ՍԴՀԿ-ն կհամարի դավաճանություն

«Հայ - թուրքական հարաբերությունները արդի փուլում իրենցից ներկայացնում են խոշոր, պատմականորեն ձևավորված հիմնախնդրիների մի բարդ հանգույց, որի լուծումը պահանջում է մեծ զգուշավորություն և բացառում է որևէ շտապողականություն»,- ասվում է Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության վարչություն հայտարարության մեջ:

Ըստ հայտարարության'

« Բանական կլիներ առաջին հերթին, համադրելով Հայաստանի Հանրապետության ու Սփյուռքի կենսական շահերը, դասակարգել վերոհիշյալ հիմնախնդիրները ըստ կարևորության, մշակել լուծելիք առաջնահերթ խնդիրների ընթացակարգը, հիմնավորել հնարավոր լուծումների շահեկանությունը հայկական կողմի համար, այնուհետև անպայման կազմակերպել լայն հասարակական - քաղաքական քննարկումներ Սփյուռքի մասնակցությամբ, և, կոնսենսուսի բացակայության պարագայում, գալ ընդհանուր հայտարարի համազգային հանրաքվեի միջոցով:

Սակայն, ազգային - պետական շահերին հակառակ, Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը անօրեն զավթած ավազակապետական ռեժիմը գնում է չափազանց վտանգավոր արտաքին քաղաքական մի արկածախնդրության, հուսալով ստանալ աշխարհաքաղաքական որոշ խաղացողների բարյացակամ վերաբերմունքը և դրանով իսկ երկարաձգել սեփական գոյությունը, ինչի գինն է Արցախի կորուստը և ՀՀ ազգային անվտանգության փաստացի փլուզումը:

Դրա վառ ապացույցն է այն տեղեկատվության տարածումը, որ ամենամոտ ժամանակներում սպասվում է հայ - թուրքական սահմանի բացում, պատմաբանների միջպետական հանձնաժողովի ստեղծում, ինչպես նաև ազատագրված Արցախյան տարածքների զիջում Ադրբեջանին, որպես հայ - թուրքական հարաբերությունների բարելավման երաշխիք»:

«Եվ քանզի այդ ամենը կատարվում է ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի ապրիլի 24-ի տարեկան ուղերձի նախօրեին, որի վերաբերյալ ողջ հայ ժողովուրդը ունի որոշակի սպասումներ, հասկանալի է դառնում, որ Թուրքիան, ցուցադրաբար ներկայացնելով ռազմավարական դաշնակցին իր ՙբարի կամքը՚, օգտագործելով հայաստանյան ներկա ռեժիմի թուլությունը ու շահամոլությունը, իրականում փորձում է վիժեցնել ինչպես Հայ Դատը ընդհանրապես, այնպես էլ ցեղասպանության միջազգայնացման գործընթացը մասնավորապես, որովհետև նշյալ գործողություններից հետո աննպատակահարմար և նույնիսկ վնասակար կդիտվի ցեղասպանություն տերմինի գործածումը ԱՄՆ նախագահի կողմից»,-ասվում է հայտարարության մեջ:

Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցությունը վճռականորեն դեմ է, որ. «Հայրենի հանրության պառակտվածության պարագայում, երբ կաթվածահար է արված հայաստանյան հասարակության գերիշխող հատվածի քաղաքական ու քաղաքացիական իրավունքները, երբ ազգի լավագույն զավակները գտնվում են ճաղերի ետևում, իսկ անցյալ տարվա մարտյան սպանդի իրական կազմակերպիչներն ու իրագործողները միտումնավոր կերպով չեն բացահայտվում, երբ անտեսվում է Սփյուռքի արդար ձայնը, ժողովրդի վստահությունը բացարձակապես չվայելող, ոչ լեգիտիմ ղեկավար անձանց մի նեղ խումբ ստորագրի որևէ միջազգային համաձայնություն Թուրքիայի հետ»:

«Նման քայլը դիտվելու է ՍԴՀԿ-ի կողմից, որպես ուղղակի ազգային դավաճանություն, ինչը պատժվում է ինչպես սահմանադրորեն և քրեորեն, այնպես էլ հայ ժողովրդի կողմից դարերի ընթացքում մշակված ազգային - ազատագրական պայքարի չգրված, բայց բազմիցս իրագործված օրենքներով»,-ասված է Սոցիալ - Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության հայտարարության մեջ:

http://a1plus.am/am/politics/2009/07/16/sdhk

Հանդիպել են (2009-04-01)

ՀՀ առաջին Նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը երեկ հանդիպել է Երեւանում գտնվող ՍԴՀԿ Կենտրոնական վարչության ատենապետ Սեդրակ Աճեմյանի հետ։ Քննարկվել են ՀՀ առջեւ ծառացած ներքաղաքական եւ արտաքին քաղաքական խնդիրներ։

Հանդիպմանը մասնակցել են նաեւ ՍԴՀԿ Հայաստանի ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը, ՍԴՀԿ ԿՎ քաղաքական եւ սոցիալական հարցերով խորհրդականներ Գուրգեն Եղիազարյանը եւ Արարատ Մկրտչյանը։

Պատասխանատվությունը կընկնի իշխանությունների վրա

ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը հույս ունի, որ չնայած Երեւանի քաղաքապետի եւ ավագանու ընտրություններին չմասնակցելու վերաբերյալ «Ժառանգություն» կուսակցության որոշմանը, վերջինս, այնուամենայնիվ, իր լրջագույն դերակատարությունը կունենա ընտրությունների ժամանակ` ՀԱԿ-ին հատկացնելով ընտրական հանձնաժողովների իր տեղերը:

Ըստ Լյուդմիլա Սարգսյանի` դա լրացուցիչ օգնություն կլինի ընտրակեղծիքների դեմ պայքարի համար: Խոսելով սպասվելիք ընտրակեղծիքների մասին` Լյուդմիլա Սարգսյանը հիշեցրեց նախագահի ընտրությունների ժամանակ կատարվածը: ՀՀ-ից բացակայող շուրջ 200 հազար քաղաքացու փոխարեն քվեարկում են շրջիկ խմբերը` այդպիսով իշխանությունների համար ապահովելով լրացուցիչ 200 հազար ձայն: «Թեեւ դա տեսանելի չէ, սակայն մենք այդ ամենի մեխանիզմները գիտենք, գիտենք նաեւ դրա դեմն առնելու մեխանիզմները», - նշեց Սարգսյանը` տեղեկացնելով, որ իրենք ունեն այդ քաղաքացիների ցուցակը: ՍԴՀԿ ատենապետը նշեց, որ Երեւանում իշխանությունները լուրջ դժվարությունների կհանգեն ընտրությունները կեղծելու դեպքում:

«ՀԱԿ-ի համար սա ոչ միայն քաղաքապետի ընտրություն է, այլ նաեւ նախագահական ընտրությունների շարունակությունն է, եւ մենք ամեն ինչ պետք է անենք, որ իշխանություններին պարտադրենք թափանցիկ ու արդար ընտրություններ: Այս իշխանությունները երկար գոյատեւելու հնարավորություններ այլեւս չունեն: Հասարակությունը խիստ բեւեռացված է, հատկապես խորացող ճգնաժամի պարագայում: Իշխանությունը եւս գիտակցում է, որ երկար չի կարող իշխանությունն իր ձեռքում պահել, եւ իշխանությունը դանդաղ փոխանցելու միակ կարճ ու անցնցում ճանապարհը դա քաղաքապետի ընտրություններն են: Եթե նրանք գիտակցեն, որ վաղ թե ուշ իշխանությունը պետք է հանձնեն, ուրեմն պետք է գնան թափանցիկ ընտրությունների: Եթե ոչ` հետեւանքների ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնում է իշխանությունների վրա», - նախազգուշացրեց տիկին Սարգսյանը: Հարցին, որ եթե, այնուամենայնիվ, կրկնվեն ընտրակեղծիքները, որո՞նք են լինելու ՀԱԿ-ի հետագա գործողություններն ու հետընտրական պայքարի մեթոդները, ՍԴՀԿ ատենապետն արձագանքեց. «Կապրենք, կտեսնենք: Հետընտրական պայքարը պետք է ավելի շատ մտահոգի իշխանություններին, քան մեզ, որովհետեւ այս անգամ, եթե կրկին փորձեն նույն սցենարը կիրառել, ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնելու է իրենց վրա»:

Ինչ վերաբերում է իշխանահաճո որոշ կուսակցությունների ղեկավարների կանխատեսմանը, թե ընդդիմությունն այս ընտրություններում եթե չհաղթի, կարող է մարտի 1-ը կրկնվել` Սարգսյանն արձագանքեց. «Իշխանությանը հարող կուսակցությունները երբեմն շատ տգեղ դերակատարում են ստանձնում` փորձելով հասարակությանը ահաբեկել: Թող չփորձեն ահաբեկել մարտի 1-ի կրկնությամբ: Ժամանակներն անցել են, եւ մեր ժողովրդին այլեւս հնարավոր չէ ահաբեկել: Մեզ փորձեցին ահաբեկել, մեզ ձերբակալեցին, ծեծեցին, բանտարկեցին, ոչինչ չստացվեց: Խորհուրդ կտայի, որ ամեն մեկը մտածեր, թե իշխանափոխությունից հետո ինչ իմիջ է ունենալու հասարակության մեջ»: Իսկ եթե որոշ գործիչներ նման կանխագուշակումներ են անում, ապա, Սարգսյանի կարծիքով, «ունեն կազմած սցենար, որը մտածում են, որ կարող են կիրառել, բայց վստահ եմ, որ դա այլեւս իրագործելի բան չէ»:

ՍԴՀԿ ատենապետին հարցրին նաեւ, որ եթե ՀԱԿ-ը հաղթի այս ընտրություններում, ինչպե՞ս է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն աշխատելու որպես քաղաքապետ այս իշխանությունների հետ: «Ես դա պատկերացնում եմ, իսկ այ իշխանությունը չի պատկերացնում: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն, իհարկե, կարող է աշխատել քաղաքապետ, բայց իրենք ինչպես պետք է աշխատեն Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հետ` ես չգիտեմ: Երբ Տեր-Պետրոսյանը կընտրվի ու կորոշի աշխատել քաղաքապետ, իշխանություններն իրենք պետք է մտածեն, թե ինչպես պետք է աշխատեն նրա հետ: Կարծում եմ, որ նրանցից շատերը կհասկանան, որ այլեւս չեն կարող աշխատել», - պատասխանեց նա` հավելելով. «Անհրաժեշտության դեպքում Լ.Տեր-Պետրոսյանը կարող է նաեւ իր բարձունքից իջնել եւ կատարել աշխատանք շարքային քաղաքացու նման, բայց նա կարող է նաեւ լինել նախագահ, որի տեսակը շատ երկրներում նախանձ կառաջացներ»:
http://www.zhamanak.com/article/11704/

Նրանք տառապում են բուլիմիայով

Հարցազրույց ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության խորհրդական, ԱԱ նախկին փոխնախարար, ԱԺ նախկին պատգամավոր Գուրգեն Եղիազարյանի հետ:

-Երկրում առկա քաղաքական ճգնաժամին այսօր գումարվել է նաեւ տնտեսական ճգնաժամը: Դուք ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այդ երեւույթը:

- Քաղաքական ճգնաժամը սկսվեց ոչ թե երեկ կամ այսօր, այլ` 2008թ. փետրվարի 19-ին, երբ ՀՀ ընտրատեղամասերում իշխանությունները գնացին ահաբեկչության, առեւանգում էին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վստահված անձանց, խոշտանգում: Այդ պայմաններում պարոն Պրեսկոտը եւ նրա գլխավորած պատվիրակությունը ընդունեցին ՀՀ-ում կատարված ընտրությունները` դրանք համարելով եվրոպական չափանիշներին համապատասխան: Օրերս տարածաշրջան կատարած այցի ժամանակ Մինսկի խմբի համանախագահները` Մեթյու Բրայզան ու Բեռնար Ֆասիեն բավական հետաքրքիր հայտարարություն արեցին ԼՂ խնդրի մասին: Նրանք ասացին, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի այն դեպքում, եթե ԼՂ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ գնա ինքնորոշման ճանապարհով: Ցավալին այն է, որ նույն միտքը կրկնել է նաեւ Սերժ Սարգսյանը: Ու հիմա հարց է առաջանում` ո՞ր ժողովրդի մասին են նրանք խոսում, արդյո՞ք խոսքը ադրբեջանցի փախստականների մասին չէ: Ի՞նչ ինքնորոշման մասին է խոսքը, երբ ԼՂ ժողովուրդն արդեն երկու անգամ ինքնորոշվել է` Անկախության հռչակագրով, Սահմանադրության ընդունումով, ու դրանից 15-16 տարի է անցել: Ի՞նչ է, ԼՂ-ն պետք է նորից երրորդ անգամ ինքնորոշվի: Համանախագահները շատ պարզ ասացին, որ այո, պետք է ինքնորոշվի` ադրբեջանցի փախստականների վերադարձից հետո: Ու եթե նրանք թվաքանակով ավելի շատ են, քան ԼՂ-ում ապրող հայերը, ապա արդյունքներն էլ ակնհայտ են: Նրանք հայտարարեցին, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի այն դեպքում, եթե ԼՂ-ն ՀՀ-ի հետ ունենա ցամաքային սահման: Կարելի է ենթադրել, որ այլեւս ԼՂ-ն ՀՀ-ի հետ չունի սահման: Ինչեւէ, իշխանություններից ոչ մեկը չփորձեց ընդդիմանալ այդ հայտարարություններին: Մինչդեռ Բաքվից վերադառնալուց հետո` համանախագահները Երեւանում հայտարարեցին, որ ԼՂ հարցն, ըստ էության, լուծված է, եւ լուծված հօգուտ Ադրբեջանի: Ու հայկական կողմից ոչ մի արձագանք չեղավ: Այս մասին չխոսեցին ոչ իշխանությունների առաջին, ոչ երկրորդ, ոչ երրորդ դեմքերը: Սա այն գինն էր, որ պետք է ՀՀ-ն վճարեր փետրվարի 19-ի դիմաց, եւ այդ գինն արդեն վճարել են: Ինչ վերաբերում է տնտեսական ճգնաժամին, ապա այն ոչ մի կապ չունի համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի հետ: Հրանտ Բագրատյանից հետո տնտեսական թեմայով վերլուծություններ անելը ես մեղք եմ համարում, քանի որ նա լավագույնս ներկայացրել է ամեն ինչ: Նա բազմիցս ասել է, որ այս պայմաններում դրամի արժեւորումը ՀՀ-ում պարզապես հանցագործություն է: Դրամի արժեւորումը նպատակ ուներ խրախուսելու ներմուծողներին: Սակայն դրա հետեւանքով ՀՀ-ում սկսեցին փակվել ձեռնարկությունները, մենք կորցրինք սեփական արտադրողին:

- Ինչպե՞ս հասկանանք Ձեր խոսքերը, որ ՀՀ-ում տնտեսական ճգնաժամը որեւէ կապ չունի համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամի հետ:

- Ատամնացավ ունենալու համար պետք է առնվազն ատամ ունենալ: Առանց ատամ ունենալու` ատամնացավ չի լինում: Իսկ ՀՀ-ն մի երկիր է, որը չունի տնտեսություն: Ո՞նց կարող է մեզ վրա ազդել այդ ճգնաժամը: Արտասահմանում հարյուրավոր միլիոնատերեր սննկացան: Սակայն մեր դեպքում այդպես չեղավ: Մարտի 2-ին, երբ կատարվեց դրամ-դոլար փոխարժեքի այդ տատանումը, ովքեր հարուստ էին, հարստացան 30-35 տոկոսով, իսկ ովքեր աղքատ էին, այսինքն` ՀՀ-ի ազգաբնակչությունն աղքատացավ 30-35 տոկոսով` կորցնելով իր դրամը. գներն աննախադեպ աճեցին, եւ արդյունքում ներմուծողն ավելի հարստացավ, իսկ սպառողը` կորցրեց:

- Ձեր կարծիքով` իշխանությունները չե՞ն հասկանում, որ ժողովրդի սոցիալական վիճակը վատթարացնելով նրանք հասունացնում են սոցիալական բունտեր, երբ անգամ ընդդիմությունն ի վիճակի չի լինի զսպել փողոց դուրս եկած մարդկանց:

- Նրանք տառապում են Bulimia-ով, հայերեն` «գայլի ախորժակ» հիվանդությամբ: Սա հիվանդություն է, երբ մարդն անգիտակցաբար լափում է` առանց կշտանալու, արդյունքում` ի վերջո պայթում:

- Ձեր կարծիքով` ընդդիմությունն ի՞նչ պետք է անի նման իրավիճակից դուրս գալու համար, մանավանդ որ` իշխանությունները պնդում են, թե ընդդիմությունը գնալով թուլանում է:

- Այսօր փորձում են համոզել հասարակությանը, թե ընդդիմադիր շարժումը գնալով մարում է: Սակայն ես վստահեցնում եմ, որ իրականում ճիշտ հակառակն է. մենք օր օրի հզորանում ենք: Դրա լավագույն ապացույցը մարտի 1-ի հանրահավաքն ու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթն էր: Առաջին անգամ ՀՀ-ում ընդդիմադիր շարժումը մեկ տարի անց ավելի հզոր է, քան սկզբնավորման պահին: Ցանկացած ընտրությունից հետո երկու ամիս անց ընդդիմությունը աստիճանաբար մարել է: Մինչդեռ այսօր բոլորովին հակառակն է. մեկ տարի անց մենք շատ ավելի հզոր ենք: Եվ ամենակարեւորը` հարյուրավոր մեր ընկերներ հայտնվեցին բանտախցերում, ու նրանցից ոչ մեկը չկոտրվեց:

- Տեր-Պետրոսյանը վերջին հանրահավաքի ժամանակ կանխատեսեց սոցիալական աղետ, որի արդյունքում կառավարությունը ստիպված կլինի հրաժարական ներկայացնել եւ ընդդիմությանն առաջարկել մաս կազմել ազգային փրկության կառավարության: Ձեր կարծիքով` իշխանությունները կգնա՞ն այդ քայլին:

- Տեր-Պետրոսյանի կանխատեսումներն իրականացան ընդամենը օր ու կես հետո: Խոսքը դրամի գահավիժման մասին է եւ սոցիալ-տնտեսական այն ծանր վիճակի մասին, որում հայտնվել է Հայաստանը, բացի, թերեւս, 40-50 ընտանիքից: Եվ այս ամենը նկատի ունենալով` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն ուղղակի կոչ արեց ազգային փրկության կառավարություն կազմել: Այս տեմպերով մենք այլ ելք չենք կարող ունենալ: Մինչեւ ԱԺ եւ նախագահական ընտրությունները պետք է մտածել ազգային փրկության ճակատի մասին: Այս իշխանություններն արդեն իսկ կործանված են, ու այսպես շարունակվելու դեպքում մեր պետության ու պետականության հարցն է դրվելու սեղանին:
http://www.zhamanak.com/article/11583/

Հանրահավաքը սպասվածից բազմամարդ է լինելու

Հարցազրույց ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ:

-Ավելի քան եռամսյա դադարից հետո ընդդիմությունը վերսկսում է հանրահավաքները: Ձեր կարծիքով` այս դադարն ի՞նչ ազդեցություն է ունեցել հասարակության տրամադրությունների վրա:

- Ի զարմանս շատերի, հասարակությունը շատ ավելի է ակտիվացել, եւ օր օրի ավելի է մեծանում դժգոհությունն այս իշխանություններից: Մարդիկ գնալով ավելի են գիտակցում, թե ո՞ւր են տանում իշխանությունները Հայաստանն ու հայ ժողովրդին. տանում են դեպի կործանում: Հասարակությունը հասկանում է, որ երկրում պետք են արմատական փոփոխություններ, որոնք, սակայն, հնարավոր է իրականացնել միայն իշխանափոխությունից հետո, այսինքն` նախագահի եւ ԱԺ արտահերթ ընտրություններից հետո: Եվ եթե ժողովուրդը ոտքի է կանգնում ու պահանջում արտահերթ ընտրություններ, ապա անհնար է այն չիրականացնելը: Եթե իշխանություններն ունակ չեղան ինքնուրույն որոշումներ կայացնելու, ապա ժողովուրդը կստիպի, որ գնան համապետական ընտրությունների:

- Ոմանց մոտ տպավորություն կա, որ հատկապես այս ընթացքում, երբ ընդդիմությունը դադարեցրել էր իր հանրահավաքները, քաղաքական կրքերը մարել են, ժողովրդի մոտ մարել է քաղաքական ակտիվությունը:

- Երեւի հանրահավաքները ժամանակավորապես դադարեցնելուց հետո առաջին մեկ ամսում մարդկանց մոտ նման տպավորություն կար: Բայց, բարեբախտաբար, մարդիկ վերլուծեցին իրավիճակը, նրանց հետ բացատրական աշխատանք տարվեց, ու վստահելով ընդդիմության առաջնորդին` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, սկսեցին գիտակցել, որ դա շատ ճիշտ քայլ էր: Ժամանակավոր դադարը հնարավորություն տվեց մարդկանց` ավելի խորը մտածելու, ըմբռնելու, թե ինչ է կատարվում երկրում: Ի վերջո, հանրահավաքը քաղաքական պայքարի ձեւերից մեկն է: Բացի այդ, կան քաղաքական պայքարի այլ ձեւեր, որոնք մենք ոչ մի օր չենք դադարեցրել: Այս ընթացքում կազմակերպչական լուրջ աշխատանքներ ենք տարել ՀԱԿ-ում, ձեւավորվել է ստվերային կառավարություն: Հայ Ազգային Կոնգրեսը բոլոր հարցերի շուրջ մշակել է իր մոտեցումներն ու տեսակետները, կոնկրետ ինչ ոլորտում ինչ բարեփոխումներ է պատրաստվում անել: Միանշանակ է, որ մենք մինչեւ վերջ գնալու ենք, հասնելու ենք մեր նպատակին: Եվ ժողովուրդը տեսնելու է իր երկրի, իր զավակների ապագան: Ժողովուրդը հասկացել է, որ այս երկրում բոլոր խնդիրները վերաբերվում են միայն իրեն եւ դրանց լուծումները ինքն է տալու:

- Իսկ դուք ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք մարտի 1-ի հանրահավաքից:

- Բոլորս ենք հիշում եւ գիտակցում, որ մարտի 1-ը ազգային ողբերգության օր էր: Դա ավազակախմբի կողմից մանրամասն մշակված եւ իրականացված եղեռն էր սեփական ժողովրդի նկատմամբ: Մենք մարտի 1-ին պետք է դուրս գանք հանրահավաքի` հիշելու եւ հարգելու համար տասը անմեղ զոհերի հիշատակը, նաեւ հիշելու համար, որ մեր ընկերներն առ այսօր գտնվում են ճաղերից այն կողմ, ու մենք պետք է պայքարենք նրանց ազատության համար: Հանրահավաքը, վստահ եմ, սպասվածից էլ բազմամարդ է լինելու` անկախ իշխանությունների խոչընդոտներից: Ժողովուրդը պետք է գիտակցի, որ երկրում առկա պրոբլեմների լուծումը միայն ընդդիմության խնդիրը չէ, այլ յուրաքանչյուրինս: Քաղաքացին, բացի իրավունքներից, ունի նաեւ պարտականություններ, եւ իր իրավունքները պաշտպանելու համար պետք է սկզբում կատարի իր պարտականությունները: Այնպես որ, ես կոչ եմ անում ժողովրդին ակտիվորեն մասնակցել հանրահավաքին եւ դրան հաջորդող հուժկու երթին:

- Ինչ եք կարծում, իշխանությունները կփորձե՞ն խոչընդոտել հանրահավաքը:

- Կարծում եմ, որ իշխանությունները կցուցաբերեն ողջախոհություն եւ կգիտակցեն, որ այդ օրն այլեւս իրավունք չունեն կրկնելու նախկին սխալները: Ես վստահ եմ, որ նրանք այդքանը կգիտակցեն:

- Իշխանությունները ԵԽԽՎ-ում խոստացել են փոփոխություններ կատարել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 225 եւ 300 հոդվածներում: Ձեր կարծիքով` սա կարո՞ղ է երկրում ստեղծված քաղաքական ճգնաժամից դուրս գալու ելք հանդիսանալ:

- Իմ կարծիքով` իշխանությունները հայտնվել են անելանելի դրության մեջ: Սա եւս ելք չէ: Ցավալի է, որ ԱԺ-ն միայն պահի թելադրանքով է օրենքներ ընդունում: Սա անլուրջ մոտեցում է սեփական երկրի, սեփական Սահմանադրության, սեփական օրենսդրության հանդեպ: Իսկ իրավիճակից դուրս գալու միակ ելքը մեր ընկերներին արդարացնելն է, որից հետո նոր պետք է մտածել երկխոսության եւ երկրի ապագայի մասին: Միայն քաղբանտարկյալների ազատ արձակումից հետո ընդդիմությունը կնստի երկխոսության սեղանի շուրջ: Իսկ երկխոսության թեման արտահերթ համապետական ընտրությունները պետք է լինեն: Մենք պատրաստ ենք գալու իշխանության, եթե ժողովուրդը պատրաստ է մեզ բերելու իշխանության: Ամեն ինչ կախված է ժողովրդից:

- Դուք խոսում եք արտահերթ ընտրություններից, իսկ ինչ եք կարծում, այս իշխանությունները կունենա՞ն այդքան քաղաքական կամք` այդ քայլին գնալու համար:

- Իշխանությունը եթե ունենար համապատասխան քաղաքական կամք, ապա վաղուց արդեն շատ լուրջ քայլեր կատարած կլիներ, մասնավորապես` ազատ կարձակեր քաղբանտարկյալներին: Խոսքն այն մասին չէ` նրանք ունե՞ն, արդյոք, այդքան քաղաքական կամք, թե՞ ոչ: Խոսքն այն մասին է, որ նրանք ժողովրդի ատելության ու ճնշումների տակ ստիպված են լինելու գնալ այդ քայլերին: Եվ մենք հետեւողական կլինենք մեր քայլերում, որպեսզի արդյունքում իշխանությունները չունենան այլընտրանք, ստիպված լինեն գնալու արտահերթ համապետական ընտրությունների:

- Համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամն իր ազդեցությունը կունենա նաեւ Հայաստանում` բեւեռացնելով սոցիալական վիճակը: Իսկ ձեր կարծիքով, այդ սոցիալական սրված վիճակը կօգնի՞ ընդդիմության պայքարին` ավելացնելով բողոքավորների թիվը:

- Ես համոզված եմ, որ օր օրի ձնագնդիկի նման աճում է բողոքավորների զանգվածը: Սակայն խնդիրը միայն սոցիալական վիճակը չէ: Այն գումարվել է մյուս բոլոր խնդիրներին. մարդիկ իրենց պաշտպանված չեն զգում սեփական երկրում, ամենաթողությունը տիրում է ամենուր, սպանություն սպանության հետեւից, եւ մարդը փողոց դուրս գալով` վստահ չէ, որ ողջ ու առողջ կվերադառնա տուն: Ու հիմա այս բոլոր խնդիրներին գումարվում է նաեւ սոցիալական վիճակը: Հազարավոր մեր հայրենակիցներ վերադառնում են ՌԴ-ից` դատարկաձեռն: Բավական չէ, նրանք, այստեղ չգտնելով հանապազօրյա հաց վաստակելու ճանապարհ, տարիներ շարունակ թողնելով իրենց ընտանիքը, մեկնել են օտար ափեր, հիմա էլ այնտեղից են դատարկաձեռն ետ գալիս: Ու բնական է, որ այս վիճակում գնալով կաճի բողոքավորների զանգվածը: Այս ամենը գալիս է նրանից, որ գործող իշխանությունները մտահոգ չեն սեփական երկրի հանդեպ, հետեւաբար` նրանց հեռացումը այսօրվա հրամայականն է:

- Փակուղում է հայտնվել «7-ի գործը», եւ դատավորը ամեն անգամ պատճառներ է բռնում` դատավարությունը հետաձգելու համար: Ո՞րն է ստեղծված իրավիճակից ելքը:

- Իշխանությունները «7-ի գործով» դեռեւս չունեն քաղաքական որոշում: Այլապես նրանց չէր հուզի` քաղբանտարկյալները ոտքի կկանգնե՞ն, թե՞ ոչ: Նրանք իրենց դատավարությունը կշարունակեին, իրենց վճիռը կկարդային: Ինչեւէ, մենք, միեւնույն է, հասնելու ենք նրան, որ մեր ընկերներն ազատության մեջ լինեն: Մնացածը իշխանությունների խնդիրն է` թող իրենք մտածեն, թե ինչպե՞ս ազատ արձակեն քաղբանտարկյալներին, որպեսզի գործը չհասնի նրան, որ ժողովուրդն ինքը ստիպված լինի ազատ արձակել նրանց:
http://www.zhamanak.com/article/11362/

Սպանությունը կապված է կեղծ անձնագրերի հե՞տ

Փոխոստիկանապետ Գեւորգ Մհերյանի սպանությունից անցել է արդեն վեց օր, սակայն իրավապահ մարմինները մինչեւ օրս պաշտոնապես որեւէ վարկած չեն ներկայացրել։

Իսկ հետաքննության հարցում էլ ակնհայտ առաջընթաց կարծես չի նկատվում։ Ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար, ՍԴՀԿ կենտրոնական գրասենյակի քաղաքական խորհրդատու Գուրգեն Եղիազարյանը երեկ մեզ հետ զրույցում ներկայացրեց Մհերյանի սպանության վարկածներից ու հնարավոր պատճառներից մեկը։ «Քաղաքում լուրեր են պտտվում այն մասին, որ Անձնագրերի եւ վիզաների վարչությունը «ամենաեկամտաբեր» ճյուղերից մեկն է Հայաստանում` պղնձին, մոլիբդենին, նույնիսկ ոսկուն համահավասար բիզնես։ Ըստ շրջանառվող լուրերի, երկար ժամանակ է` Վրաստանից տասնյակ հազարավոր մարդիկ անձնագրեր են ստանում Հայաստանում` որոշակի լուրջ գումարների դիմաց։ Այսինքն` նախկին հանցագործները, քրեական տարրերը, ծանր հանցագործությունների համար հետախուզվողները այսպիսով ազգափոխ են լինում եւ դառնում են հայ։ Ասենք` Գոգոլաշվիլին դառնում է Գեւորգյան, ՀՀ-ից ստանում է անձնագիր եւ մեկնում է Ռուսաստան։ Ասում են` Ալվինա Զաքարյանի օրոք շատ լուրջ զեղծարարություններ են կատարվել, եւ իշխանությունները զեղծարարի ձեռքը չեն բռնել մի պարզ պատճառով` որ այդ Գոգոլաշվիլիները, որ հայ են դարձել եւ ՀՀ անձնագիր են ստացել, հետո ցուցակներով դարձել են ընտրողներ»,- ասում է Եղիազարյանը եւ հիշեցնում, թե ինչպես էին ԱԺ եւ ապա` նախագահական ընտրությունների ժամանակ իշխանությունները տեղամասեր բերում տարբեր անձանց, ովքեր քվեարկում էին այդ գոյություն չունեցող հայերի փոխարեն։ Եղիազարյանը նաեւ նշում է, որ ըստ որոշ լուրերի, «Գեւորգ Մհերյանը, լինելով երիտասարդ ու անփորձ եւ հայտնվելով այդ պաշտոնում` տեսել է, թե ինչ է կատարվում, որի արդյունքում էլ նա գնդակահարվել է»։ «Ամենայն հավանականությամբ, դուրս էր եկել շատ լուրջ գումարների վրա, որոնք շորթվել են մինչեւ նրա գալը. ըստ ամենայնի, այդ գումարները կիսվել են մեկ-երկու հոգու միջեւ»,- նշեց Եղիազարյանը։ Այս ամենը հաշվի առնելով` վերջինս վստահ է, որ այս հանցագործությունը, ինչպես եւ նախկինում կատարված նման բազմաթիվ սպանություններ կամ չի բացահայտվի, կամ էլ` կհայտնվի պատահական որեւէ մեկը եւ կհայտարարի, թե իբր` ինքն է սպանել Մհերյանին` կենցաղային հողի վրա։ Եղիազարյանը իր այդ համոզմունքը բացատրում է նրանով, որ նման դեպքեր մենք արդեն ունեցել ենք։ «Ի հայտ է գալիս «սպանություն կատարող» եւ իր վրա է վերցնում հանցագործությունը, որը հավանական է` ինքը չի արել։ Դրա ապացույցն էլ այն է, որ երբ տպագրվեց հանցագործի ֆոտոռոբոտը, ՀՔԾ-ն հայտարարեց, թե նման ֆոտոռոբոտ ընդհանրապես գոյություն չունի։ Ֆոտոռոբոտը բարդացնում է իրենց գործը. եթե այն նախապես տպում են, ապա հետո դժվար կլինի գտնել մի մարդու, որը կասի, թե ես եմ արել, եւ այդ մարդը պետք է այդ ֆոտոռոբոտի դիմագծերով լինի։ Իսկ երբ չկա ֆոտոռոբոտ, ապա շատ ավելի հեշտ է ընտրել ցանկացած արտաքինով «հանցագործի»»,- ասում է Եղիազարյանը։ Վերջինիս խոսքերով` այդ սպանությունը չի բացահահայտվի նաեւ մեկ այլ պատճառով, քանի որ հանցագործությունը կատարվել է «ավազակապետության շրջանակներում», այսինքն` ներիշխանական խմորումների արդյունքում։ «Ոստիկանության միջին օղակում բավականին լուրջ, հասուն մասնագետներ կան, ղեկավարներին ի նկատի չունեմ, մարդիկ կան, որ ի վիճակի են բացահայտել հանցագործություններ, բայց ոչ այն դեպքում, երբ հանցագործությունը կատարվել է «ավազակապետության շրջանակներում». այդ հանցագործությունների բացահայտումը ապագա չունեն։ Իսկ այն հանցագործությունները, որոնք դուրս են «ավազակապետության շրջանակներից», դրանց բացահայտումը հնարավոր չէ միայն մի պարզ պատճառով` ոստիկանությունը իր ֆունկցիոնալ պարտականությունները չի կատարում։ Ոստիկանության հիմնական ֆունկցիաներից են հանցագործությունների կանխարգելումը, բացահայտումը եւ հասարակական կարգի պահպանումը։ Մեզ մոտ ոստիկանությունը զբաղված է միմիայն ընդդիմադիր դաշտով»,- ասում է ԱԱ նախկին փոխնախարարը եւ հիշեցնում` հանցագործությունների դեմ պայքարելու փոխարեն, ոստիկանները երկար տարիներ զբաղված են ընդդիմության հետապնդումներով։ Վերջին, ամենաթարմ օրինակն էլ, ըստ Եղիազարյանի, այն է, որ շուրջ մեկ ամիս է` քրեական հետախուզության աշխատակիցները, ընկած դռնեդուռ, մարդկանց համոզում են չմասնակցել մարտի 1-ի հանրահավաքին։
http://www.armtimes.com/12185

Նարեկ Գալստյան. «Կոնգրեսը կարճաժամկետ գործունեության քաղաքական պլան է»

Շարունակում ենք ներկայացնել ՀԱԿ մաս կազմող քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչների պատկերացումները Կոնգրեսի գործունեության, կառուցվածքի, ինչպես նաեւ՝ զարգացման մասին: Այս անգամ մեր զրուցակիցն է ՍԴՀԿ մամլո խոսնակ Նարեկ Գալստյանը:

-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն հանգամանքին, որ Կոնգրեսում ներկայացված են տարբեր քաղաքական հոսանքներ: Դա խանգարո՞ւմ է Կոնգրեսի աշխատանքներին, թե՞ ընդհակառակը՝ հարստացնում գաղափարական բազան:

- Ես առհասարակ չեմ կարծում, թե Կոնգրեսը գաղափարական կառույց է այն առումով, որ միտված է որոշակի գաղափարախոսությունների: Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով՝ այն զուտ քաղաքական կազմակերպություն է, որը ենթադրում է հստակ նպատակների առկայություն: Իմ տպավորություններով՝ Կոնգրեսը կարճաժամկետ գործունեության քաղաքական պլան է, որի հիմնական նպատակը ՀՀ-ում սահմանադրական կարգի վերահաստատումն է: Իսկ ինչ վերաբերում է Կոնգրեսի առանձին քաղաքական կուսակցություններին եւ գաղափարախոսություններին, ապա այս պահին, փաստորեն, կուսակցական գաղափարախոսությունները դրվել են մի կողմ, եւ բոլորը լծվել են մի գործի, մի խնդրի, այն է՝ ՀՀ-ում սահմանադրական կարգի վերականգնմանը: Ես, իհարկե, մեծ ուրախությամբ կփորձեի խոսել այսօրվա Հայաստանում առկա տարբեր տիպի քաղաքական հոսանքների՝ լիբերալիզմի եւ պահպանողականության, սոցիալիզմի եւ ազգայնականության միջեւ տարբերությունների մասին, բայց իրավիճակը այդպիսին չէ ու չի ենթադրում զուտ գաղափարական խնդիրներ: Շատ քիչ են գաղափարական կուսակցությունները ողջ հանրապետությունում:

- Ըստ մամուլում տարածված ինֆորմացիայի՝ դուք էլ եք մասնակցում Կոնգրեսին հարող սոցիալիստական ուժերի կլոր սեղաններին, քննարկումներին: Ըստ ձեզ՝ դա բերելո՞ւ է, արդյոք, կազմակերպչական որեւէ կառույցի ստեղծման, թե՞, այնուամենայնիվ, այդ քննարկումները որեւէ բան չեն պարտադրում:

- Ես վստահ եմ, որ այդ քննարկումները որեւէ բան չեն պարտադրում, եւ չեմ էլ կարծում, թե Հնչակյան կուսակցությունը որեւէ նոր ֆորմատում իր մասնակցությունը կցուցաբերի:

- Իսկ ձեր կուսակցությունը ի՞նչ կրեդո ունի, ո՞րն է ձեր արժեհամակարգի մեխը, եթե կարելի է այդպես ասել: Չէ՞ որ ձախ ուղղվածության քաղաքական ուժը բազմաշերտ հասկացություն է:

- Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությունը դասական ձախ ուղղվածության քաղաքական կուսակցություն է, եւ մեր արժեհամակարգի հիմնական մեխը, մեր թիվ մեկ նպատակակետը մարդն է՝ ՀՀ-ի քաղաքացին իր սոցիալական, իրավական բազմաթիվ խնդիրներով: Եվ երկրորդը՝ Հայաստան երկիրը իր տարածքային եւ բազմաթիվ այլ առկա խնդիրներով: Այսօր Հնչակյան կուսակցությունն իր հիմնական ծրագրային կանոնադրական կետերը մի կողմ է թողել եւ զբաղված է իրավական երկիր ստեղծելու գործընթացով:

- Իսկ ինչ մնում է ՀԱԿ-ի մարտավարությանը, ի՞նչ եք կարծում, առաջիկա ԵԽԽՎ նստաշրջանը, «7»-ի ընթացիկ դատավարությունը կարո՞ղ են հանդես գալ որպես ինդիկատորներ, որոնք կստիպեն ընդդիմությանը վերանայել թայմ-աութի մարտավարությունը:

- Դժվարանում եմ այդ հարցին պատասխանել: «7»-ի գործը, ԵԽԽՎ առաջիկա նստաշրջանը լակմուսի թուղթ կարող են հանդիսանալ իշխանությունների համար այն առումով, որ երկու խնդիրների բացասական եզրափակման թիվ մեկ պատասխանատուն, թիվ մեկ մեղավորը իշխանությունն է` իր սուբյեկտներով: Ինչ վերաբերում է ընդդիմության մարտավարության փոփոխմանը, ապա կարծես թե՝ Կոնգրեսի առաջնորդ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հստակ հայտարարեց՝ եթե անգամ 10 կամ 15 տարի, առհասարակ՝ երբեք չգանք իշխանության, չենք վտանգի Հայաստանի Հանրապետության կամ Արցախի ինքնիշխանության կամ անվտանգության խնդիրները: Վստահ եմ՝ որքան էլ մեր քաղբանտարկյալ ընկերների խնդիրը կա այսօր, եւ որքան էլ մենք ցավում ենք նրանց՝ ճաղերի ետեւում գտնվելու համար, այնուամենայնիվ, Արցախի խնդիրն այսօր մի քանի գլուխ ավելի բարձր է ծառացած այլ խնդիրներից: Այդ իսկ պատճառով՝ չեմ կարծում, որ Կոնգրեսում որեւէ մարտավարություն կփոխվի, բնականաբար, եթե չառաջանա որեւէ ֆորսմաժորային իրավիճակ:
http://www.zhamanak.com/article/11125/

«7-ի գործը»` ԵԽԽՎ բանաձեւի պահա՞նջ

ՀՀԿ-ական պատգամավոր, ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Ռաֆիկ Պետրոսյանը երեկ բանավիճելու էր եկել ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ: Թեման բազմաշերտ էր` ԵԽԽՎ` առաջիկայում սպասվող մոնիտորինգի նիստից մինչեւ լեգենդար «7-ի գործ»:

Նա ՀՀԿ-ական այն կարծր տեսակն է, ով ոչ մի կերպ չի ընդունում քաղբանտարկյալ տերմինը եւ, բնականաբար, քաղբանտարկյալ չի համարում ԱԺ պատգամավոր իր գործընկերներին ու նրանց բախտին արժանացած ընդդիմադիր մյուս գործիչներին: Պարզվում է` Պետրոսյանը միայն վերջերս` իրենից հարցազրույց վերցրած լրագրողից է իմացել, որ մարտի 1-ի դեպքերի կապակցությամբ հարուցված քր.գործերում «առկա է միայն ինքնախոստովանություն եւ այլ ապացույցներ չկան»: Եվ եթե լրագրողը լուսավորած չլիներ պարոն Պետրոսյանին, թերեւս նա անհրաժեշտություն չէր զգա զանգահարել Հատուկ քննչական ծառայության պետին (որի անունը չտվեց) ու նրա հետ կոնսուլտացիա անել. «Ասեցի` ինչպե՞ս ես գործերն ուղարկում դատարան, եթե, բացի ինքնախոստովանություններից, այլ` մեղքը հաստատող ապացույցներ չկան: Ասեցի նաեւ` չէ՞ որ Համարբերգը նշել էր, որ միայն ոստիկանների ցուցմունքով էլ մարդիկ պիտի դատի չտրվեն: Եվ նրա (ՀՔԾ պետի) առաջին ասածն այն էր, որ ավելի քան ապացույցներ կան, ավելի, քան մենք ենք պահանջում, եւ ոչ մեկը չի խոստովանել իր մեղքը, այսինքն` ինքնախոստովանությունը չի դրվել այդ մեղադրանքի հիմքում: Ես` որպես իրավաբան, այսօր էլ ոչ նրա ասածին, ոչ լրագրողի ասածին չեմ հավատում, այսինքն` հավատում եմ, բայց չեմ կարծում, որ նրանց ասածները հարյուր տոկոսանոց հաստատված է: Որովհետեւ, որպեսզի ապացույցները քննարկվի, վեր հանվի, մենք պետք է անպայման դատավճիռ ունենանք, այսինքն` դատավորները պետք է գործերը քննեն: Կարծում եմ, որ գործերը քննվելիս կբացահայտվի, եթե իրո՞ք այդ մեղադրանքի հիմքում կլինի միայն ինքնախոստովանություն կամ միայն ոստիկանների ցուցմունք, ապա էն ժամանակ էլ կասեմ, որ դատարանն իրավունք չունի մեղադրական դատավճիռ արձակել»: Մասնագիտությամբ իրավաբան Ռ.Պետրոսյանի խոսքից բառացի մեջբերված այս հատվածից կարելի է եզրակացնել, թե պրոֆեսիոնալ ինչպիսի ցենզ ունեն իշխանական պատկանելության իրավաբանները, ովքեր երբեմն-երբեմն ստանձնում են Ս.Սարգսյանի` իրավական հարցերով հուշարարի դերը:

Ինչեւէ: Լյուդմիլա Սարգսյանն ընդդիմանալով իր գործընկերոջը` տվեց քաղբանտարկյալ բառի սահմանումը. «Եթե մեղադրական գործերի հիմքում չկան նյութեր, որոնք առ այսօր ապացուցում են այդ մարդկանց մեղքերը, ուրեմն նրանք քաղաքական բանտարկյալներ են: Ինը ամիսների ընթացքում, ժամանակին, երբ Ձեզ հարց տվեցին, թե ի՞նչ գնահատական կտաք այս գործերին, Դուք ասացիք` ժամանակ է պետք: Անցել է 9 ամիս, եւ Հայաստանում չկա մի մարդ, որը կասկածում է, որ բոլոր այդ գործերը սարքված են: Ոչ ոք չի կասկածում, որ այդ մարդիկ անմեղ են, ոչ մի հանցանք չեն գործել, ինչպես որ մեզանից յուրաքանչյուրը, որոնք չգիտես ինչու` ազատության մեջ են: Հետեւաբար` մարտի 1-ի դեպքերի հետեւանքով կալանավորված անձինք պատանդներ են գործող իշխանությունների ձեռքին: Սա ողջ հասարակության գնահատականն է այդ գործերի վերաբերյալ», - ասաց տկն Սարգսյանը:

Խոսք գնաց նաեւ ԵԽԽՎ 1609 եւ 1620 բանաձեւերի մասին, որոնք, ըստ Պետրոսյանի, «գրեթե կատարված են, մնում է «7-ի գործն» ավարտվի դատարանում եւ` կամ արդարացնեն, կամ դատապարտեն, եւ դրանով իսկ փակվի այս հարցը»: Երբ պատգամավորին հարցրինք, թե կարո՞ղ է նշել բանաձեւերի այն կետերը, որոնք, ըստ իրեն, կատարվել են, վերջինս թվեց. «Ստեղծվել է ժամանակավոր հանձնաժողով, փաստահավաք խումբ, նախագահին կից ստեղծվել է, էն, այսպես կոչված` հաշվետու հանձնաժողովը, որն ուրիշ անուն ունի` հանրային խորհուրդ (ծիծաղում է.- Հ.Մ.), նախագահի մոտ հավաքվեցին բոլոր կուսակցությունների ներկայացուցիչները, Համարբերգի ցուցումը, որ չպետք է միայն ոստիկանների ցուցմունքների հիման վրա մարդուն դատապարտեն: «7-ի գործով» կտեսնեք, որ կկատարվի»: Պետրոսյանը որպես բանաձեւերի պահանջների կատարում` հիշատակեց նաեւ «հասարակության հետ հանդուրժողականության մթնոլորտի փոփոխությունը»: Մեր այն հարցին, թե որպես իրավաբան ի՞նչ կարծիքի է` դատաքննության ի՞նչ ընթացք կունենա «7-ի գործը», որում ներգրավված անձանց մեղսագրվում է մարտյան դեպքերի հետեւանքով զոհված 10 անձանց մահվան հանգամանքներն այն դեպքում, երբ մինչեւ հիմա դրանք պարզված չեն, Պետրոսյանը նկատեց. «Եթե այդ 10 մարդու զոհվելու մեջ մասնակցություն չունեն այդ մարդիկ, դատարանն անպայման դատավճռով այդ մեղադրանքը կհանի նրանց վրայից: Էնտեղ կմնա ուրիշ մեղադրանքներ, եթե կան ու դրանցով կդատապարտվեն»: ՀՀԿ-ականը, փաստորեն, ակամա խոստովանեց, որ իշխանությունները որոշել են ամեն դեպքում դատել «7-ի գործով» մեղադրյալներին: Իսկ թե ի՞նչ հանցանքի համար, դատավարության ընթացքում կորոշվի: Լ.Սարգսյանն էլ այս կապակցությամբ ասաց. «Խիստ կասկածում եմ, որ այդ` «7-ի գործով», արդարացի վճիռ կկայացվի, բայց նաեւ սարսափում եմ այն մտքից, թե ինչ պրոբլեմների առաջ կկանգնի մեր ժողովուրդը դրանից հետո»:
http://www.zhamanak.com/article/10861/

Փոխել են

Երեկ տեղի է ունեցել ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միության Ընդհանուր Ժողովը։ Համաձայն ուսանողական-երիտասարդական միության կանոնադրության, ատենապետ Նարեկ Գալստյանը հրաժարական է ներկայացրել, որից հետո ժողովի մասնակիցները քննարկման արդյունքում նոր ատենապետ են ընտրել Գեւորգ Պերկուպերկյանին։ ՍԴՀԿ վարչության նիստով մինչեւ հաջորդ համագումարը Նարեկ Գալստյանին ժամանակավորապես հանձնարարվել է ղեկավարել ՍԴՀԿ մամլո դիվանը։

«Ղարաբաղը ծախեց աթոռի հետ» կամ` «ընկերոջդ խորհուրդ տուր` թող հրաժարական տա»

Ղարաբաղյան հիմնահարցի շուրջ բանավեճերի ընթացքում` իշխանության ներկայացուցիչներն այդպես էլ դուրս չեն գալիս «պաշտոնական» պատկերացումների կարծրատիպերից ու դոշները դեմ տված պաշտպանում են իրենց նախագահի` Ս.Սարգսյանի, խնդրի կարգավորման տեսլականը` եթե անգամ հոգու խորքում համաձայն չեն լինում դրան:

«Ես եկել եմ այստեղ, տեսնեմ` կարող ենք Արցախի հարցում ինչ-որ մի ընդհանուր եզրեր փնտրենք, որը փորձ արեց կատարելու հանրապետության նախագահը», - երեկ «Հայելի» ակումբում հայտարարեց ՀՀԿ-ական պատգամավոր Համլետ Հարությունյանը: Նա ասուլիսի ընթացքում մի քանի անգամ կրկնեց այն միտքը, որ վաղ թե ուշ` բոլորս նստելու ենք կլոր սեղանի շուրջ` լուծելու «ղարաբաղյան թնջուկը», որը պետք է վեր լինի ամեն տեսակ քաղաքական կողմնորոշումներից: «Կարծում եմ` եւ հանրապետության նախագահը, եւ ցանկացած ողջամիտ հայ այս հարցում ուզում է, որ համազգային համախմբում լինի: Կուզենայի, որ անկախ նրանից, թե մենք ճամփաբաժնի որ տեղն ենք կանգնած, Արցախի հարցում համախմբվեինք: Համենայնդեպս` ոչ մեկը չի կարող մեղադրել նախագահին Արցախի հարցում, որովհետեւ նա իր կյանքով է ապացուցել, որ ինքը այդ հարցի նվիրյալն է», - ըղձական տոնով հայտարարեց մասնագիտությամբ պատմաբան ՀՀԿ-ականը: Նրա ընդդիմախոսը` ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության անդամ Գուրգեն Եղիազարյանը, եղավ այն «մեկը», ով` հակադրվելով իշխանական պրոպագանդիստին, ահա այսպիսի մեղադրանք հասցեագրեց «Արցախի հարցի նվիրյալ» Ս.Սարգսյանին. «Փետրվարի 19-ին` նախագահի ընտրությունների օրը, հայ ժողովրդի հանդեպ, այդ թվում եւ ղարաբաղցիների հանդեպ հանցագործություն կատարվեց: Պայմանավորվելով եվրոպական տարբեր տեսակի խամաճիկների հետ` առավոտյան ժամը 7-ից մինչեւ 12-ը, հանրապետությունով մեկ սկսեցին առեւանգել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վստահված անձանց: Մինչեւ ժամը 12-ը չընտրված մարդուն սարքեցիք նախագահ: Լավ, Ս.Սարգսյանը չէր մտածո՞ւմ, որ Ղարաբաղ կա դիմացը, էս ի՞նչ եմ անում ես, էս ո՞ւր եմ մարդիկ առեւանգում, դեռահաս աղջիկներին ծեծում, էս ինչո՞ւ եմ կանանց խոշտանգում, էս ի՞նչ բյուլետեններ եմ լցնում, որ դառնամ նախագահ: Փաստորեն` նա Ղարաբաղը փոխեց գյոռբագյոռ աթոռի հետ: ...Եթե կար Ղարաբաղի հարցը, չէին մտածո՞ւմ, որ պետք է բռունցք լինենք, միասնական լինենք: Բացի այդ` ամիս չկա, որ փողոցներում ահաբեկչություն չլինի, որ մի լրագրողի գլուխ չջարդվի, որ մի քաղաքական գործչի չահաբեկեն: Այս ամեն ինչից` ծեծել-ջարդելուց, անմեղ մարդկանց բանտեր մտցնելուց հետո նոր ասում են` Ղարաբաղի հարց կա, հլը եկեք նստենք-տեսնենք` ի՞նչ ենք անում...»: Պրն Եղիազարյանը հայտարարեց նաեւ, որ Ղարաբաղը «ծախեցին» նրանք, ովքեր կատարեցին իր նշած բոլոր «սրիկայություններն ու ովքեր մարտի 1-ին անմեղ մարդկանց գնդակահարեցին»:

Պարոն Հարությունյանը նշեց նաեւ, որ ամեն անգամ, երբ թոռների հետ հայրենի Արցախ է գնում, անհանգստանում է նրանց համար, քանի որ, ինչպես ինքը բնորոշեց` «անընդհատ պրիցելի տակ ենք»: Գ.Եղիազարյանը շինիչ խորհուրդ տվեց «ճամփաբաժնի այլ հատվածում գտնվող», Արցախում ազգուտակ ունեցող իր կոլեգային. «Համլետ ջան, ասում ես, թե ո՞նց անենք, որ Ղարաբաղյան թնջուկը լուծվի: Ասա ընկերոջդ (Սերժ Սարգսյանին.- Հ.Մ.) թող վաղը հրաժարական տա, թող լինեն լեգիտիմ ընտրություններ, լեգիտիմ նախագահ ընտրվի: Այդ թնջուկը պրեսկոտներով չի լուծվելու, մենք դա կլուծենք: Եթե ժողովուրդը կանգնած է ՀՀ նախագահի թիկունքում, չի լինի այն երկիրը, որը մեզ բան կպարտադրի: Բայց եթե մենք այսպիսի երկիր ենք, մեզ ամեն ինչ կպարտադրեն եւ պարտադրում են»:
http://www.zhamanak.com/article/10724/

ՍԴՀԿ-Ն ԱՋԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ Է ՀԱՅՏՆՈՒՄ ՏԱՔՍԻՍՏՆԵՐԻՆ

«Արդեն մի քանի օր է, ինչ իրենց իրավունքների պաշտպանության համար ոտքի են կանգնել Ագարակի եւ Կապանի հանքարդյունաբերող կոմբինատների աշխատակիցները: Պատճառը, կարծես թե, նույնն է: Աշխատավորները պահանջում են վերջ տալ այն ապօրինի գործողություններին, որոնց միջոցով տնօրինությունը ցանկանում է կրճատել աշխատավարձները, հարկադիր արձակուրդի եւ թոշակի ուղարկել հարյուրավոր բանվորների: Սրան զուգահեռ, բացարձակ լկտի գործողություններ են տեղի ունենում տաքսիստների նկատմամբ,-ասվում է Ս.Դ.Հնչակյան կուսակցության հայտարարության մեջ,-

Համարելով նրանց մեր երկրի առաջին եւ վերջին ստվերային գործունեություն իրականացնող տնտեսվարող սուբյեկտները` պատկան մարմինները որոշել են փրկել հանրությանը «ոչ բարեխիղճ» հարկատուներից եւ գանձել նրանց դառը քրտինքով վաստակած վերջին կոպեկները: Ի դեպ, գործող իշխանությունների նախընտրական ծրագրերի մեջ էր մտնում եւ ամեն օր թմբկահարվում էր աշխատատեղերի ստեղծման սին կետը, որը, ինչպես պարզվեց, լոկ նախընտրական բլեֆ էր: Տաքսու վարորդներին անձամբ Սերժ Սարգսյանն էր խոստացել լուծել այս խնդիրը, սակայն, ինչպես երեւում է, նախագահ դառնալուց հետո, մոռացավ իր խոստման մասին»:

Ս.Դ.Հնչակյան կուսակցությունը համարում է, որ վերոնշյալ խնդիրների հիմնական պատճառը ոչ միայն տնօրինության վարած քաղաքականությունն է, այլ նաեւ արհմիությունների խամաճիկությունն, իսկ ավելի ճիշտ` նրանց բացակայությունն է: Սոցիալ-դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցությունն իր անվերապահ աջակցությունն է հայտնում իր սոցիալական իրավունքների պաշտպանության համար ոտքի կանգնած հայ աշխատավորին:

http://a1plus.am/am/economy/2008/11/12/27290

«ԼՂ հարցը լուծելու են ոչ թե Ռոբերտն ու Սերժիկը, այլ ԼՂ ժողովուրդը»

«Փակուղի»` այսպես են գնահատում Ղարաբաղյան հակամարտության խնդրի կարգավորման ներկա փուլը ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը եւ նույն կուսակցության կենտրոնական վարչության անդամներ Գուրգեն Եղիազարյանն ու Վահան Շիրխանյանը, ովքեր երեկ ասուլիս էին հրավիրել «Իրավունք դե ֆակտո» ակումբում:

Տկն Սարգսյանը հանրագումարի բերելով խնդրի կարգավորման շուրջ մինչ օրս արձանագրված փաստերը` կարծիք հայտնեց, թե «առ այսօր Ռ.Քոչարյանն ու Ս.Սարգսյանն իրենց հանցագործ գործողությունները փորձում էին արդարացնել մի հանգամանքով. ամեն անգամ պատճառաբանելով, թե եթե Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը վերադառնա, նա պիտի հանձնի ԼՂՀ-ն, իսկ իրենք, անկախ իրենց գործողություններից, Ղարաբաղը պահող են: Կարծում եմ, որ հիմա չկա միամիտ մարդ, որը հավատա նրանց այդ բացատրություններին եւ փաստերը ցույց են տալիս, որ նրանց միակ նպատակն է ավելի երկարացնել իրենց իշխանության ժամանակը Հայաստանում, եւ նրանք բացարձակ նպատակ չունեն պահել Ղարաբաղը, որովհետեւ չեն էլ կարող պահել: ...Երբ խոսվում էր լեգիտիմ նախագահ ունենալու մասին, արմատական ընդդիմությունը շատ լավ հասկանում էր, որ երկրին անհրաժեշտ է լեգիտիմ նախագահ, որպեսզի ղարաբաղյան խնդիրը չտանենք եւ չհասցնենք մի փակուղու, որից այն կողմ այլեւս չենք կարող լուրջ բանակցություններ վարել ու փորձել ի նպաստ մեզ լուծել ԼՂ խնդիրը»: ՍԴՀԿ ատենապետը ԼՂ խնդրի շուրջ ստեղծված օրհասական իրավիճակը պայմանավորեց նախագահական կեղծված ընտրություններով` նկատելով, թե Ս.Սարգսյանն ի վիճակի չի այդ խնդիրը լուծելու, որովհետեւ նա լեգիտիմ նախագահ չէ եւ իր ետեւում չունի ժողովուրդ, որը կաջակցի իրեն այդ հարցում: «Իշխանությունների հիմնավորումների պաշարն այլեւս սպառված է, եւ բնականաբար գործընթացները զարգանալու են ի վնաս Ղարաբաղի»: Տկն Սարգսյանն ասաց նաեւ, որ ընդդիմությունը, գիտակցելով պահի լրջությունը, «իրեն զուսպ է պահում»` հնարավորություն տալով Ս.Սարգսյանին «գործընթացները գոնե այնպես զարգացնել եւ ընթացող բանակցությունների ընթացքում առավելագույնս շահեկան դիրքերից հանդես գալ, որպեսզի բանը չհասնի 7 շրջանները հանձնելուն»:

Մյուս բանախոսը` Գուրգեն Եղիազարյանը հայտարարեց, թե Ս.Սարգսյանը մինչ Մոսկվա կատարելիք այցը գիտեր, թե ուր եւ ինչի համար է գնում, ու արդեն Մոսկվայում «մի խայտառակ փաստ արձանագրվեց». ԼՂ կոնֆլիկտն ունի երկու կողմ` Հայաստան եւ Ադրբեջան, իսկ ԼՂ-ն ընդհանրապես դուրս մղվեց բանակցություններից: Իսկ դա, ըստ բանախոսի, վերջին 10 տարվա փորձից ելնելով, վտանգավոր հետեւանքներ է ունենալու: «Վերջին 10 տարվա ընթացքում մենք տեսնում ենք, թե ոնց են թմրամոլներով, հանցագործներով, ազգի տականքներով ընտրություններ անցկացնում, թե ոնց են ջարդում ընտրատեղամասերում: Եվ եվրոպական ջնտլմենները գալիս են ու ասում, որ ընտրությունները մեկ քայլ առաջ էին: Փաստորեն, նրանք մեզանից ստանալու բան ունեին եւ ստացան արդեն, ցավոք սրտի. սրանց ոչ լեգիտիմությունը ներվում էր պարզ մի բանի համար` մեկ ժամ շուտ վերցնել մեր ազգին պատկանող հողերը, եւ վերջին գործընթացները տանում են դրան: Այնպես որ` այս հարցը ոչ թե Ս.Սարգսյանի կամ Ռ.Քոչարյանի, այլ մեր ազգի առաջ ծառացած խնդիր է, եւ այն ԼՂ ժողովուրդը պետք է լուծի, ոչ թե Ռոբերտն ու Սերժիկը»:

Վահան Շիրխանյանն էլ, անդրադառնալով ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի 884 բանաձեւի համապատասխան կետին, ըստ որի` ԼՂՀ-ի հայ ազգաբնակչությունը գտնվում է կոնֆլիկտի մեջ` Ադրբեջանի հետ, ասաց. «Քոչարյանի մուտքը Հայաստան` նշանավորվեց ԼՂ-ն բանակցային գործընթացից դուրս մղելով: Դրանից հետո` արդեն 2008թ.-ին, ի հայտ եկավ Անվտանգության խորհրդի մյուս բանաձեւը, որով Հայաստանին կոչ է արվում դուրս բերել զինված ուժերը ԼՂ տարածքից, վերականգնել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, ապահովել փախստականների վերադարձը, նաեւ կոչ է արվում աշխարհի բոլոր երկրներին չճանաչել ԼՂՀ-ն: Սա Քոչարյանի նվերն էր Հայաստանին` Հայաստանը ճանաչվեց ագրեսոր, էթնիկ զտումներ անցկացրած երկիր եւ սկսեցին մշակվել տարբեր բանաձեւեր` հիմքում ունենալով այդ փաստը»: Շիրխանյանն այնուհետ անդրադարձավ «Մադրիդյան սկզբունքներ» ասվածին ու այսպիսի հարցադրում արեց. «Հնարավո՞ր է, որ ԵԱՀԿ-ն մշակի մի առաջարկ, որը հակասի ՄԱԿ-ի Անվտանգության կամ ԵԽ բանաձեւերին: Այդպիսի բան աշխարհում չի լինում, ՄԱԿ-ը 2008թ.-ին իր բանաձեւում բառացիորեն կրկնել է «Մադրիդյան սկզբունքները» եւ ոչ մի հակասություն նրանց մոտեցումների մեջ չի կարող լինել: Եվ այսօր մեր իշխանավորներն ասում են, որ կարելի է բանակցել «Մադրիդյան սկզբունքների» շուրջ եւ փոխզիջումների գնալ: Ինձ մոտ հարց է առաջանում` ի՞նչ փոխզիջումների մասին է խոսքը` հո՞ղը` հողի դիմաց, ճանապա՞րհը` ճանապարհի դիմաց...ի՞նչ փոխզիջումների մասին է խոսքը»: Ապա եւ նշեց, թե միջազգային կառույցները շահագրգռված չեն հարատեւ խաղաղություն հաստատել տարածաշրջանում եւ «այն ճանապարհը, որով նրանք մեզ տանում են` դա նշանակում է մշտական գործողության ական են դնում, որը կարող է պայթել իրենց ուզած ժամանակ»: Շիրխանյանի կարծիքով` միջազգային հանրությունը Անդրկովկասի ժողովուրդների համար նոր պատերազմ է ուզում նախապատրաստել` նման պաղեստինաիսրայելյան պարբերաբար կրկնվող բախումներին եւ որքան շատ լինեն այդպիսի բախումնածին օջախներն, այնքան ձեռնտու է գերտերություններին: ՍԴՀԿ վարչության անդամն ասաց նաեւ, որ այսօր անհրաժեշտ է, որ ԼՂ իշխանությունները ներկայացնեն իրենց հստակ դիրքորոշումը ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ` համաձա՞յն են նրանք այն առաջարկներին, որոնք սեղանի վրա են: Այն հետեւողական գաղտնիությունը, որը պահպանում է իշխանությունը, դա կասկածների շատ ավելի մեծ աղբյուր է, քան այն առանձին լուրերի տարածումը, որը մենք ստանում ենք: Ի՞նչ է հետապնդում այդ գաղտնիությունը` խաբել ժողովրդին, հասցնել մի վիճակի, որը, նորից եմ կրկնում, լինելու է նոր պատերազմի սկիզբ»: Ապա եւ հավելեց. «Ես վստահ եմ, որ Ղարաբաղը մենք չենք կորցնելու, եւ դա հասարակությունը թույլ չի տալու, որպեսզի Հայաստանի իշխանությունը հանձնի այն: Այսինքն` ստորագրվելու է մի փաստաթուղթ, որով հանձնելու են ազատագրված տարածքները, իսկ Ղարաբաղի ժողովուրդն ու բանակը չեն ընդունելու ու չեն ենթարկվելու այդ փաստաթղթին»:
http://www.zhamanak.com/article/10602/

Տեր-Պետրոսյանն այցելել է ՍԴՀԿ եւ «Այլընտրանք»

Նոյեմբերի 7-ին ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն այցելել է Սոցիալ-Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության եւ «Այլընտրանք» հասարակական-քաղաքական նախաձեռնության կենտրոնական գրասենյակներ:

Հանդիպումների ընթացքում քննարկվել է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման ներկա վիճակը: Հանգամանալից անդրադարձ է եղել նաեւ Հայ Ազգային Կոնգրեսի հետագա ռազմավարության, կազմակերպական կարողությունների հզորացման ու ներքաղաքական իրավիճակին առնչվող խնդիրներին:

Առողջապահությո՞ւն, թե՞ հիվանդապահություն

ԱԺ հանձնաժողովներում այս օրերին քննարկվում է 2009 թվականի ՀՀ բյուջեի նախագիծը։

Այսօր էլ առողջապահությանը վերաբերող հատվածի հերթն է։ Զուտ թվային արտահայտությամբ ոլորտին հատկացվող գումարները տարեցտարի աճում են։ 2009-ին էլ նախատեսվում է ավելացնել շուրջ 11 մլրդ դրամով։ Ու այս միտումը առողջապահության մեր պատասխանատուները հաճախ են հպարտությամբ բարձրաձայնում։ Սակայն, ըստ ՍԴՀԿ անդամ, առողջապահության նախկին նախարար Արարատ Մկրտչյանի, իրական պատկերը ստանալու համար` պետք է նայել, թե ՀՆԱ-ի քանի՞ տոկոսն է բաժին հասնում այս կամ այն ոլորտին։ Ու այդպիսով կպարզվի, որ վերջին ավելի քան 10 տարիների ընթացքում առողջապահությանը հատկացվող գումարների չափը էապես չի փոխվում։ 2008-ի բյուջեով հատկացվել է ՀՆԱ-ի 1,52 տոկոսը, 2009-ին նախատեսվում է 1,56-ը։ Իսկ կառավարության ծրագրով նախատեսված է 2012-ին այդ թիվը հասցնել առնվազն 2,2 տոկոսի։ Մինչդեռ այս տեմպերով առաջ գնալու դեպքում` նշանակետին մոտենալու համար ամենաքիչը 15 տարի կպահանջվի։ Մկրտչյանը համոզված է, որ առողջապահությունը շարունակում է մնալ մեր երկրի ղեկավարության ուշադրության կենտրոնից դուրս։ Նա նաեւ մի շարք ուշագրավ բացահայտումներ է անում 2009-ի բյուջեի նախագծից։ Դարձյալ թվային արտահայտությամբ, մասնավորապես դեղագործական ապրանքների ձեռքբերման համար հատկացվող գումարներն ավելացել են շուրջ 700 մլն դրամի չափով։ «Այստեղ սկսում ես մտածել. 3 պատճառ կարող է լինել, չէ՞, որ դեղամիջոցների ձեռքբերման համար այդքան ավելացնում ենք գումարները։ Դա կա՛մ դեղամիջոցների թանկացումն է, կա՛մ հիվանդացության կտրուկ բարձրացումը, կա՛մ 3-րդ անհայտ պատճառն է»,- ասում է Արարատ Մկրտչյանը։ Ու քանի որ մեր բյուջեն կոռուպցիոն ռիսկերի առումով փորձաքննության չի ենթարկվում, ուստի, ըստ նրա, մնում է ենթադրել, որ նշված 3-րդ տարբերակում հենց կոռուպցիոն ռիսկ է թաքնված։ Ինչեւէ։ Ստացվում է` փոխանակ եղած գումարները կանխարգելիչ միջոցառումներին ուղղելուն, մեր բյուջեի գումարներով դեղորայք գնել ենք պատրաստվում, մինչդեռ դարձյալ առողջապահության մեր պատասխանատուներն ամեն առիթով հիշեցնում ու սովորեցնում են, որ ավելի ճիշտ ու հեշտ է կանխել հիվանդությունը, քան դա բուժել։ ԱՆ նախկին նախարարի տարակուսանքն է առաջացնում նաեւ այն, որ շուրջ 2 մլրդ դրամով ավելացել է լաբորատոր-գործիքային ախտորոշիչ հետազոտությունների համար հատկացվելիք գումարը։ «Եթե դա ուղղվելու է ավելի որակյալ լաբորատոր-գործիքային հետազոտություններ անելուն, միանշանակ շատ ընդունելի է։ Եթե ուղղվելու է բուժաշխատողների աշխատավարձին, մասնագետների գնահատման խնդրին, ողջունելի է, բայց 31 տոկոս աճ 1 տարում` էլի մի քիչ դժվար ընկալելի է»,- ասում է Մկրտչյանը ու չի հասկանում նաեւ ծննդօգնության համար ավելացվող գումարների նպատակահարմարությունը, ինչը, ըստ նախատեսվածի, պետք է նպաստի, որպեսզի այն անվճար լինի ոչ միայն թղթի վրա եւ հասարակության բոլոր խավերի համար։ «Վերցնել մի ծրագիր ողջ առողջապահական ծրագրերից, գումարն ավելացնել, որպեսզի ստվերը վերանա՞։ Ինձ թվում է` դա միջոց չէ»,- գտնում է նա։ Սխալ է համարում «ամեն ինչ բոլորի համար անվճար է» սկզբունքը։ Մկրտչյանն ուշադրություն է հրավիրում նաեւ այն հանգամանքի վրա, որ մեր պետությունը որոշել է փոխհատուցել հանրապետությունից դուրս բուժման ուղեգրված հիվանդների ճանապարհածախսը։ Դրա համար 2009-ի բյուջեում նախատեսված է 40 մլն դրամ։ Այս ծրագրի տրամաբանությունը նրա համար անհասկանալի է` այն առումով, որ եթե մարդը արտերկրում բուժում ստանալու համար ի վիճակի է վճարել, ապա ինչո՞ւ է մեր կառավարությունը որոշել գնել նրա օդանավի տոմսը։ Ամփոփելով` մեր առողջապահության համակարգին հատկացվող գումարները ԱՊՀ ու մանավանդ եվրոպական երկրների համեմատությամբ շատ ցածր մակարդակում է գտնվում, իսկ ոլորտի ներսում բաշխումն ըստ ուղղությունների տարակուսանք է առաջացնում, թե ինչո՞ւ ֆինանսներն ավելի շատ չեն ուղղվում կանխարգելիչ ծառայություններին, այսինքն` մարդու առողջության պահպանմանը։ «Մեզ մոտ հիվանդապահության համակարգ է, առողջապահության համակարգ չի դարձել դեռ։ Դրա մասին է վկայում նաեւ բյուջեն»,- նկատում է Արարատ Մկրտչյանը։

«Եթե չեն պատժում, ուրեմն սատարում են»

«Քրեական տարրերը որքան ակտիվանան, այնքան շուտ է փլվելու այս իշխանությունը, որովհետեւ համբերության բաժակը ավելի քան արագ է լցվելու», - անկախության օրը Երեւանի կենտրոնում իշխանամերձ օլիգարխի մասնակցությամբ կատարված սպանության առթիվ մեր հարցին ի պատասխան` երեկ «Հայացք» ակումբում հայտարարեց ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը` շարունակելով. «Փտախտը, որ առկա է իշխանական բուրգում, շատ ավելի արագ է զարգանալու, եւ այդ բուրգը դատապարտված է փլուզման: Դա միանշանակ է:

Այլեւս հնարավոր չէ ընդունել, որ երկրում քրեական մի խումբ որոշում է ամեն ինչ` նույնիսկ մարդու ապրել-չապրելու հարցը: Պետք է վերջ տալ այս իրավիճակին, պետք է ազատվել այս հանցավոր իշխանություններից, որոնք կամ չեն ուզում պատժել հանցագործներին, կամ նրանց աջակցողն ու հովանավորողն են: Հետեւյալ գնահատականը կարելի է տալ` եթե չեն պատժում, ուրեմն սատարում են»: Նշենք, որ վերջին օրերին հասարակության քննարկման թեման է Ս.Սարգսյանի հետ քավոր-սանիկական հարաբերություններ ունեցող, ԱԺ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Լյովա Սարգսյանի մասնակցությամբ եւ ոստիկանության թողտվությամբ օրը ցերեկով կատարված սպանությունը, երբ Լյովա Սարգսյանի ու նրա թիկնազորի եւ «Ռադիոլուր»-ի տնօրեն, «Եվրապոլիս» ծրագրի լրագրող Արթուր Սահակյանի միջեւ ծագած պատմության պատճառով սպանվել է 2 երեխաների հայր, 35-ամյա Անդրանիկ Բաբայանը:

Ինչ վերաբերում է ընդդիմության մարտավարությանը, մասնավորապես դրա մեջ որոշակի փոփոխություններ կատարելուն, ինչի մասին արդեն հայտարարվել է, ապա Հայ Ազգային Կոնգրեսին միացած ՍԴՀԿ ատենապետը ասաց հետեւյալը. «Տարածաշրջանում իրադարձություններ տեղի ունեցան, եւ, բնականաբար, մենք անհրաժեշտություն ենք տեսնում մեր մարտավարության մեջ որոշակի փոփոխություններ մտցնելու: Դա Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը կներկայացնի, բայց մեր նպատակները մնում են նույնը. մենք շարունակելու ենք մեր ակտիվ պայքարը եւ վստահ եմ, որ պայքարի արդյունքը վայելելու ենք ազգովի»: Կոնկրետ ՍԴՀԿ-ի մասով Լյուդմիլա Հարությունյանը հավաստեց. «Ես կարող եմ մեր մասով ասել` մեն ք մտել ենք մի պայքարի մեջ, որը գիտակցել ենք, որ հնարավոր է, որ երկարատեւ լինի, բայց մենք պատրաստ ենք այդ պայքարը մինչեւ վերջ տանելու: Մեզ ոչ մի բան չի կարող այդ պայքարից շեղել, որովհետեւ մենք գնում ենք ժողովրդի հետեւից, քանի որ պրոբլեմը կա` ժողովուրդը դժգոհ է եւ լուծումներ է փնտրում, ուզում է իր երկրում ազատ ապրել, որ իր իրավունքը պաշտպանված լինի, սոցիալապես ապահով լինի, սահմանադրական իրավունքները վերականգնվեն, եւ մենք այդ ճանապարհից ոչ մի ձեւով չենք շեղվելու»: ՍԴՀԿ ատենապետն անդրադարձավ նաեւ երկրի սոցիալական վիճակին` ուշադրություն հրավիրելով, որ մոտ ապագայում սպասվում են համատարած թանկացումներ: «Մենք գործ ունենք մի իշխանության հետ, որը բացարձակ մտահոգված չէ երկրի ապագայով, բացարձակ պատրաստ չէ մարտահրավերներին, բացարձակ չի ուզում իր երկրում ինչ-որ բան փոխել», - ասաց Հարությունյանը: Արտագաղթի պատճառը, ըստ նրա, այն է, որ մարդը Հայաստանում իրեն պաշտպանված չի զգում եւ չի տեսնում իր կարեւորությունը երկրում:

ՍԴՀԿ ատենապետն անդրադարձավ նաեւ «Զինապարտության մասին» օրենքում փոփոխություններ մտցնելուն: «Դրանով սպանելու են նաեւ մեր երկրի մտավոր պոտենցիալը», - իր մտահոգությունը բարձրաձայնեց Լյուդմիլա Սարգսյանը` հավելելով, որ երիտասարդներից շատ քչերն են բանակից հետո շարունակում ուսումը:
http://www.zhamanak.com/article/10282/