան ԱՄՆ-ի ՍԴՀԿ ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը: Տեսակետ հայտնելով, որ Հայաստանի արտաքին մարտահրավերները ներքին խնդիրների արդյունք են, Սարաֆյանը հարցրել է, թե ինչո՞ւ Հայաստանի իշխանությունը չի փորձում երկխոսության գնալ ընդդիմության հետ` լուծելու ներքին հարցերը: «Սերժ Սարգսյանը բավական տարօրինակ պատասխան տվեց, թե` ես հասկանում եմ, որ սփյուռքահայության անունից եք խոսում, բայց ինչի՞ եք Հայաստանի ժողովրդի անունից խոսում` հորդորելով առաջ անցնել եւ չուշացնել օրակարգը», - մեզ հետ զրույցում պատմեց ՍԴՀԿ ատենապետը:

Ս.Սարգսյանը սփյուռքահայերին նաեւ հայտարարել է, որ Հայաստանը հիմք չունի հողեր ուզելու Թուրքիայից: «Այդ դեպքում ինչո՞ւ ՀՀ իշխանությունները 10 տարի Ցեղասպանությունը դարձրին արտաքին քաղաքականության ակտիվ օրակարգի հարց», - հարց է ուղղել Սարաֆյանը: «Ես կարծում եմ, պետք է ճիշտ խոսենք», - հայտարարել է Սարգսյանը` շարունակելով, թե Ցեղասպանությունը արտաքին քաղաքականության օրակարգում է եղել 90-ական թվականներից ու ինքն էլ անձամբ քվեարկել է այդ հարցի օգտին: Թեւերս պարոն Սարգսյանը խառնել է 90-ին Անկախության հռչակագրում Ցեղասպանության հարցի ներգրավումը եւ արտաքին քաղաքականության օրակարգ մտցնելը, որը եղավ 98-ին միայն:

Երեք ավանդական կուսակցությունները` ՀՅԴ-ն, ՍԴՀԿ-ն եւ ՀՌԱԿ-ը, ինչպես եւ նախապես հայտարարել էին, չեն մասնակցել հանդիպումից հետո Ս.Սարգսյանի հետ ճաշին: Ավելին` հանդիպումը չի փարատել նրանց մտահոգությունները եւ չի գոհացրել ամերիկահայերին: «Ընդհանուր առմամբ, կարելի է ասել, մի քիչ անիմաստ հանդիպում էր: Տպավորությունն այն է, որ Ս.Սարգսյանը եկել էր` ասելու համար, թե, այո, հանդիպեցի Սփյուռքի հետ, լսեցի նրանց: Ընդամենը այդքանը», - մեզ հետ զրույցում ասաց Սարաֆյանը:
http://www.zhamanak.com/article/12942/

ՍԴՀԿ-ի գնահատականները կոշտ են

ՍԴՀԿ անդամները, ովքեր շաբաթ օրվանից Երեւանում են գտնվում կուսակցության 19-րդ համագումարին մասնակցելու համար, շարունակում են իրենց մտահոգությունը հնչեցնել հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ:

Ի տարբերություն մյուս երկու ավանդական կուսակցությունների` ՀՅԴ-ի եւ ՀՌԱԿ-ի, հնչակյաններն իրենց մտահոգությունները հնչեցնում են շատ ավելի կոշտ եւ չեն փորձում Սերժ Սարգսյանին ազատել ստեղծված իրավիճակի պատասխանատվությունից` մեղքը ԱԳ նախարարի վրա գցելով: Հնչակյանները սկսեցին կոշտ գնահատականներ հնչեցնել դեռեւս կուսակցության` շաբաթ օրը տեղի ունեցած համագումարում: Ըստ մեր աղբյուրների, այնուհետեւ Ծաղկաձորում, 3 օր շարունակված եւ երեկ ավարտված փակ քննարկումների ժամանակ, նույնքան կամ առավել կոշտ գնահատականներ են հնչել: Երեկ էլ լրագրողների հետ են հանդիպել կուսակցության նորընտիր Կենտրոնական վարչության անդամներից 2-ը` Լիբանանի խորհրդարանի նախկին պատգամավոր Եղիա Ջերեջյանն ու Լիբանանի ներկայիս խորհրդարանի պատգամավոր Սեպուհ Գալփակյանը, ովքեր արդեն հրապարակային խոսել են այդ ամենի մասին: Մասնավորապես, Եղիա Ջերեջյանը հաստատել է, որ հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ շատ խիստ քննադատական գնահատականներ են հնչել ՍԴՀԿ-ի փակ քննարկումների ժամանակ: Ըստ Ջերեջյանի, հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ Սփյուռքում եւ Հայաստանում միատեսակ մոտեցում չկա: Ջերեջյանը դա բացատրել է «ժողովուրդ-իշխանություն անվստահության մթնոլորտի» առկայությամբ: «Կան եզրակացություններ, որոնք բանաձեւերի մեջ չկան, բայց մարդիկ վախենում են, որ ապագան կարող է ի վնաս մեզ գնալ: Նույնիսկ մեր կուսակցության մեջ այս կապակցությամբ տարբեր տեսակետներ արտահայտվեցին»,- ասել է Ջերեջյանը: Լիբանանի խորհրդարանի պատգամավոր Սեպուհ Գալփակյանն էլ ասել է, որ Սփյուռքի հետ հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցը քննարկելու` Սերժ Սարգսյանի քայլը «խիզախ է, բայց` ուշացած», եւ Սարգսյանը շատ դժվարությունների կհանդիպի: «Որովհետեւ հստակ տեսակետներ կան, որ Հայաստանի կողմից նման քայլը անընդունելի է»,- ասել է Գալփակյանը` հավելելով, որ Սփյուռքի գաղթօջախների, հատկապես` լիբանանահայության կողմից սուր քննադատություններ են լինելու: «Այս քայլը ուշացած է: Նրա կողմից նախատեսված այցելությունները պետք է կատարվեին նախքան արձանագրությունները»,- շեշտել է ՍԴՀԿ Կենտրոնական վարչության նորընտիր անդամը: Բայց ՍԴՀԿ-ի մտահոգությունները այսքանով չեն ավարտվում, եւ մեր տեղեկություններով, եռօրյա փակ քննարկումների արդյունքում հնչակյանները ընդունել են նաեւ հայտարարություններ, որոնք առաջիկայում պետք է ներկայացվեն հանրությանը: ՍԴՀԿ մամլո խոսնակ Նարեկ Գալստյանը երեկ մեզ տեղեկացրեց, որ այդ հայտարարությունները առնչվում են ոչ միայն հայ-թուրքական հարաբերություններին ու Ղարաբաղի հարցին, այլ նաեւ` Ջավախքին: Իսկ այս հարցերը քննարկելուց բացի, ՍԴՀԿ-ում, ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք, տեղի են ունեցել այդ կուսակցության Կենտրոնական վարչության ընտրությունները: Երեկ կեսօրին ընտրությունները ավարտվել են եւ Կենտրոնական վարչության անդամներ են ընտրվել 9 հոգի: Նարեկ Գալստյանի փոխանցմամբ, ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության նոր կազմը այսպիսին է` Սեդրակ Աճեմյան (ԱՄՆ), Գրիգոր Խուդանյան (ԱՄՆ), Վազգեն Կալտակչյան (ԱՄՆ), Հակոբ Տիգրանյան (Կիպրոս), Եղիա Ջերեջյան (Լիբանան), Սեպուհ Գալփակյան (Լիբանան), Վահան Շիրխանյան (Հայաստան), Գուրգեն Եղիազարյան (Հայաստան) եւ Դիեգո Կարա-Մանուկյան (Ուրուգվայ): Կենտրոնական վարչության անդամները մինչեւ ուրբաթ օրը պետք է առանձին նիստ հրավիրեն, որի ընթացքում նրանք կընտրեն վարչության նոր ատենապետին, փոխատենապետին, ատենադպիրին: Մենք արդեն տեղեկացրել ենք, որ ըստ մեր աղբյուրների, շատ մեծ է ատենապետի պաշտոնում Սեդրակ Աճեմյանի վերընտրվելու հնարավորությունը: Նշենք նաեւ, որ բացի Կենտրոնական վարչության անդամներից, այս օրերին ընտրվել են նաեւ ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության երկու փոխանդամներ, ովքեր անհրաժեշտության դեպքում կփոխարինեն վարչության այս կամ այն անդամին, եթե որեւէ մեկը մինչեւ մյուս համագումար դուրս գա վարչության կազմից: Փոխանդամներ են ընտրվել Արարատ Մկրտչյանը` Հայաստանից, եւ Համբիկ Սարաֆյանը` ԱՄՆ-ից:
 http://www.armtimes.com/4881

«Իրականանում է Հայաստանը Սփյուռքից տարանջատելու քաղաքականությունը»

ՍԴՀԿ ԱՄՆ ներկայացուցիչը ուշացած է համարում Ս.Սարգսյանի այցը

«Մտավախությունն այն է, որ սա վերածվելու է PR կամպանիայի: Եվ երբ հանդիպումներ լինեն, «Հ1-»ը նման սովորություն ունի` շատ սիրուն նկարեն, մի քանի խոսքեր ասեն եւ առանց Սփյուռքի կարծիքը լիարժեք ներկայացնելու` ասվի, որ նախագահը գնաց Սփյուռք, հանդիպեց Սփյուռքի ժողովրդի հետ եւ Սփյուռքը համակարծիք է», - երեկ հրավիրած ասուլիսում հայտարարեց Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության Արեւմտյան Ամերիկայի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը:


Վերջինիս կարծիքով` շատ ավելի արդյունավետ պիտի լիներ, եթե այս հանդիպումը լիներ 3 ամիս առաջ: Ինչպես գիտեք` հոկտեմբերի 1-ից մեկնարկելու է Ս.Սարգսյանի ճամփորդությունը հայկական գաղթօջախներ` հայ-թուրքական արձանագրությունների առթիվ Սփյուռքի տեսակետներին ծանոթանալու համար: Հետաքրքրականն այն է, որ Ս.Սարգսյանը Սփյուռք այցելում է այն բանից հետո, երբ Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանն արդեն իսկ հայտարարել է, որ հոկտեմբերի 10-ին հայ-թուրքական արձանագրությունները ստորագրվելու են, ու հայկական կողմը չի հերքել դա: Ասել է թե` անկախ Սփյուռքը ինչ կասի Ս.Սարգսյանին` կբողոքի, հանրահավաք կանի, թե նստացույց, միեւնույն է, որոշված է, որ արձանագրությունները ստորագրվելու են:

Հայ-թուրքական հարաբերություններում Սփյուռքի ներկայացուցիչների կարծիքին տեղեկանալու եւ այդ կարծիքը հաշվի առնելու` Հայաստանի իշխանությունների անկեղծությանը երեկ դժվար էր հավատալ. Սփյուռքում գործող կուսակցության` ՍԴՀԿ-ի հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին տեսակետներ ներկայացնող ասուլիսին ներկա չէր ոչ Հանրային հեռուստատեսությունը, ոչ էլ իշխանական վերահսկողության ներքո գտնվող մի շարք հեռուստաընկերություններ:

Ինչեւէ, ՍԴՀԿ-ն դեռ հրավեր չի ստացել Ս.Սարգսյանի ամերիկյան հանդիպումներին մասնակցելու, եւ Համբիկ Սարաֆյանի խոսքերով` իրենք դեռ չգիտեն` կմասնակցե՞ն, թե՞ ոչ, եւ ի՞նչ ձեւաչափով է լինելու հանդիպումը: «Ինչ որ այսօր ենք ասում, նույնն էլ նախագահին էր ասվելու», - ասաց Սարաֆյանը: ՍԴՀԿ ներկայացուցչի խոսքերով` հայ-թուրքական արձանագրությունների ընդունումը կխորացնի Հայաստան-Սփյուռք անջրպետը: «Հայաստանը Սփյուռքից տարանջատելու Թուրքիայի իրականացրած վաղեմի քաղաքականությունն անուղղակի իրականություն է դառնում», - հայտարարեց նա:

Համբիկ Սարաֆյանը կարծում է, որ Հայաստանի իշխանությունը նահանջի տեղ չունի, արդեն իսկ «այո»-ն ասել է, եւ նահանջը անլուրջ կարող է ընկալվել: ՍԴՀԿ ներկայացուցչի համոզմամբ` հայ-թուրքական արձանագրությունները կարող էին այլ տեսք ունենալ, եթե Հայաստանում առկա ներքին չլուծված խնդիրները չլինեին: «Սրա շարունակությունը, բնականաբար, ղարաբաղյան հարցն է», - ասաց նա: Սարաֆյանը նշում է, որ Սփյուռքը Հայաստանի իշխանության վարած քաղաքականությանը ներազդելու հնարավորություններ չունի, եւ առաջին հերթին դա պետք է անի Հայաստանի ժողովուրդը: «Սփյուռքը չի ժխտում, որ անհրաժեշտ է հարաբերություններ ունենալ: Ինչ վերաբերում է Ցեղասպանության հարցին` Սփյուռքը շատ ավելի միահամուռ է: Ինչպե՞ս կարելի է այս հարցն այսպես արծարծել: Սփյուռքը պատրաստ չի եւ պատրաստ չի եղել երբեք: Եթե Հայաստանի ներքին հարցերը լուծված չեն, ինչպիսի որոշումներ էլ ընդունվեն, միշտ կասկածելի բնույթ են ստանալու», - նկատեց ՍԴՀԿ ներկայացուցիչը:

Համբիկ Սարաֆյանի կարծիքով` Ցեղասպանության ճանաչման հարցում Հայաստանը պետք է հստակ մոտեցում ունենար եւ այն տարանջատեր պետական քաղաքականությունից, պետք է լինեին Սփյուռք-Հայրենիք հասկացություններ, ու հստակ ցույց տրվեր, թե նրանցից որն ինչ առաջնահերթություններ ունի:
http://www.zhamanak.com/article/12892/

ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱ՞Ն, ԹԵ՞ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԻՄՆԱԴՐԱՄ

Մտավախությունները, որ հայ-թուրքական արձանագրություններից սփյուռքահայերի դժգոհությունը կարող է արտահայտվել նաեւ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի` նոյեմբերին կայանալիք մարաթոնի ժամանակ, գնալով մեծանում են։

Ու եթե մինչեւ վերջերս այդ մտահոգությունները հնչում էին միայն Հայաստանից, ապա երեկ արդեն դրանց աշխարհագրությունն ընդլայնվեց։ ՍԴՀԿ Ամերիկայի շրջանի վարչական մարմնի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը, ով նաեւ Կալիֆոռնիայի հայկական հիմնադրամի կառավարող մարմնի անդամ է, երեկ լրագրողների հետ հանդիպմանը հայտարարել է, որ դեռեւս անցած հեռուստամարաթոնի ժամանակ, ի տարբերություն նախորդ տարիների, մեծ գումարներ ներդրողների թիվը կտրուկ պակասել է, ինչը, ըստ Սարաֆյանի, «շատ բաների հետ է կապված»։ Սարաֆյանը ասել է, որ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամը ճգնաժամի մեջ է, ինչը կապված է ոչ միայն համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամի հետ։ «Հայաստանի վարած թե ներքին, թե արտաքին քաղաքականությունը դուր չի գալիս Սփյուռքին, եւ դրա համար հիմնադրամին այլեւս գումարներ չեն ցանկանում փոխանցել»,- ասել է Սարաֆյանը։ Վերջինս դա բացատրել է նրանով, որ սկզբում «գործում էր ազգային տուրքի մոտեցումը, եւ յուրաքանչյուր հայ իր պարտքն էր համարում հիմնադրամի միջոցով իր ազգային պարտքը կատարել»։ Բայց հետո, ըստ Սարաֆյանի, հիմնադրամը վերածվեց մրցարշավի։ «Ամեն մի նախագահ, որ եկավ, իր շոուն սարքեց, ու ամեն ինչ իմաստազրկվեց»,- ասել է նա։ Ուշագրավն այն է, որ Սարաֆյանի ասուլիսը համընկել էր հիմնադրամի ներկայիս գործադիր տնօրեն Արա Վարդանյանի ասուլիսի հետ, ով երեկ լրագրողներին պատմում էր այն մասին, թե ինչ լավ արդյունքներ է ունեցել հիմնադրամը անցյալ տարի եւ թե ինչ լավ է աշխատում հիմա։ Ավելին, մեզ հետ զրույցում Արա Վարդանյանը հայտարարեց, որ ինքը մտավախություն չունի, որ հայ-թուրքական արձանագրություններին Սփյուռքի բացասական արձագանքը կարող է ազդել այս տարվա հեռուստամարաթոնի վրա. «Նախ, երբ որ մենք ասում ենք, որ Սփյուռքը վատ արձագանքեց... նույնիսկ ես ինձ թույլ չեմ տալիս ասել, որ Սփյուռքը աջակցում է հիմնադրամին, քանի որ «Սփյուռք» ասածը մոտ 7 մլն հայ է, եւ ոչ ոք չի կարող ասել, թե ով ինչպես է արձագանքում, եւ ով ինչպես է գնահատում։ Երկրորդը` հիմնադրամը ոչ քաղաքական կազմակերպություն է, եւ մենք մեր բոլոր բարերարներին միշտ կոչ ենք անում մոռանալ այդ ամենը, երբ որ իրենք աջակցում են հիմնադրամին»,- ասաց Վարդանյանը։ Հիմնադրամի առաջին գործադիր տնօրեն Մանուշակ Պետրոսյանը, սակայն, իր փորձից գիտի, թե որքան զգայուն է Սփյուռքը, եւ թե քաղաքական հարցերը ինչպես կարող են ազդել հանգանակության արդյունքների վրա։ «Այն, որ Սփյուռքը իր դժգոհությունն է հայտնում հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումների հետ կապված, դա շատ բնական է եւ հասկանալի. Սփյուռքը ծնունդ է Ցեղասպանության։ Եւ ես վստահ եմ, որ այդ անդրադարձը լինելու է նաեւ հեռուստամարաթոնի վրա»,- մեզ հետ զրույցում նշեց տիկին Պետրոսյանը։ Ըստ նրա, Սփյուռքի զգայուն արձագանքը նկատվեց նաեւ նախորդ հեռուստամարաթոնի ժամանակ։ «Անցյալ հեռուստամարաթոնին շատ ցածր էր սփյուռքահայության մասնակցությունը։ Իհարկե, այնտեղ ինչ-որ թվեր հռչակվեցին, բայց դրանք Հայաստանի եւ Ռուսաստանի մի քանի մեծահարուստների նվիրատվություններն էին, եւ դա մարաթոնի ելակետային գումարն էր։ Մենք, սակայն, սովորաբար մարաթոնի մասնակցությունը գնահատում եւ որոշում ենք մարդկանց քանակի մասնակցությամբ, եւ ոչ թե գումարի առումով։ Անցյալ տարի այդ մասնակցությունը, կարելի է ասել, շատ տագնապալից էր. անտարբերության հասնող չափերի։ Ես վստահ եմ, որ այս տարի կլինի ավելի վատ։ Ցավոք սրտի, այդպես կլինի»,- հավելեց տիկին Պետրոսյանը։ Ի դեպ, երեկվա ասուլիսի ժամանակ Արա Վարդանյանը, անկախ իրենից, ըստ էության` ապացուցեց, որ ասվածի մեջ ճշմարտություն կա։ Վարդանյանի խոսքերով, վերջին 3-4 տարիների ընթացքում հիմնադրամի հավաքած ամբողջ գումարի 50-60 տոկոսը նվիրաբերել են Հայաստանի եւ Ղարաբաղի բնակիչները։ Անցած տարի այդ ցուցանիշը, ըստ Վարդանյանի, հասել է 90 տոկոսի։ Այսինքն` եթե 3-4 տարի առաջ հավաքված գումարների կեսը տալիս էին սփյուռքահայերը, ապա անցած տարի, ըստ գործադիր տնօրենի, Սփյուռքից հավաքվել է ողջ գումարի 10 տոկոսը միայն։
http://www.armtimes.com/3206

Ամերիկահայությունը մտահոգ է ու տարակուսած

«ՀՀ իշխանությունները պատրաստ են զիջել Թուրքիային, բայց ոչ իրենց հայրենակիցներին»

Սոցիալ-դեմոկրատական հնչակյան կուսակցության Արեւմտյան Ամերիկայի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանը երեկ ԱՄՆ-ից մեզ հետ հեռախոսազրույցում ասաց, որ սփյուռքի համար անհասկանալի են ՀՀ իշանությունների քայլերը: Ներկայացնում ենք հարցազրույցն ամբողջությամբ:

-Պարոն Սարաֆյան, ամերիկահայությունը ինչպե՞ս ընդունեց Հայաստանի եւ Թուրքիայի համատեղ հայտարարությունը` Ցեղասպանության նախօրյակին, եւ արդյոք ընկալելի՞ էր դա սփյուռքի համար:

- Միանշանակ կարելի է ասել, որ բացասական է ընկալումը, որովհետեւ գոնե սփյուռքահայության համար բավական անհասկանալի էր, թե ինչու պիտի Ցեղասպանության հիշատակման նախօրեին նման համաձայնագիր լիներ: Այդ օրը կարծես կանխորոշեց, որ Օբաման չի օգտագործելու «ցեղասպանություն» բառը: Սփյուռքի կողմից ընկալվեց, որ դա ոչ թե Հայաստանի նախաձեռնությունն էր, այլ պարտադրված էր ՀՀ այսօրվա իշխանություններին, որ հատկապես Ցեղասպանության հիշատակման օրվանից երկու օր առաջ հայտարարեին սկզբունքային համաձայնության մասին: Նշեմ, որ սփյուռքի մոտ առկա է մեծ մտահոգություն: Սփյուռքը չի հասկանում` ի՞նչն է հիմնական մեկնակետը, ինչի՞ ենք ձգտում եւ ինչի՞ ենք ուզում հասնել: Հստակ չի, թե ուր ենք գնում: Բոլորն էլ հասկանում են, որ գործընթացն անհրաժեշտ է, որ Հայաստանին պետք են բաց սահմաններ, բայց հիմնական մտահոգությունն այն է, թե արդյո՞ք մենք այս գործընթացով հասնում ենք այնտեղ, ուր ցանկանում ենք հասնել, թե՞ չենք հայտնվի այնպիսի իրավիճակում, որ գործընթացն ավարտելուց հետո, նայենք ու տեսնենք, որ բոլորովին այլ տեղ ենք հասել ու շատ ավելի աննպաստ ու վտանգավոր իրավիճակում ենք հայտնվել, քան այդ գործընթացից առաջ:

- Փաստորեն սփյուռքն այսօր ավելի հիասթափված է ՀՀ իշխանությունների այս քայլից, քան նախագահ Օբամայի՞ց, ով անգլերենով այդպես էլ չարտասանեց «ցեղասպանություն» բառը:

- Միանշանակ կարելի է այդպես ասել, որովհետեւ տրամաբանող յուրաքանչյուր հայի համար հասկանալի է, որ «ցեղասպանություն» բառն արտասանելը էական ոչինչ չէր կարող փոխել: Քանի որ կցկտուր են տեղեկությունները համաձայնագրի վերաբերյալ, բացարձակապես տեղեկություն չկա Հայաստանի կողմից, դա ավելի է խորացնում կասկածներն ու մտահոգությունը, որ ինչ-որ բան այն չէ: Սրան գումարվում է սփյուռքահայության մտավախությունը, որ այս համաձայնագրով վնասվում կամ կասեցվում է Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը, ընդհանրապես այդ խնդրի հետապնդումը կարող է անիմաստ դառնալ: Սփյուռքը չի հասկանում` մասնավորապես պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծումը ինչո՞վ է նպաստելու հարցի լուծմանը: Ցեղասպանության ճանաչման ջանքերը դառնում են անիմաստ, որովհետեւ հայրենիքը փաստացի անում է քայլեր, որոնք համաձայնեցված չեն սփյուռքի հետ:

- Հայաստանի եւ Թուրքիայի համատեղ հայտարարության պատճառների առթիվ սփյուռքում ի՞նչ մեկնաբանություններ, եզրակացություններ շրջանառվեցին:

- Կարելի է ասել, որ հիմնական եզրակացությունը, որ մենք անում ենք այս ամենից, այն է, որ այսօրվա իշխանությունների գործողությունների հայանպաստ ձեւակերպումները կասկածների տեղիք են տալիս: Ուզենք, թե չուզենք` այդպես է, որովհետեւ այս իշխանությունը իշխանության գալու առաջին իսկ օրվանից իր լեգիտիմության հարցով է ավելի զբաղված եղել, քան Հայաստանին վերաբերող հարցեր լուծելով: Մանավանդ որ` այսօր ներքին ճակատը Հայաստանում գտնվում է այդպիսի սուր իրավիճակում եւ չի վերացել այդ իրավիճակը: Ժողովրդի մոտ երկու մտահոգություն կա, որ իշխանությունն այս ամենն անում է արտաքին ճնշման ազդեցության տակ, երկրորդ` որ լեգիտիմության պակասի պատճառով իշխանություններին պարտադրում են, որ այս քայլին դիմի: Մի օրինակ բերեմ` երբ Խորհրդային Միությունը ստեղծվեց, կնքվեց Բրեստի նվաստացուցիչ դաշնագիրը Գերմանիայի հետ, որով փաստորեն ետ վերադարձվեց այն ամենը, ինչ հայ-ռուս-թուրքական պատերազմով ձեռք էր բերվել: Ռուսները դա արեցին, որ իրենց Արեւմտյան ճակատը խաղաղ լինի ու ներսում հարցերը լուծեն սպիտակգվարդիականների հետ: Այսօր տպավորություն է ստեղծվում, որ Հայաստանը փորձում է արտաքին աշխարհի հետ հարաբերությունները մաքսիմումի հասցնել, որ կարողանա «լուծել» ներքին հարցերը եւ չունենա մտահոգություն, որ կարող է դրսից իրեն ճնշեն: Զարմանալի բան է ստացվում. պատրաստ են զիջումների գնալու արտաքին աշխարհի` Թուրքիայի հետ, բայց պատրաստ չեն մի գրամ զիջելու իրենց հայրենակիցների հարցում: Ներքին ճակատում մի գրամի տեղաշարժ չկա: Սփյուռքի համար այս իշխանության գործելաոճը եւ մոտեցումները անհասկանալի են: Մի բան է այստեղ կատարվում, որը դժվար է հասկանալ եւ կասկածներ է առաջացնում այս իշխանությունների անկեղծության, իսկապես ՀՀ պետական շահերով առաջնորդվելու հարցում: Եթե չլինեին ներքին խնդիրները, իշխանությունը, թերեւս, բոլորովին այլ կերպ պետք է մոտենար այս հարցին եւ շատ ավելի բաց պիտի լինեին խաղաքարտերը, ոչ թե այսպես` գաղտնիության քողի տակ:

- Համաձայնագրի առթիվ սփյուռքի մի շարք կառույցներ հանդես եկան մտահոգություններով, հայտարարություններով, մասնավորապես` ՍԴՀԿ-ն, ՀՅԴ-ն եւ այլն: Սփյուռքի հետ համագործակցող Հայաստանի որեւէ կառույց. օրինակ` կա սփյուռքի նախարարություն. փորձե՞լ է բացատրել ՀՀ իշխանությունների այս քայլը` փարատելու համար այդ մտահոգությունները:

- Ինչի՞ մասին է խոսքը, երբ նույն իրենց կոալիցիոն կուսակցությունը տեղյակ չի եղել` ինչ են ստորագրում, կամ Հայաստանի ժողովուրդը տեղյակ չէ, ինչպե՞ս կարող էր սփյուռքը տեղեկացված լինել: Ակնհայտ է, որ քննարկվում է մի հարց, որը վեր է ընդդիմություն-իշխանություն հարթությունից: Նման հարցերը միայն համաժողովրդական քննարկման արդյունքում կարելի էր լուծել եւ արդյունքի հասնել, ոչ թե 5-6 հոգի գնան համաձայնություն կնքեն, եւ ժողովուրդը իրազեկված չլինի` ինչ է տեղի ունենում: Եթե ՀՀ պետական շահերից ելնելով է դա արվում, ուրեմն ի՞նչ են թաքցնում այսօրվա իշխանությունները: Կարելի է համեմատություն անել 1997թ. Հայաստանի նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի եւ ներկայիս իշխանության գործելաոճի միջեւ. այն ժամանակվա նախագահը հարցը դրեց հանրության առաջ եւ փորձեց բաց քննարկում սկսել` Հայաստանի կարեւորագույն հարցերի վերաբերյալ, ժողովրդին մասնակից դարձնել: Եվ նրա հասցեին մեղադրանքներ հնչեցին, ոչ թե որ բանակցություններ էր վարել, այլ որ համարձակվել էր այդ հարցերը դնել սեղանին, հանրային օրակարգ մտցնել, իսկ այսօր գաղտնիության քողի ներքո է արվում ինչ-ինչ բաներ: Եվ ոչ միայն առաջարկներ են արվում, այլ մարդիկ համաձայնագիր են կնքում: Ո՞ւր են այդ մարդիկ հիմա, ինչո՞ւ այս իշխանություններին ոչ ոք չի ասում, որ նրանք դավաճանական գործողություններ են անում:

- Ո՞րն է ամերիկահայության հիմնական պահանջն այսօր գործող ՀՀ իշխանություններից:

- Կարող եմ այսպես ձեւակերպել. իշխանությունները պարտավորություն ունեն կատարել հետեւյալը. նախ` ժողովրդին հանգամանորեն բացատրել` ինչ է տեղի ունենում, գաղտնի բանակցությունների վարկածն անընդունելի է: Երկրորդ` իրենք պիտի ժողովրդին կարողանան ապացուցել, որ սա չեն անում իրենց լեգիտիմությունը ապահովելու համար, այլ Հայաստանի պետական շահերից ելնելով: Իսկ դա ապացուցելու համար ունեն կարեւորագույն խնդիր` լուծել ներքին հարցերը, երկխոսության գնալ ընդդիմության հետ: Առանց ժողովրդի համապարփակ մասնակցության` չեն կարող այս հարցը լուծել եւ հետո համոզել հայ ժողովրդին, որ առաջնորդվում են ՀՀ շահով: Երրորդ` իրենք պիտի հաշվի առնեն, որ սա ողջ հայ ժողովրդի ապագայի հետ կապված հարց է, եւ առանց ողջ հայության մասնակցության` այդ գործընթացը ճիշտ չի կարող շարունակվել եւ ինչ համաձայնության էլ ուզենան գալ, ինչ «Ճանապարհային քարտեզ» էլ գծեն, եթե ժողովուրդը չհամաձայնի, այդ քարտեզը կարող է սոսկ քարտեզ մնալ, որովհետեւ թերահավատություն ու կասկածամտություն լինելու է:
http://www.zhamanak.com/article/11965/

Հայաստանը Սփյուռքին ներքաշում է կոնֆլիկտի մեջ

ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի Թուրքիա կատարած այցից հետո ԱՄՆ հայ համայնքի տպավորություններն իմանալու համար զրուցեցինք ՍԴՀԿ Արեւմտյան Ամերիկայի շրջանի վարիչ մարմնի ատենապետ Համբիկ Սարաֆյանի հետ:

Ըստ մեր զրուցակցի` այսօր ամերիկահայ քաղաքացուն հետաքրքրում է, թե նոր քաղաքական իրավիճակը համաշխարհային լարվածության կոնֆլիկտային իրավիճակում ինչպես կնպաստի Ցեղասպանության հարցի լուծմանը: «Դա շատ ավելի պետք է կարեւորվի, քան թե Օբամայի «ցեղասպանություն» ասելը կամ չասելը», - նշեց Համբիկ Սարաֆյանը: Մեր այն հարցին, թե արդյոք այս պարագայում, ամերիկյան հայկական լոբբիստական կազմակերպությունները չպե՞տք է փոխեն ձեւակերպումները Ցեղասպանության ճանաչման վերաբերյալ` Համբիկ Սարաֆյանը պատասխանեց. «Ես չեմ կարծում, որ դա պետք է վերապահված լինի միայն լոբբիստական կազմակերպություններին, որովհետեւ սա շատ ավելի մեծ եւ շատ ավելի լայնածավալ հարց է, եւ սա պետք է ընդգրկի հասարակության բազմաթիվ շերտեր: Մենք չենք կարող բավարարվել միայն լոբբիստական կազմակերպություններով: Նախ պետք է ճշտվի, հստակեցվի Սփյուռքի եւ Հայաստանի դերը հայ-թուրքական զարգացումների առումով, որովհետեւ սա շատ ավելի բարդ է եւ շատ ավելի բազմաշերտ է, քան թե պարզապես ասել` դե, քանի որ Հայաստանը սկսել է բանակցային գործընթացը, լոբբիստական կազմակերպություններն էլ հետեւեն կամ հարմարեցնեն իրենց գործելաոճը որոշ հանգամանքների հետ», - նշեց մեր զրուցակիցը: Համբիկ Սարաֆյանը այս պահին ավելի կարեւոր է համարում, որ Հայաստանը որպես պետություն հարեւանների հետ հարաբերությունները ճշտի, քանի որ նորմալ հարաբերություններ ունենալը նաեւ կնպաստի Ղարաբաղի խնդրի լուծմանը, որից հետո կարելի է խոսել Ցեղասպանության հարցի մասին: Համբիկ Սարաֆյանը նաեւ նշեց, որ Քոչարյանի օրոք Ցեղասպանության հարցի հիմնախնդիր դառնալու հանգամանքը մեծ վնաս է հասցնում: «Նախեւառաջ Հայաստանը այդ հարցն արծարծելով կամ քննարկելով ինքնաբերաբար Սփյուռքին ներքաշում է կոֆլիկտի մեջ, որովհետեւ գոնե վերջին 43-44 տարում Սփյուռքի հիմնական հարցը եղել է Ցեղասպանության հարցի արծարծումը եւ հանկարծ Հայաստանը անհասկանալի պատճառներով իր վրա է վերցնում այդ հարցի արծարծումը», - ասաց Սարաֆյանը: Վերջինս պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու հարցը արծարծելը, առավել եւս` եթե Հայաստանը ինչ-որ ձեւով նպաստել է այդ քայլին, համարում է Ցեղասպանության փաստը հարցականի տակ դնել:
http://www.zhamanak.com/article/11814/