Նոյեմբերի 7-ին ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն այցելել է Սոցիալ-Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության եւ «Այլընտրանք» հասարակական-քաղաքական նախաձեռնության կենտրոնական գրասենյակներ:
Հանդիպումների ընթացքում քննարկվել է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման ներկա վիճակը: Հանգամանալից անդրադարձ է եղել նաեւ Հայ Ազգային Կոնգրեսի հետագա ռազմավարության, կազմակերպական կարողությունների հզորացման ու ներքաղաքական իրավիճակին առնչվող խնդիրներին:
пятница, 7 ноября 2008 г.
среда, 29 октября 2008 г.
Առողջապահությո՞ւն, թե՞ հիվանդապահություն
ԱԺ հանձնաժողովներում այս օրերին քննարկվում է 2009 թվականի ՀՀ բյուջեի նախագիծը։
Այսօր էլ առողջապահությանը վերաբերող հատվածի հերթն է։ Զուտ թվային արտահայտությամբ ոլորտին հատկացվող գումարները տարեցտարի աճում են։ 2009-ին էլ նախատեսվում է ավելացնել շուրջ 11 մլրդ դրամով։ Ու այս միտումը առողջապահության մեր պատասխանատուները հաճախ են հպարտությամբ բարձրաձայնում։ Սակայն, ըստ ՍԴՀԿ անդամ, առողջապահության նախկին նախարար Արարատ Մկրտչյանի, իրական պատկերը ստանալու համար` պետք է նայել, թե ՀՆԱ-ի քանի՞ տոկոսն է բաժին հասնում այս կամ այն ոլորտին։ Ու այդպիսով կպարզվի, որ վերջին ավելի քան 10 տարիների ընթացքում առողջապահությանը հատկացվող գումարների չափը էապես չի փոխվում։ 2008-ի բյուջեով հատկացվել է ՀՆԱ-ի 1,52 տոկոսը, 2009-ին նախատեսվում է 1,56-ը։ Իսկ կառավարության ծրագրով նախատեսված է 2012-ին այդ թիվը հասցնել առնվազն 2,2 տոկոսի։ Մինչդեռ այս տեմպերով առաջ գնալու դեպքում` նշանակետին մոտենալու համար ամենաքիչը 15 տարի կպահանջվի։ Մկրտչյանը համոզված է, որ առողջապահությունը շարունակում է մնալ մեր երկրի ղեկավարության ուշադրության կենտրոնից դուրս։ Նա նաեւ մի շարք ուշագրավ բացահայտումներ է անում 2009-ի բյուջեի նախագծից։ Դարձյալ թվային արտահայտությամբ, մասնավորապես դեղագործական ապրանքների ձեռքբերման համար հատկացվող գումարներն ավելացել են շուրջ 700 մլն դրամի չափով։ «Այստեղ սկսում ես մտածել. 3 պատճառ կարող է լինել, չէ՞, որ դեղամիջոցների ձեռքբերման համար այդքան ավելացնում ենք գումարները։ Դա կա՛մ դեղամիջոցների թանկացումն է, կա՛մ հիվանդացության կտրուկ բարձրացումը, կա՛մ 3-րդ անհայտ պատճառն է»,- ասում է Արարատ Մկրտչյանը։ Ու քանի որ մեր բյուջեն կոռուպցիոն ռիսկերի առումով փորձաքննության չի ենթարկվում, ուստի, ըստ նրա, մնում է ենթադրել, որ նշված 3-րդ տարբերակում հենց կոռուպցիոն ռիսկ է թաքնված։ Ինչեւէ։ Ստացվում է` փոխանակ եղած գումարները կանխարգելիչ միջոցառումներին ուղղելուն, մեր բյուջեի գումարներով դեղորայք գնել ենք պատրաստվում, մինչդեռ դարձյալ առողջապահության մեր պատասխանատուներն ամեն առիթով հիշեցնում ու սովորեցնում են, որ ավելի ճիշտ ու հեշտ է կանխել հիվանդությունը, քան դա բուժել։ ԱՆ նախկին նախարարի տարակուսանքն է առաջացնում նաեւ այն, որ շուրջ 2 մլրդ դրամով ավելացել է լաբորատոր-գործիքային ախտորոշիչ հետազոտությունների համար հատկացվելիք գումարը։ «Եթե դա ուղղվելու է ավելի որակյալ լաբորատոր-գործիքային հետազոտություններ անելուն, միանշանակ շատ ընդունելի է։ Եթե ուղղվելու է բուժաշխատողների աշխատավարձին, մասնագետների գնահատման խնդրին, ողջունելի է, բայց 31 տոկոս աճ 1 տարում` էլի մի քիչ դժվար ընկալելի է»,- ասում է Մկրտչյանը ու չի հասկանում նաեւ ծննդօգնության համար ավելացվող գումարների նպատակահարմարությունը, ինչը, ըստ նախատեսվածի, պետք է նպաստի, որպեսզի այն անվճար լինի ոչ միայն թղթի վրա եւ հասարակության բոլոր խավերի համար։ «Վերցնել մի ծրագիր ողջ առողջապահական ծրագրերից, գումարն ավելացնել, որպեսզի ստվերը վերանա՞։ Ինձ թվում է` դա միջոց չէ»,- գտնում է նա։ Սխալ է համարում «ամեն ինչ բոլորի համար անվճար է» սկզբունքը։ Մկրտչյանն ուշադրություն է հրավիրում նաեւ այն հանգամանքի վրա, որ մեր պետությունը որոշել է փոխհատուցել հանրապետությունից դուրս բուժման ուղեգրված հիվանդների ճանապարհածախսը։ Դրա համար 2009-ի բյուջեում նախատեսված է 40 մլն դրամ։ Այս ծրագրի տրամաբանությունը նրա համար անհասկանալի է` այն առումով, որ եթե մարդը արտերկրում բուժում ստանալու համար ի վիճակի է վճարել, ապա ինչո՞ւ է մեր կառավարությունը որոշել գնել նրա օդանավի տոմսը։ Ամփոփելով` մեր առողջապահության համակարգին հատկացվող գումարները ԱՊՀ ու մանավանդ եվրոպական երկրների համեմատությամբ շատ ցածր մակարդակում է գտնվում, իսկ ոլորտի ներսում բաշխումն ըստ ուղղությունների տարակուսանք է առաջացնում, թե ինչո՞ւ ֆինանսներն ավելի շատ չեն ուղղվում կանխարգելիչ ծառայություններին, այսինքն` մարդու առողջության պահպանմանը։ «Մեզ մոտ հիվանդապահության համակարգ է, առողջապահության համակարգ չի դարձել դեռ։ Դրա մասին է վկայում նաեւ բյուջեն»,- նկատում է Արարատ Մկրտչյանը։
четверг, 2 октября 2008 г.
«Եթե չեն պատժում, ուրեմն սատարում են»
«Քրեական տարրերը որքան ակտիվանան, այնքան շուտ է փլվելու այս իշխանությունը, որովհետեւ համբերության բաժակը ավելի քան արագ է լցվելու», - անկախության օրը Երեւանի կենտրոնում իշխանամերձ օլիգարխի մասնակցությամբ կատարված սպանության առթիվ մեր հարցին ի պատասխան` երեկ «Հայացք» ակումբում հայտարարեց ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը` շարունակելով. «Փտախտը, որ առկա է իշխանական բուրգում, շատ ավելի արագ է զարգանալու, եւ այդ բուրգը դատապարտված է փլուզման: Դա միանշանակ է:
Այլեւս հնարավոր չէ ընդունել, որ երկրում քրեական մի խումբ որոշում է ամեն ինչ` նույնիսկ մարդու ապրել-չապրելու հարցը: Պետք է վերջ տալ այս իրավիճակին, պետք է ազատվել այս հանցավոր իշխանություններից, որոնք կամ չեն ուզում պատժել հանցագործներին, կամ նրանց աջակցողն ու հովանավորողն են: Հետեւյալ գնահատականը կարելի է տալ` եթե չեն պատժում, ուրեմն սատարում են»: Նշենք, որ վերջին օրերին հասարակության քննարկման թեման է Ս.Սարգսյանի հետ քավոր-սանիկական հարաբերություններ ունեցող, ԱԺ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Լյովա Սարգսյանի մասնակցությամբ եւ ոստիկանության թողտվությամբ օրը ցերեկով կատարված սպանությունը, երբ Լյովա Սարգսյանի ու նրա թիկնազորի եւ «Ռադիոլուր»-ի տնօրեն, «Եվրապոլիս» ծրագրի լրագրող Արթուր Սահակյանի միջեւ ծագած պատմության պատճառով սպանվել է 2 երեխաների հայր, 35-ամյա Անդրանիկ Բաբայանը:
Ինչ վերաբերում է ընդդիմության մարտավարությանը, մասնավորապես դրա մեջ որոշակի փոփոխություններ կատարելուն, ինչի մասին արդեն հայտարարվել է, ապա Հայ Ազգային Կոնգրեսին միացած ՍԴՀԿ ատենապետը ասաց հետեւյալը. «Տարածաշրջանում իրադարձություններ տեղի ունեցան, եւ, բնականաբար, մենք անհրաժեշտություն ենք տեսնում մեր մարտավարության մեջ որոշակի փոփոխություններ մտցնելու: Դա Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը կներկայացնի, բայց մեր նպատակները մնում են նույնը. մենք շարունակելու ենք մեր ակտիվ պայքարը եւ վստահ եմ, որ պայքարի արդյունքը վայելելու ենք ազգովի»: Կոնկրետ ՍԴՀԿ-ի մասով Լյուդմիլա Հարությունյանը հավաստեց. «Ես կարող եմ մեր մասով ասել` մեն ք մտել ենք մի պայքարի մեջ, որը գիտակցել ենք, որ հնարավոր է, որ երկարատեւ լինի, բայց մենք պատրաստ ենք այդ պայքարը մինչեւ վերջ տանելու: Մեզ ոչ մի բան չի կարող այդ պայքարից շեղել, որովհետեւ մենք գնում ենք ժողովրդի հետեւից, քանի որ պրոբլեմը կա` ժողովուրդը դժգոհ է եւ լուծումներ է փնտրում, ուզում է իր երկրում ազատ ապրել, որ իր իրավունքը պաշտպանված լինի, սոցիալապես ապահով լինի, սահմանադրական իրավունքները վերականգնվեն, եւ մենք այդ ճանապարհից ոչ մի ձեւով չենք շեղվելու»: ՍԴՀԿ ատենապետն անդրադարձավ նաեւ երկրի սոցիալական վիճակին` ուշադրություն հրավիրելով, որ մոտ ապագայում սպասվում են համատարած թանկացումներ: «Մենք գործ ունենք մի իշխանության հետ, որը բացարձակ մտահոգված չէ երկրի ապագայով, բացարձակ պատրաստ չէ մարտահրավերներին, բացարձակ չի ուզում իր երկրում ինչ-որ բան փոխել», - ասաց Հարությունյանը: Արտագաղթի պատճառը, ըստ նրա, այն է, որ մարդը Հայաստանում իրեն պաշտպանված չի զգում եւ չի տեսնում իր կարեւորությունը երկրում:
ՍԴՀԿ ատենապետն անդրադարձավ նաեւ «Զինապարտության մասին» օրենքում փոփոխություններ մտցնելուն: «Դրանով սպանելու են նաեւ մեր երկրի մտավոր պոտենցիալը», - իր մտահոգությունը բարձրաձայնեց Լյուդմիլա Սարգսյանը` հավելելով, որ երիտասարդներից շատ քչերն են բանակից հետո շարունակում ուսումը:
http://www.zhamanak.com/article/10282/
пятница, 1 августа 2008 г.
Մինչեւ հաղթական ավարտ
четверг, 24 июля 2008 г.
ՄՏԱՆ ԿՈՆԳՐԵՍ
Ս.Դ.Հնչակյան Կուսակցության վարչությունը որոշում է ընդունել մտնելու Հայ Ազգային Կոնգրեսի շարքերը: Հիշեցնենք, որ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կոչով եւ առաջարկությամբ ստեղծվում է Հայ Ազգային Կոնգրեսը:
«Մայր կուսակցությունը նաեւ կոչ է անում Ազգի եւ Հայրենիքի ճակատագրով մտահոգ բոլոր քաղաքական ուժերին հայտարարել ՀԱԿ-ին միանալու իրենց պատրաստակամության մասին` մեր ժողովրդի հաղթանակն էլ ավելի մոտեցնելու համար»,-ասված է ՍԴՀԿ հաղորդագրության մեջ:
вторник, 15 июля 2008 г.
Նա ավելի մեծ թշնամի, քան Ռ.Քոչարյանն է` չունի»
«Ես հիացած եմ Ռ.Քոչարյանի հայտարարությամբ: Սերժ Սարգսյանին ավելի մեծ արջի ծառայություն, քան սա է` ուրիշ ոչ ոք չէր կարող անել», - մեզ հետ զրույցում ասաց ՍԴՀԿ նախագահ Լյուդմիլա Սարգսյանը` խոսելով Մեդիամաքսին տված հարցազրույցի մասին:
Նրա մեկնաբանությամբ` Քոչարյանը պարզորոշ ասել է, որ Ս.Սարգսյանը վճռական չէ, թույլ է եւ բացարձակ դիվանագետ անձնավորություն չէ. «Սրանով նա վարկաբեկեց ոչ թե Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, ինչը նա փորձում էր անել, այլ հարվածեց ներկայիս նախագահ կոչվածին: Նա ավելի մեծ թշնամի, քան Ռ.Քոչարյանն է` չունի: Հետեւաբար, նրա համար ավելի առաջնային է Քոչարյանից պաշտպանվելու խնդիրը, քան ընդհանուր ընդդիմությունից ու Համաժողովրդական Շարժումից պաշտպանվելը: Ես կարծում եմ, որ իշխանական թեւում շատ լուրջ բախումներ են լինելու», - կարծիք հայտնեց տիկին Սարգսյանը: ՍԴՀԿ նախագահը նկատել է մի օրինաչափություն` այնտեղ, որտեղ թույլ նախարար կա, Քոչարյանը ինչ-ինչ ճանապարհներով նշանակում է ուժեղ փոխնախարարի. «Այսպիսով, երկրորդ նախագահը տիրապետում է իրավիճակին եւ դրա նպատակն ամենայն հավանականությամբ վարչապետի աթոռին տիրանալն է»: Լ.Սարգսյանը պնդում է, որ Ս.Սարգսյանի համար «Քոչարյանի վերադարձը վերջինիս վախճանն է»: Վերլուծելով իրավիճակը, տիկին Սարգսյանը հանգում է այն եզրակացության, որ ներկայիս նախագահի աթոռը զբաղեցրած անձնավորությունն ունի ընտրության երկու հնարավորություն` կամ արտահերթ նախագահական ընտրություններում պատվով, լեգիտիմ պարտվել կամ ոչ լեգիտիմ ոչնչացվել Քոչարյանի կողմից»: Մեր այն դիտարկմանը, թե կարծիք կա, որ Մեդիամաքսին տված հարցազրույցը ավելի շուտ ուղղված էր ոչ թե Լ.Տեր-Պետրոսյանին, այլ վարչախումբը ղեկավարող իր հետնորդին` նա պատասխանեց, որ Քոչարյանն ամենից առաջ արձագանքել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից իրեն ներկայացրած մեղադրանքներին: Ըստ իմ զրուցակցի` նա չդիմացավ խոսելու գայթակղությանը ու խոսեց, բայց այդ խոսքից երեւաց, որ «իշխանական ճամբարում խուճապ է»:
Ներքաղաքական զարգացումների վրա ԵԽ որոշումների ու բանաձեւերի ազդեցության մասին խոսելիս Լ.Սարգսյանը նախ գնահատական տվեց իշխանությունների կողմից ԵԽԽՎ 1609 բանաձեւի պահանջների փաստացի չկատարելուց հետո եվրոպական կառույցների ընդունած դիրքորոշմանը. «Եվրոպան այստեղ դրսեւորեց անսկզբունքայնություն. «Այն, ինչ ընդունելի չէ իրենց համար, փորձում են հարմարեցնել մեզ` որպես երկրորդ, երրորդ կարգի ժողովրդի, երկրի: Անսկզբունքայնությունից բացի` այնքան թույլ գտնվեց Եվրոպան, որ չհամարձակվեց իր առաջ քաշած խնդիրների նկատմամբ հետեւողական լինել: Դրանով նա ցույց տվեց, որ ինքը ոչինչ չի որոշում եւ բացարձակ ազդեցություն չունի մեր իշխանությունների վրա»: Այստեղից իմ զրուցակիցը եզրակացրեց, որ «Մեծ հույսեր կապել ԵԽ-ի կամ որեւէ մի այլ կառույցի հետ` ճիշտ չէ, որովհետեւ նրանք ուժեր են, որոնք կարող են մեզ օժանդակել կամ չօժանդակել եւ նույնիսկ` խանգարել: Մենք մեր հույսը պետք է դնենք մեզ վրա եւ երկրում կարգուկանոն հաստատենք ինքներս»:
Հիշեցնելով, որ ԵԽԽՎ նույն նստաշրջանում քննարկվեց նաեւ Ադրբեջանում ժողովրդավարական իստիտուտների վիճակի վերաբերյալ հարցը եւ Ադրբեջանի պատվիրակությանը հաջողվեց տարածքային ամբողջականության մասին բանաձեւ անցկացնել, ըստ որի` այդ երկրի ժողովրդավարացմանը խանգարում է... նրա տարածքների «զավթված» լինելը հայկական ուժերի կողմից եւ անհրաժեշտ է վերականգնել խախտված ամբողջականությունը, մենք հարցրեցինք մեր զրուցակցին` կապ տեսնու՞մ եք պատժամիջոց չկիրառելու եւ այսպիսի բանաձեւ ընդունելու միջեւ: «Ես չեմ բացառում, որ այդ բանաձեւը մեր իշխանությունների հետ եվրոպացիների կատարած առեւտրի արդյունք էր եւ հայկական դիվանագիտության պարտություն», - պատասխանեց տիկին Սարգսյանը:
http://www.zhamanak.com/article/9791/
четверг, 26 июня 2008 г.
«ՍԴՀԿ-ն ժողովրդի հետ է ու ժողովրդի համար»
Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության կենտրոնական վարչության (համասփյոռ) ատենապետ Սեդրակ Աճեմյանը հունիսի 13-21-ը Հայաստանում էր: Մեր բացառիկ հարցազրույցը նրա հետ է:
-Պարոն Աճեմյան, վերջին անգամ Դուք Հայաստան էիք եկել վերջին նախագահական ընտրություններից առաջ: Ինչպե՞ս եք գնահատում Հայաստանի ետընտրական իրավիճակը եւ ի՞նչ կերպ արձագանքեց սփյուռքահայությունը մարտի 1-ի իրադարձություններին:
- Մարտիմեկյան արյունալի իրադարձությունները, որոնցով անցավ Մայր Հայրենիքը, լուրջ վրդովվեցրեց ու մտահոգեց հայրենիքից դուրս ապրող ողջ հայությանը: Մտահոգություններն առավելապես առնչվում են նրան, թե ի՞նչ կերպ է կարողանալու հաղթահարել այս ճգնաժամը ժողովուրդն` իր հերթին, իշխանություններն` իրենց հերթին: Այդ իրադարձությունների գլխավոր ու միակ պատճառը խորհրդարանական եւ նախագահական կեղծված ընտրություններն էին: Հենց այդ կեղծված ընտրությունները վիճարկելու իր իրավունքն էր փորձում իրացնել հայ հասարակությունը, ընդ որում` առաջին անգամ այդքան միասնակամ ու հաստատակամ: Իսկ ինչ արեց իշխանությունը: Բռնացավ ժողովրդի արդար պահանջին, որն էլ ծնեց մարտի 1-ը: Մենք` Ս.Դ.հնչակյան կուսակցությունը, ժողովրդավարության ջատագովն ենք, եւ այն երեւույթները, որոնք կատարվեցին ընտրություններից առաջ եւ հետո` չպետք է պատահեին իրեն ժողովրդավար երկիր հռչակած մեր պետության հետ: Հայտնի իրադարձություններից արդեն հինգ ամիս է անցել, սակայն դրական ոչ մի երեւույթ, մարտիմեկյան իրադարձությունները բացահայտելու ուղղությամբ որեւէ գործուն քայլ երկրում չի արձանագրվել: Դա մենք պայմանավորում ենք իշխանությունների ապաշնորհ կեցվածքով. վերջիններս չեն կարողանում պատշաճ դիրքերից ու պատշաճ ձեւով հարաբերվել միմյանց եւ հասարակության հետ: Համենայնդեպս, լավատես ենք, որ իրավիճակը կշտկվի, որքան էլ որ այն դուրս է եկել բնականոն հունից:
- Ընդդիմությունն առկա ճգնաժամից դուրս գալու ելքերից մեկը համարում է արտահերթ նախագահական եւ խորհրդարանական ընտրությունները: Դուք ե՞ւս համակարծիք եք այդ մոտեցմանը:
- Բնականաբար, պետք են ոչ միայն արտահերթ, այլ նախեւառաջ ազատ, արդար եւ ժողովրդավար ընտրություններ: Ով էլ որ այդպիսի ընտրությունների արդյունքում նախագահ ընտրվի, մենք պատրաստ կլինենք համագործակցել նրա հետ: Բայց, ըստ իս, մինչ ընտրությունները, առկա ճգնաժամի հաղթահարման քայլերից առաջինը քաղաքական բանտարկյալներին ազատ արձակելն է, որովհետեւ եվրոպական ընտանիքի անդամ եւ ոչ մի երկրում ու առհասարակ առաջադեմ աշխարհում ընդունված չէ, ամոթ է քաղաքական հայացքների համար բանտարկված քաղաքացիներ ունենալը: Շատ մտահոգիչ են նաեւ օրենքի ուժ ստացած այն արգելքները, որոնք նպատակ ունեն սահմանափակել մարդկանց խաղաղ հանրահավաքներ անելու իրավունքը: Կրկնում եմ. իրեն ժողովրդավար հռչակած երկրի համար հանրահավաք արգելելը, մեղմ ասած` անթույլատրելի է: Մտահոգիչ է նաեւ ԶԼՄ-ների կաշկանդված, եթե չասենք ընդգծված պրոիշխանական վարքագիծը: Շատ ուրախացա, երբ իմացա, որ «Ա1+» հեռուստաընկերությունը Եվրոպական դատարանում շահեց դատը, ինչը նշանակում է, որ մամուլը մեկ քայլով ազատ դարձավ: Հուսով եմ` այդ հ/ը-ն շուտով եթեր կվերադառնա, իսկ նրա օրինակը, որպես անկախ հեռուստաալիքի, վարակիչ կլինի մյուս հ/ը-ների համար:
- Պրն Աճեմյան, ՀՀ ԱԺ-ում մարտի1-2-ի դեպքերը հետաքննելու նպատակով հանձնաժողով է ստեղծվել: Դուք հավատ ընծայու՞մ եք այդպիսի հանձնաժողովի անկողմնակալության նկատմամբ:
- Նախապես ոչինչ ասել չեմ կարող, սակայն այդ եւ նույն նպատակով ստեղծված ցանկացած այլ հանձնաժողովի համար մարտյան իրադարձությունների մեղավորներին բացահայտելը ու մեղավորներին պարզելը պետք է գերնպատակ լինի, որպեսզի հերթական անգամ հասարակությունը չհիասթափվի` բախվելով անգործության մատնված հերթական կառույցին: Բացի այդ, պետք է փոխհատուցում ստանան մարտի 1-ի զոհերի ու տուժածների հարազատները:
- Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք ԵԽԽՎ առաջիկա նստաշրջանից:
- Այն քաղաքականությունը, որն այս ընթացքում վարել է Հայաստանը` երբեք չի համընկել այն սպասելիքների հետ, որոնք ունի մեր երկրի հանդեպ Եվրոպան: Այսօր չի կարելի չնկատել այն մեծ ճեղքը, որն առաջացել է ոչ միայն Հայաստան-Եվրոպա հարաբերություններում: Տարիների ընթացքում գործադրված մեծ ջանքերը` մեր երկրում ժողովրդավարություն արմատավորելու, մարդու իրավունքների պաշտպանվածության, կոռուպցիայի դեմ պայքարի ուղղությամբ, արդյունք չեն տվել: Չասենք, որ Եվրոպայի համբերության բաժակը լցվել է, բայց այդ բաժակը դատարկ էլ չէ:
- Ի՞նչ չափով եք կարեւորում սփյուռքի գործոնը առկա քաղաքական ճգնաժամը հաղթահարելու ուղղությամբ:
- Մենք անհրաժեշտություն ենք համարում հայրենիք-սփյուռք կապն ապահովող մարմնի ստեղծումը, որպեսզի այդ մարմնի միջոցով կարողանանք համադրել առկա խնդիրներն ու միակամությամբ, համատեղ ջանքերով փորձենք դրանց լուծումներ տալ: Ս.Դ.հնչակյան կուսակցությունը միշտ պատրաստ է համագործակցել հայրենիքի հետ:
- Իսկ ի՞նչ դիրք ունեն Հայաստանում ընթացող պրոցեսների նկատմամբ ավանդական մյուս կուսակցությունների` ՀՅԴ-ի եւ Ռամկավար-ազատական կուսակցության սփյուռքի կառույցները եւ արդյո՞ք համագործակցում եք դրանց հետ առկա ճգնաժամը հաղթահարելու համար:
- Դժբախտաբար, երբ Հայաստանում մարտի 1-ի իրադարձությունները տեղի ունեցան, մենք դիմեցինք ՀՅԴ-ին ու ՌԱԿ-ին, որպեսզի միասնաբար հանդես գանք ու փորձենք լուծումներ առաջադրել, սակայն արձագանք չստացանք: Ներկա պահին մեր հարաբերությունները սառեցվել են, թեեւ չէի ասի, որ հակադիր կողմերում ենք: Սակայն Հնչակյան կուսակցությունը, ի մի բերելով վերջին շրջանում տեղի ունեցած իրադարձությունները, կանգնած է ոչ թե իշխանությունների, այլ ժողովրդի կողքին: Մեր նպատակն է, որպեսզի Հայաստանն ունենա միմիայն արդար ընտրությունների արդյունքում ընտրված, լեգիտիմության դեֆիցիտ չունեցող իշխանություններ: Այլապես ոչ լեգիտիմ իշխանությունները միշտ խնդիրներ են ունենում դրսում, վերջիններիս նկատմամբ տարբեր կարգի ճնշումներ են գործադրվում` դրանցից բխող անցանկալի հետեւանքներով: Մեր կուսակցության քաղաքականությունը «ժողովրդի հետ, ժողովրդի համար» սկզբունքի վրա է կառուցված, եւ լիահույս ենք, որ սփյուռք-հայրենիք գործակցությամբ կկարողանանք հնարավորինս շուտ հաղթահարել ստեղծված ճգնաժամը: Միայն այդ պարագայում է, որ հնարավորություն կունենանք լուծել մեր երկրի առաջ ծառացած մյուս խնդիրները:
http://www.zhamanak.com/article/9636/
четверг, 19 июня 2008 г.
Հանրահավաք` առաջին հերթին փոքրիկ երեւանցիների համար
Վերջին շրջանում գործող իշխանությունների ապօրինությունների դեմ բողոքի դրսեւորումներից ամենահաճախ կիրառվողը, թերեւս, հացադուլն է: Ցավոք, բողոքի ծայրահեղ այդ ձեւն անգամ որեւէ կերպ չի սթափեցնում ռեժիմին, բողոքավորների պահանջներն էլ դառնում են ձայն բարբառո հանապատի:
Ինչպես հայտնի է` «Երեւան-Կենտրոն» քրեակատարողական հիմնարկում գտնվող ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար Գուրգեն Եղիազարյանը հունիսի 12-ից սկսած անժամկետ հացադուլ է հայտարարել: Նրա առողջական վիճակը, հսկողություն իրականացնող բժիշկների գնահատմամբ, բավարար է: Իսկ տրամադրությու՞նը: «Մարտական, կամքն` անկոտրում, միտված պայքարի եւ արդարության վերականգնմանը»` երեկ մեզ հետ զրույցում ասաց վերջինիս որդին` ՍԴՀԿ վարչության անդամ Համբարձում Եղիազարյանը, ով նույնպես որոշ ժամանակ առաջ ՀՀՇ վարչության գրասենյակի առաջ հացադուլ էր հայտարարել: Առողջական վիճակի կտրուկ վատացման պատճառով վերջինս դադարեցրեց հացադուլը, նրան փոխարինելու եկան իր կուսակցական մյուս երկու ընկերները, ովքեր հերթափոխով այսօր էլ ՀՀՇ գրասենյակի առջեւ շարունակում են հացադուլը: «Եթե նորմալ, քաղաքակիրթ երկրներից որեւէ մեկում գոնե մի հոգի հացադուլի է նստում, այդ գիշեր իշխանությունները չեն քնում, մտածում են` ինչ ենք արել, որ մարդուն մղել ենք այդ քայլին: Իսկ մեր երկրում նույնիսկ բժիշկ չեն ուղարկում հացադուլավորի մոտ, ընդամենն արհամարհում են: Սակայն կյանքի օրենքն է` այսօր իրենք են արհամարհում, վաղն իրենց են արհամարհելու: Հացադուլն էլ քաղաքական պայքարի մի ձեւ է, որին այս էլ երկրորդ անգամ դիմել է հայրս, ում ես քաղաքական պատանդ եմ համարում, ինչպես եւ տարբեր քրեակատարողական հիմնարկներում գտնվող մեր մյուս ընկերներին»: Հիշեցնենք, որ Գուրգեն Եղիազարյանը կալանավորվել է փետրվարի 24-ին, վերջինիս մեղադրանք է առաջադրվել քրօր-ի 225 հոդվածի 3-րդ մասի եւ 300 հոդվածի հատկանիշներով` պետական իշխանության յուրացում, գործը դեռեւս նախաքննության փուլում է: «Գուրգեն Եղիազարյանը շուրջ 4 ամիս է, ինչ անազատության մեջ է, եւ նրա նկատմամբ ընդամենը երկու անգամ է քննչական գործողություն իրականացվել: Հորս առաջադրված մեղադրանքը իսկական ֆարս է, որը մի նպատակ ունի` հաշվեհարդար տեսնել նրա նկատմամբ: Ենթադրում եմ, որ Գ.Եղիազարյանի դեմ հարուցված գործը կկարճվի, քանի որ այն բացարձակապես զուրկ է իրավական հիմքից»:
Մեր այն հարցին, թե մասնակցելու՞ է, արդյոք, հունիսի 20-ին տեղի ունենալիք իրազեկված, բայց չարտոնված հանրահավաքին եւ ի՞նչ ակնկալիքներով, Հ.Եղիազարյանը պատասխանեց. «Միանշանակ, դա Սահմանադրությամբ ամրագրված իմ իրավունքն է, եւ որեւէ մեկը կամ որեւէ կառույց չի կարող սահմանափակել այն: Ամենակարեւորը` երբեւիցե պիտի թույլ չտանք, որ կրկնվի մարտի 1-ը: Ժողովուրդն այլեւս չի ուզում ապրել հին ռեժիմի օրոք, որտեղ սեպ խրողը սեպի մասին օրենք է ուզում ընդունել, որտեղ եղբորը ստիպում են ցուցմունք տալ մյուս եղբոր դեմ, որտեղ հորը ձերբակալում են որդուն լռեցնելու համար...: Այնպես որ` իշխանությունները աութոթրեյնինգով զբաղվելու փոխարեն լավ կլիներ հասկանային, որ իրենց գործողություններով ավելի են խորացնում այն ճահիճը, որում հայտնվել են»:
http://www.zhamanak.com/article/9569/
вторник, 3 июня 2008 г.
ՀՆՉԱԿՆԵՐԸ ՄԻԱՑԵԼ ԵՆ ՀԱՑԱԴՈՒԼԻՆ
Առավոտյան 10:30-ից ՀՀՇ վարչության գրասենյակի մոտ ՀՀՇ անդամ 4 հացադուլավորներին միացել են նաեւ ՍԴՀԿ անդամներ Համբարձում Եղիազարյանը եւ Գարեգին Սեդրակյանը:
Ինչպես «Ա1+»-ին տեղեկացրեց Համբարձում Եղիազարյանը՝ իրենց պահանջն է ԵԽԽՎ 1609 բանաձեւի պահանջների կատարումը, որոնք «իշխանություններ կոչվածները» չեն ուզում կատարել:
Թե որքան նրանք կմնան հացադուլի մեջ, դեռ չեն որոշել: «Ընթացքում արդեն կտեսնենք՝ թե առողջականի եւ այլ խնդիրների հետ կապված ինչպես կվարվենք»,- «Ա1+»-ի հետ զրույցում ասաց Համբարձում Եղիազարյանը: Առայժմ հացադուլավորներն, իրենց ասելով, լավ են զգում:
Հացադուլ սկսելու մասին ՍԴՀԿ հացադուլավորներն այսօր պատրաստվում են իրազեկումներ ուղարկել համապատասխան գերատեսչություններ՝ Երեւանի քաղաքապետարան, Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակ, ՀՀ դատախազություն եւ Կարմիր խաչ:
Իրավապահ մարմիններ, նրանց ասելով՝ տարածքում չկան, որեւիցե միջադեպ տեղի չի ունեցել եւ հուսով են, որ չի լինի: Պատահական անցորդները մոտենում, հետաքրքրվում են: «Մարդկանց այսօր ամեն ինչ է հետարքրքում: Արդեն ունենք ձեւավորված քաղաքացիական հասարակություն, որին չի կարելի քնեցնել իմիտացիաներով, որոնք կատարում են ներկայիս իշխանությունները բոլոր հարցերում»,- կարծում է Եղիազարյանը:
Իսկ ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի կարծիքով՝ եթե նույնիսկ քաղբանտարկյալներից մեկ-երկու հոգու այսօր ազատ են արձակում, ապա դա ընդամենը խափանման միջոցը փոխելու արդյունքում է: «Մյուսների նկատմամբ բացարձակ տեղաշարժ չկա: Մեր պահանջն է՝ անհապաղ ազատ արձակել քաղբանտարկյալներին եւ ոչ թե խափանման միջոցը փոխել: Մեր անդամների հացադուլը ես քաղաքական չեմ համարում, այլ մեր ընկերների համար պայքար է, որ նրանք ազատության մեջ հայտնվեն»,- «Ա1+»-ի հետ զրույցում ասաց նա:
Նրա ասելով՝ առաջիկայում մյուս կուսակցություններից ես հացադուլավորներ կլինեն, եւ նրա կարծիքով՝ նրանք նույնպես ՀՀՇ վարչության մոտ կհավաքվեն: «Չբացառենք, որ ՀՀՇ գրասենյակը կարող է ընդհանուր դժգոհության կենտրոն դառնալ: Քանի որ նաեւ՝ այդ տարածքն ավելի ապահով է հացադուլի համար: Լինելով ՀՀՇ-ի տարածքը՝ ոտնձգություններ ոստիկանության կողմից չեն կարող լինել»,- նշեց տիկին Սարգսյանը:
Ինչ վերաբերում է հացադուլի ժամկետներին, ապա նա տեղեկացրեց, որ իրենք իրավունք չունեն վտանգելու իրենց ընկերների կյանքը եւ որքան կկարողանան, այնքան կշարունակեն: «Սակայն թե ՀՀՇ-ից, ՍԴՀԿ-ից այնքան շատ կամավորներ կան, որ որոշել են հացադուլի նստել, որ դա կարելի է անժամկետ համարել: Նրանք ներքին որոշում ունեն, որ միմյանց պետք է փոխարինեն՝ երեք-երեք օր նստեն»,- ավելացրեց Լյուդմիլա Սարգսյանը:
среда, 30 апреля 2008 г.
Չկեցցե՞ մայիսի 1-ը
Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը ս/թ ապրիլի 23-ին Երեւանի քաղաքապետարան էր ներկայացրել իրազեկում 2008թ.-ի մայիսի 1-ին, ժամը 13: 00-16: 00-ն ՍԴՀԿ-ի կողմից միջոցառում անցկացնելու մասին եւ, բնականաբար, մերժում ստացել:
Ինչու՞ բնականաբար. որովհետեւ հայրենի օրենսդրությունը հոգացել է, որպեսզի քաղաքապետարանն առանձնակի նեղություն չկրի որեւէ միջոցառման անցկացումն արգելելու համար: Ահա այդ` «Ժողովներ, հանրահավաքներ, երթեր եւ ցույցեր անցկացնելու մասին» օրենքը, ըստ որի հրապարակային միջոցառումների անցկացումը կարող է արգելվել, եթե «ըստ հավաստի տվյալների` դրանք ուղղված են սահմանադրական կարգը բռնի տապալելուն, ազգային, ռասայական, կրոնական ատելություն բորբոքելուն, բռնություն կամ պատերազմ քարոզելուն կամ կարող են հանգեցնել զանգվածային անկարգությունների եւ հանցագործությունների, պետական անվտանգության, հասարակական կարգի, հանրության առողջության ու բարոյականության խաթարմանը, այլոց սահմանադրական իրավունքների եւ ազատությունների ոտնահարմանը»: Իսկ այդ տվյալները կարող են համարվել հավաստի, եթե դրանց առնչությամբ ՀՀ կառավարությանն առընթեր ոստիկանությունն ու ԱԱԾ-ն ներկայացրել են պաշտոնական եզրակացություն: «...քանի որ 2008թ.-ի մարտի 1-ին զանգվածային հրապարակային միջոցառումը վեր է ածվել զանգվածային անկարգության, որը հանգեցրել է մարդկային զոհերի ու փաստի կապակցությամբ ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությունում հարուցված քրեական գործի նախաքննությամբ ոչ բոլոր հանգամանքները ու հանցանք կատարած անձինք են բացահայտված, դեռեւս ամբողջությամբ չեն հայտնաբերվել օգտագործված զենք-զինամթերքը, որի շրջանառությունը կարող է վտանգ ներկայացնել քաղաքացիների կյանքին ու առողջությանը, ուստի հրապարակային միջոցառում անցկացնելու դեպքում հնարավոր չի լինի կանխել նոր հանցագործությունների կատարումը»: Սա է ոստիկանության վկայակոչած «խոխմա» եզրակացությունը, իսկ ԱԱԾ-ինը այսպես է հիմնավորված. «...նշված միջոցառման թույլատրումը կհանգեցնի պետական անվտանգության, հասարակական կարգի, հանրության առողջության եւ բարոյականության խաթարմանը, սահմանադրական իրավունքների եւ ազատությունների ոտնահարմանը, անկարգությունների ու հանցագործությունների հանգեցնելու դեպքերի»: Հետաքրքիր է, հայրենի ոստիկանությունն այդ ու՞մ կողմից օգտագործված զենքի ու զինամթերքի մասին է թափանցիկ ակնարկներ անում եւ հետո ինչու՞ է այդքան ոչ պրոֆեսիոնալ ու փնթի իր պարտականություններն իրացնելիս` տվյալ դեպքում «չհայտնաբերված» զենքն ու զրահը հայտնաբերելիս` ի դեպ նույն շշմեցուցիչ օպերատիվությամբ, ինչպես դա տեղի ունեցավ Սասուն Միքայելյանին պատկանող ձկնաբուծական լճակում պահվող զինամթերքը մամուռների միջից պեղելիս: Ինչ վերաբերում է ԱԱԾ-ի` վերը նշված սրտաճմլիկ եզրակացությանը. փաստորեն, մայիսի 1-ը` աշխատավորության տոնը, հակասում է նժդեհականների ու տարոնականների «ստիլին»: Պարզ է, թե ինչու` նրանք աշխատել չեն սիրում, իսկ աշխատանքի հետ ասոցացվող ցանկացած երեւույթ, տվյալ դեպքում զանգվածային միջոցառման կազմակերպում, նրանք «հանրության առողջության ու բարոյականության խաթարմանը» նպաստող դիտավորություն են համարում: Գուցե նժդեհական մեծամասնությունը օրենսդրական նախաձեռնությամբ հանդես գա եւ մայիսի 1-ն այսուհետ հռչակի ոչ թե աշխատավորության, այլ, ասենք, աշխատանքային սգո օր:
http://www.zhamanak.com/article/9083/
среда, 23 апреля 2008 г.
6 ՊԱՀԱՆՋ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ
ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչությունը տարածել է հաղորդագրություն, որով Հայոց Եղեռնի 93-րդ տարելիցի այս օրերին լայնախոհության եւ համախմբման կոչ է անում: Եվ որպես համախմբման նախապայման իշխանություններից ակնկալում է ապահովել հետեւյալ պահանջները.
Ա.- Ազատել քաղաքական բոլոր բանտարկեալները.
Բ.- Ստեղծել խորհրդարանական ու արտախորհրդարանական կուսակցութիւններէ ու նաեւ հասարակութեան ներկայացուցիչներէն բաղկացած յանձնաժողով, քննելու համար Մարտ 1-ի եւ 2-ի իրադարձութիւններու բոլոր ծալքերը: Նաեւ, համապատասխան հատուցում ապահովել բոլոր զոհուածներուն ու վիրաւորներուն:
Գ.- Դադրեցնել ամէն տեսակի քաղաքական հալածանքները եւ վերականգնել ընդդիմադիր կուսակցութիւններու ազատ գործունէութեան իրաւունքը.
Դ.- Բեկանել Ազգային Ժողովի որոշումը՝ ցոյցերն ու հանրահաւաքները արգիլելու մասին.
Ե.-Հանրային հեռուստատեսութեամբ հաւասար եթեր տրամադրել ընդդիմադրութեան տեսակէտներուն.
Զ.-Սկսիլ երկխօսութիւն՝ իշխանութեան եւ ժողովուրդի միջեւ հետեւեալ հարցերու շուրջ.
-Տնտեսական համակարգը ենթարկելու արմատական փոփոխութեան, առաջին հերթին վերացնելով ամէն տեսակի հովանաւորչութիւններն ու մենաշնորհները եւ ապահովելու համահաւասար պայմաններ՝ Հայաստանի բոլոր քաղաքացիներուն եւ արտասահմանցի ներդրողներուն առջեւ. -Դատական համակարգին տալու ամբողջական անկախութիւն ու զայն ձերբազատելու գործադիր իշխանութեան բոլոր տեսակի միջամտութիւններէն եւ ճնշումներէն.
-Զանգուածային լրատուութեան միջոցներու ազատ գործունէութեան իրաւունքը վերականգնելու, բացառելով իշխանութիւններու կողմէ քաղաքական հաղորդումներու վերահսկումը: Նաեւ՝ կարճ ժամանակուայ ընթացքին եթեր վերադարձնելու «Ա1+» եւ «Նոյեան Տապան» հեռատեսիլի ալիքները, ապահովելու համար բազմակողմանի տեղեկութիւն ստանալու հասարակութեան տարրական իրաւունքը.
-Ընտրական գործընթացներու նկատմամբ ժողովուրդի վստահութիւնը վերականգնելու նպատակով, հիմնական փոփոխութեան ենթարկելու Հայաստանի ընտրական օրէնսգիրքը՝ առաջին հերթին ապահովելով անկախ յանձնաժողովներու կազմութիւնը.
-Վերոյիշեալ հարցերու լուծումը երաշխաւորելէ ետք, կատարելու արտահերթ խորհրդարանական ընտրութիւններ.
четверг, 3 апреля 2008 г.
Հայտարարություն
Երեկ հայտնի դարձավ, որ ՀՀ սպորտի եւ երիտասարդության հարցերի նախարարության աշխատակազմի երիտասարդական քաղաքականության վարչությունը մշակել է երիտասարդական պետական քաղաքականության 2008-2012թթ.-ի ռազմավարությունը:
Ինչպես եւ սպասվում էր, փաստաթուղթն ընդամենը կրում է դեկլարատիվ բնույթ, եւ ոչ մի հստակ ծրագիր չի նախատեսվում: ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միությունը` որպես երիտասարդական խնդիրներով շահագրգիռ եւ հետաքրքրված կազմակերպություն, որոշել է սեփական առաջարկներով հանդես գալ` երիտասարդության կյանքում էական եւ որակական փոփոխություն մտցնելու համար: Պետական մարմիններն առաջարկում են փոփոխությունների այնպիսի դրույթներ, որոնք այս պայմաններում կատարել ուղղակի հնարավոր չէ: Մենք` որպես ուսանողներ, առաջարկում ենք պատկան մարմիններին զբաղվել հետեւյալ խնդիրներով` որպես առաջնահերթություն:
1. Պայքար բուհական կոռուպցիայի դեմ: Այս երեւույթը, ցավոք, համատարած է, իսկ պետությունը ոչ մի կերպ չի փորձում այս խնդրին լուծում տալ:
2. Իջեցնել կամ փորձել կարգավորել ուսանողական վարձավճարները: Ամեն տարի ուսանողական վարձավճարներն ավելանում են, իսկ կրթական որակն առանձնապես չի բարձրանում: Պետությունը պարտավոր է կարգավորել վարձավճարների բարձրացման կամ իջեցման մեխանիզմները եւ վերցնել բուհերի ձեռքից վարձավճարների կարգավորման մենաշնորհը:
3. Ուսանողական խորհուրդների բարեփոխումների ծրագրի անհրաժեշտություն: Այս կամ այն բացառություններով` վերջին տարիներին ուսանողական ինքնակառավարման մարմինները վերածվել են կուսակցական փակ ակումբների եւ մեծամասամբ ոչ մի վստահություն չեն վայելում ուսանողների կողմից: Ի դեպ, այդ մասին են վկայում նաեւ մեր միության անցկացրած բազմաթիվ մոնիտորինգները: Ուստի առաջարկում ենք ցրել ուսանողական խորհուրդները եւ ստեղծել հզոր ուսանողական արհմիություններ:
4. Երիտասարդության զբաղվածության խնդիրը: Պետք է հստակ օրենսդրական դաշտ ստեղծել` երիտասարդ կադրերին աշխատանքի տեղավորելու համար: Պետությունը պարտավոր է ամեն տարվա մի քանի տասնյակ լավագույն շրջանավարտների վերցնել աշխատանքի:
Եթե այս հստակ խնդիրները չեն իրականացվում, ապա ոչ մի դեկլարատիվ փաստաթուղթ չի կարող բարելավում մտցնել երիտասարդների կյանքում: Իսկ երիտասարդական քաղաքականության վարչության ներկայացրածը ակնահաճո է, բայց ոչ երբեք իրագործելի:
Մեր ուսանողական միությունը սկսել է երիտասարդության շրջանում ստորագրահավաք` վերոնշյալ կետերը կատարելու պահանջով:
ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միության մամլո դիվան
Հեռ` 569644, 530966
http://www.zhamanak.com/article/8817/
пятница, 28 марта 2008 г.
Հայտարարություն
Մարտի 28-ին մենք` հնչակյան երիտասարդներս, համարձակություն ցուցաբերեցինք եւ որոշեցինք «Կոնգրես» հյուրանոցում «պետության հիմքերը խարխլող» եւ «սադրիչ» մի միջոցառում անցկացնել` ուսանողական քննարկում` «ՄԱԿ-ի ընդունած հակահայկական բանաձեւ. քաղաքական հետեւանքները» թեմայով:
Ի սկզբանե որոշվել էր մեր միջոցառման ժամանակ ապահովել օբյեկտիվություն, եւ այդ առումով հրավիրել էինք նաեւ ԱԳՆ ներկայացուցչին:
Մեկ շաբաթ առաջ դիմել էինք հյուրանոցի համապատասխան մարմիններին եւ խնդրել դահլիճ տրամադրել: Պայմանավորվածություն եղավ, եւ մենք հանդգնեցինք հրավիրել շահագրգիռ կողմերին եւ տարբեր երիտասարդական կազմակերպությունների` այդ թվում եւ իշխանական: Միջոցառումից 10 րոպե առաջ, սակայն, մեզ զանգահարեց հյուրանոցի ներկայացուցիչը եւ փաստեց, որ դահլիճ տրամադրել չի կարող: Այլ մեկնաբանություններ չեղան: Մենք, ամենեւին չցանկանալով խաթարել պետության հիմքերը եւ տեղի տալ օտարերկրյա գործակալների ցանկություններին, հանդգնում ենք փաստել, որ մեզ դահլիճից զրկելն ունի հստակ քաղաքական ենթատեքստ:
Ելնելով այս ամենից` ուղղում ենք հետեւյալ կոչը.
Բոյկոտել Կոնգրես հյուրանոցի աշխատանքները:
Սփյուռքի մեր հայրենակիցներին եւ կուսակցական ընկերներին խնդրել` Հայաստան գալու դեպքում Կոնգրեսում համար չվարձել:
Միջազգային եւ տեղական իրավապաշտպան կառույցներին այդ հյուրանոցում քննարկումներ չանցկացնել:
ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի»
ուսանողական-երիտասարդական միություն
Ներեցեք հանդգնության համար
28.03.2008 թ.
http://www.zhamanak.com/article/8772/
четверг, 27 марта 2008 г.
Մեկ ա՝ հանդիպման վայրը չի փոխվում: Անգամ՝ ժամը: Մարդիկ էլ...
Մարտի 20-ից երեկոյան ժամերին մայրաքաղաքի կենտրոնում` Հյուսիսային պողոտայում ամեն օր հավաքվող քաղաքացիները երեկ, ժամը 18.30-ին պետք է ընթերցանության ակցիա անցկացնեին, սակայն հայրենի իրավապահները մարդկանց «ցրման» յուրօրինակ գործելաոճ էին որդեգրել...
Փսիխոզ` իշխանական վերնախավում
Ժամը 18.00-ից սկսած արդեն պարզվեց, որ տասնյակ մարդկանց «բռնում-լցնում» են մեքենաները ու տանում են Հյուսիսային պողոտայից: «Մաքրում են»... Երեկվա մյուս առանձնահատկությունը հետեւյալն էր` արդեն կանանց են համատարած բերման ենթարկում: Կանայք երեկ շատ սիմվոլիկ բնորոշեցին Հայաստանում ստեղծված իրավիճակը` «Սադամին երեւի պետք է երնեկ տալ»: Իրավամբ` մի ռեժիմի իրավապահներ, որոնք արդեն ստիպված են կանանց «հավաքել», վկայում է միայն մեկ բանի մասին` իշխանական վերնախավում մասսայական փսիխոզ է, սա` աներկբա:
ՍԴՀԿ նախագահ Լյուդմիլա Սարգսյանը, ում եւս երեկ բերման էին ենթարկել եւ դեռ ժամը 21.00-ի դրությամբ գտնվում էր Քանաքեռ-Զեյթունի ոստիկանության բաժնում ու մեզ հայտնեց, որ 5-10 րոպեից իրեն ազատ կարձակեն, տեղեկացրել էր, որ բերման են ենթարկել մոտ 50 կանանց եւ 10-ից ավելի տղամարդկանց, որոնց բնակության հասցեն պարզելուց հետո տեղափոխում են համապատասխան ոստիկանության բաժիններ: Հյուսիսային պողոտայից երեկ բերման ենթարկվածների մեջ էին` Գագիկ Ներսիսյանը, ում Շենգավիթի ոստիկանության բաժին էին տարել, Պահպանողական կուսակցությունից` Թաթուլ Մկրտչյանը, ՀՀՇ-ից Սոնա Մուրադյանը, «Սկսել» հասարակական շարժման անդամ Արսեն Խառատյանը: Ականատես կանանցից մեկը` Անուշը, ում եւս ցանկացել էին բերման ենթարկել` ուշագնաց էր եղել եւ այդ պատճառով էլ նրան փաստորեն ոստիկանները չեն կարողացել «հավաքել» տարածքից: Մյուս ականատեսներից` Կարինեն, մեզ պատմեց, որ իրենք` չորս կանանցով կանգնած, զրուցելիս են եղել, մոտեցել են ոստիկանները, ասել են` «հիմա լուռ նստեք մեքենա», կանայք պատասխանել են` «ոչ, մեր հողի վրա իրավունք չունե՞նք կանգնել», ոստիկանները սկսել են քաշքշել նրանց, սակայն կանայք իրար ձեռքերից պինդ բռնել են, այնուհետեւ մոտեցել է ոստիկանության պաշտոնյաներից մեկը ու աշխատակիցներին հրահանգել` «Լավ, թողեք»: «Զբոսանքի» եկած երիտասարդ աղջիկներից մեկն էլ լսել էր, թե ինչպես է ոստիկաններից մեկը մյուսին հաղորդել` «ասացին` 15 րոպեից նայում եք, ով մնացել է` նստած, թե կանգնած` տանում եք»: Իսկ երկու լրագրողների «բարեխիղճ» շարքային ոստիկաններն էլ զգուշացրել էին` «լավ կլինի այսօր այստեղից շուտ գնաք...»:
Հավաքվածների եւ լրագրողների ներկայությամբ երեկ երկու ոստիկան մոտեցան Լեւոն Զուրաբյանին, ում ծանուցագիր հանձնեցին` այսօր ժամը 11.00-ին ոստիկանություն ներկայանալու վերաբերյալ: Զավեշտը այն էր, որ ծանուցագիր բերողը, որին անմիջապես շրջապատեցին լրագրողները կմկմալով Լ.Զուրաբյանին մեծ դժվարությամբ կարողացավ պարզաբանել, որ նրան «չարտոնված հանրահավաքներ կազմակերպելու համար» են հրավիրում: Լ.Զուրաբյանը վերցրեց ծանուցագիրը եւ լրագրողներին հայտարարեց. «Սա քաղաքական հետապնդում է»: Ի դեպ, երեկ հավաքվածների մեջ էին քաղաքացիական հագուստով ոստիկանության բազմաթիվ աշխատակիցներ, որոնք աչալրջորեն լսում էին հավաքվածներին (նրանցից երկուսը-երեքը, օրինակ, ըստ մի քանի տղամարդկանց հավաստիացումների` Շենգավիթի ոստիկանության աշխատակիցներ էին), ուսումնասիրում, հայացքով զննում էին, իսկ ոստիկանության աշխատակիցներով շրջապատված երիտասարդ օպերատորը, ում թիկնապահ-ոստիկաններն անընդմեջ հորդորում են` «ոչ մեկի հարցերին չպատասխանես», երեկ էլ շարունակում էր նկարահանել մարդկանց:
Հյուսիսային պողոտայում երեկ հավաքվածները «զբոսանքի» չգնացին, նախորդ օրվա համեմատությամբ շուտ հեռացան: Իսկ բերման ենթարկվածների վերաբերյալ ժամը 21.00-ից սկսած լուրեր էինք ստանում, որ մարդկանց ազատ են արձակում:
http://www.zhamanak.com/article/8759/
вторник, 25 марта 2008 г.
Շիրխանյանը խախտեց իր ու Վազգենի պայմանը
Ենթակառուցվածքները համակարգող նախկին նախարար Վահան Շիրխանյանը մարտի 21-ին անդամագրվել է Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությանը: Երեկ զրուցեցինք նրա հետ:
-Պարոն Շիրխանյան, Ձեր` հնչակյան դառնալը եթե ոչ զարմանալի, ապա զարմանալիին մոտ քայլ էր: Ինչու՞ որոշեցիք անդամակցել հենց այս կուսակցությանը եւ ինչո՞ւ հենց այժմ:
- Ես միշտ եղել եմ քաղաքականության մեջ` 1988-ից, իսկ մինչ այդ եղել եմ կոմունիստ, այսինքն` նորից եղել եմ քաղաքականության մեջ: Դա վկայում է, որ քաղաքականությունն ինձ համար երբեք խորթ չի եղել, իսկ քաղաքականություն ասելով ես միշտ հասկացել եմ լինել ժողովրդի կողքին: 2000թ.-ին դուրս գալով իշխանությունից մշտապես մասնակցել եմ ընդդիմադիր տարբեր շարժումների, պահպանելով իմ տեսակետները, շատ անգամ համաձայն չլինելով այն քաղաքական ուղղությունների հետ, որ տարել են ընդդիմադիր գործիչները, բայց միշտ ունեցել եմ մի գլխավոր նպատակ ու համոզմունք, որ Հայաստանում բռնազավթված իշխանության դեպքում մենք չենք կարող երկիրը կայուն զարգացման վիճակի բերել: Եթե չկա իշխանություն-ժողովուրդ, բանակ-ժողովուրդ միասնություն, եթե չկա համահայկական միասնություն, հոգեւոր վերելքի վիճակ, մենք Ղարաբաղին տեր կանգնել չենք կարող: Քաղաքականության մեջ Վազգեն Սարգսյանի հետ հայտնի պայման ունեինք` լինել շատ ակտիվ, բայց ոչ կուսակցական: Այն ժամանակ դա միակ ճիշտ տարբերակն էր, որովհետեւ կուսակցությունները շատ էին, մենք քիչ, բոլորի հետ պետք էր շփվել, բոլորի հետ աշխատել, բոլորի ուժերը գումարել: Բայց այս տարիների ընթացքում, ես ցավով եմ դա նշում, հասկացա մի բան, որ շատ կուսակցություններ` որպես այդպիսին, դարձել են քաղաքական դաշտի տերը` չունենալով դրա իրավունքը, միայն անուն, հիմնադիր եւ այդ հիմնադիրի շուրջ ծավալվող ինչ-որ խաղեր, կուսակցականներին ինչ-որ տաքուկ տեղեր տեղավորելու նպատակներ եւ այլն: Ու ես միշտ մտածել եմ` այ եթե ես որոշեի անդամակցել որեւէ կուսակցության` ու՞ր կգնայի: ՍԴՀԿ-ն միշտ առանձնացել է ինձ համար, 120 տարեկան է ու փառավոր անցյալ ունի եւ միշտ ծառայել է ազգին, երբեք չի վարկաբեկվել, դավաճանությունների մեջ չի մեղադրվել, ունի հրաշալի գաղափարախոսություն, որը ինձ շատ հոգեհարազատ է` դա սոցիալական-սոցիալիստական գաղափարախոսությունն է: Իսկ դա նշանակում է, որ կուսակցությունը ձգտելու է ապահովել արդարություն, հավասարություն եւ օրինականություն: Հենց այդ չափանիշներով էլ ես ընտրել եմ այս կուսակցությունը: Սա ոչ այնքան զարմանալի, որքան վճռական քայլ է քաղաքական իրավիճակի զարգացման այս փուլում:
- Իսկ կուսակցությունը Ձեզ գրկաբա՞ց ընդունեց, ինչ-որ ինստանցիաներով կամ խողովակներով ստիպված չեղա՞ք անցնել:
- Եղել է երդման արարողություն` Եռաբլուրում, Անդրանիկի շիրիմին, շիրիմի վրա փռված էր 1914թ.-ի դրոշ, որն անցել է ցեղասպանության դաշտերով, արտասահմանյան երկրներով եւ հասել այստեղ: Դա ինձ համար խիստ խորհրդանշական էր: Ինչքան ես հասկանում եմ, կուսակցությունը դեմ չի եղել իմ անդամությանը:
- Ինչպե՞ս է իրեն զգում, ինչպես ընդունված է ասել` նորաթուխ հնչակյանը:
- Այն, որ ՍԴՀԿ-ն որոշել է սատարել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, հասնել Հայաստանում օրինականության վերականգնման, դա ինձ համար միանշանակ ընդունելի ծրագիր է: Ոչ միայն այս երկու օրը, այլ նաեւ դրան նախորդող երկու շաբաթը, որի ընթացքում ես միշտ այստեղ եմ եղել, ինձ համոզել են, որ կուսակցությունը շարունակելու է այդ գիծը` մինչեւ խնդիրն ավարտին հասցվի: Դա շատ կարեւոր է:
- Իսկ արդյո՞ք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին սատարելու ՍԴՀԿ-ի որոշումը վերջինիս անդամագրվելու նախապայմաններից մեկը եղավ: Եթե ՍԴՀԿ-ն այլ թեկնածուի սատարելիս լիներ կամ վերջին ընտրություններում քաղաքական չեզոքություն պահպանած լիներ, դա կուսակցական դառնալու Ձեր որոշման վրա կազդե՞ր:
- Իհարկե կազդեր, ես այդ դեպքում կսպասեի: Ես ընտրեցի հենց ՍԴՀԿ-ն, որովհետեւ կուսակցությունը շատ ակտիվ դիրք է ընդունել ներկա քաղաքական իրավիճակում, իսկ ես ակտիվ ու ճշմարիտ քայլերի հետեւող եմ: Եթե ՍԴՀԿ-ն սատարեր, ասենք, Վահան Հովհաննիսյանին, Արտաշես Գեղամյանին կամ Սերժ Սարգսյանին, բացառվում է, որ ես անդամակցեի: Բայց քանի որ կուսակցությունն իրեն շատ ճիշտ է պահել այս ընթացքում, դա միայն իմ համոզմունքը չի, ես վստահաբար եմ եկել: ՍԴՀԿ-ն տարբերվում է բոլոր կուսակցություններից նրանով, որ այն մարդ կուսակցություն չի, ինչպես շատ այլ կուսակցություններ: Այն գաղափարական շատ լուրջ ուղղություն է եւ թույլ տվեք ասել` ճիշտ ազգային ուղղություն:
Վահան Շիրխանյանի հետ մեր զրույցի` առկա քաղաքական իրավիճակին վերաբերող հատվածը կներկայացնենք հաջորդիվ:
http://www.zhamanak.com/article/8728/
Подписаться на:
Сообщения (Atom)