Ամպագորգոռ հայտարարությունները մինչև ժողովրդի ոտքի կանգնելն են լինում

Ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը կառավարության վերջին նիստից հետո հայտարարել էր, թե «Փորձեք հեղափոխություն անել և կտեսնեք իմ վերաբերմունքը»: Ընդ որում` սա առաջին դեպքը չէր, երբ ոստիկանապետը նման հայտարարություններ է անում: Այս կապակցությամբ զրուցեցինք ԱԱ նախկին փոխնախարար, ՍԴՀԿ անդամ Գուրգեն Եղիազարյանի հետ:

- Ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը նախօրեին հայտարարել է, թե ինքը թույլ չի տա, որ Հայաստանում հեղափոխություն լինի: Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք նրա հայտարարությունները:

- Ես նրան պարզապես խորհուրդ կտամ ուշադիր նայել իր կոլեգաների երեսներին: 30-40 տարվա բռնապետություններում իշխած ոստիկանապետերն անգամ թողեցին փախան այն բանից հետո, երբ ժողովուրդը ոտքի կանգնեց: Ես հիշում եմ Կիրգիզիայի ոստիկանապետին. մեկ օր առաջ նա հայտարարեց, թե մորթազերծ կանի բոլոր նրանց, ովքեր կհամարձակվեն դեմ դուրս գալ իշխանություններին, բայց հաջորդ օրը նա լուռ, գլխիկոր նստած էր, և ինչ-որ մարդիկ խփում էին նրա գլխին: Ես չեմ ցանկանա նույնը մեզ մոտ լինի. մեր աշխարհագրությունը դա թույլ չի տալիս: Այնուամենայնիվ, նման ամպագոռգոռ հայտարարությունները լինում են մինչև ժողովրդի ոտքի կանգնելը:

- Ձեր կարծիքով, եթե ժողովուրդը ոտքի կանգնի, ոստիկանապետն արդյո՞ք իր սպառնալիքը կիրականացնի, թե՞ ոչ:

- Ամեն տեղ էլ իշխանությունը սկզբում բորբոքված հայտարարում է, թե կխեղդի, այս կամ այն մայմունությունը կանի, ատամներ ցույց կտա: Դա բազմիցս ենք տեսել: Անգամ մարտի 1-ի սպանությունները չկոտրեցին ո՛չ ժողովրդի, ո՛չ էլ անգամ զոհվածների հարազատների կամքը: Ավելին` դատարանում մենք տեսանք, որ երբ «7-ի գործ»-ով իմ ընկերներին մարտի 1-ի սպանությունները կազմակերպելու մեղադրանքով բերեցին դահլիճ, սպանվածների հարազատները հոտնկայս ծափահարում էին նրանց, քանի որ գիտեին իրական մարդասպաններին: Այսինքն` այդ ծափերը թուք էր իշխանությունների երեսին: Այս ընթացքում ոչ մի բան չկոտրեց ժողովրդի կամքը` ո՛չ Ազատության հրապարակում 2008թ. մարտի 1-ի վաղ առավոտյան կատարված հարձակումն անմեղ ժողովրդի վրա, ո՛չ էլ հետագա խոշտանգումներն ու սպանությունները: Ընդհակառակը, այդ ամենը բոլորովին հակառակ ռեակցիան տվեց, և ժողովուրդը դուրս եկավ փողոց: Եթե իշխանությունները մտածում են, որ ոստիկաններն այդքան խելք չեն ունենա և ինչ-որ մեկի միլիարդները պաշտպանելու համար դուրս կգան սեփական ժողովրդի դեմ, չարաչար սխալվում են, որովհետև իր վերջո այդ ոստիկաններն էլ են ժողովրդի զավակները:

- Կարելի է ենթադրել, որ ոստիկանապետն, այսպիսով, զբաղված է քաղաքականությամբ, քաղաքական հայտարարություններ անելով: Որպես իրավապահ համակարգում աշխատած մարդ, Ձեր կարծիքով, ունի՞ նա դրա իրավունքը, թե՞ ոչ:

- Իհարկե, ոստիկանապետն իրավունք չունի նման հայտարարություններ անելու: Բայց հավանաբար նա չի հասկանում, թե որտեղ է աշխատում: Այս ընթացքում կատարվող այլանդակությունները, Կոնգրեսի ակտիվիստների վրա հարձակումները կանցնեն, կգնան: Հետո նրանք կսկսեն մեղանչել, թե հարձակվողն իրենք չեն եղել կամ էլ` չեն հասկացել, թե ինչ են անում, ինչ հրաման են կատարում: Ես կարծում եմ, որ իրենք այդքան խելք կունենան և ժողովրդի դեմ դուրս չեն գա, ուրիշի միլիարդները պաշտպանելու համար նրանք չեն ապականի իրենց ապագան: Կարծում եմ` կգիտակցեն այդքանը: Իսկ ամպագոռգոռ հայտարարությունները, քիթը քաղաքականության մեջ մտցնելը ժամանակավոր է:

- Իսկ Ձեր կարծիքով, հեղափոխությունն իրո՞ք վտանգավոր երևույթ է, որ իրավապահները պետք է պայքարեն դրա դեմ:

- Հայաստանում ոչ թե հեղափոխություն կլինի, այլ` սահուն իշխանափոխություն: Եթե իշխանությունները շատ թե քիչ տրամաբանություն ունենան, ապա չեն թողնի, որ դանակը ոսկորին հասնի: Մեր պահանջն օրինական է` արտահերթ նախագահական և խորհրդարանական ընտրություններ: Հարցնում եք` ինչո՞ւ: Ասեմ` Հայաստանում ո՛չ նախագահն է լեգիտիմ, ո՛չ խորհրդարանը: Իսկ մենք ցանկանում ենք, որ ե՛ւ նախագահը, ե՛ւ խորհրդարանը լինեն լեգիտիմ, լինեն ժողովրդի կողմից ընտրված: Պարզապես տեսեք, թե ինչ է կատարվում այն երկրներում, որտեղ նախագահներն ընտրված չեն: Ես ուզում եմ մեջբերել ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպան Մարի Յովանովիչի խոսքերը, ըստ որի` այն երկրներում, որտեղ իշխանությունները լեգիտիմ են, ժողովուրդը նրանց դեմ ոտքի չի կանգնում:

http://1in.am/arm/armenia_interview_12731.html

ԱԺ արտահերթ ընտրություններն էլ չեն լեգիտիմացնի Սերժ Սարգսյանի իշխանությունը

«Առաջին լրատվականի» զրուցակիցն է Հայ ազգային կոնգրեսի անդամ Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը

- Տիկին Սարգսյան, մարտի 1-ի հանրահավաքում ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հանրահավաքի անունից 15 կետից բաղկացած պահանջներ ներկայացրեց, որոնցում, ի թիվս իրավական հարցերի, ներառված էին նաև սոցիալական ոլորտին առնչվող պահանջներ: Իշխանությունները մինչ օրս անտեսել են Հայ ազգային կոնգրեսի ներկայացրած պահանջները և ծրագրերը: Ո՞րն է երաշխիքը, որ այս անգամ կարձագանքեն ՀԱԿ-ի պահանջներին:

- Իմ տեղեկություններով, իշխանությունների կողմից չի եղել արձագանք: Կարծում եմ` առաջիկայում էլ չի լինի: Այս իշխանությունը հիմնված է այնպիսի սյուների վրա, որ եթե ցանկանա էլ ինչ-որ բան փոխել, միևնույնն է, չի կարողանա դա անել: ՀԱԿ-ը  գիտակցում է, որ իշխանությունը չի կատարի այդ պահանջները, բայց առաջարկում է երկխոսություն: Իսկ այդ երկխոսության նպատակը երկիրը ճնշումներից զերծ պահելն է: Եթե նրանք ի վիճակի չեն բավարարելու ՀԱԿ-ի առաջարկած երկխոսության պահանջը, ապա հետագա զարգացումների պատասխանատվությունն ընկնում է նրանց վրա: Վստահ եմ, որ ցանկության դեպքում նրանք կարող են գոնե մինչև մարտի 15-ը ազատել բոլոր քաղբանտարկյալներին: Երկխոսությունը իշխանության և ընդդիմության միջև հնարավորություն կտա անցկացնել անցնցում իշխանափոխություն` ՀՀ նախագահի և Ազգային ժողովի արտահերթ ընտրությունների տեսքով: Իսկ ընտրությունների արդյունքները ցույց կտան, թե ժողովուրդն ում է վստահում: Մենք գործ ունենք մի իշխանության հետ, որն ընտրված չէ, պատասխանատվություն չի կրում ժողովրդի առջև և հակված չէ ծառայելու ժողովրդին: Այս իշխանությունը հիմնված է քրեաօլիգարխիկ համակարգի վրա: Եթե այսօր Սերժ Սարգսյանը փորձի կատարել ՀԱԿ-ի ներկայացրած պահանջները, իշխանության սյուները տապալվելու են: Այն պահանջները, որոնք ներկայացրեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, ես համարում եմ մեր հասարակության պահանջները: Իշխանությունները երկիրը ղեկավարում են տղայական մեթոդներով և չեն կարող հաղթահարել ժողովրդի և իրենց միջև ստեղծված անջրպետը:

- Իսկ չե՞ք կարծում, որ արտաքին աշխարհի աչքում սեփական իշխանությունը լեգիտիմացնելու նպատակով Սերժ Սարգսյանը կարող է անցկացնել ԱԺ արտահերթ ընտրություններ, թվանկարչությամբ ձևավորել նոր խորհրդարան և լուսանցք մղել ընդդիմադիր Հայ ազգային կոնգրեսին:

- Ես չեմ կարծում, որ նույնիսկ ԱԺ արտահերթ ընտրությունների միջոցով Սերժ Սարգսյանին կհաջողվի լեգիտիմացնել իր իշխանությունը: Եթե նա փորձի ձևավորել նոր խորհրդարան, այնպես է անելու, որ այնտեղ հայտնված ուժերից առաջիկա ՀՀ նախագահի ընտրություններում ստանա աջակցություն: Հայ ազգային կոնգրեսը պահանջում է անցկացնել ՀՀ նախագահի արտահերթ ընտրություններ:

Ինչ վերաբերում է ՀԱԿ-ին լուսանցք մղելուն, ես կարծում եմ, որ Սերժ Սարգսյանը շատ լավ հասկանում է, թե ինչ գրագետ ընդդիմության հետ գործ ունի: Նա այլևս չի կարող ժողովրդի աչքին «թոզ փչել», քանի որ Հայ ազգային կոնգրեսը գրագետ ձևով աշխատում է ժողովրդի հետ: Օր օրի ավելանում է գիտակից, իր իրավունքների համար պայքարող քաղաքացիների թիվը, և բոլորն են հասկանում, որ ԱԺ արտահերթ ընտրություններ անցկացնելով հնարավոր չէ թոթափել ներքաղաքական լարվածությունը Հայաստանում:

- Երեք տարի է անցել  2008թ. ՀՀ նախագահի կեղծված ընտրություններից, սակայն Հայ ազգային կոնգրեսն իր պայքարը շարունակում է ոչ միայն ակցիաներ և հանրահավաքներ կազմակերպելով, այլև` մարզային այցերով և բնակչության հետ ունեցած հանդիպումներով: Ընդ որում` մարզեր կատարած այցերի ժամանակ էլ իրավապահները փորձում են ճնշումների միջոցով բնակիչներին հետ պահել ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչների հետ հանդիպումներից: Ըստ Ձեզ` ի՞նչ պետք է անել մարզերի բնակիչներին տեղեկատվական շրջափակումից դուրս բերելու, նրանց բավարար չափով իրազեկելու համար:

- Շուրջ տասներեք տարի Հայաստանում իշխանությունը բռնազավթված է, և այդ հանգամանքը խոր հետք է թողել ժողովրդի հոգեբանության վրա: Մարզային հանդիպումների ժամանակ մենք տեսնում ենք, որ ամեն ինչ կորած չէ: Մարդիկ հետաքրքրվում են, հարցեր են տալիս, մտահոգություններ արտահայտում: Նրանք հիմա ավելի վճռական են տրամադրված, քան` նախկինում: Մարզերի բնակիչներն էլ են սկսել հասկանալ, որ այս իշխանությունների օրոք հնարավոր չէ իրականացնել որևէ բարեփոխում, որ նրանք վարում են ազգադավ քաղաքականություն: Ես չեմ կասկածում, որ հայ մարդը ազատատենչ է և պատրաստ է տեր կանգնել իր իրավունքներին: Իշխանությունները փորձում են ստեղծել այն թյուր կարծիքը, թե Հայաստանում հեղափոխության նախադրյալներ չկան: Այդ հեղափոխական ձգտումներն ինչ-որ չափով զսպել է ՀԱԿ-ը, որը ցանկության դեպքում կարող էր բորբոքել:

- Սակայն այսօր նույնիսկ «Ժառանգություն» և Հայ հեղափոխական  դաշնակցություն կուսակցությունների ներկայացուցիչները չեն խորշում խոսել հեղափոխությունից: Մասնավորապես` դաշնակցական Վահան Հովհաննիսյանը հայտարարել է, որ համաշխարհային պատմության փորձը ցույց է տալիս, որ ոչ մեկին չի հաջողվել օրորոցում խեղդել հեղափոխությունը: Նա նաև նշել է, որ եթե դա մեզ հաջողվի, ցույց կտանք, որ ունիկալ ազգ ենք:

- Երբ ՀՅԴ-ի և «Ժառանգության» ներկայացուցիչները խոսում են, որ ընդդիմությունը պետք է միավորվի, ինձ զարմացնում են նման հայտարարությունները: Ընդդիմությունը միավորվել է վաղուց: Նրանք, ովքեր գիտակցում են, որ այս համակարգի դեմ պետք է միավորվել, միավորվել են: Ես չեմ նկատել, որ Դաշնակցությունը պայքարի Սերժ Սարգսյանի դեմ: «Ժառանգությունը» եթե ընդդիմություն է և ուզում է պայքարել Սերժ Սարգսյանի ռեժիմի դեմ, կարող է միանալ Հայ ազգային կոնգրեսին: Եթե «Ժառանգությունն» ուզում է պայքարել միայնակ, կարող է այդպես էլ պայքարել, և դրան ոչ ոք չի խոչընդոտում:

- Ոստիկանությունն այսօր ձեռք է բարձրացնում նույնիսկ ԱԺ պատգամավորների վրա, ՀՀ քաղաքացիներին պարբերաբար փորձում են ճնշումների միջոցով հետ պահել հանրահավաքներից: Չե՞ք կարծում, որ իշխանական համակարգում էլ են սկսվել խմորումներ և անվերահսկելի գործընթացներ:

- Այդ ամենը ցույց է տալիս, որ մեր երկրում իրավապահ մարմինները չեն հարգում Սահմանադրությունը, օրենքները և մարդու հիմնարար իրավունքները: Եթե նույնիսկ ԱԺ պատգամավորի վրա են ձեռք բարձրացնում, դա նշանակում է, որ հենց իշխանական ճամբարում կա լուրջ խուճապ: Եվ դա ցույց է տալիս, որ իշխանությունները չեն տիրապետում իրավիճակին: Իշխանությունն այսօր այլևս մոնոլիտ չէ և կարող է փլվել նույնիսկ մեկ օրում:

- Վերջերս հետաքրքրություն են առաջացրել ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպան Մարի Յովանովիչի ելույթները, որոնցում կան հստակ ուղերձներ քաղաքացիական հասարակությանը: Ինչո՞ւ է , ըստ Ձեզ, Արևմուտքը սկսել հետաքրքրվել մեր երկրում ժողովրդավարական գործընթացներով:

- Արևմուտքը, շատ երկրներում  աջակցելով բռնապետական ռեժիմներին, հասավ նրան, որ ժողովուրդը ոտքի կանգնեց, որպեսզի ազատվի այդ ռեժիմներից: Այդ նույն վտանգը Արևմուտքը տեսնում է նաև Հայաստանում:

http://1in.am/arm/armenia_interview_12717.html

Սերժ Սարգսյանը պատրաստ է զիջումների

ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում անդրադարձավ Սերժ Սարգսյանի հայտարարությանը, թե ԼՂ խնդրում Բաքվի դիրքորոշման մեջ որոշակի առաջընթաց կա, և մոտ ապագայում հնարավոր կլինի որոշակի համաձայնության հասնել ԼՂ խնդրի կարգավորման սկզբունքների շուրջ:

«Շատ հստակ է, որ բանակցային գործընթացում որևէ խնդիր չկա: Խնդիրը Ալիև-Մեդվեդև հարթության մեջ է, իսկ Սերժ Սարգսյանն ամեն ինչի հետ համակերպվում և համաձայնում է: Ու քանի որ երկրի ներսում իրավիճակը շատ ծանր է, նա իշխանությունը պահելու խնդիր ունի, ուստի` ինչպես նախկինում, այնպես էլ այսօր պատրաստ է զիջումների գնալու»,- նշեց ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը:

Ըստ նրա` ակնհայտ է, որ այսօր տրվող յուրաքանչյուր լուծում չի լինի ի նպաստ ԼՂՀ-ի:

http://1in.am/arm/armenia_foreignpolicy_12694.html

ՀԱԿ-ն ուզենար՝ հեղափոխությունը պատրաստ էր

Շատ տրամաբանական է, որ  երեկ ՀՀ ոստիկանապետն ասել է, թե հեղափոխությունների նկատմամբ սիմպատիա չունի, որովհետեւ հեղափոխությունը ցնցում է… Մինչեւ վերջին պահն էլ իշխանությունը պետք է փորձի ժողովրդին համոզել, որ Հայաստանում հեղափոխական տրամադրություններ չկան: Դրանով փորձում են ժողովրդի ռադիկալ տրամադրությունները մեղմել: Կույր պետք է լինել, որպեսզի չտեսնել, թե իրականում Հայաստանում ինչքան են հեղափոխական տրամադրությունները հասունացած: Եվ դա կարող է շատ ավելի շուտ հասունանալ, եթե Հայ ազգային կոնգրեսը լուրջ աշխատանք չտաներ ժողովրդի հետ եւ երբեմն զսպեր նրա ռադիկալ տրամադրությունները:

Բայց գալիս է մի պահ, երբ արդեն ամբողջ ժողովուրդն է հասկանում, որ ոչ մի դրական սպասելիք այս իշխանությունից ակնկալել չի կարող. օր օրի սոցիալական վիճակը ծանրանում է, ավելին՝ ահագնացող է դարձել: Եվ եթե Հայաստանը լքում են՝ միայն այն պատճառով, որ ոչ մի ապագա չեն տեսնում երկրում, դա արդեն իսկ հուշում է մեզ, որ երկրում հասունացել են հեղափոխական տրամադրությունները: Ինչու ոչ, եթե ժողովուրդը ցանկանում է, ապա միանշանակ այն կիրագործվի: Եթե այս պահին ժողովուրդն իր կամքն արտահայտի, եւ իշխանությունները, ինչպես նաեւ ոստիկանությունը փորձեն զսպել իրենց հայտնի մեթոդներով, դա ավելի կարագացնի հեղափոխական  գործընթացը:

Եվ սահուն իշխանափոխությունը կդնեն վտանգի տակ, իսկ ՀԱԿ-ն այսօր ուզում է սահուն իշխանափոխություն՝ ժողովրդի ցանկությամբ ու պահանջով: Վերջերս որոշ քաղաքական շրջանակներ հեղափոխությունը բացառում են մեր երկրում, դա նաեւ կապելով մեր մենթալիտետի հետ: Բայց Սերժ Սարգսյանի եւ Ռոբերտ Քոչարյանի մենթալիտետը խիստ տարբերվում է հայ ժողովրդի մենթալիտետից:

Էնպես որ, թող չփորձեն իրենց մենթալիտետը փաթաթել մեր վզին: Մեր ժողովուրդը ազատատենչ ժողովուրդ է, արժանապատիվ ժողովուրդ է, եւ այն ստորացված վիճակը, որ այսօր կա Հայաստանում, եւ ժողովուրդը ընչազուրկ է, դա մեր ժողովրդին հուշում է, որ պետք է մտածել ապագայի համար: Ժողովուրդը ռադիկալ տրամադրությունների մեջ է, որովհետեւ այլընտրանք չի տեսնում, քան իշխանափոխությունն է: Հետեւաբար էդ իշխանափոխությունը տեղի կունենա: Իսկ որոշ մարդիկ սխալ են հասկանում «հեղափոխություն» արտահայտությունը: Ի վերջո հեղափոխություն՝ դա չի նշանակում արյունահեղություն, ալան-թալան, ջարդ ու փշուր, դա նաեւ ժողովրդի կամքի արտահայտումն է: Հեղափոխություն՝ նշանակում է բարեփոխում: Եթե ընդառաջ չգնան ժողովրդին, չեմ կարծում, թե կգտնվի թեկուզ մի քաղաքական ուժ, որը կկարողանա զսպել էդ տրամադրությունները:

Լյուդմիլա ՍԱՐԳՍՅԱՆ-ՍԴՀԿ Ատենապետ

http://www.hraparak.am/2011/03/11/hakn-uzenar-hexapoxutyune-patraster/

Նրանք մոռանում են, որ իրական իշխանությունն այս երկրում ժողովուրդն է

Հայ ազգային կոնգրեսի մաս կազմող ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը մեզ հետ զրույցում, հակադարձելով իշխանությունների պնդումներին, թե ուլտիմատումների լեզվով չպետք է իրենց հետ խոսել, նշեց.

«Նրանք մոռանում են, որ իրական իշխանությունն այս երկրում ժողովուրդն է, և այս պահանջը ժողովրդի քվեարկությամբ ու ժողովրդի ցանկությամբ է ներկայացվել. դա Հայ ազգային կոնգրեսի պահանջը չէր, այլ ժողովրդի:

Եվ վերջին հաշվով՝ իշխանությունը բռնազավթած մարդիկ իրավունք չունեն խոսելու իշխանության անունից, մանավանդ որ այդ վերջնագրի պահանջները իրենք են ստեղծել»:

Իսկ խորհրդարանական ընդդիմությանը տիկին Սարգսյանը հակադարձեց. «Ինձ համար ծիծաղելի է առնվազն ՀՅԴ պահվածքը: Կա իրական խնդիր՝ իշխանությունը բռնազավթած մարդկանցից երկիրն ազատելու, իշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու: Մենք հիմա դրանով ենք զբաղված: Եթե իրենք համամիտ են մեզ հետ, այս պայքարը կարող են մեզ հետ միասին շարունակել. միայն ուրախ կլինենք:

Բայց նրանց կողմից դեռ նման միտում չեմ տեսնում»,- ասաց տիկին Սարգսյանը:

http://1in.am/arm/armenia_politics_11732.html

ՍԴՀԿ հայտարարությունը

Սիրելի հայրենակիցներ, 2008 թ. կեղծված նախագահական ընտրությունների արդյունքում բարձրացած համաժողովրդական ցասման ալիքը խեղդելու նպատակով, ոչ լեգիտիմ, հանցագործ, արյան ծարավ վարչախումբը ոտնահարելով ժողովրդի սահմանադրական իրավունքը, մարտիմեկյան սպանդով, բռնությամբ և մեր ընկերների ապօրինի ձերբակալություններով փորձեց ճնշել ժողովրդի արդարացի ցասումը ու ստրակական լծի մեջ պահել Հայաստանի ազատ և հպարտ քաղաքացուն:
Իշխանության հերթական բռնազավթման խնդիրը լուծված համարելով, հանցագործ կլանը հերթական ավերիչ հայացքն ուղղեց դեպի գյուղն ու գյուղացու սրբության սրբոցը` հողը: Քոչարյանասերժական իշխանավարման տարիներին գյուղերը դատարկվեցին: Հայաստանը կանգնեց ֆինանսա-տնտեսական խոր ճգնաժամի և սոցիալական աղետի առջև:
Իշխանությունների անտարբեր և բիրտ հայացքի ներքո անտուն և անտեր մուրացկանների մի ամբողջ բանակ է շրջում երկրում, որոնց սոված աչքերն ակամայից ասում են. Մենք ոչ մեկին պետք չենք:
Մենաշնորհային, հանցավոր տնտեսվարման արդյունքում գնաճը ոչ միայն չի զսպվում, այլև օրենքների մեջ նորանոր փոփոխությունների միջոցով այն խրախուսվում է և ավելի վատթարացնում ժողովրդի սոցիալական վիճակը: 2010թ. դրությամբ Հայաստանում գնաճը կազմել է 10.6 տոկոս, իսկ կենսական առաջին անհրաժեշտության և պարենային ապրանքների դեպքում այն գերազանցում է 44 տոկոսը:
Մաքսային և հարկային ապազգային քաղաքականության, տնտեսական առողջ մրցակցության բացակայության արդյունքում, ոչնչացման եզրին են կանգնած մանր և միջին բիզնեսը: Հանցագործ ռեժիմը նպատակաուղղված ոչնչացնում է տնտեսվարողների այն հատվածը, որը Հայաստանում ձևավորում է միջին խավը, խոչնդոտելով երկրի քաղաքացիական հասարակության և ազատ մտածելակերպի ձևավորմանը:
Հայաստանը դադարել է գրավիչ լինել հայ գործարարի համար: Արդեն իսկ փաստ է, որ 100 և ավելի գործարարներ իրենց բիզնեսը տեղափոխել են Վրաստան: Տեղի է ունենում հայկական կապիտալի աննախադեպ արտահոսք:
Տարօրինակ և անհասկանալի է, որ այս ամենին անտարբեր ու անհաղորդ են մնում “ աշխատավորների պաշտպան “ իշխանություններին սերտաճած արհմիությունները:
Հայրենակիցներ`
ա.Սոցիալական արդարության բացակայությունը
բ. Հասարակության ընդգծված բևեռացումը
գ. Գործազրկությունն ու օրեցօր խորացող աղքատությունը

դ. Իրավական արդարության և պաշտպանվածության, ինչպես նաև, ապագային միտված հավատի բացակայությունը շատերին մղում է բռնել պանդխտության ճանապարհը:
Երկրում ստեղծված աղետալի իրավիճակի պատասխանատուն ոչ լեգիտիմ կոռումպացված իշխանությունն է:
Իշխանական կլանի հանցագործ անտարբերության ներքո օրեցօր ավելացող սոցիալական ու իրավական դժգոհությունների ալիքը սպառնում է վերաճել համազգային անհնազանդության:

Հայրենակիցներ`

Ազատությունն ու իրավունքը եթե չի տրվում, ապա այն վերցնում են:

Եվ ուրեմն հանուն անկախ Հայաստանի ու նրա ժողովրդի` Պայքար Պայքար Մինչև Վերջ

Սոցիալ Դեմոկրատ Հնչակյան Կուսակցության Կենտրոնական Վարչություն

http://www.1in.am/arm/armenia_politics_10830.html

ԱՍՈՒԼԻՍ՝ ԼԵՌՆԻԿ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ ԵՎ ԼՅՈՒԴՄԻԼԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Փետրվարի 21-ին «Հայելի» ակումբում հյուրընկալվել էին Լյուդմիլա Սարգսյանը («Սոցիալ-դեմոկրատ Հնչակյան» կուսակցություն) և Լեռնիկ Ալեքսանյանը («Հանրապետական» կուսակցություն): Թեման՝ «Ներքաղաքական գործընթացներ. կոալիցիոն համաձայնություն, ընդդիմության աշխուժացում»:

Վարող.-Բարև՛ ձեզ, շնորհակալ եմ, որ հրավերն ընդունեցիք, այսօր մեր հյուրերն են Լեռնիկ Ալեքսանյանն ու Լյուդմիլա Սարգսյանը: Ներքաղաքական դաշտում ակտիվություն է նկատվում, ինչո՞վ է դա պայմանավորված, ընդհանուր առմամբ ինչպե՞ս կգնահատեք՝ նկատի ունենալով կոալիցիոն հուշագիրը և վերջին հանրահավաքները: Խնդրեմ, տիկին Սարգսյան:

Լ. Սարգսյան.-Ներքաղաքական աշխուժությունը, բնականաբար, տեսանելի է, և դա ոչ միայն կապված է այն հանգամանքի հետ, որ իշխանական հատվածում համաձայնագիր կնքվեց, և վերահաստատվեց կոալիցիայի գործունեությունը, և նույնիսկ ամրագրվեց, որ կոալիցիոն կուսակցությունները նախագահական ընտրություններում աջակցելու են Սերժ Սարգսյանին, մի փոքր խոսենք այդ մասին, հետո՝ ընդհանուր զարգացումների մասին… Ըստ իս՝ իշխանություններն ավելի արագ ու ավելի տեսանելի են համարում արտահերթ ընտրությունները և շատ արագ փորձում են պատրաստվել արտահերթ ընտրություններին, քան ընդդիմությունը: Ինչ վերաբերում է ստորագրված փաստաթղթին, ես կարծում եմ, որ իշխանությունների այսօրվա կեցվածքը հուշում է, որ այնքան էլ ինքնավստահ չեն գալիք ընտրությունների հետ կապված և իշխանության պահպանման գործում: Հակառակ դեպքում կոալիցիայի վերահաստատման հետ կապված համաձայնագրի ստորագրման կարիք, պարզ է, որ չէր լինի, անհրաժեշտ չէր լինի: Նաև կարծում եմ, որ սա ևս մի փաստ է, որ կուսակցությունները, հատկապես այն կուսակցությունները, որոնք աջակցում են իշխանություններին կամ համագործակցում են իշխանական հատվածի հետ, բացարձակ անկախ չեն, և տարբեր միջոցներով նրանք կարողանում են ինքնուրույն գործունեությունը կասեցնել և ներքաշել իրենց պրոցեսների մեջ և օգտագործել ըստ անհրաժեշտության: Ինչ վերաբերում է ԲՀԿ-ին, տեսանելի է, որ Գգաիկ Ծառուկյանը երկար ժամանակ փորձում էր իր ինքնուրույնությունը պահպանել, քանի դեռ դա նրան պարտադրված չէր: Ես չեմ համարում, որ այդ պայքրն ընթանում էր Սերժ Սարգսյան-Գագիկ Ծառուկյան հատվածում կամ ՀՀԿ-ԲՀԿ հատվածում, շատ ավելի հակված եմ մտածելու, որ դա Ռոբերտ Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան հակասությունների արտահայտումն էր, որի արդյունքում ԲՀԿ-ը, տվյալ դեպքում՝ Գագիկ Ծառուկյանը, ուղղակի խաղաքարտ էր Ռոբերտ Քոչարյանի ձեռքում, որը նա օգտագործեց ըստ անհրաժեշտության, և հավանաբար Սերժ Սարգսյանի հետ որոշակի համաձայնության են եկել, և այս պահի դրությամբ ԲՀԿ իրականում իր անկախ քաղաքական գործունեության հնարավորությունը կորցրեց. դա առայժմ, բնայց ես կարծում եմ, որ պարտադրված համագործակցությունը հավատարմության երաշխիք չէ, և մենք դեռ կարող ենք սպասել զարգացումների: Ինչ վերաբերում է ընդհանուր քաղաքական ակտիվությանը, դա ևս ես չեմ կապում ընտրությունների հետ, ավելի շաըտ վերագրում եմ երկրի ներսում սոցիալ-տնտեսական և քաղաքական ճգնաժամին: Խիստ սրվել են ռադիկալ տրամադրությունները, ժողովուրդը շատ խորը աղքատության մեջ է և այլևս ցանկություն չունի այդ կերպ ապրելու, իսկ իշխանությունը կամ չի ցանկանում կամ ուղղակի ի վիճակի չէ այլ կերպ ղեկավարելու, և, բնականաբար, խթանված է արտագաղթը, որը նույնպես ես պատահական չեմ համարում, եթե ամեն ինչ աչվում է, որ ոչնչացվի միջին և մանր բիզնեսը, որոնք մեր երկրում ձևավորում է միջին խավը, և դա հասարակության այն հատվածն է, որն ազատ մտածելակերպ ուներ և նախընտրական կաշառքներից կախվածություն չուներ, հետևաբար ամեն ինչ արվում է, որ ազատ մտածող մարդը Հայաստանում ոչնչանա, Հայաստանը լքի, և դրա մեջ ես շատ մեծ վտանգ եմ տեսնում, որովհետև արտագաղթն աննախադեպ է, մեզ նման փոքրաքանակ ժողովրդով բնակեցված երկրի համար դա նաև անվտանգության խնդիր է: Այսօր կարող ենք արդեն փաստել, որ սահմանամերձ գյուղերը համարյա թե դատարկված են, մենք շատ ենք շրջում շրջաններով, գյուղերով, և այն հուսահատությունը, որ տիրում է գյուղում, ուղղակի աննկարագրելի է, և դրա հետ կապված բնական է, որ քաղաքական դաշտը պիտի ակտիվանա, և պիտի փորձենք խնդիրներին լուծումներ տալ:

Լ. Ալեքսանյան.-Իրոք, քաղաքական դաշտում ակտիվություն է նկատվում, և այդպես էլ պիտի լիներ, իրոք կան պրոբլեմներ՝ սկսեմ տիկին Սարգսյանի ասածի վերջից՝ իրոք կան պրոբլեմներ և՛ երկիրի ներսում, և՛ արտաքին մարտահրավերների տեսքով, և երկրի նախագահի, իշխանությունների քաղաքականությունը հենց դրանից էլ բխում է: Ես հենց սկզբից ասեմ, որ շատ դրական եմ համարում ԲՀԿ-ՀՀԿ հարաբերությունների հստակեցումը, և եթե մի քիչ ավելի խորը նայենք և վերլուծենք, համենայն դեպս՝ ես այդպես եմ մտածում, որ դա ոչ այն Սերժ Սարգսյանին էր անհրաժեշտ… Գագիկ Ծառուկյանը կամ ԲՀԿ չի ասել, որ ինքը չի պաշտպանելու Սերժ Սարգսյանին: Ժամկետների հետ կապված՝ այսօր, վաղը կամ մյուս օրը, դա հստակեցում է, որպեսզի այսօր մեր ժողովուրդը լինի ավելի կողմնորոշված, ավելորդ լարվածություններ տեղերում, համայնքներում… Որովհետև արդեն կային… Մենք շատ լավ գիտենք՝ վերևներում մարդիկ դիվանագիտություն, հարաբերություններ են կարգավորում, ներքևում հասարակ ժողովուրդը…

Վարող.-ԲՀԿ-ի և ՀՀԿ-ի շարքայի՞ն անդամների մեջ նկատի ունեք:

Լ. Ալեքսանյան.-Շարքային անդամների մեջ, և սա հստակեցում էր, որը, ես կարծում եմ, բխում էր և՛ ԲՀԿ-ի, և՛ ՀՀԿ-ի, և՛ մեր ժողովրդի շահերից, և ավելի լավ, ավելի ոչ լարվաշ ընտրություններ անցկացնելու համար էր: Սա մեկ: Պրոբլեմներն այսօր… Կա կոռուպցիա, կա աղքատություն, կա արտագաղթ՝ սա ոչ ոք չի ժխտում, հանրապետության նախագահն էլ չի ժխտում, որ այս երևույթները կան, և հանրապետության նախագահը բացահայտ պաշտոնապես հայտարարում է, որ կան պրոբլեմներ, նույնիսկ՝ չինովնիկների կողմից պետական բյուջեի վատնումներ և այլն, ուրեմն՝ արդեն կա այս երևույթը, սա արդեոն դրական է, և կա նաև այն տրամադրվածությունը, որով պետք է պայքարել այս երևույթների դեմ: Լարվածությունը, ավելի շուտ՝ այսօրվա ակտիվությունը ես նախընտրական պրոցեսների հետ եմ կապում՝ և՛ իշխանական կուսակցությունների մեջ ակտիվությունը, և՛ ընդդիմության, և՛ հանրահավաքների հետ կապված, հիմնականում դա կապված է ընտրությունների, նախընտրական պատրաստության հետ՝ գումարած նաև այն երևույթները, որոնք կատարվում են ընդհանրապես աշխարհում: Ինչ խոսք, ազդում են նաև ընդվզումներն արաբական երկրներում, ազդում են նաև ներքաղաքական պրոցեսները, սրանք բոլորը գալիս են ասելու, որ կա ակտիվություն, և դա բնական եմ համարում: Եվ ասեմ, որ այդ ակտիվությունը ես բացասական չեմ համարում, սա դրական է, եթե լինի իրոք առողջ, լավ ակտիվություն, որովհետև վիճաբանությունների մեջ են ծնվում ճշմարտությունը, ճիշտ ուղին:

Վարող.-Համաձա՞յն եք, որ ընդամենը շարքայինների…

Լ. Սարգսյան.-Ւհարկե ո՛չ, երբեք շարքային կուսակցականը նման հակասության մեջ չի մտնի մեկ այլ քաղաքական ուժի շարքայինի հետ, եթե վերևներում ամեն ինչ նորմալ լինի ու տեսանելի: Ինչ վերաբերում է նրան, որ Սերժ Սարգսյանն ընդունում է պրոբլեմները, ես դա ոչ թե դրական եմ համարում այն առումով, որ Սերժ Սարգսյանն ընդունում է, այլ դրական եմ համարում այն առումով, որ հասարակությունը դա շատ լավ տեսնում է և պահանջում է խնդիրների լուծում, ուրեմն՝ խնդիրներն այնքան ցցուն են, որ դա հնարավոր չէ ոչ միայն չընդունել, այլև նա ուղղակի ստիպված է ընդունել:

Վարող.-Հիմա ա ու՞մ հաղթանակն էր կամ պարտությունը՝ ՀՀԿ-ի՞, թե՞ ԲՀԿ-ի:

Լ. Սարգսյան.-Ես համարում եմ, որ սա ԲՀԿ-ի պարտությունն էր, որովհետև այդ համաձայնագրի ստորագրմամբ ԲՀԿ իրեն լրիվ կախվածության մեջ է դնում ՀՀԿ-ից, և եթե Գագիկ Ծառուկյանը նախկինում հայտարարում էր, որ 50+1 ձայն է հավաքելու ԱԺ-ում, ապա այսօր արդեն հասկանալի է, որ նա կստանա այնքան ձայն, ինչքան կտրամադրվի ՀՀԿ-ի կողմից: Ավելին ասեմ՝ այս փաստն արդեն իսկ խոսում է այն մասին, որ եթե մենք գնանք հերթական ընտրությունների, արդեն իսկ ընտրությունները կեղծված են լինելու, կարծես թե իշխանություններն արդեն իրենց մեջ բաշխել են…

Վարող.-ՀՀԿ շահա՞ծ է դուրս եկել:

Լ. Սարգսյան.-Այս պահի դրությամբ՝ այո, բայց տուժում է մեր ամբողջ ազգը, մեր երկիրը, մեր երկրի ապագան:

Վարող.-Դա հնարավորություն չի՞ տալիս արմատական ընդդիմությանը, որ մի ուղղությամբ պայքարը գնա, քանի որ արդեն հստակ է, որ երկու ուժեր չեն, մի ուժ է, և արդյոք պայքարն ավելի հե՞շտ չի լինի:

Լ. Սարգսյան.-Բնականաբար, ընդդիմությունը շատ լուրջ խնդիրներ ունի, բայց մենք ասել ենք և նորից կրկնում ենք՝ մենք ամեն ինչ պիտի անենք, որ գնանք հերթական ն նախագահական և պառլամենտական ընտրությունների, որովհետև արդեն տեսանելի է, որ հերթական ընտրությունները հերթական կեղծիք են արձանագրելու:

Վարող.-Հերթական չէ, արտահերթ:

Լ. Սարգսյան.-Չէ, հերթականի դեպքում հերթական կեղծիքն է արձանագրվելու: Մինչև չփոխվի համակարգը, մինչև արտահերթ ընտրությունների միջոցով ընդդիմությունը չկարողանա արտահայտել ժողովրդի սահմանադրական իրավունքը, հաստատել այդ իրավունքը, ոչ մի ընտրություն Հայաստանում այլևս…

Վարող.-Ես ուզում եմ հասկանալ՝ ՀԱԿ-ի, ՀՅԴ-ի պայքարն ավելի հե՞շտ է լինելու: ՀԴՅ ասում էր, որ ոչ, սա տանում է կենտրոնացման, և շատ ավելի դժվար է լինելում, և անընդունելի է դա:

Լ. Սարգսյան.-Ես մտածում եմ, որ ՀՅԴ խոսում է հերթական ընտրությունների մասին, մենք խոսում ենք արտահերթ ընտրությունների մասին: Դրանք մի քիչ տարբեր մոտեցումներ են: Իսկ ինչ վերաբերում է այն կուսակցություններին, որոնք հայտարարում են, որ ընդդիմություն են, արտահայտված ընդդիմություն այսօր կա դաշտում, ինստիտուցիոնալիզացված ընդդիմությունը ՀԱԿ-ն է, որն առ այսօր կայունության երաշխիք է եղել երկրում, կարողացել է վերահսկել մարդկանց դժգոհությունները, կարողացել է ուղղորդել՝ լավ առումով, որ ցնցումների չտանի երկիրը, բայց ռադիկալ տրամադրությունները…

Վարող.-Այսինքն՝ ամենացանկալի ընդդիմությունն է:

Լ. Սարգսյան.-Ես այդպես եմ համարում, բայց չեմ բացառում նաև, որ և՛ ՀՅԴ, և՛ այլ քաղաքական ուժեր, որոնք հայտարարում են, որ ընդդիմություն են, շատ ավելի ակտիվ պայքարի մեջ կմտնեն, նաև չեմ բացառում, որ եթե նրանց նպատակները համընկնում են ՀԱԿ-ի որդեգրած նպատակներին, կգա մի պահ, որ ցանկություն կունենան կա՛մ միավորվելու, կա՛մ ակտիվ համագործակցելու, որովհետև առանձին-առանձին համակարգի դեմ պայքարելն ուղղակի անհնար է:

Լ. Ալեքսանյան.-Ես չասացի՝ միայն շարքային, ես ասացի՝ նա և շարքային, ես ասացի, որ ԲՀԿ-ին էլ էր դա ձեռնտու, ՀՀԿ-ին էլ, և, իմ կարծիքով, նա և ընդդիմությանը: Ես զարմանում եմ, որ ընդդիմությունը դժգոհ է…

Լ. Սարգսյան.-Մենք դժգոհ չենք:

Լ. Ալեքսանյան.-Դժգոհ է, որ ԲՀԿ և ՀՀԿ միացել են, այդ դժգոհությունը պարզ զգացվում է և՛ մամուլում, և՛ մարդկանց հետ խոսակցություններից: Ես նա և հասկանում եմ, որ կան քաղաքական տեխնոլոգիաներ, որ պիտի օգտագործվեն, հակազդեցություններ, որ պիտի օգտագործվեն, բայց ընդհանուր առմամբ, ընդհանուր քաղաքականության մեջ եթե դա հստակ է և՛ ընդդիմության, և՛ իշխանությունների համար, այսօր ես ասեմ, որ իշխանություններին շատ ձեռնտու է, որ ընդդիմությունը հստակեցնի հարաբերությունները միմյանց հետ, որ իմանան՝ ՀՅԴ ի՞նչ է ուզում, «Ժառանգությու՞նն» ինչ է ուզում և այլն: Այդ դեպքում գործողությունները շատ ավելի հեշտ ու ավելի ճիշտ կլինեն: Եվ իմ կարծիքով ընդդիմության համար էլ պիտի շատ ընդունելի և դրական լիներ, որ այսօր հստակեցվել են բոլոր դեպքերում իշխանական կոալիցիայի հարաբերությունները, որովհետև նրանք կոալիցիայում կատարել են ինչ-որ աշխատանք և շարունակում են, ուզում են շարունակել այդ աշխատանքը նաև հետագայում: Դա մեկ: Երկրորդը՝ այդ հուշագիրը ոչ մի իրավական ուժ չունի, ամեն րոպե նույն Գագիկ Ծառուկյանը, նույն ԲՀԿ կարող է վերցնել ու դուրս գալ, և կապել այն բանի հետ, թե ԲՀԿ կախման մեջ է ՀՀԿ-ից, չգիտեմ ինչ՝ այդ բաները հիմքեր չունեն: Երբ ուզենա, ԲՀԿ իր քաղաքականությունը կարող է փոխել, բայց ԲՀԿ միշտ նույն քաղաքականությունն է վարել՝ և՛ կոալիցիայի գործունեության ընթացքում, և՛ հիմա, և երբեք չի եղել որևէ պահ, ժամանակ, հարցազրույց մամուլում, որ նա ասի՝ գիտե՞ք ինչ կա, ես այսօր կոալիցիայում չեմ ուզում լինել, կամ Սերժ Սարգսյանի կամ ՀՀԿ-ի հետ կապված խնդիրներ կան: Կուսակցություններն ունեն տարբեր մոտեցումներ, այդ մոտեցումները հստակեցվում են, և շատ ավելի լավ, որ այսօրվա իրավիճակում ԲՀԿ-ը, ավելի խորը նայելով պրոցեսներին… Ասեմ ձեզ՝ իմ կարծիքով դա հասուն քաղաքականության արդյունք է, և՛ արտաքին մարտահրավերները, և՛ ներքին հստակեցվեցին…

Լ. Սարգսյան.-Ես ընդամենը երկու բառով ամփոփեմ մեր զրույցը. ինչ վերաբերում է ընդդիմությանը, ընդդիմության մոտ ոչ մի բան չի փոխվել, մեզ համար ի սկզբանե հստակ էր, որ ԲՀԿ իշխանամետ կուսակցություն է, կոալիցիայի անդամ է և, բանականաբար, ամեն ինչ պիտի անի՝ դիրքերը պահպանելու և հաջորդ ընտրություններում մեծամասնություն ապահովելու ԱԺ-ում: դա մեզ համար ի սկզբանե հստակ էր, բայց կա հասարակության մի հատված, որ Գագիկ Ծառուկյանի՝ վերջին շրջանի գործունեությունը և նրա լռությունը հայտարարությունների առումով… Չէր հայտարարել, բայց նաև չէր հայտարարել, որ սատարելու է Սերժ Սարգսյանին: Եթե իշխանությունն այդքան վստահ էր իր ապագայի հետ կապված, ապա այդ դեպքում ի՞նչ կարիք կար, երբ դեռ մեկ տարի պետք է գործեր կոալիցիոն իշխանությունը, վերահաստատելու և պարտադրելու, որ հայտարարեն, որ պիտի սատարեն Սերժ Սարգսյանին: Դրանով իսկ արդեն Գագիկ Ծառուկյանը զրկվում է և՛ նախագահի թեկնածությունն առաջադրելուց, և՛ ընդհանրապես ԱԺ-ում մեծամասնություն ունենալու հնարավորությունից: Ընդդիմության մասին ասեմ՝ ՀԱԿ-ն ինչ նպատակներ որ ի սկզբանե որդեգրել էր, դրանք սահմանադրական կարգի վերականգնումը Հայաստանում և արտահերթ ընտրություններն են, առ այսօր հավատարիմ է մնում այդ նպատակներին և հստակ գնում է այդ ճանապարհով: Այնպես որ՝ մեզ համար առանձնապես ոչինչ չի փոխվել, մենք ընդամենը արձանագրում ենք, որ Գագիկ Ծառուկյանին պարտադրվեց, որ նա հայտարարի Սերժ Սարգսյանին սատարելու մասին:

Լիանա Ներսիսյան, «Մարդիկ».-Տիկի՛ն Սարգսյան, Դուք ասացիք, որ այս ամենը տեսնում եք ոչ թե ՀՀԿ-ԲՀԿ, այլ Սարգսյան-Քոչարյան համատեքստում, ասացիք նաև, որ ենթադրում եք, որ որոշակի համաձայնություն ձեռք բերվեց, որ ԲՀԿ-ին պարտադրվեց ստորագրել կոալիցիոն համաձայնագիրը: Ամեն դեպքում Ձեր ասածից կարելի՞ է ենթադրել, որ Քոչարյան-Սարգսյան հակամարտության մեջ Սերժ Սարգսյանը հաղթանակած դուրս եկավ, իսկ եթե ոչ, համաձայնություն ասելով ի՞նչ նկատի ունեք:

Լ. Սարգսյան.-Ես չեմ կարծում, որ Սերժ Սարգսյանն այստեղ հաղթանակած դուրս եկավ, եթե Դուք ուշադիր հետևում էիք, շուրջ երեք տարի ռոբերտ Քոչարյանը ժամանակ առ ժամանակ քար էր նետում Սերժ Սարգսյանի բոստանը, այսպես ասած, և դա շատ տեսանելի էր, նա ամեն կերպ փորձում էր ընդգծել իր կարևորությունը, նա բազմիցս քննադատաբար է վերաբերվել Սերժ Սարգսյանի վարած արտաքին քաղաքականությանը, ներքին քաղաքականությանը և դրանով ցույց էր տալիս և՛ ՀՀԿ-ին, և՛ իշխող կոալիցիային, որ ինքը շատ ավելի ճիշտ քաղաքականություն է վարել, քան այսօր Սերժ Սարգսյանը: Եվ կարծում եմ, որ տրամադրված էր Սերծ Սարգսյանի դիրքերը թուլացնել, որպեսզի Սերժ Սարգսյանը դիմի նաև իր օժանդակությանը, դրանով նորից կարողանա վերադառնալ ակտիվ քաղաքական դաշտ: Չեմ բացառում, որ այդ մասով համաձայնության են եկել, ինչպես նաև ուզում եմ ընդգծել, որ միշտ էլ կարող են լինել հակասություններ, բայց միշտ կան շահեր, որ միավորում են իշխանություններին, տվյալ դեպքում շահերը միավորեցին իշխանություններին:

Սևակ Հակոբյան, «Երկիր մեդիա».-Տիկին Սարգսյան, Դուք ասացիք, որ ՀԱԿ-ը կայունության միակ երաշխավորն է: Հրանտ Բագրատյանի խոսքը՝ հեղափոխություն անելու մասին, կայունության երաշխի՞ք է:

Լ. Սարգսյան.-Երբ ասում ենք հեղափոխություն, խոսքն արյունոտ հեղափոխության մասին չէ, ժողովրդի ակտիվ ընդվզումը վերջիվերջո հասցնելու է նրան, որ իշխանությունները պարտադրված են լինելու հրաժարական տալ: Հեղափոխություն ասելով՝ միշտ չէ, որ պետք է հասկանալ, որ բռնի ուժով, արյունով, ինչ-որ հարձակումներով ժողովրդին տրամադրում ես, որ երկրում անկայունություն մտնի: Ես կարծում եմ, որ հեղափոխություն է նաև տեղի ունենում այն դեպքում, երբ դժգհ ժողովուրդը դուրս է գալիս փողոց, արտահայտում իր դժգոհությունը և իր ակտիվությամբ պարտադրում է նաև իշխանություններին հասկանալու, որ այլևս չունեն ժողովրդի վստահությունը, որը, ի դեպ, շուրջ տասը տարի է՝ չունեն: Եվ դրա միջոցով մենք գնալու ենք ժողովրդավարական իշխանափոխության: Հեղափոխություն բառը միշտ չէ, որ այդսպես է կիրառվում:

Հայկ Խալաթյան, «Новости-Армения».-Շարունակելով նախորդ հարցը՝ Լևոն Զուրաբյանը հանրահավաքի վերջու հայտարարեց՝ ժողովուրդ, գնացեք, զգուշացրեք նոր հանրահավաքի մասին, և ասաց, որ պատրաստվեն լուրջ զարգացումների:

Լ. Սարգսյան.-Շատ ավելի լուրջ զարգացումը շատ ավելի մեծ ընդվզումն է, ոչինչ չբացառենք, եթե առ այսօր մենք իրոք կարողանում էինք զսպել ժողովրդի դժգոհությունը և թույլ չտալ, որ այդ ամենը վերահսկողությունից դւորս գա, չեմ բացառում, որ մի օր կարող է այլևս վերահսկելի չլինել:

Սևակ Հակոբյան, «Երկիր մեդիա».-Լավ, ժողովուրդը դուրս եկավ ընդվզման, պահանջում ենք արտահերթ ընտրություններ, բայց Լևոն Զուրաբյանը միաժամանակ պահանջում է և՛ արտահերթ ընտրություններ, և ասում է՝ իշխանությանը տալիս ենք 2 ամիս ժամանակ, այս հարցերը լուծեք: Դա ի՞նչ է նշանակում:

Լ. Սարգսյան.-Ես չասացի, որ վաղն իշխանափոխություն ենք անելու, երկու ամիսն էլ ժամանակ է, որպեսզի իշխանությունները հասկանան, որ ժամանակն է, որ հեռանան:

Լ. Ալեքսանյան.-«Երկիր մեդիայի» մեր թղթակցի հարցը շատ հետաքրքիր էր, որովհետև ես էլ այդ հանրահավաքից ստացա տպավորություն՝ մեսիջ ժողովրդին, այսպես ասած, որ, գիտե՞ք ինչ, ժողովուրդը կարող է թեքվել և՛ դեպի ընդդիմությունը… Եթե քաղաքական ուժը գիտի, որ ժողովրդին ինքը հավաքում է, և ժողովուրդն իրեն չի ենթարկվելոի, ինքը չի կարող կոորդինացնել ժողովրդի գործողությունները, այդ քաղաքական ուժը չպետք է ժողովուրդ հավաքի, դա վտանգավոր է և՛ երկրի համար, և՛ հենց իրենց՝ ընդդիմության համար: Եվ եթե այսօր կոչ է արվում ժողովրդին հավաքվել ավելի մեծ գործողությունների, ու շեշտվում է նաև, որ այսօր երկրի վիճակը… Կա Ադրբեջան, կան հակասություններ, կան պատերազմի վտանգներ, մեսիջ է արվում ժողովրդին, որ մենք, հնարավոր է, չկարողանանք վերահսկել, այստեղ շատ վտանգավոր երևույթ եմ տեսնում:

Լ. Սարգսյան.-Վտանգավոր ու՞մ համար:

Լ. Ալեքսանյան.-Վտանգավոր մեր ժողովրդի համար:

Լ. Սարգսյան.-Ես կասեի՝ իշխանությունների:

Լ. Ալեքսանյան.-Չկա՛ այդպիսի բան, մի առիթ է եղել, ես ասել եմ, որ բացի մեր արցախյան պատերազմի հաղթանակից, բացի նրանից, որ մեր ժողովուրդը հերոսաբար կռվեց, դա նաև արդյունք էր այն բանի, որ Ադրբբեջանում կայուն վիճակ չէր, և, ի տարբերություն Ադրբեջանի, մեզ մոտ կայուն վիճակ էր: Այսօր շեշտել նաև այդ հանգամանքը… Լևոն Տեր-Պետրոսյանը շեշտում է… Ես հարգանքով եմ վերաբերվել հատկապես Լևոն Տեր-Պետրոսյանի արտաքին քաղաքականության մոտեցումներին՝ 90-ական թթ. սկսած, բայց արտաքինը կապել ներքինի հետ, հատկապես մեղադրել իշխանություններին, որ այսօր շահարկվում է Արցախն այն դեպքում, երբ Արցախը շահարկվում է հենց ընդդիմության կողմից, իշխանությունները երբեք չեն կարող շահարկել Արցախի խնդիրը, իշխանությունները կարող են ընդամենը զգուշացնել, ասել՝ խնդիր կա, և այն, որ կա խնդիր, չի չի ժխտում նաև ընդդիմությունը: Եվ այսօր ԲՀԿ և ՀՀԿ հստակեցումն էլ բխում էր նաև այդ իրավիճակից, որը նաև ՀՀԿ քաղաքականությունն է, որ ինչքան հնարավոր է՝ ժողովրդին հավաքել, որ ավելի միասնական լինեն, որովհետև 51, 50-ից ավել ձայներ ունեցող և ակնկալող կուսակցությունը, հնարավոր է, նաև նորմալ պայմաններում չուզենա միասնության, դաշինքի մեջ մտենլ, որովհետև հուշագիրը սահմանափակում է նաև իր իրավունքները: Այստեղ ես ուիզում եմ շարունակել, որովհետև գիտեմ՝ այդ հարցը լինելու է. այս հանրահավաքի ելույթում ես տեսա հակասական բաներ…

Լ. Սարգսյան.-Որոնք Ձեզ դուր չեկան:

Լ. Ալեքսանյան.-Ոչ միայն ինձ դուր չեկան, այլև շատ վտանգավոր էին մեր ժողովրդի համար, ես կարծում եմ, որ ժողովուրդն այդքանը գիտակցում է:

Լ. Սարգսյան.-Ուզում եմ ասել, որ այն մեսիջները, որոնց մասին Դուք ասում եք, ավելի շատ վտանգավոր են իշխանության համար, քան երկրի, և երկրորդը՝ երբ խոսում էիք արցախյան պատերազմում մեր գրանցած հաղթանակների մասին, Դուք մոռացաք նշել, որ այդ հաղթանակներով մեր ժողովուրդը պարտական է առաջին հիմնադիր նախագահ Լևն Տեր-Պետրոսյանի վարած քաղաքականությանը, զուսպ արտաքին հարաբերություններին, որ վարում էր նա, և կշռադատված քայլերին: Ինչ վերաբերում է այն բանին, որ ընդդիմությունը շահարկում է Արցախի հարցը, ի սկզբանե ուզում եմ դա բացառել, որովհետև շուրջ երեք տարի ոչ միայն մենք շահարկում էինք այդ հարցը, այև նույնիսկ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հուշումներ էր անում, թե ինչպես պետք է անել, որպեսզի կարողանանք այդ խնդիրը դրական լուծել Արցախի համար, բայց իրականում այդպես տեղի չունեցավ: Ինչ վերաբերում է մեսիջներին, որ Դուք վտանգավոր եք համարում, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հարթակից հնչեցրել է այն, ինչ մենք տեսնում ենք ժողովրդի տրամադրությունների մեջ, և դուք պիտի շնորհակալ լինեք, եթե մենք առ այսօր կարողացել ենք այդ դժգոհությունները որոշ չափով զսպել, և մենք էլ ամենազոր չենք, նախ պիտի ասեմ, որ երկրում կայունության երաշխավորը պիտի իրականում իշխանությունը լինի, բայց ավելի շատ ժողովրդի հետ աշխատանք է տարվում մեր կողմից, մենք ենք կարողանում նրան վերահսկելի դարձնել, քան իրականում իշխանությունները: Եվ ես կարծում եմ, որ ժողովրդի կամքը սուրբ է, եթե չեն ուզում ապրել այս իշխանությունների օրոք, ուրեմն՝ իշխանությունն էլ այդ փաստը պիտի ընդունեի և այնքան արժանապատիվ գտնվի, որ հրաժարական տա և դաշտը զիջի այնմարդկանց, այն քաղաքական ուժերին, որոնց շատ ավելի է վստահում ժողովուրդը:

Լ. Ալեքսանյան.-Ես հիմա էլ եմ ասում, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի արտաքին քաղաքականությունն 90-ականներին նպաստեց արցախյան շարժման առանցքի շուրջ հավաքվել, միասնական լինել, և այդ քաղաքական իրավիճակը նաև նպաստեց պատերազմի հաղթանակին, բայց դա չի նշանակում, որ այսօր, երբ արդեն հաղթանակը կա, և երբ արդեն այդ նույն քաղաքական ուժն իշխանության մեջ չէ, որ պիտի շահարկել շաշահարկել այդ նույն խնդիրը…

Լ. Սարգսյան.-Ես կրկնում եմ՝ մենք չենք շահարկում:

Լ. Ալեքսանյան.-Ես վերջացնեմ իմ միտքը. նաև հնչեց հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին, դրանք բոլորը կապված են իրար հետ:

Լ. Սարգսյան.-Դրանք մեկ խաղի էլեմենտներ են:

Լ. Ալեքսանյան.-Ես, հասկանալով այդ քաղաքական տեխնոլոգիաները, նաև դժգոհ մասսաների հետ կապված… Իհարկե, ժողովրդի կամքը սուրբ է, բայց հավաքված մարդիկ դեռևս ժողովրդի մի մասնիկն են ընդամենը:

Լ. Սարգսյան.-Իսկ եթե 50 տոկոսը լինի ժողովրդի, դա ձեզ բավարարու՞մ է, որ հրաժարական տաք:

Լ. Ալեքսանյան.-50 տոկոսը…

Լ. Սարգսյան.-Դե, այդքան էլ դուք եք:

Լ. Ալեքսանյան.-Մի միտք ասեմ՝ երբ այդ նույն ժողովուրդը հավաքվում է մեկ ուրիշ քաղաքական ուժի, մեկ ուրիշ քաղաքական գործչի՝ դա լինի Տիգրան Կարապետյանը…

Լ. Սարգսյան.-Խնդրում եմ, չհամեմատեք:

Լ. Ալեքսանյան.-Ես համեմատություններ չեմ անում, բայց նույն ՀԱԿ-ը դժգոհում է նաև նրանցից, այսինքն՝ դժգոհում է…

Վարող.-Համենայն դեպս՝ միակ հեռուստաընկերությունն էր, որ ձեր գործունեությունը լուսաբանում էր:

Լ. Սարգսյան.-Կարող են չլուսաբանել…

Լ. Ալեքսանյան.-Համենայն դեպս՝ համարել, որ ժողովրդի դժգոհ մասսայի միակ պաշտպանը ՀԱԿ-ն է, դա համարում եմ ոչ ճիշտ, մի ուժը չէ, որ պիտի ժողովրդի անունից խոսի:

Լ. Սարգսյան.-Ես Ձեզ փոխադարձ հարց եմ ուզում ուղղել՝ Դուք խոսում եք, որ Լևոն տեր-Պետրոսյանը շատ լավ արտաքին քաղաքականություն էր վարում, հիմա ես Ձեզ հարցնում եմ… Արտաքինի մասին չեմ ուզում խոսել, որովհետև ես համարում եմ, որ արտաքին հարաբերություններում մենք լրիվ պարտություններ ենք արձանագրում…

Լ. Ալեքսանյան.-Ես այդ կարծիքին չեմ:

Լ. Սարգսյան.-Այդ դեպքում Սերժ Սարգսյանը ներքին հարցերում ինչքա՞ն է հաջողել և ինչքա՞ն է կարողացել գոհացնել այն ժողովրդին, որին այսօր ինքը ղեկավարում է:

Լ. Ալեքսանյան.-Քանի որ ասուլիսն արդեն վերջանում է, ասեմ, որ ես այսօրվա սոցիալ-տնտեսական… Ես անցած անգամ էլ մի առիթով ասացի, որ սոցիալ-տնտեսական հարաբերությունների հիմնական բացասական երևույթը ես համարում եմ բևեռացումը:

Լ. Սարգսյան.-Ճիշտ եք համարում:

Լ. Ալեքսանյան.-Ես անձամբ այս առիթով ասել եմ, որ բևեռացումը, կոռուպցիան, մոնոպոլիան գալիս են… Մտածված, թե չմտածված, ճիշտ, թե սխալ՝ սա գալիս է 90-ականներից ազատական… Ազատական գաղափարախոսությունը շատ լավ գաղափարախոսություն է, բոլորս ընդունում ենք, բայց եթե դա չի արվում փուլ առ փուլ, եթե չի արվում մտածված…

 

Լ. Սարգսյան.-Լավ, մենք դրա մասին առանձին կխոսենք:

Ընդդիմությունն իր օգտին կօգտագործի իշխանական թևի խմորումները

ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը մեզ հետ զրույցում նկատեց, որ համաձայն չէ, թե քաղաքական օրակարգում հետաքրքրությունը ՀՀԿ-ն ու ԲՀԿ-ն են, պարզապես այստեղ դիրքորոշման և հստակեցման խնդիր կա։

«Ինչ վերաբերում է ՀԱԿ-ին, նա հստակեցման խնդիր չունի, նրա դիրքերը շատ հստակ են, իսկ շարքերը շատ կուռ են և միասնական։ Ինչը չէի ասի, թե կա իշխանական հատվածում։

Այնտեղ խմորումները այնքան արագ են զարգանում, և կիսելու այնքան շատ բան կա, որ, բնականաբար, ԲՀԿ-ՀՀԿ հակամարտությունը հետաքրքիր է։ Պատկերացրեք, եթե ընդդիմության ներսում մի փոքր լարվածություն լիներ, ինչքան կշատանար հետաքրքրությունը։

Բայց քանի որ մեզանում ամեն ինչ կայուն է, ուշադրությունը հասարակությունը կենտրոնացրել է այդ հատվածի վրա։ Իսկ որ այդ հակամարտությունները զարգանում են՝ միանշանակ է, և դա խորացնելու է առկա ճաքերը։

Իսկ ընդդիմության առաջնային խնդիրը ոչ լեգիտիմ իշխանություններից ազատվելն է, և մենք հետևողական գնում ենք դեպի այդ նպատակը և, բնականաբար, պետք է օգտագործենք նաև իշխանության ներքին հակասությունները»,- արձագանքեց Լյուդմիլա Սարգսյանը։

Գագիկ Ծառուկյանը դիմադրում է, բայց երկար չի տևի դա

ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը անդրադառնալով ԲՀԿ համագումարին` նշեց, որ անորոշությունը, որը կա այսօր ստեղծված կոալիցիայում, երբ Սերժ Սարգսյանը փորձում է ամեն գնով կոալիցիոն գործընկերների երդման և սատարելու հավաստագիր ստանալ, դեռ շարունակվելու է։
Նա նկատեց, որ ՕԵԿ-ի դեպքը շատ բնական է, որովհետև այդ կուսակցությունը իրենից այսօր որևիցե լուրջ բան չի ներկայացնում և միայն Սերժ Սարգսյանի թևի տակ կարող է գոյատևել։ Առավել ևս, եթե հաշվի առնենք այն վարկանիշը, որ նա ձեռք բերեց 2008թ.-ի ընտրություններից հետո` խաբելով ամբողջ հայ հասարակությանը, ինչի արդյունքում չի կարող ակնկալել հասարակության ձայները։ Ստեղծված իրավիճակում պետք է մտներ Սերժ Սարգսյանի թևի տակ և պահպաներ իր գոյությունը` օգտվելով իշխանական «բարիքներից»։
«Իսկ ինչ վերաբերում է ԲՀԿ-ին` բնականաբար ԲՀԿ-ն թե՛ ֆինանսական ռեսուրսներ, թե՛ կադրային ռեսուրսներ` քանակային իմաստով, իհարկե, այսօր ունի։ Չմոռանանք, որ ունի նաև որոշակի ուժերի աջակցություն։ Չբացառենք նաև Ռոբերտ Քոչարյանի աջակցությունը, որը այդ կուսակցության կնքահայրն է։ Ներկա դրությամբ Գագիկ Ծառուկյանը շատ լուրջ այլընտրանքի առաջ է կանգնած, եթե առայսօր չի հայտարարել, թե 2013թ.-ին ինչ կոնտեքստով է մասնակցելու ընտրություններին։ Նա դեռ փորձելու է դիմադրել, բայց շատ լավ հասկանում է, որ երկար դիմադրելու պարագայում կարող է շատ մեծ ֆինանսական տույժերի ենթարկվել։ Ում համար ակնհայտ չէ, որ նրա բիզնեսի զարգացումը ու ծավալումը օրենքի դաշտում չի տեղի ունենում։ Եվ շատ հարկերից ազատ լինելով` նա կարողացել է հազարապատկել իր ունեցվածքը, որում կա նաև Սերժ Սարգսյանի մասնակցությունը։ Չնայած շատ վաղ է դեռ ինչ-որ կարծիք հայտնելը, բայց նա այսօր դեռ դիմադրում է , որպեսզի կարողանա իր ինքնուրույնությունը պահպանել, վարկանիշը պահպանել։ Եթե հայտարարեր, որ պաշտպանելու է Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունը, նա ընդամենը պետք է կցորդ դառնար «Հանրապետական» կուսակցությանը` ինչպես ՕԵԿ-ը և բավարարվեր այն տոկոսով, ինչ որ նրան կտրամադրեր Սերժ Սարգսյանը։ Հետևաբար նա կփորձի դիմադրել, բայց չեմ կարծում, որ կկարողանա երկար դիմադրել»,-պարզաբանեց Լյուդմիլա Սարգսյանը։

http://www.1in.am/arm/armenia_politics_9651.html

Սթափվե՛ք. շուտով գարուն է...

Սոցիալ Դեմոկրատ Հնչակյան Կուսակցության կենտրոնական վարչությունը հանդես է եկել հայտարարությամբ.
«Հայրենակիցներ, Ս.Սարգսյանի իշխանության տարիներին տնտեսությունը աննախադեպ անկում ապրեց: Այսօր հողի աշխատավորին պետությունը հանձնել է բախտի քմահաճույքին: Բանկերը, գյուղացու համար հիմնականում անհասու են, եթե նույնիսկ վարկ ստացողներ են լինում, ապա բարձր տոկոսադրույքների պատճառով եւ այն մարելու համար, գյուղացին ստիպված է լինում հողը վաճառքի հանել: Հողային օրենսգրքում, վերջին փոփոխության արդյունքում (այժմ գյուղատնտեսական նշանակության վարելահողի սեփականատեր կարող է լինել ոչ միայն տվյալ համայնքի անդամը, այլ նաև դրսից եկածը) մոտ 80 000 հեկտար պահուստային ֆոնդը, նախատեսված նորաստեղծ ընտանիքների համար, գրեթե ամբողջությամբ վաճառվեց օլիգարխներին եւ քաղաքից եկած չինովնիկներին: Պետական պատկան մարմինները այսպիսով գյուղացուն պարտադրում են կաշառքի միջոցով օրենքով չնախատեսված հողակտորների վրա տան շինարարություն իրականացնել: Իշխանությունները,իրենց հանցավոր նպատակն իրականացնելու համար փոխեցին Հողային օրենսգիրը, որպեսզի գյուղերի զարգացման համար նախատեսնված պահուստային հողերի սեփականատեր դառնան: Արդեն իսկ կատարված փաստ է,որ գյուղերի զարգացման, ծավալման համար այլեւս հողեր չեն մնացել:
Անօրինականություններն ու կաշառակերությունը, թանկ վառելիքը, գյուղատնտեսական տեխնիկայի, սերմնացուների եւ որակյալ թունաքիմիկատների բացակայությունը անհնար են դարձնում հողի մշակումը: Օլիգարխների կողմից վերահսկվող շուկաներում, վերավաճառողները ուղղակի թալանում են գյուղացուն: Նպատակային անկատար, հանցավոր օրենսդրությունը, միջոցների բացակայությունը, բերում են նրան, որ գյուղացին վաճառելով իր հողը հերթական օլիգարխին լքում է հայրենիքը:
Այս է պատճառներից մեկը, որ Գելափի ինստիտուտի տվյալներով վերջին երեք տարում Հայաստանը լքել է մոտ 120 000 մարդ: Իրականում այս թիվը շատ ավելի բարձր է:
Իշխանությունների կողմից վարվող հանցավոր ներքին ( արտաքինի մասին խոսելը անիմաստ է եւ ոչ պատվաբեր) քաղաքականության արդյունքում Հայաստանի հարյուրավոր գյուղեր,այդ թվում սահմանամերձ, քայքայվել են, կամ գտնվում են դրա եզրին:
Պարոնայք ոչ լիգիտիմ իշխանավորներ, սթափվեք, շուտով գարուն է, դեմքով անհապաղ շրջվեք դեպի հողի աշխատավորը և նրա հոգսերը, խնդիրը համազգային է և սպառնում է վերածվել գյուղացիական համընդհանուր անհնազանդության: Հույսներդ չդնեք մայրաքաղաք մուտք գործող ճանապարհների փակման վրա:
ԳՅՈՒՂԸ, որ կանգնի` գերան կկոտրի»:

Քաղցկեղի նման մխրճվել են մեր հայրենիքի մարմնի մեջ

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար, ՀԱԿ անդամ Գուրգեն Եղիազարյանը

- Պարոն Եղիազարյան, վերջերս «Եվրասիա» համագործակցության հիմնադրամի Հետազոտական ռեսուրսների կովկասյան կենտրոնի անցկացրած հետազոտության արդյունքներով Հայաստանում հանրային ինստիտուտներից ամենամեծ վստահությունը վայելում է բանակը (առավելագույն 5 հնարավորից միջինում 4.3 միավոր): Ըստ Ձեզ` որքանո՞վ են արժանահավատ այդ տվյալները:

- Բնական եմ համարում, որ բանակը ամենամեծ վստահությունն է վայելում մեր հասարակության շրջանում: Դա կապ ունի մեր աշխարհագրության հետ: Մեր հարևանները ստիպում են, որ մենք մեր անվտանգության գլխավոր երաշխավոր համարենք բանակը և մեր հույսը կապենք բանակի հետ: Սրանից զատ, կարծում եմ, բանակին վստահության մեծ քվե են տալիս, քանի որ ժամանակին նա հաղթել է բոլոր ռեսուրսներով իրեն մի քանի անգամ գերազանցող ադրբեջանական բանակին: Երրորդ պայմանն այն է, որ հայ օջախներում արու զավակը դիտվում է որպես այդ ընտանիքի հենասյուն: Ինչ վերաբերում է բանակում տեղի ունեցող արատավոր երևույթներին, դրանց հիմնական մեղավորը հրամկազմն է, որի ապաշնորհ աշխատանքի հետևանքով լինում են սպանություններ, ինքնասպանություններ: Եվ ցավոք սրտի, գնալով այդ դեպքերը ավելի հաճախակի են դառնում:

- Բանակի օրվա առթիվ սովորաբար դրվատանքի խոսքեր են հնչում, որ մեր բանակն ամենամարտունակն է տարածաշրջանում, որ մենք կարող ենք միշտ հաղթել հակառակորդին: Սակայն բանակում կատարված վերջին սպանությունները ցույց տվեցին, թե որքան խոցելի է այն դարձել նույն բարձրագույն սպայակազմի մեղքով: Նույնիսկ ԵԽ մարդու իրավունքների գլխավոր հանձնակատար Թոմաս Համարբերգը իր խոր մտահոգությունն արտահայտեց բանակում մարդու իրավունքների ոտնահարումների մասին:

- Այո՛, մենք պետք է ձերբազատվենք այդ երևույթներից և նախևառաջ ձերբազատվենք այն բոլոր գեներալներից և գնդապետներից, որոնք, իրենց հիմնական գործը թողած, զբաղված են երկրորդական-երրորդական գործերով: Նրանք զբաղվում են բիզնեսով, գործում են արտոնյալ դաշտում, ներքաշվում տարբեր «ռազբորկաների» և հանցագործությունների մեջ: Իսկ երբ հրամկազմը ներքաշվում է «ռազբորկաների» մեջ, շարքայինի համար ծանրոցը դառնում է տուլիկ:

- Սակայն իշխանությունը ներկայացնող փորձագետներն ու քաղաքական գործիչները պնդում են, որ բիզնեսմեններ կան ոչ միայն բանակում, այլև` խորհրդարանում, և որ բանակի արատավոր երևույթները բացառություն չեն, դրանք հանդիպում են մեր կյանքի մյուս ոլորտներում ևս:

- Իսկ ո՞վ է նրանց ձեռքը բռնել, որպեսզի չպայքարեն այդ երևույթների դեմ: Եթե ուզում են նրանցից ձերբազատվել, թող պայքարեն և ձերբազատվեն: Օրինակ, մեր կարկառուն ԱԺ պատգամավորներից մեկն ունի դեղատների ցանց: Անունը չեմ նշում, որովհետև համոզված եմ, որ նրա դեղատների ցանցը ձևակերպված կլինի հորաքրոջ աղջկա կամ կնոջ մորաքրոջ անունով: Եվ հայտնի է, որ այդ ստորը զբաղված է ժամկետանց դեղերի վաճառքով և շահույթ ստանալով: Եվ այդ տեսակին օգտագործում են տարբեր հանձնաժողովներում: Ու նրանք ոչ միայն բանակում, այլև` ամենուր քաղցկեղի նման մխրճվել են մեր հայրենիքի մարմնի մեջ:

- Չմոռանանք, որ նույն իշխանությունը մարտի 1-ին բանակը հանեց ժողովրդի դեմ:

- Այո՛, նրանք մեր որդիներին հանեցին իրենց ծնողների դեմ: Ես հիշում եմ, որ գեներալ Դուդաևին հարցրել են, թե ինչ կլինի, եթե չեչենը դուրս գա չեչենի դեմ: Դուդաևն ասել է` այն չեչենը, որը կրակ կբացի չեչենի վրա, նրա գնդակը կպտտվի, կպտտվի և կգա կմխրճվի նրա ճակատի մեջ: Հնարավոր չէ, որ հայի ձեռքով արձակված գնդակը չպտտվի և չվերադառնա իրեն: Դա մի օր լինելու է: Ես կարծում եմ, որ այսօր բանակը պետք է լուրջ տեղ տա քարոզչությանը, պատանիներին դաստիարակի իրական հերոսների կերպարներով:

- Հայաստանն ունի՞ այսօր բավարար ռեսուրսներ, որպեսզի հիմնի պրոֆեսիոնալ բանակ:

- Պրոֆեսիոնալ բանակին ես կողմ եմ երկու ձեռքով: Ճակատային գծում և սահմանում պետք է կանգնեն մասնագետները: Բայց այսօր մենք այդ շռայլությունը մեզ թույլ տալ չենք կարող: Ինչո՞ւ: Շատ պարզ պատճառով: Այսօր թալանվում է իմ հայրենիքի բյուջեն: Եթե մեր բյուջեն չթալանվի, մենք կարող ենք պահել մասնագետների մի կուռ բանակ, որը կհսկի մեր սահմանը: Եթե բյուջեն չթալանվի, մենք կարող ենք այդ գումարը հատկացնել և պահել մեր բանակի երեսուն տոկոսը:

- Շատ է խոսվում բանակի նկատմամբ քաղաքացիական վերահսկողություն իրականացնելու անհրաժեշտության մասին, բազմաթիվ իրավապաշտպան կազմակերպություններ են գործում, որոնք, թվում է, պետք է առաջինն ահազանգեն բանակում տեղի ունեցող արատավոր երևույթների մասին: Սակայն մեր հասարակության մեջ կան տաբուներ: Նույնիսկ զինծառայությունն ավարտելուց հետո զորակոչիկները խուսափում են խոսել իրենց նկատմամբ հրամկազմի ցուցաբերած նվաստացուցիչ վերաբերմունքի, խոշտանգումների մասին:

- Քաղաքացիական վերահսկողության մասին կարելի է խոսել միայն քաղաքացիական հասարակության առկայությամբ: Իսկ բանանային երկրում, կլանային համակարգում, ավազակապետության պայմաններում քաղաքացիական լիարժեք վերահսկողություն չի կարող լինել: Իսկ զորակոչիկներն ինչո՞ւ չեն խոսում իրենց նկատմամբ անմարդկային վերաբերմունքի մասին: Նրանք վախենում են վրեժխնդրությունից: Իշխանության մեջ կան պարապ-սարապներ, որոնք նայում են, թե որ երկրում ինչ խնդիրներ կամ խոցելի երևույթներ կան և ցույց են տալիս այդ թույլ տեղը: Հաճախ Հայաստանը համեմատում են Վրաստանի հետ: Ասեմ, որ Վրաստանի նախագահ Մ.Սաակաշվիլին ստեղծել է մի համակարգ, որ բնակչության 98 տոկոսը հավատում է ոստիկանությանը: Իսկ մեր երկրում ճիշտ հակառակն է. 2 տոկոսն էլ երևի չի հավատում:

http://www.1in.am/arm/armenia_interview_8153.html

Հանուն իշխանության պահպանման համագործակցում են նույնիսկ սատանայի հետ

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության նախագահ Լյուդմիլա Սարգսյանը

-Տիկին Սարգսյան, պարբերաբար Հայ ազգային կոնգրեսը հրավիրում է քաղխորհրդի նիստեր, որոնց ժամանակ քննարկվում են արտաքին եւ ներքաղաքական կյանքին վերաբերող խնդիրներ: ՀԱԿ քաղխորհրդի վերջին նիստում ընդդիմության անելիքներին վերաբերող ի՞նչ խնդիրներ են քննարկվել:

-Ես կարող եմ ասել, որ, ինչպես ամեն ամսվա վերջին նիստին, այս մի նիստին էլ մասնակցեց ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Քննարկվել են ընթացիկ հարցեր: Սովորական աշխատանքային մթնոլորտ էր տիրում, եւ տասնութ կուսակցությունների ղեկավարները ՀԱԿ առաջնորդին ներկայացրեցին տարբեր հարցեր, որոնք կուտակվել էին մեկ ամսվա ընթացքում:

-Իսկ Հայ ազգային կոնգրեսը փորձե՞լ է վերլուծել եւ հասկանալ, թե ինչու շուրջ երեք տարվա քաղաքացիական ակտիվ պայքարից հետո մեր հասարակության մի ստվար հատված գնաց եւ մասնակցեց պոպուլիստական կոչերով հանդես եկող Տիգրան Կարապետյանի հանրահավաքին:

-Իհարկե, մենք մեր աշխատանքային գործունեության ընթացքում անընդհատ վերլուծում ենք ներքաղաքական անցուդարձը, տեղի ունեցող գործընթացները: Ոչ մի արտառոց բան չեմ տեսնում, որ Տիգրան Կարապետյանին հաջողվեց հավաքել այդքան մեծ բազմություն: Պետք է հաշվի առնել հեռուստատեսության ուժը: Նա հնարավորություն ուներ օրական քսան-քսաներկու ժամ կոչով դիմելու ժողովրդին եւ հավաքագրելու այն մարդկանց, որոնք մասնակցել են հանրահավաքին: Ես ոչ մի վատ միտում չեմ տեսնում դրանում: Եթե կան մարդիկ, որոնք կկարողանան ժողովրդի մեջ կուտակված դժգոհությունն ուղղորդել եւ նպաստել քաղաքացիական հասարակության ձեւավորմանը, ապա օգնած կլինեն նաեւ ՀԱԿ-ին: ՀԱԿ-ը այսօր դարձել է ինստիտուցիոնալացված կառույց, որի հետ հաշվի են նստում նաեւ եվրոպական կառույցները: Իսկ եթե Հայաստանում ձեւավորվում են ընդդիմադիր շարժումներ, դրանք ընդամենը ուժեղացնում են Հայ ազգային կոնգրեսին: Սոցիալական ծայրահեղ բեւեռացումը լցնում է համբերության բաժակը: Մենք բազմիցս հանդես ենք եկել եւ զգուշացրել իշխանություններին, որ երկրում ստեղծված վիճակը կարող է հանգեցնել անհնազանդության: Մաքսային, հարկային դաշտին վերաբերող օրենքներ են ընդունվում, որոնք ուղղակի արնաքամ են անում ժողովրդին: Իսկ հարկային դաշտին վերաբերող օրենքներն ուղղակի ոչնչացնում են մանր եւ միջին բիզնեսը: Ինչպե՞ս կարելի է ոչնչացնել մանր եւ միջին բիզնեսը: Դա ուղղակի դավաճանություն է: Մեր իշխանությունների բոլոր քայլերը, դժբախտաբար, միտված են արտագաղթը ավելի մեծ չափերի հասցնելուն: Եվ պետք չէ զարմանալ, որ ժողովուրդն իր դժգոհությունն արտահայտում է ցանկացած հարթակում:

-Ընտրությունների շեմին իշխանությունները կրկին ավանդական մեթոդներով դիմում են կեղծ կուսակցությունների օգնությանը եւ հիմա էլ հերթը հասել է «Բարգավաճ Հայաստան»-ին, որին, ըստ շրջանառվող լուրերի, պետք է միանա նաեւ Սամվել Բաբայանը: Չե՞ք կարծում, որ կարճաժամկետ հեռանկարում նրանց կհաջողվի լղոզել քաղաքական դաշտը:

-Այս ամենից կարելի է անել մի հետեւություն: Իշխանություններն այնքան վտանգավոր են համարում Հայ ազգային կոնգրեսին, որ նրանք պատրաստ են անընդհատ տարբեր կուսակցությունների միավորելու, վերաձուլելու, նորերին ասպարեզ նետելու, գնալու արհեստական միավորումների ճանապարհով: Սա խոսում է մի բանի մասին. ահաբեկված է ողջ իշխանությունը: Հանուն իշխանության պահպանման նրանք պատրաստ են համագործակցել նույնիսկ սատանայի հետ: Սակայն իշխանությունները մոռանում են, որ սպառվում են նաեւ ժողովրդի գոյատեւման ռեսուրսները: Դուք տեսեք, թե որքան անօթեւաններ կան մեր հանրապետությունում: Դա մի ծայրահեղ վիճակ է, որը ցույց է տալիս, որ երկիրը գլորվում է դեպի անդունդ: Եվ որքան էլ իշխանություններն այդ հիմնախնդիրները թողած` զբաղվում են կեղծ կուսակցություններին հրապարակ բերելով, նրանց արբանյակներին հովանավորելով, կարճ ժամանակ անց այդ ամենը «պայթում» է եւ ցույց տալիս դրանց սնանկությունը: Ես չեմ կարծում, թե ՀԱԿ-ը պետք է մրցակցի որեւէ ուժի հետ, քանի որ ՀԱԿ-ի հռչակած նպատակը գիտակից, իր իրավունքների համար պայքարող քաղաքացիական հասարակություն ստեղծելն է:

-Սակայն նույն ընդդիմադիր դաշտում ժամանակ առ ժամանակ դժգոհություններ են հնչում, որ ՀԱԿ-ը նահանջել է ժողովրդավարական, լիբերալ արժեքներից:

-Այլոց փոխարեն որեւէ բան ասել չեմ կարող, բայց Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությունն իր տեսակետները բարձրաձայնելու խնդիրներ չի ունեցել: Եթե հիշում եք, հայ-թուրքական արձանագրությունների հետ կապված Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությունը հստակ արտահայտեց իր դիրքորոշումը, որը տարբերվում էր ՀԱԿ-ի դիրքորոշումից: Եթե ՀԱԿ-ի ներսում չլիներ ժողովրդավարություն, ապա այն, որպես կառույց, այսօր պարզապես գոյություն չէր ունենա:

-Ժամանակը չէ՞, որ Հայ ազգային կոնգրեսը փոխի նաեւ իր կարգախոսներն ու պայքարի որոշ մեթոդներ: Միգուցե դրանով հաջողվի ավելի շատ մարդկանց ներգրավվել ակտիվ պայքարում:

-Մեր մարտավարությունը ժամանակ առ ժամանակ վերանայվում է: Մենք մեր մարտավարությունը կառուցում ենք` ելնելով երկրում առկա իրավիճակից, նաեւ` այն հնարավորություններից, թե ինչ կարող ենք անել: Մենք չենք գնում արկածախնդրության:

http://www.1in.am/arm/armenia_interview_7910.html

ՀՀ իշխանությունները Թուրքիայի հասցեին ուղղված մեղադրանքները պետք է վերահասցեագրեն նաեւ իրենց

Քանի դեռ Թուրքիան ռեալ քայլեր չի ձեռնարկել Հայոց Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացում, այդ երկիրը պատրաստ չէ որեւէ նորմալ հարաբերություններ հաստատել Հայաստանի հետ։ Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Սոցիալ-Դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը՝ անդրադառնալով Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանի՝ Կիպրոսում հնչած ելույթին։ Նա նշեց, որ Սերժ Սարգսյանի համար արդեն իսկ ակնհայտ է դարձել, որ Թուրքիան մի երկիր է, որը մշտապես առաջնորդվելու է խորամանկության սկզբունքով եւ խուսափելու է կրել թուրք ժողովրդի պատմական մեղքը։

Ըստ Լ. Սարգսյանի, ՍԴՀԿ-ն հայ-թուրքական դիվանագիտության մեկնարկից սկսած տարբեր առիթներով հաճախ էր ազդարարում, որ Թուրքիան շարունակում  է վարել խաբեության քաղաքականություն, ինչպես որ դարեր շարունակ։ «Այդ երկիրը անընդհատ պիտի խորամանկի, որպեսզի առավելագույնս կարողանա օգտագործել Հայաստանի թերացումները արտաքին քաղաքականության մեջ եւ օգուտներ քաղել դրանցից։ Հետեւապես՝ այսօր Հայաստանի իշխանությունների կողմից Թուրքիայի հասցեին հնչող մեղադրանքները առաջին հերթին պետք է ուղղվեին հենց իրենց՝ ՀՀ իշխանություններին։ Քանի որ հենց նրանց անհեռատեսության հետեւանքով է, որ ի սկզբանե տապալված գործընթացը երկու տարի անիմաստ ձգձգվեց եւ այսօր փաստի առաջ կանգնեցրեց Հայաստանի պետությանը»,-հայտարարեց Սարգսյանը։

Նրա խոսքով՝ տեղի ունեցածը պետք է դաս լինի ՀՀ իշխանություններին, որպեսզի վերջիններս հաջորդ անգամ նման բախտախնդրության չգնան։

«Պետք է դադարեցնել որեւէ բանակցություն Թուքիայի հետ եւ ավելի խստացնել նախապայմանները»,-նշեց ՍԴՀԿ ատենապետը։

http://news.am/arm/news/45036.html

Social-Democrat Hunchakian Party

The Social Democrat Hunchakian Party (SDHP) (Armenian: Սոցիալ Դեմոկրատ Հնչակյան Կուսակցություն also known by the initials ՍԴՀԿ), is the oldest of the Armenian political parties and was the first Socialist party in the Ottoman Empire and in Persia. It was founded in 1887 by Avetis Nazarbekian, Mariam Vardanian, Gevorg Gharadjian, Ruben Khan-Azat, Christopher Ohanian, Gabriel Kafian and Manuel Manuelian, a group of college students in Geneva, Switzerland, with the goal to gain Armenia's independence from the Ottoman Empire, which is part of Armenian national liberation movement .

Also known as Hentchak, Henchak, Social-Democratic Hentchakists, Huntchakians, Hnchakian, Henchags, its name is taken from its newspaper Hunchak, meaning "Clarion" or "Bell" in English, and is taken by party members to represent "a call or awakening, for enlightenment and freedom."

History

All seven founders of the party were Russian Armenian Marxist students who had left Russian Armenia to further their education in various universities of Western Europe. They were young, in their twenties, and supported by their affluent bourgeois families. They were influenced by Russian revolutionary ideology. Mariam Vardanian had worked with Russian revolutionaries in Saint Petersburg. For the purpose of furthering revolutionary activity in Turkish Armenia, they formed the Hunchakian Revolutionary Party in August, 1887.

Hunchakian leaders hanged during the Armenian Genocide

Hunchak party fought many battles against the Ottoman Empire, to free the Armenian people from Turkish rule. One of Armenia's famous national heroesAndranik Ozanian, at first, joined the Hunchak party, but disagreement with party policies led Andranik to leave the Hunchak ranks and join the Dashnakparty and on to the Armenian Democratic Liberal Ramgavar Party.

Hunchak newsletter.

Activities in the Ottoman Empire

See also: Armenian rebellions in the Ottoman Empire

• Kum Kapu Affray: (July 27, 1890)
• Sasun Resistance: (1894)
• Defense of Van: (June, 1896)
• Khanasor Expedition: (July 25, 1897)
• Zeitun Resistance: (August 30, 1914 - December 1, 1914 and March 25, 1915)
• Van Resistance: (April 19, 1915 - May 6, 1915)
• Shabin-Karahisar Resistance: (June 2, 1915 - June 30, 1915)
• The Twenty Martyrs (June 15, 1915)

Democratic Republic of Armenia

The party also played role in establishment of Democratic Republic of Armenia, as party members took part in the Battle of Sardarapat, during the World War Iat Caucasus Campaign, which defended the Armenian capital Yerevan from the Army of Islam of the Ottoman Empire.

Armenian Soviet Socialist Republic

After the takeover of the Armenian communists of power in Armenia in 1921 and dissolving of the Democratic Republic of Armenia, and the declaration of theArmenian Soviet Socialist Republic, all political parties apart from the Armenian Communist Party were forbidden. Thus the Social Democrat Hunchakian Party, alongside all the other Armenian traditional political parties effectively became a party solely in the Armenian diaspora.

But the party remained in general a supporter of the development of the Armenian SSR for many decades, in sharp contrast to the Armenian Revolutionary Federation (ARF) that remained opposed to the Communist regime in Armenia. This resulted at many times in feuds and rift between the Hunchaks and the Dashnaks in many centers of the Armenian diaspora, a situation becoming worse with religious differences, with the Social Democrat Hunchakian Party supporting Mother See of Holy Etchmiadzin of the Armenian Apostolic Church and the ARF supporting the Holy See of Cilicia. In these conflicts , the Armenian Democratic Liberal Party was seen as a political ally on the side of the SDHP and in opposition to the ARF.

Activities in Lebanon

In the 1950s, it clashed, sometimes violently, with the Dashnak Party, due to tensions that escalated when the ARF elected Bishop Zareh as Zareh I, Catholicos of Cilicia, a move that was rejected by the Hunchaks. This period was characterized by an escalation of conflict between the ARF on one side, and the SDHP and the ally ADL (Ramgavars) on the other side.

In the midst of increasing sectarian strife in the late 1960s and early 1970s, however, Lebanon's Armenian community began to close ranks, and in 1972, the Hunchakian Party ran a joint ticket with the Dashnaks. In 2000, the Hunchakian Party joined forces with Rafik Hariri's Future Movement, which swept the city of Beirut. SDHP Central Committee Member Dr Yeghia Jerejian was a member ofLebanese Parliament for many years. Currently the party is represented in the parliament by Sebouh Kalpakian.

Modern

In the early 1990s, the party took part in the Nagorno Karabakh conflict. The party today forms part of the Armenian opposition and has a representative at the National Assembly of Armenia.

The party is also active in the Armenian diaspora and in Lebanon as well, where it competes for the six National Assembly seats reserved for ethnic Armenians. The party subscribes to a socialist ideology and advocates a planned economy for Lebanon. Social Democrat Hunchakian Party has an official newspaper in Lebanon which is the Ararad daily newspaper.
[edit]
Affiliate organizations

The Hunchakian party has established affiliate organizations such as the AEBU which is an organization that helps with educational, health and social care, the Armenian Dkhrouhi Youth Association and HMM (Homenmen) which is an independent sporting organization but strongly affiliated with the SDHP (not to be confused with Homenetmen considered largely affiliated with the ARF).
[edit]
Party Publications / Organs

Hunchak (also - Hnchak, Hentchak, Bell in Armenian) was the official organ of the Social Democrat Hunchakian Party. It was founded by Avetis Nazarbekian and published in 1887-1915, 1935-1940, in France, Greece, Britain and USA. The main purpose of the paper was the propagand of the Armenian national movement for the liberation, the resistance in Western Armenian regions. Hunchak also supported the ideology of social-democracy and worker's consolidation.

Present-day party publications include:
Ararad daily newspaper published in Beirut, Lebanon
Tchahagir Weekly published in Cairo, Egypt
Massis Weekly published in Los Angeles
Nor Serounti Tsayn (Voice of Nor Serount) published in London, UK
Zank Armenian Journal, Australia

http://en.wikipedia.org/wiki/Hnchakian

ՏՐԱՄՎԱՅԻՑ ԹՌՉԵԼՈՒ ՊԱՀԸ

ՍԴՀԿ անդամ, ԱԱԾ համակարգի նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյա Գուրգեն Եղիազարյանը համոզված է, որ հունիսի 1-ին ՀԱԿ-ը կլինի իշխանություն:

- Նոր տարվա հետ կապված նոր հույսեր են արթնացել, քաղաքական-հասարակական շրջանակներում ակտիվ քննարկման առարկա է դարձել ԲՀԿ-ի՝ անակնկալ հայտարարված համագումարը, ԱԼՄ հոլդինգի նախագահի՝ «Երեւանցիներ, միացեք» կոչը, բավականին ինտենսիվ խոսվում է, որ առաջիկայում ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն ինչ-ինչ փաստաթղթեր է գաղտնազերծելու (ի դեպ, առաջին նախագահը նման հայտարարություն արել էր ամառային հանրահավաքներից մեկում), արդյունքում՝ իրադարձությունները միանգամից սկսելու են զարգանալ ձնագնդի էֆեկտով եւ հասնելու են հանգուցալուծման: Որքանո՞վ են այս կանխատեսումներն իրական:

- Ամենայն հավանականությամբ, կոալիցիան կմասնատվի, կտրոհվի, որովհետեւ շահերի լրջագույն բախում կա: Ըստ իմ ունեցած տեղեկությունների, այսօր իշխանության մեջ գտնվող մարդիկ պարբերաբար հանդիպում են Ռոբերտ Քոչարյանին՝ խնդրելով, որ նա վերադառնա: Եթե իմ ունեցած լուրերը ճիշտ են, ապա Ռոբերտ Քոչարյանը կարող է վերադառնալ երկու կուսակցությամբ՝ ՀՅԴ կամ ԲՀԿ: Եվ այդ խոսակցությունները, որ տարբեր կալիբրի չինովնիկներ վազում են Ռոբերտ Քոչարյանի հետ գաղտնազրույցների, ուղղակի կասկածների տեղիք են տալիս, որ ԲՀԿ-ի այս համագումարը միգուցե կապված լինի նաեւ կուսակցության որոշակի հայտարարությամբ: Չի բացառվում, որ Ռոբերտ Քոչարյանը նաեւ դառնա կուսակցության լիդերը կամ Գագիկ Ծառուկյանի հետ հավասար դեմքերից մեկը: Այնպես որ, սպասենք համագումարին, բայց...…

- «Բայց»՝ ի՞նչ. համագումար չի՞ լինի:

- Եթե ինձ եք հարցնում՝ դժվար եմ դրան հավատում. Սերժ Սարգսյանը թույլ չի տա, որ համագումար լինի:

- Ինչո՞ւ եւ ինչպե՞ս:

- Նա կօգտագործի իր հայտնի լծակները:

- Որո՞նք են «հայտնի» լծակները:

- Դրանք դագանակներն են՝ ԱԱԾ, ոստիկանություն, մաքսային եւ հարկային: Չորս դագանակ մի կետի վրա՝ ոչ մեկն էլ չի դիմանալու: Քանի դեռ այդ լծակները կոնկրետ Սերժ Սարգսյանի ձեռքում են գտնվում, ոչ մեկն էլ չի կարող դիմանալ:

- Իսկ ի՞նչ եք կարծում՝ ինչո՞վ է Սերժ Սարգսյանը զզվացրել այդ տարբեր տրամաչափի չինովնիկներին, որ վազում են Ռոբերտ Քոչարյանի ոտքը:

- Նրանք ունեն հավաստի տեղեկություններ այն մասին, որ ղարաբաղյան ճակատում ամեն ինչ տանուլ է տրված, եւ այսպես, թե այնպես, շուտով հողեր են հանձնվելու՝ արդեն այս տարվա մեջ: Անցած տարի, իհարկե, հաջողվեց ձգձգել պրոցեսը, բայց արդեն դրանից խույս տալ չի լինի: Ամեն ինչ իր գինն ունի, դրա մասին արդեն ասել ենք. ճիշտն ասած, մի քիչ երկար ասեցինք, բայց եկավ արդեն գինը վճարելու պահը, եւ նա գինը վճարելու է: Իսկ այն մնացածը, ովքեր գտնվում են Սերժ Սարգսյանի հետ նույն տրամվայի մեջ, այն տրամվայի, որի գծերը բարեհաջող հանեցին Երեւան քաղաքից եւ ոչնչացրեցին, պիտի մտածեն՝ տրամվայից թռչելու ժամանա՞կն է, թե՞ ոչ. հին կարգով թռչում են Քոչարյանի գիրկը:

- Բայց առնվազն 15 տարի խոսվում է «գինը վճարելու» մասին եւ յուրաքանչյուր նոր տարում ասվում է, որ հենց այդ տարին է վճռական լինելու:

- Ես այդ մասին սկսել եմ խոսել 2005 թվականից: 5-6 տարի մենք, ճիշտ է, խոսում ենք դրա մասին, բայց, այո, արդեն վճարելու պահը եկել է: Միգուցե իշխանությանը հաջողվի ԵԽ-ին եւ մնացյալ կառույցներին համոզել, որ հիմա արտահերթ պառլամենտական ընտրություններ կանցկացնենք ու հետո կանցնենք այդ խնդիրների կատարմանը: Էդ էլ կարող է մեկ-երկու ամիս ձգձգել, բայց ավելի չի կարող անցնել: Այսինքն՝ միանշանակ, առավելագույնը մինչեւ հունիսի 1-ն ամեն ինչ լուծված կլինի: Էլ գարնանը չենք ասի՝ թեժ աշուն կլինի: Ամեն ինչ ամռանը կվերջանա:

- Այսինքն՝ հունիսի 2-ի դրությամբ ինչպիսի՞ քաղաքական պատկեր կունենանք:

- Մենք կլինենք իշխանություն:

- Նկատի ունեք՝ ՀԱ՞Կ-ը:

- Այո: Հայ ազգային կոնգրեսը:

- Իսկ ի՞նչ փաստաթղթեր է պատրաստվում գաղտնազերծել առաջին նախագահը:

- Չեմ կարող ասել, ինֆորմացիա չունեմ: Իսկ ինչ վերաբերում է Տիգրան Կարապետյանի հայտարարությանը եւ այն վերլուծություններին, որ նա պետք է դառնա ինչ-որ բանի առանցք ու իր շուրջ մարդիկ հավաքի՝ ասեմ, որ այդ առանցքը ձեւավորված է, եւ այդ առանցքի անունը ՀԱԿ է: Եթե մարդիկ ցանկանում են իրոք ընդդիմադիր լինել, նալին-մեխին չխփել՝ ՀԱԿ-ի դռները բաց են: Համեցեք, եթե մղումներն արդար են:

- ՍԴՀԿ-ից անջատվածները հայտարարում էին, որ 2010-ի դեկտեմբերին համագումար կհրավիրեն, նոր կուսակցություն կգրանցեն. այդ ամենը ոչ միայն չեղավ, այլեւ նրանք այժմ խուսափում են մեկնաբանություններ անել այդ թեմայի վերաբերյալ: Ինչպե՞ս եք այդ ամենը որակում:

- Մեկնաբանել չեմ ուզում, բայց կասեմ, որ համահնչակյան կառույցը վերին աստիճանի լուրջ կառույց է եւ, վերջիվերջո, մեր ազգի մայր կառույցն է: Տարբեր խմորումներ կլինեն, տարբեր ալիքներ կբարձրանան-կիջնեն, մայր կառույցը միշտ կանգուն կմնա: Հավատացնում եմ, որ շատ շուտով մենք կլինենք նույն կուռ շարքերում: Մայր կառույցը չի կարող բաժանվել տարբեր ընտանիքների, տարբեր տների եւ տարբեր հասցեների: Մենք մեկ հասցե կունենանք:

ՆԵԼԼԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

http://aravot.am/am/articles/politics/87394/view