Չկեցցե՞ մայիսի 1-ը

Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը ս/թ ապրիլի 23-ին Երեւանի քաղաքապետարան էր ներկայացրել իրազեկում 2008թ.-ի մայիսի 1-ին, ժամը 13: 00-16: 00-ն ՍԴՀԿ-ի կողմից միջոցառում անցկացնելու մասին եւ, բնականաբար, մերժում ստացել:

Ինչու՞ բնականաբար. որովհետեւ հայրենի օրենսդրությունը հոգացել է, որպեսզի քաղաքապետարանն առանձնակի նեղություն չկրի որեւէ միջոցառման անցկացումն արգելելու համար: Ահա այդ` «Ժողովներ, հանրահավաքներ, երթեր եւ ցույցեր անցկացնելու մասին» օրենքը, ըստ որի հրապարակային միջոցառումների անցկացումը կարող է արգելվել, եթե «ըստ հավաստի տվյալների` դրանք ուղղված են սահմանադրական կարգը բռնի տապալելուն, ազգային, ռասայական, կրոնական ատելություն բորբոքելուն, բռնություն կամ պատերազմ քարոզելուն կամ կարող են հանգեցնել զանգվածային անկարգությունների եւ հանցագործությունների, պետական անվտանգության, հասարակական կարգի, հանրության առողջության ու բարոյականության խաթարմանը, այլոց սահմանադրական իրավունքների եւ ազատությունների ոտնահարմանը»: Իսկ այդ տվյալները կարող են համարվել հավաստի, եթե դրանց առնչությամբ ՀՀ կառավարությանն առընթեր ոստիկանությունն ու ԱԱԾ-ն ներկայացրել են պաշտոնական եզրակացություն: «...քանի որ 2008թ.-ի մարտի 1-ին զանգվածային հրապարակային միջոցառումը վեր է ածվել զանգվածային անկարգության, որը հանգեցրել է մարդկային զոհերի ու փաստի կապակցությամբ ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությունում հարուցված քրեական գործի նախաքննությամբ ոչ բոլոր հանգամանքները ու հանցանք կատարած անձինք են բացահայտված, դեռեւս ամբողջությամբ չեն հայտնաբերվել օգտագործված զենք-զինամթերքը, որի շրջանառությունը կարող է վտանգ ներկայացնել քաղաքացիների կյանքին ու առողջությանը, ուստի հրապարակային միջոցառում անցկացնելու դեպքում հնարավոր չի լինի կանխել նոր հանցագործությունների կատարումը»: Սա է ոստիկանության վկայակոչած «խոխմա» եզրակացությունը, իսկ ԱԱԾ-ինը այսպես է հիմնավորված. «...նշված միջոցառման թույլատրումը կհանգեցնի պետական անվտանգության, հասարակական կարգի, հանրության առողջության եւ բարոյականության խաթարմանը, սահմանադրական իրավունքների եւ ազատությունների ոտնահարմանը, անկարգությունների ու հանցագործությունների հանգեցնելու դեպքերի»: Հետաքրքիր է, հայրենի ոստիկանությունն այդ ու՞մ կողմից օգտագործված զենքի ու զինամթերքի մասին է թափանցիկ ակնարկներ անում եւ հետո ինչու՞ է այդքան ոչ պրոֆեսիոնալ ու փնթի իր պարտականություններն իրացնելիս` տվյալ դեպքում «չհայտնաբերված» զենքն ու զրահը հայտնաբերելիս` ի դեպ նույն շշմեցուցիչ օպերատիվությամբ, ինչպես դա տեղի ունեցավ Սասուն Միքայելյանին պատկանող ձկնաբուծական լճակում պահվող զինամթերքը մամուռների միջից պեղելիս: Ինչ վերաբերում է ԱԱԾ-ի` վերը նշված սրտաճմլիկ եզրակացությանը. փաստորեն, մայիսի 1-ը` աշխատավորության տոնը, հակասում է նժդեհականների ու տարոնականների «ստիլին»: Պարզ է, թե ինչու` նրանք աշխատել չեն սիրում, իսկ աշխատանքի հետ ասոցացվող ցանկացած երեւույթ, տվյալ դեպքում զանգվածային միջոցառման կազմակերպում, նրանք «հանրության առողջության ու բարոյականության խաթարմանը» նպաստող դիտավորություն են համարում: Գուցե նժդեհական մեծամասնությունը օրենսդրական նախաձեռնությամբ հանդես գա եւ մայիսի 1-ն այսուհետ հռչակի ոչ թե աշխատավորության, այլ, ասենք, աշխատանքային սգո օր:
http://www.zhamanak.com/article/9083/

6 ՊԱՀԱՆՋ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ

ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչությունը տարածել է հաղորդագրություն, որով Հայոց Եղեռնի 93-րդ տարելիցի այս օրերին լայնախոհության եւ համախմբման կոչ է անում: Եվ որպես համախմբման նախապայման իշխանություններից ակնկալում է ապահովել հետեւյալ պահանջները.

Ա.- Ազատել քաղաքական բոլոր բանտարկեալները.

Բ.- Ստեղծել խորհրդարանական ու արտախորհրդարանական կուսակցութիւններէ ու նաեւ հասարակութեան ներկայացուցիչներէն բաղկացած յանձնաժողով, քննելու համար Մարտ 1-ի եւ 2-ի իրադարձութիւններու բոլոր ծալքերը: Նաեւ, համապատասխան հատուցում ապահովել բոլոր զոհուածներուն ու վիրաւորներուն:

Գ.- Դադրեցնել ամէն տեսակի քաղաքական հալածանքները եւ վերականգնել ընդդիմադիր կուսակցութիւններու ազատ գործունէութեան իրաւունքը.

Դ.- Բեկանել Ազգային Ժողովի որոշումը՝ ցոյցերն ու հանրահաւաքները արգիլելու մասին.

Ե.-Հանրային հեռուստատեսութեամբ հաւասար եթեր տրամադրել ընդդիմադրութեան տեսակէտներուն.

Զ.-Սկսիլ երկխօսութիւն՝ իշխանութեան եւ ժողովուրդի միջեւ հետեւեալ հարցերու շուրջ.

-Տնտեսական համակարգը ենթարկելու արմատական փոփոխութեան, առաջին հերթին վերացնելով ամէն տեսակի հովանաւորչութիւններն ու մենաշնորհները եւ ապահովելու համահաւասար պայմաններ՝ Հայաստանի բոլոր քաղաքացիներուն եւ արտասահմանցի ներդրողներուն առջեւ. -Դատական համակարգին տալու ամբողջական անկախութիւն ու զայն ձերբազատելու գործադիր իշխանութեան բոլոր տեսակի միջամտութիւններէն եւ ճնշումներէն.

-Զանգուածային լրատուութեան միջոցներու ազատ գործունէութեան իրաւունքը վերականգնելու, բացառելով իշխանութիւններու կողմէ քաղաքական հաղորդումներու վերահսկումը: Նաեւ՝ կարճ ժամանակուայ ընթացքին եթեր վերադարձնելու «Ա1+» եւ «Նոյեան Տապան» հեռատեսիլի ալիքները, ապահովելու համար բազմակողմանի տեղեկութիւն ստանալու հասարակութեան տարրական իրաւունքը.

-Ընտրական գործընթացներու նկատմամբ ժողովուրդի վստահութիւնը վերականգնելու նպատակով, հիմնական փոփոխութեան ենթարկելու Հայաստանի ընտրական օրէնսգիրքը՝ առաջին հերթին ապահովելով անկախ յանձնաժողովներու կազմութիւնը.

-Վերոյիշեալ հարցերու լուծումը երաշխաւորելէ ետք, կատարելու արտահերթ խորհրդարանական ընտրութիւններ.

http://a1plus.am/am/politics/2008/04/23/23938

Հայտարարություն

Երեկ հայտնի դարձավ, որ ՀՀ սպորտի եւ երիտասարդության հարցերի նախարարության աշխատակազմի երիտասարդական քաղաքականության վարչությունը մշակել է երիտասարդական պետական քաղաքականության 2008-2012թթ.-ի ռազմավարությունը:

Ինչպես եւ սպասվում էր, փաստաթուղթն ընդամենը կրում է դեկլարատիվ բնույթ, եւ ոչ մի հստակ ծրագիր չի նախատեսվում: ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միությունը` որպես երիտասարդական խնդիրներով շահագրգիռ եւ հետաքրքրված կազմակերպություն, որոշել է սեփական առաջարկներով հանդես գալ` երիտասարդության կյանքում էական եւ որակական փոփոխություն մտցնելու համար: Պետական մարմիններն առաջարկում են փոփոխությունների այնպիսի դրույթներ, որոնք այս պայմաններում կատարել ուղղակի հնարավոր չէ: Մենք` որպես ուսանողներ, առաջարկում ենք պատկան մարմիններին զբաղվել հետեւյալ խնդիրներով` որպես առաջնահերթություն:

1. Պայքար բուհական կոռուպցիայի դեմ: Այս երեւույթը, ցավոք, համատարած է, իսկ պետությունը ոչ մի կերպ չի փորձում այս խնդրին լուծում տալ:

2. Իջեցնել կամ փորձել կարգավորել ուսանողական վարձավճարները: Ամեն տարի ուսանողական վարձավճարներն ավելանում են, իսկ կրթական որակն առանձնապես չի բարձրանում: Պետությունը պարտավոր է կարգավորել վարձավճարների բարձրացման կամ իջեցման մեխանիզմները եւ վերցնել բուհերի ձեռքից վարձավճարների կարգավորման մենաշնորհը:

3. Ուսանողական խորհուրդների բարեփոխումների ծրագրի անհրաժեշտություն: Այս կամ այն բացառություններով` վերջին տարիներին ուսանողական ինքնակառավարման մարմինները վերածվել են կուսակցական փակ ակումբների եւ մեծամասամբ ոչ մի վստահություն չեն վայելում ուսանողների կողմից: Ի դեպ, այդ մասին են վկայում նաեւ մեր միության անցկացրած բազմաթիվ մոնիտորինգները: Ուստի առաջարկում ենք ցրել ուսանողական խորհուրդները եւ ստեղծել հզոր ուսանողական արհմիություններ:

4. Երիտասարդության զբաղվածության խնդիրը: Պետք է հստակ օրենսդրական դաշտ ստեղծել` երիտասարդ կադրերին աշխատանքի տեղավորելու համար: Պետությունը պարտավոր է ամեն տարվա մի քանի տասնյակ լավագույն շրջանավարտների վերցնել աշխատանքի:

Եթե այս հստակ խնդիրները չեն իրականացվում, ապա ոչ մի դեկլարատիվ փաստաթուղթ չի կարող բարելավում մտցնել երիտասարդների կյանքում: Իսկ երիտասարդական քաղաքականության վարչության ներկայացրածը ակնահաճո է, բայց ոչ երբեք իրագործելի:

Մեր ուսանողական միությունը սկսել է երիտասարդության շրջանում ստորագրահավաք` վերոնշյալ կետերը կատարելու պահանջով:

ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միության մամլո դիվան

 Հեռ` 569644, 530966
http://www.zhamanak.com/article/8817/

Հայտարարություն

Մարտի 28-ին մենք` հնչակյան երիտասարդներս, համարձակություն ցուցաբերեցինք եւ որոշեցինք «Կոնգրես» հյուրանոցում «պետության հիմքերը խարխլող» եւ «սադրիչ» մի միջոցառում անցկացնել` ուսանողական քննարկում` «ՄԱԿ-ի ընդունած հակահայկական բանաձեւ. քաղաքական հետեւանքները» թեմայով:

Ի սկզբանե որոշվել էր մեր միջոցառման ժամանակ ապահովել օբյեկտիվություն, եւ այդ առումով հրավիրել էինք նաեւ ԱԳՆ ներկայացուցչին:

Մեկ շաբաթ առաջ դիմել էինք հյուրանոցի համապատասխան մարմիններին եւ խնդրել դահլիճ տրամադրել: Պայմանավորվածություն եղավ, եւ մենք հանդգնեցինք հրավիրել շահագրգիռ կողմերին եւ տարբեր երիտասարդական կազմակերպությունների` այդ թվում եւ իշխանական: Միջոցառումից 10 րոպե առաջ, սակայն, մեզ զանգահարեց հյուրանոցի ներկայացուցիչը եւ փաստեց, որ դահլիճ տրամադրել չի կարող: Այլ մեկնաբանություններ չեղան: Մենք, ամենեւին չցանկանալով խաթարել պետության հիմքերը եւ տեղի տալ օտարերկրյա գործակալների ցանկություններին, հանդգնում ենք փաստել, որ մեզ դահլիճից զրկելն ունի հստակ քաղաքական ենթատեքստ:

Ելնելով այս ամենից` ուղղում ենք հետեւյալ կոչը.

Բոյկոտել Կոնգրես հյուրանոցի աշխատանքները:

Սփյուռքի մեր հայրենակիցներին եւ կուսակցական ընկերներին խնդրել` Հայաստան գալու դեպքում Կոնգրեսում համար չվարձել:

Միջազգային եւ տեղական իրավապաշտպան կառույցներին այդ հյուրանոցում քննարկումներ չանցկացնել:

ՍԴՀԿ «Սարգիս Տխրունի»

ուսանողական-երիտասարդական միություն

Ներեցեք հանդգնության համար

28.03.2008 թ.
http://www.zhamanak.com/article/8772/

Մեկ ա՝ հանդիպման վայրը չի փոխվում: Անգամ՝ ժամը: Մարդիկ էլ...

Մարտի 20-ից երեկոյան ժամերին մայրաքաղաքի կենտրոնում` Հյուսիսային պողոտայում ամեն օր հավաքվող քաղաքացիները երեկ, ժամը 18.30-ին պետք է ընթերցանության ակցիա անցկացնեին, սակայն հայրենի իրավապահները մարդկանց «ցրման» յուրօրինակ գործելաոճ էին որդեգրել...

Փսիխոզ` իշխանական վերնախավում


Ժամը 18.00-ից սկսած արդեն պարզվեց, որ տասնյակ մարդկանց «բռնում-լցնում» են մեքենաները ու տանում են Հյուսիսային պողոտայից: «Մաքրում են»... Երեկվա մյուս առանձնահատկությունը հետեւյալն էր` արդեն կանանց են համատարած բերման ենթարկում: Կանայք երեկ շատ սիմվոլիկ բնորոշեցին Հայաստանում ստեղծված իրավիճակը` «Սադամին երեւի պետք է երնեկ տալ»: Իրավամբ` մի ռեժիմի իրավապահներ, որոնք արդեն ստիպված են կանանց «հավաքել», վկայում է միայն մեկ բանի մասին` իշխանական վերնախավում մասսայական փսիխոզ է, սա` աներկբա:

ՍԴՀԿ նախագահ Լյուդմիլա Սարգսյանը, ում եւս երեկ բերման էին ենթարկել եւ դեռ ժամը 21.00-ի դրությամբ գտնվում էր Քանաքեռ-Զեյթունի ոստիկանության բաժնում ու մեզ հայտնեց, որ 5-10 րոպեից իրեն ազատ կարձակեն, տեղեկացրել էր, որ բերման են ենթարկել մոտ 50 կանանց եւ 10-ից ավելի տղամարդկանց, որոնց բնակության հասցեն պարզելուց հետո տեղափոխում են համապատասխան ոստիկանության բաժիններ: Հյուսիսային պողոտայից երեկ բերման ենթարկվածների մեջ էին` Գագիկ Ներսիսյանը, ում Շենգավիթի ոստիկանության բաժին էին տարել, Պահպանողական կուսակցությունից` Թաթուլ Մկրտչյանը, ՀՀՇ-ից Սոնա Մուրադյանը, «Սկսել» հասարակական շարժման անդամ Արսեն Խառատյանը: Ականատես կանանցից մեկը` Անուշը, ում եւս ցանկացել էին բերման ենթարկել` ուշագնաց էր եղել եւ այդ պատճառով էլ նրան փաստորեն ոստիկանները չեն կարողացել «հավաքել» տարածքից: Մյուս ականատեսներից` Կարինեն, մեզ պատմեց, որ իրենք` չորս կանանցով կանգնած, զրուցելիս են եղել, մոտեցել են ոստիկանները, ասել են` «հիմա լուռ նստեք մեքենա», կանայք պատասխանել են` «ոչ, մեր հողի վրա իրավունք չունե՞նք կանգնել», ոստիկանները սկսել են քաշքշել նրանց, սակայն կանայք իրար ձեռքերից պինդ բռնել են, այնուհետեւ մոտեցել է ոստիկանության պաշտոնյաներից մեկը ու աշխատակիցներին հրահանգել` «Լավ, թողեք»: «Զբոսանքի» եկած երիտասարդ աղջիկներից մեկն էլ լսել էր, թե ինչպես է ոստիկաններից մեկը մյուսին հաղորդել` «ասացին` 15 րոպեից նայում եք, ով մնացել է` նստած, թե կանգնած` տանում եք»: Իսկ երկու լրագրողների «բարեխիղճ» շարքային ոստիկաններն էլ զգուշացրել էին` «լավ կլինի այսօր այստեղից շուտ գնաք...»:

Հավաքվածների եւ լրագրողների ներկայությամբ երեկ երկու ոստիկան մոտեցան Լեւոն Զուրաբյանին, ում ծանուցագիր հանձնեցին` այսօր ժամը 11.00-ին ոստիկանություն ներկայանալու վերաբերյալ: Զավեշտը այն էր, որ ծանուցագիր բերողը, որին անմիջապես շրջապատեցին լրագրողները կմկմալով Լ.Զուրաբյանին մեծ դժվարությամբ կարողացավ պարզաբանել, որ նրան «չարտոնված հանրահավաքներ կազմակերպելու համար» են հրավիրում: Լ.Զուրաբյանը վերցրեց ծանուցագիրը եւ լրագրողներին հայտարարեց. «Սա քաղաքական հետապնդում է»: Ի դեպ, երեկ հավաքվածների մեջ էին քաղաքացիական հագուստով ոստիկանության բազմաթիվ աշխատակիցներ, որոնք աչալրջորեն լսում էին հավաքվածներին (նրանցից երկուսը-երեքը, օրինակ, ըստ մի քանի տղամարդկանց հավաստիացումների` Շենգավիթի ոստիկանության աշխատակիցներ էին), ուսումնասիրում, հայացքով զննում էին, իսկ ոստիկանության աշխատակիցներով շրջապատված երիտասարդ օպերատորը, ում թիկնապահ-ոստիկաններն անընդմեջ հորդորում են` «ոչ մեկի հարցերին չպատասխանես», երեկ էլ շարունակում էր նկարահանել մարդկանց:

Հյուսիսային պողոտայում երեկ հավաքվածները «զբոսանքի» չգնացին, նախորդ օրվա համեմատությամբ շուտ հեռացան: Իսկ բերման ենթարկվածների վերաբերյալ ժամը 21.00-ից սկսած լուրեր էինք ստանում, որ մարդկանց ազատ են արձակում:
http://www.zhamanak.com/article/8759/

Շիրխանյանը խախտեց իր ու Վազգենի պայմանը

Ենթակառուցվածքները համակարգող նախկին նախարար Վահան Շիրխանյանը մարտի 21-ին անդամագրվել է Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությանը: Երեկ զրուցեցինք նրա հետ:

-Պարոն Շիրխանյան, Ձեր` հնչակյան դառնալը եթե ոչ զարմանալի, ապա զարմանալիին մոտ քայլ էր: Ինչու՞ որոշեցիք անդամակցել հենց այս կուսակցությանը եւ ինչո՞ւ հենց այժմ:

- Ես միշտ եղել եմ քաղաքականության մեջ` 1988-ից, իսկ մինչ այդ եղել եմ կոմունիստ, այսինքն` նորից եղել եմ քաղաքականության մեջ: Դա վկայում է, որ քաղաքականությունն ինձ համար երբեք խորթ չի եղել, իսկ քաղաքականություն ասելով ես միշտ հասկացել եմ լինել ժողովրդի կողքին: 2000թ.-ին դուրս գալով իշխանությունից մշտապես մասնակցել եմ ընդդիմադիր տարբեր շարժումների, պահպանելով իմ տեսակետները, շատ անգամ համաձայն չլինելով այն քաղաքական ուղղությունների հետ, որ տարել են ընդդիմադիր գործիչները, բայց միշտ ունեցել եմ մի գլխավոր նպատակ ու համոզմունք, որ Հայաստանում բռնազավթված իշխանության դեպքում մենք չենք կարող երկիրը կայուն զարգացման վիճակի բերել: Եթե չկա իշխանություն-ժողովուրդ, բանակ-ժողովուրդ միասնություն, եթե չկա համահայկական միասնություն, հոգեւոր վերելքի վիճակ, մենք Ղարաբաղին տեր կանգնել չենք կարող: Քաղաքականության մեջ Վազգեն Սարգսյանի հետ հայտնի պայման ունեինք` լինել շատ ակտիվ, բայց ոչ կուսակցական: Այն ժամանակ դա միակ ճիշտ տարբերակն էր, որովհետեւ կուսակցությունները շատ էին, մենք քիչ, բոլորի հետ պետք էր շփվել, բոլորի հետ աշխատել, բոլորի ուժերը գումարել: Բայց այս տարիների ընթացքում, ես ցավով եմ դա նշում, հասկացա մի բան, որ շատ կուսակցություններ` որպես այդպիսին, դարձել են քաղաքական դաշտի տերը` չունենալով դրա իրավունքը, միայն անուն, հիմնադիր եւ այդ հիմնադիրի շուրջ ծավալվող ինչ-որ խաղեր, կուսակցականներին ինչ-որ տաքուկ տեղեր տեղավորելու նպատակներ եւ այլն: Ու ես միշտ մտածել եմ` այ եթե ես որոշեի անդամակցել որեւէ կուսակցության` ու՞ր կգնայի: ՍԴՀԿ-ն միշտ առանձնացել է ինձ համար, 120 տարեկան է ու փառավոր անցյալ ունի եւ միշտ ծառայել է ազգին, երբեք չի վարկաբեկվել, դավաճանությունների մեջ չի մեղադրվել, ունի հրաշալի գաղափարախոսություն, որը ինձ շատ հոգեհարազատ է` դա սոցիալական-սոցիալիստական գաղափարախոսությունն է: Իսկ դա նշանակում է, որ կուսակցությունը ձգտելու է ապահովել արդարություն, հավասարություն եւ օրինականություն: Հենց այդ չափանիշներով էլ ես ընտրել եմ այս կուսակցությունը: Սա ոչ այնքան զարմանալի, որքան վճռական քայլ է քաղաքական իրավիճակի զարգացման այս փուլում:

- Իսկ կուսակցությունը Ձեզ գրկաբա՞ց ընդունեց, ինչ-որ ինստանցիաներով կամ խողովակներով ստիպված չեղա՞ք անցնել:

- Եղել է երդման արարողություն` Եռաբլուրում, Անդրանիկի շիրիմին, շիրիմի վրա փռված էր 1914թ.-ի դրոշ, որն անցել է ցեղասպանության դաշտերով, արտասահմանյան երկրներով եւ հասել այստեղ: Դա ինձ համար խիստ խորհրդանշական էր: Ինչքան ես հասկանում եմ, կուսակցությունը դեմ չի եղել իմ անդամությանը:

- Ինչպե՞ս է իրեն զգում, ինչպես ընդունված է ասել` նորաթուխ հնչակյանը:

- Այն, որ ՍԴՀԿ-ն որոշել է սատարել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, հասնել Հայաստանում օրինականության վերականգնման, դա ինձ համար միանշանակ ընդունելի ծրագիր է: Ոչ միայն այս երկու օրը, այլ նաեւ դրան նախորդող երկու շաբաթը, որի ընթացքում ես միշտ այստեղ եմ եղել, ինձ համոզել են, որ կուսակցությունը շարունակելու է այդ գիծը` մինչեւ խնդիրն ավարտին հասցվի: Դա շատ կարեւոր է:

- Իսկ արդյո՞ք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին սատարելու ՍԴՀԿ-ի որոշումը վերջինիս անդամագրվելու նախապայմաններից մեկը եղավ: Եթե ՍԴՀԿ-ն այլ թեկնածուի սատարելիս լիներ կամ վերջին ընտրություններում քաղաքական չեզոքություն պահպանած լիներ, դա կուսակցական դառնալու Ձեր որոշման վրա կազդե՞ր:

- Իհարկե կազդեր, ես այդ դեպքում կսպասեի: Ես ընտրեցի հենց ՍԴՀԿ-ն, որովհետեւ կուսակցությունը շատ ակտիվ դիրք է ընդունել ներկա քաղաքական իրավիճակում, իսկ ես ակտիվ ու ճշմարիտ քայլերի հետեւող եմ: Եթե ՍԴՀԿ-ն սատարեր, ասենք, Վահան Հովհաննիսյանին, Արտաշես Գեղամյանին կամ Սերժ Սարգսյանին, բացառվում է, որ ես անդամակցեի: Բայց քանի որ կուսակցությունն իրեն շատ ճիշտ է պահել այս ընթացքում, դա միայն իմ համոզմունքը չի, ես վստահաբար եմ եկել: ՍԴՀԿ-ն տարբերվում է բոլոր կուսակցություններից նրանով, որ այն մարդ կուսակցություն չի, ինչպես շատ այլ կուսակցություններ: Այն գաղափարական շատ լուրջ ուղղություն է եւ թույլ տվեք ասել` ճիշտ ազգային ուղղություն:

Վահան Շիրխանյանի հետ մեր զրույցի` առկա քաղաքական իրավիճակին վերաբերող հատվածը կներկայացնենք հաջորդիվ:
http://www.zhamanak.com/article/8728/

ԵՐԹԻ ԷԻՆ ԴՈՒՐՍ ԵԿԵԼ ԿԱՆԱՅՔ

Կանայք պահանջում են «Հ1»-ի օրինական գործունեություն եւ հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհրդի նախագահի հրաժարականը: Նրանք երթով Ազատության հրապարակից գնացին մինչեւ ռադիոտուն, ապա հակառակը:

Երթին մասնակցում էին հազարավոր կանայք, իսկ նրանց շրջապատել էին հիմնականում երիտասարդ տղաները, որոնք ձեռքերը բռնած շրջան էին կազմել ու կանանց առել մեջը:

«Մենք պահանջում ենք ՀՀՌԸ խորհրդի նախագահի հրաժարականը, «Հ1» հեռացիր»,-այս խոսքերով կանաց առաջնորդում էր ՍԴՀԿ նախագահ Լյուդմիլա Սարգսյանը, ում խոսքերին բուռն արձագանքում էին ներկա կանայք` «հիմա» «հեռացիր» կոչերով: Նրա կողքին էր կանգնած նաեւ ՀԺԿ մամուլի քարտուղար Ռուզան Խաչատրյանը: Ռադիոտան շենքի մոտ քաղաքային ոստիկանության հատուկ ջոկատայիններն էին կանգնած, որոնք մեծ շառավղով փակել էին ռադիոտան մուտքը:

«Ամոթ», «ամոթ» էին գոռում հավաքված կանայք: ԵՊՀ-ի մոտով անցնելիս նրանց կոչերը սաստկացան, իսկ ահա մետրոյի «Երիտասարդական»-ի կանգառում կանգնածներին գառում էին «միացիր», «հիմա»: «Եթե Արմեն Ամիրյանը մեզ արհամարհեց նաեւ իր կնոջը, քրոջը, դստերը, երբ կանայք են ոտքի կանգնում, արդեն վերջն է»,-«Ա1+»-ին ասաց վանաձորցի Սուսաննան, ով ծանր դրոշ էր թափահարում ողջ երթի ընթացքում:

«Այս երթը նշանակում է, որ մենք մեր եղբայրների, ամուսինների, որդիների կողքին ենք, էլ տուն չենք գնա, մինչեւ արդարություն չհաստատվի»,-«Ա1+»-ին ասաց մեկ այլ կին ակտիվիստ:

«Եթե հազարավոր կանայք են խառնվել գործին, կասկածից վեր է, որ հաղթելու ենք»,-ասաց ուսանողուհի Աննան: Նշենք, որ ողջ երթի ընթացքում կանանց ջերմ էին ընդունում եւ նրանց կոչերին արձագանքում բազմաթիվ մարդիկ, շատ վարորդներն էլ միացնում էին իրենց ազդանշանները եւ բռունցքներով պայքար ցույց տալիս:

«Ազատության» հրապարակ հասնելիս, հրապարակում ներկա տղամարդիկ ջերմ ծափողջույններով դիմավորեցին իրենց բառերով ասած` «հաղթանակած կանանց»:

Արդեն հրապարակում էլ ելույթ ունեցավ ՀԺԿ մամուլի քարտուղար Ռուզան Խաչատրյանը, ով դիմեց հավաքվածներին «ՀՀ ազատ քաղաքացիներ» կոչով եւ ասելով, որ իրենց` կանանց պատգամը այլեւս իրողություն է:

«Եթե մենք ուզում ենք մեր թոռներին ազատ քաղաքացի դաստիարակել, ուրեմն խոսքի ազատություն պիտի լինի եւ նրանք պետք է հրաժարական տան: Մենք ուզում ենք, որ մեր երեխաները ստանան հայեցի դաստիարակություն, մուղամներ ու խուժանի, անգրագետ փողոցայինի խոսք չլսեն հեռուստատեսությամբ ու մեր արդարացի պահանջով հաղթել ենք»,-ասաց ներկաներին նա,որին բուռն արձագանքեցին բոլորը. «հիմա», «հիմա»:

http://a1plus.am/am/politics/2008/02/23/23058

«Չեն անցնի» ասում է Գուրգեն Եղիազարյանը

Երեկ Աբովյանում դաժան ծեծի են ենթարկվել «Լեգիտիմ նախագահ-2008» շարժման նախաձեռնող խմբի անդամ, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի շտաբի` Կոտայքի մարզի պատասխանատու Գուրգեն Եղիազարյանը, Երջանիկ Աբգարյանը եւ Եղիազարյանի որդին` Համբարձում Եղիազարյանը:

Երեկ մեզ հետ զրույցում պրն Եղիազարյանը կատարվածի մասին պատմեց հետեւյալը. «Առավոտյան ժամը 9-ին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի` Աբովյան քաղաքի շտաբի պետ Գրիգոր Ոսկերչյանը կապվել էր Երջանիկ Աբգարյանի հետ եւ ասել, որ մեր վստահված անձանց տոտալ ահաբեկման են ենթարկում եւ հեռացնում ընտրատեղամասերից, մասնավորապես` 28/06 տեղամասից: Մենք` ես, որդիս, ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը եւ Երջանիկ Աբգարյանը շտապ մեկնեցինք Աբովյան ու տեսանք երկու ահաբեկված կանանց` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վստահված անձանց: Նրանցից մեկը մոտ 20 տարեկան երիտասարդ աղջիկ է, որին ահաբեկած մարդիկ, այսպես ասած, խոստացել էին գիշերը սպանել, եթե փորձի վերադառնալ ընտրատեղամաս: Մյուսը` Լարիսա Թադեւոսյանը, ասաց, որ ոչ մի դեպքում ընտրատեղամաս չի վերադառնա, այնքան որ ահաբեկված էր ու մեզ էլ խորհուրդ տվեց չգնալ այդ տեղամաս: Մենք, այնուամենայնիվ, գնացինք տեղամաս: Տեղամասում նստած էին նախագահի մյուս թեկնածուների 4 վստահված անձինք, ովքեր մեր հարցերին չէին պատասխանում, միայն ասացին, որ առավոտյան եկել առեւանգել են մեր վստահված անձանց, նստեցրել մեքենա ու տարել: Նրանցից մեկին` Լարիսա Թադեւոսյանին ահաբեկչական խմբի անդամները տարել էին քաղաքից դուրս, իջեցրել մեքենայից, սպառնացել, թե եթե վերադառնա, ոտքերը կոտրելու են ու թողել ամայի այդ վայրում: Երբ մենք տեղամասում էինք եւ փորձեցինք զրուցել վերը նշված վստահված անձանց հետ ու մանրամասներ իմանալ կատարվածի կապակցությամբ, միայն Արթուր Բաղդասարյանի վստահված անձը համարձակվեց պատմել կատարվածի մասին: Այդ ընթացքում Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ խոսքի բռնվեց Արտաշես Գեղամյանի վստահված անձը` ասելով, թե մենք գիտեինք, որ դուք գալու եք եւ գրեթե գոռալով ասաց` հենց հիմա ազատեք տարածքը: Ես միջամտեցի խոսակցությանն ու առաջարկեցի հանձնաժողովի աշխատանքին չխոչընդոտելու համար դուրս գալ ու դրսում պարզաբանել հարցերը: Այդ ընթացքում զանգ տվեց հանձնաժողովի նախագահն ու շուտով երկու-երեք ավտոմեքենայով ընտրատեղամասի մոտ հավաքվեցին մի խումբ հաստավզեր` սկզբում 7-8 հոգի, ապա շատացան ու այսպիսի խոսակցություն սկսեցին տանել` «մեր դեմ խաղ չկա, Սերժը նաղդով նախագայա»: Մենք էլ ասացինք, որ ձեր Սերժը նախագահ չի ու վաղ է ուրախանալու համար: Այդ խոսակցությունը տեւեց մոտ 20 րոպե, որի ընթացքում նրանցից մեկն անընդհատ ձեռքը տանում էր դեպի կողքի զենքն ու ասում` արա թող գյուլլեմ, սրանց պետք ա գյուլլել, կյանքներս կերան եւ այլն...: Դրանց նպատակն այն էր, որ արձանագրություն չկազմվի մեր վստահված անձանց առեւանգման առնչությամբ, հակառակ դեպքում, ինչպես որ մեզ սպառնացին` «սետկա ենք սարքելու»: Այդ հաստավզերից մեկը խոսակցության ընթացքում հարցրեց Երջանիկ Աբգարյանին, թե ով է: Վերջինս ներկայացավ` ասելով, որ ապրում է Առինջում: Այդ ընթացքում այդ տմարդին սկսեց հայհոյել Աբգարյանին, ես էլ նրան հայհոյեցի: Իսկ քիչ անց նրանցից մեկը` ոմն Էդո, փոքր-ինչ հեռացավ ու սկսեց խոսել հեռախոսով: Վերադառնալուն պես, տղաս, ես ու Երջանիկ Աբգարյանը միաժամանակ հարված ստացանք ու երեքս էլ գետնին ընկանք: Ոհմակն էլի ավելացավ ու սկսեցին բոլորիս վրա հարվածներ տեղալ, մեզ մնում էր միայն պաշտպանել դեմքներս (Գուրգեն Եղիազարյանի ճակատն ամբողջությամբ վնասված է, նրա որդու` Համբարձումի դեմքն ամբողջությամբ այտուցված է, կապտած, իսկ Երջանիկ Աբգարյանի քիթը կոտրվել է, գլխին ծանր հարվածներ է ստացել): Քիչ անց այդ մարդիկ դադարեցին մեզ հարվածել, հավանաբար հրահանգ ստացան ու շարժվեցին փողոցի կողմը: Ես վեր կացա, նորից մտա ընտրատեղամաս ու ասացի հանձնաժողովի նախագահին, որ կատարվածի կապակցությամբ արձանագրություն կազմվի: Վերջինս հիստերիա սարքեց ու մոտ 40 րոպե թույլ չէր տալիս, որ արձանագրությունը կազմվի: Փաստորեն, տոտալ բռնություններ են կատարվում, իսկ մենք դրա դեմը չենք կարողանում առնել»: (Եղիազարյանն ասաց նաեւ, որ վերը նշված ընտրատեղամասում ժամը10.30-ի դրությամբ քվեատուփը կիսով չափ լցված էր` այն դեպքում, որ քվեարկությանն այդ պահին մասնակիցել էր 124 հոգի, սակայն 500 քվեաթերթիկ արդեն իսկ բացակայում էր, այսինքն` քվեարկված էին):

«Ես կոչ եմ անում բոլոր այն մարդկանց, ում համար թանկ է մեր երկրի ապագան, վախվորած գառների նման չմտնել փարախն ու սպասել, թե երբ են իրենց խժռելու: Նրանք մի մարդու նման փետրվարի 20-ին, ժամը 15-ին թող գան «Ազատության» հրապարակ ու մասնակցեն Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հանրահավաքին: Սրանք չպետք է անցնեն, մաֆիայի հաղթանակը չի լինելու: Վաղը, ամենայն հավանականությամբ, մաֆիան ոստիկանության հետ միասին կհոգա այն մասին, որ մեր համախոհները չկարողանան Երեւան գալ: Իսկ հանրահավաքի ժամանակ հանկարծ կհայտնվի ԱԱԾ պետ Գորիկ Հակոբյանի մորաքրոջ տղան` Պազոլինին, իր կոչերով` «ոչ բախումներին», «ոչ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին» ու սադրելով հավաքվածներին բախում կհրահրի իր պես այդպիսի բազում «խաղաղարար» կազմակերպությունների, օրինակ` «Համերաշխություն» շարժման կազմակերպիչների հետ: Հիշենք, որ քիչ առաջ նկարագրածիս մասին ժամանակին խոստացել են երկու մարդ` «դհոլը»` Արտաշես Գեղամյանը եւ նույն Գորիկ Հակոբյանը: Սրանք ամեն կերպ կփորձեն իրենց շնիկների միջոցով տապալել փետրվարի 20-ի միտինգը, որին կփորձի միջամտել ոստիկանությունը, մի քանի հոգու կհավաքի եւ... Բայց, այնուամենայնիվ, ասեմ` NO PASARAN, սրանք չեն անցնելու, թույլ չպիտի տանք վանդալիզմի վերադարձը», - հայտարարեց պրն Եղիազարյանը:

Հ.Գ. Պրն Եղիազարյանը հայտարարություն է ներկայացրել ոստիկանություն, սակայն ոստիկանությունը, վերջինիս հավաստմամբ, տեղեկություն է տարածել այն մասին, որ տուժածները անհայտ ուղղությամբ հեռացել են: Սա այն դեպքում, որ դեպքից մոտ մեկ ժամ անց` ժամը 13.30-ին Եղիազարյանն ու մյուս տուժածները մամուլի ասուլիս են տվել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի` Եկմալյան հասցեում գտնվող քարոզչական կենտրոնում ու եւս մեկ ժամ, այսպես ասած, հնարավորություն տվել «գտնել» նրանց:
http://www.zhamanak.com/article/8362/

Ինքդ կեր թռուցիկը, ոստիկան

Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը, դատապարտելով «Սարգիս Տխրունի» ուսանողական-երիտասարդական միության ատենապետ Նարեկ Գալստյանի նկատմամբ «ավազակապետական» ձեռագրով իրականացված բռնարարքը, երեկ լրագրողների համար որոշ բացահայտումներ արեց:

Պարզվում է` նոյեմբերի 12-ին թռուցիկ փակցնելու համար Կենտրոնի ոստիկանություն տարված Նարեկ Գալստյանին եւ Էդմոնդ Մակարյանին ոստիկանությունում ծեծի եւ ստորացման են ենթարկել ոստիկանության Երեւանի վարչության պետ, գեներալ-մայոր Ներսես Նազարյանն ու Կենտրոնի ոստիկանապետ Մեհրաբյանը: «Մենք չէինք մտածում, որ պետք է հնչեցնենք այս անունները, սակայն վերջին բռնարարքից հետո լռելը ուղղակի հանցագործություն է: Եթե գեներալ-մայորը կարող է իրեն թույլ տալ 20 տարեկան երիտասարդին, որն ուղղակի իրենց նման չի մտածում, ծեծի ենթարկել եւ թռուցիկը բերանը մտցնել, ստիպելով՝ պիտի ուտես, ինչ գնահատական կարելի է տալ նման իշխանությանը: Այստեղ իշխանություն չկա, այլ ոստիկանական երկիր է: Հնչեցնելով այս անունները` համոզված եմ, որ շատերի դուրը չի գալու եւ կրքեր է բորբոքելու, բայց ես դա նպատակային եմ անում: Եթե բորբոքվելու են, թող բորբոքվեն, մեզ դրանով չեն ահաբեկելու, ի՞նչ պիտի անեն, վերջին հաշվով ինչ կարողանում են` անում են, ավելիին ընդունակ չեն: Սա թույլ իշխանության վերջին ճիգերն են, երբ 20 տարեկան երիտասարդների նկատմամբ նման վարքագիծ են դրսեւորում ՀՀ գեներալ-մայորները, որոնք պարտավոր են պաշտպանել եւ ոչ թե պատժել... Իսկ եթե իշխանությունները կարծում են, որ այս ամենով կարողացան կոտրել Նարեկի կամքը, չարաչար սխալվում են: Նարեկը պատահական մարդ չէ կուսակցությունում, հավատամքով է մտել ՍԴՀԿ եւ գիտի հանուն ինչի է պայքարում: Մեր կուսակցությունը 120 տարվա հեղափոխական պայքարի ճանապարհ է անցել, եւ մեզ այս ձեւով ահաբեկել հնարավոր չի: Եթե ունեն այլ մեթոդներ, խոսքս բռնության մասին չէ, թող այդ մեթոդներով մեզ հետ պայքարեն: Մենք իրենց դեմ մինչեւ վերջ պայքարելու ենք եւ հեռացնելու ենք իշխանությունից»:

Ռոբերտ Քոչարյանը Նարեկի հետ կատարված դեպքի հաջորդ օրը, Հյուսիսային պողոտայի բացման արարողությունից հետո լրագրողներին տված հարցազրույցի ժամանակ անդրադարձել է նաեւ Նարեկի հետ պատահածին` քմծիծաղով ասելով, թե դուրս եկեք փողոց եւ հարցրեք` ո՞վ է ճանաչում «այդ երիտասարդին», որ դեռ նրա նկատմամբ էլ իշխանական մակարդակով քաղաքական հաշվեհարդար տեսնելու առիթ լիներ: Նշենք, որ Քոչարյանի մամուլի խոսնակ Վիկտոր Սողոմոնյանի հայրը՝ ԲՀԿ ցուցակով պատգամավոր ընտրված Էռնեստ Սողոմոնյանը նախկինում եղել է ՍԴՀԿ-ական եւ կուսակցությունից գումար հափշտակելու համար հեռացվել է ՍԴՀԿ-ից: Լյուդմիլա Սարգսյանը հակադարձեց Քոչարյանին` ասելով. «Այս իշխանություններն այդքան մանր են հա՞, նույնիսկ այս հարցում չեն ուզում ընդունել, որ կան երիտասարդներ, որոնք իրենցից խելոք են ու մեծ հեղինակություն են վայելում: Նարեկը, որը քաղաքական դաշտում իրոք հայտնի մարդ է, ինտելեկտուալ երիտասարդ եւ ընդունված ընդդիմադիր գրեթե բոլոր գործիչների կողմից, եթե տարիքը թույլ տար ու իր թեկնածությունն առաջադրեր նախագահական ընտրություններում ավելի շատ ձայն կհավաքեր, քան Սերժ Սարգսյանը ու նույն Ռոբերտ Քոչարյանը: Իսկ եթե նա Նարեկին համարում է ոչ հայտնի մարդ` այն դեպքում, երբ Նարեկը գրեթե ամեն օր թերթերի էջերում երեւում է, ուրեմն Քոչարյանը նույնիսկ թերթ էլ չի կարդում», - նշում է ՍԴՀԿ ատենապետը: Վերջինս վստահեցրեց նաեւ, որ Նարեկի հետ պատահածից հետո երեկ իրենց կուսակցություն անդամագրվելու համար դիմել են երեք երիտասարդներ: «Սա ցույց է տալիս, որ այս իշխանությունները չեն կարող ընկճել երիտասարդներին, քանի որ եթե մի բան շատ ես արգելում, այնքան ավելի շատ են ձգտում դրան»: Տկն Սարգսյանը միաժամանակ կոչ արեց «բոլոր նորմալ, իրենց երեխաների ապահովությամբ եւ այս երկրի ապագայով մտահոգ» մարդկանց չլռել, անտարբեր չլինել այդպիսի երեւույթների նկատմամբ եւ գալ ու համալրել ընդդիմության շարքերը:
http://www.zhamanak.com/article/7578/

Կոչ են անում առաջադրվել

Երեկ «Մարիոթ» հյուրանոցում լրատվամիջոցների համար փակ հավաք են կազմակերպել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի համակիրները: Մեր տեղեկություններով` հավաքին մասնակցել է մոտ 100 մարդ: Օրվա վերջում «Իմփիչմենթի» ներկայացուցիչ Նիկոլ Փաշինյանը մամուլի հաղորդագրություն տարածեց, որում մասնավորապես ասվում էր. «Արմենիա-Մարիոթ» հյուրանոցում տեղի է ունեցել շուրջ 25 հասարակական, քաղաքական կազմակերպությունների ներկայացուցիչների հավաք, որի մասնակիցները ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին կոչ են արել մասնակցել ՀՀ նախագահի առաջիկա ընտրություններին:

Հավաքի մասնակիցները նաեւ պատրաստակամություն են հայտնել նախագահական առաջիկա ընտրություններում համակողմանի աջակցություն ցուցաբերել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին»: Ապա հաղորդագրության մեջ ծայրից ծայր ներկայացված էր «Հանրապետություն» կուսակցության անդամ Արտակ Զեյնալյանի ելույթը, թեեւ հավաքի ընթացքում ելույթ են ունեցել շուրջ մեկ տասնյակ քաղաքական գործիչներ` ՀԱԱԿ նախագահ Հովհաննես Հովհաննիսյանը, «Հանրապետություն» կուսակցության նախագահ Արամ Զավենի Սարգսյանը, ՀՀՇ վարչության նախագահ Արարատ Զուրաբյանը, ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը, «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ Սամսոն Ղազարյանը, քաղաքագետ Աղասի Ենոքյանը, իրավապաշտպան Ռուբեն Թորոսյանը, ԱԱԾ պետի նախկին տեղակալ Գուրգեն Եղիազարյանը, գորիսեցի Սամվել Հարությունյանը եւ այլք: Հավաքը վարել է Ալեքսանդր Արզումանյանը:

Առաջիկա օրերին Երեւանի կենտրոնում կբացվի գրասենյակ, ուր Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի համակիրները կարող են հավաքվել, քննարկել անելիքները, առաջարկություններ ներկայացնել ու աշխատել Տեր-Պետրոսյանի օգտին: Խոսքը ոչ կուսակցական գրասենյակի մասին է: Նման գրասենյակներ առաջիկայում կբացվեն նաեւ մի շարք մարզերում: «Եթե այս գաղափարը ընդունելի լինի ներկաների համար, մեզնից յուրաքանչյուրը պետք է ինքն իրեն համարի այդ քաղաքական շտաբի համահիմնադիր: Եւ մենք պետք է դառնանք այն միջավայրը, որը դեպի իրեն է ձգում նորանոր ուժերի, որը գեներացնում է քաղաքական գաղափարներ, լուծում մարտավարական եւ ռազմավարական խնդիրներ», - բացելով հավաքն ասել է «Հանրապետություն» կուսակցության քաղխորհրդի անդամ Արտակ Զեյնալյանը` շարունակելով. «Այսպիսով, մեր թիվ մեկ խնդիրը փոխադարձ ավելի լայն շփումների անհրաժեշտությունն արձանագրելն է, եւ դրա համար պայմաններ ստեղծելը»: Արտակ Զեյնալյանն անդրադարձել է նաեւ ՀՀ առաջին նախագահի առաջադրման հավանականության հարցին. «Կարծում ենք` հարցի պատասխանը քաղաքական գործընթացներն իրենք էլ տալիս են: Ակնհայտ է, եւ կարծում ենք` ձեզնից յուրաքանչյուրը ունի նաեւ տեղեկատվություն, որ Տեր-Պետրոսյանի քաղաքական ակտիվացումը եւ հատկապես վերջին քայլերը իշխանական շրջանակներում խուճապին մոտիկ տրամադրություններ են առաջացնում, եւ այդ տրամադրությունները վարակի նման տարածվում են: Ակնհայտ է, որ մենք քոչարյանասերժական վարչակազմից ազատվելու բացառիկ եւ պատմական հնարավորություն ունենք, մեր պետությունը կայուն զարգացման ճանապարհի վրա դնելու, ժողովրդավարությունը որպես այլեւս անշրջելի համակարգ արձանագրելու պատմական շանս: Կա այդ շանսը իրացնելու ընդունակ քաղաքական լիդեր, մնում է, որ ձեւավորվի այդ շանսը իրացնելու ընդունակ հասարակական-քաղաքական թիմ: Եւ այդ թիմի ձեւավորման գործընթացի մեկնարկն ենք մենք ուզում այսօր ազդարարել: Բոլորս հասկանում ենք, որ Տեր-Պետրոսյանը առաջադրվելու է քաղաքացիական նախաձեռնությամբ. նա պետք է դառնա համաժողովրդական թեկնածու, իսկ սա հնարավոր է անել միայն ամենալայն հասարակական-քաղաքական շրջանակների աջակցությունը ստանալու շնորհիվ»:

Հաղորդագրությունից դուրս տեղեկություններ ստանալու մեր փորձերը կարելի է ասել` դատապարտված էին. ՀՀՇ նախագահ Արարատ Զուրաբյանը հրաժարվեց պատասխանել մեր հարցերին` խորհուրդ տալով սահմանափակվել Նիկոլ Փաշինյանի տարածած մամլո հաղորդագրությամբ: Մոտավորապես նույնը ասաց Արտակ Զեյնալյանը: Ազատական-առաջադիմական կուսակցության ղեկավար Հովհաննես Հովհաննիսյանը հավաքից հետո շտապել էր Ծաղկաձոր` զեկույց կարդալու միջազգային մի սեմինարում: Քաղաքագետ Աղասի Ենոքյանը նիստի կեսից դուրս էր եկել:

Հ.Գ. Ուղղակի զարմանալ կարելի է, որ իրեն ազատական ուժ հռչակած եւ դեմոկրատական արժեքներ դավանող այս հանրույթն ու իր ղեկավարն իրենց պահում են ճիշտ եւ ճիշտ իրենց իսկ կողմից մերժված Հայ հեղափոխական դաշնակցության ոճով` գաղտնի, փակ հավաքներ, զտված տեղեկատվություն տալու, ցանկացած այլ ինֆորմացիա տալը մերժելու միահամուռ պահվածք: Պարզ չէ, թե ինչն են այդքան թաքցնում հասարակությունից եւ այդ դեպքում ինչով են տարբերվում իշխանական տարբեր օղակներում նստած չինովնիկներից:
http://www.zhamanak.com/article/7287/

ՀՅԴ-ն խանդում է ՍԴՀԿ-ին

2007 թվականի խորհրդարանական ընտրությունների պաշտոնական արդյունքներով` ամենավերջին տեղում սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությունն էր, որը ստացել էր հազարից էլ պակաս ձայներ:

Այս արդյունքը կարելի էր տրամաբանական համարել, եթե նկատի չունենայինք, որ կուսակցության հատկապես երիտասարդական կառույցը` «Սարգիս Տխրունի» միությունը, վերջին շրջանում համարվում է ամենաակտիվ եւ բազմամարդ երիտասարդական քաղաքական միավորումը: Իրենք` հնչակյանները նման «հաջողության» համար գտնում են, որ պարտական են ՀՅԴ-ին եւ Ռոբերտ Քոչարյանի մամուլի խոսնակ Վիկտոր Սողոմոնյանին: Ընտրություններից ավելի քան մեկ ամիս անց կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը, խոսելով իրենց ստացած արդյունքի մասին, ասում էր. «Ինչպես ռեժիմին ընդդիմադիր բոլոր կուսակցությունների նկատմամբ, մեր հանդեպ եւս իշխանությունները կիրառեցին ընտրակեղծիքների փորձված եւ իրեն արդարացրած բազմաթիվ մեխանիզմներ: Այսինքն` այն բոլոր տեղերում, որտեղ հայտարարվում էր, որ մեր կուսակցությունը ստացել է 0 ձայն, իրականության հետ ոչ մի կապ չուներ: Մենք ամբողջ գիշեր անցկացրել ենք կուսակցության կենտրոնական գրասենյակում, եւ մեզ անընդհատ զանգահարում էին մեր համակիրները, մտերիմները, ազգականները եւ ասում, որ այդ ընտրատարածքում, որտեղ 0 արդյունք է ներկայացվում, առնվազն իրենք եւ իրենց ընտանիքի անդամները քվեարկել են ՍԴՀԿ-ի օգտին»: Սակայն, բացի այն, որ ՍԴՀԿ-ն ընդդիմադիր է, նրա նկատմամբ եղել է հատուկ որոշում. «Ընտրություններից հետո մենք իմացանք, որ մեր ստացած արդյունքը պատճառ է ոչ միայն ընդդիմադիր լինելուն. մեր հետ կապված հատուկ որոշում է կայացվել Ռոբերտ Քոչարյանի մակարդակով: Հայտնի է, որ այս տարի 1887 թվականին ստեղծված մեր կուսակցությունը նշում է իր 120-ամյակը: Իսկ 1890 թվականին ստեղծված Դաշնակցությունը ոչ մի կերպ չի կարողանում ներել մեզ, որ մեր կուսակցությունը ոչ միայն ստեղծվել է իրենցից երեք տարի առաջ, այլ պատմական իրողություն է, որ ՀՅԴ-ն ընդամենը ՍԴՀԿ-ից առանձնացած մի կառույց է, ինչի պատճառով էլ մեր կուսակցությունը կոչվում է Մայր կուսակցություն: Այդ ոսկորը արդեն մի քանի տասնամյակ մնացել է Դաշնակցության կոկորդում, եւ նրանք դա ոչ մի կերպ չեն կարողանում մարսել: Մեր դեմ աշխատելու մյուս կարեւորագույն պատճառը մեր նախկին կուսակցական Էռնեստ Սողոմոնյանի հանգամանքն էր: Ինչպես գիտեք` նա մի քանի տարի առաջ գողության մեղադրանքով հեռացվել էր կուսակցությունից, քանի որ գրպանել էր կուսակցության ունեցվածքը եւ միջոցները, ինչի մասին մենք հայտարարում էինք մեր բոլոր հանդիպումների ժամանակ: Դե բոլորին է հայտնի, որ Էռնեստ Սողոմոնյանը Ռոբերտ Քոչարյանի մամուլի խոսնակ Վիկտոր Սողոմոնյանի հայրն էր, որը մեծ ազդեցություն ունի Հայաստանի լրատվական դաշտի վրա: Միայն մի փաստ. մեր բոլոր հայտարարություններն ու մամուլի ասուլիսները որդի Սողոմոնյանի հրահանգով ցուցադրում էին այնպես, որպեսզի դիտողը չհասկանա, թե ով է հանդես գալիս, ինչ է ասում կամ ինչ դիրքորոշում ունի: Այնպես որ, նկատի ունենալով այն ջերմ զգացողությունները, որ տածում է Ռոբերտ Քոչարյանը իր համար այնքան հարազատ Դաշնակցության եւ իր երիտասարդ մամուլի խոսնակի նկատմամբ, մենք հայտնվեցինք ամենավերջում»: Տիկին Սարգսյանի կարծիքով` իրենց կուսակցության համար նման արդյունք նկարելով ռեժիմն ուզում էր ՍԴՀԿ-ին ասել, որ Հայաստանում կուսակցությունը անելիք եւ տեղ չունի: «Ես ուզում եմ միայն մի բան ասել՝. մեր նկատմամբ դրսեւորած վերաբերմունքը մեզ միայն ուժ տվեց, մենք մեկ անգամ եւս հասկացանք, որ մեր կուսակցությունը իրական այլընտրանք է ռեժիմին եւ նրա մոտ ծառայության մեջ գտնվող քաղաքական ուժերին եւ առանձին մարդկանց ու նրանց ծնողներին: Այնպես որ, մենք ամենեւին էլ ոչ հուսահատված ենք եւ ոչ էլ վհատված, քանի որ գիտենք, որ խորհրդարանական ընտրությունները քոչարյանական ռեժիմի դեմ պայքարի ընդամենը հերթական մի փուլն էր»:
http://www.zhamanak.com/article/6602/

Ոչ կախ գլխով, բարձր ճակատով

Հայաստան է ժամանել սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության կենտրոնական վարչության ատենապետ Սեդրակ Աճեմյանը, որի հետ մեր զրույցը ներկայացնում ենք ձեր ուշադրությանը:

- ՍԴՀԿ-ն հայտարարում է, որ ընդդիմադիր է իշխանությունների կողմից վարվող քաղաքականությանը: Որքանո՞վ է այդ մոտեցումը համընկնում դրսում գործող հնչակյան կառույցների դիրքորոշման հետ:

- Նախ ուզում եմ ասել, որ աշխարհի 16 երկրներում գործող մեր կուսակցության կառույցներն անկախ մարմիններ են եւ ինքնուրույն են որոշում իրենց քաղաքականությունը: Սա առաջին հերթին վերաբերվում է Հայաստանում գործող քույր կուսակցությանը: Սակայն մեզ միավորում է մեր գաղափարախոսության եւ սկզբունքների ընդհանրությունը, որոնցից առաջնայինը «Ժողովրդի հետ, ժողովրդի համար» կարգախոսն է: Մենք քննադատել ենք իշխանությունների քաղաքականությունը, քանի որ այսօր Լոս Անջելեսը ողողված է հայաստանաբնակ հայությամբ, նրանց քանակն այնքան շատ է, որ այդ քաղաքը նմանվում է Հայաստանին: Սա անընդունելի է հնչակյան կուսակցության համար, քանի որ մենք դեմ ենք Հայաստանի դատարկվելուն, իսկ դրա ելքը Հայաստանում ժողովրդի կողմից ընտրված իշխանության ձեւավորումն է:

- Պարոն Աճեմյան, «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության համամասնական ցուցակում ընդգրկված Էռնեստ Սողոմոնյանը, որի որդին Ռոբերտ Քոչարյանի մամուլի խոսնակն է, հայտարարում է, որ ինքը ՀՍԴՀԿ ատենապետն է եւ ինքն է Հայաստանում ներկայացնում հնչակյան գաղափարախոսությունը: Սակայն ՍԴՀԿ ներկայացուցիչները հայտարարում են, որ Սողոմոնյանը ոչ մի կապ չունի հնչակյանության հետ: Ո՞վ է այս վեճի մեջ իրավացի:

- Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության կենտրոնական վարչությունը` Լյուդմիլա Հարությունյանի ատենապետությամբ միակ օրինական կառույցն է, որի հնչակյանությունը մեր մյուս քույր կառույցների կողմից ճանաչվում է որպես քույր կուսակցություն: Ինչ վերաբերվում է Էռնեստ Սողոմոնյանին, ապա նա 10 տարի առաջ եղել է մեր կուսակցության կենտրոնական վարչության անդամ: Սակայն, դժբախտաբար, նրա գործունեության համար կենտրոնական վարչությունը իր համագումարում որոշում է կայացրել նրան վտարել կուսակցության շարքերից: Այսինքն` դրանից հետո նա եւ իր ստեղծած Հայաստանի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությունը ոչ մի կապ չեն կարող ունենալ աշխարհի 16 երկրներում գործող հնչակյան քույր կառույցների հետ:

- Այսինքն` եթե Սողոմոնյանը ընտրվի պատգամավոր, դուք չե՞ք համարի, որ ՍԴՀԿ-ն խորհրդարանում ունի իր ներկայացուցիչը:

- Քանի որ նա համարվում է վտարված անձ, ապա նրա կարգավիճակը ոչ մի նշանակություն չունի մեր կուսակցության եւ նրա անդամների համար: Սա ոչ թե իմ անձնական կարծիքն է, այլ մեր կուսակցության ընդհանրական որոշումը, քանի որ նրա վտարման որոշումը ընդունվել է կուսակցության համագումարի կողմից:

- Պարոն Աճեմյան, սփյուռքում ապրող Հայաստանի քաղաքացիները ինչպե՞ս ընդունեցին ընտրական օրենսգրքում կատարված այն փոփոխությունը, որն արգելում է նրանց մասնակցել Հայաստանում տեղի ունեցող համապետական ընտրություններին` քվեարկելով այդ երկրներում գտնվող Հայաստանի դեսպանատներում եւ հյուպատոսարաններում բացված ընտրատեղամասերում:

- Հայաստանի քաղաքացիների ընտրություններին մասնակցելու միջոցով սփյուռքում մեծ հետաքրքրություն էր առաջանում Հայաստանի ներքին կյանքի նկատմամբ: Դա նաեւ օգնում էր, որ տարբեր պատճառներով դրսում հայտնված Հայաստանի քաղաքացիներն իրենց օտարված չզգային իրենց հայրենիքից: Այնպես որ, ոչ միայն մեր կուսակցությունը, այլ նաեւ մյուս կուսակցությունները լավ էին ընդունում, որ Հայաստանը հնարավորություն է տալիս իր քաղաքացիներին արտահայտելու իրենց դիրքորոշումը: Սա ընդունված է նաեւ այլ երկրներում, որոնք նույնպես թույլ են տալիս արտասահմանում գտնվող իրենց քաղաքացիներին արտահայտելու իրենց դիրքորոշումը: Իսկ նման որոշում ընդունելով Հայաստանի իշխանությունները հետքայլ կատարեցին իրական ժողովրդավարությունից` իրեն մեկուսացնելով իր բազմահազար քաղաքացիներից:

- Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն սփյուռքահայերը հայաստանյան ընտրություններից:

- Մենք սպասում ենք, որ ընտրությունները լինեն ազատ եւ ժողովրդավարական, որ ժողովուրդը ինքը որոշի, թե ինչ իշխանություն է ինքն ուզում ունենալ առաջիկա 5 տարիների համար: Մինչեւ այժմ եղած ընտրությունները չեն համապատասխանել ժողովրդավարության չափանիշներին, իսկ դա անընդունելի է նաեւ մեզ համար: Ինչպես ասացի` մենք քույր կառույցներ ունենք աշխարհի 16 երկրներում, այդ երկրների մեծ մասը արդեն ժողովրդավարական են կամ անշեղորեն գնում են դեպի ժողովրդավարություն: Եվ մենք ուզում ենք, որ այդպիսին լինի նաեւ մեր հայրենիքը, որպեսզի մենք ապրենք ոչ թե կախ գլխով, այլ բարձր ճակատով, որ մենք էլ կարողանանք հպարտանալ, որ ունենք արդար ու ժողովրդավարական հայրենիք:
http://www.zhamanak.com/article/5972/

ՍԴՀԿ-ն ամենահին կուսակցությունն է

Հարցազրույց սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ

- Տիկին Սարգսյան ձեր կուսակցությունը երբեւէ միայնակ չի մասնակցել ընտրությունների, ինչու՞ այս անգամ այդպիսի որոշում կայացրեցիք:

- Մեր կուսակցությունը այս անգամ եւս նպատակ ուներ ընտրություններին մասնակցել միասնական ընդդիմության հետ, եւ մենք ակտիվորեն մասնակցում էինք այդ քննարկումներին: Բայց քանի որ այդ դաշինքը այդպես էլ չկայացավ, մենք որոշում կայացրեցինք միայնակ մասնակցել ընտրություններին: Իսկ ինչու չմասնակցենք. ասում են, որ մենք թույլ ենք: Ես էլ ասում եմ` ցույց տվեք ավելի ուժեղ կուսակցություն.. ուժեղ են ինչո՞վ` կեղծիքներ անելու, թե՞ մարդկանց գնելու հնարավորությամբ: Իսկ մենք ուժեղ ենք մեր պատմությամբ, այս տարի կուսակցությունը նշում է իր 120-ամյակը, ուժեղ ենք մեր ազգին տված նվիրյալներով, մեր երիտասարդությամբ: Ես չեմ կարծում, որ մենք կարող ենք 5 տոկոսը հաղթահարելու խնդիր ունենալ:

- Այսինքն` ձեր նպատակը 5 տոկոս ստանալն է:

- Եթե ավելի շատ ստանանք, ավելի լավ: Բայց մենք ռեալիստ ենք եւ հասկանում ենք, որ այսօր այդ խնդիրը լուծելու առաջ են կանգնած նույնիսկ իրենց շատ ուժեղ համարող շատ կուսակցություններ:

- Կուսակցություններից շատերը արդեն խոսում են, թե ինչքան ձայն են ակնկալում ստանալ առաջիկա ընտրությունների ժամանակ: Որքան ձայն ստանալու դեպքում դուք կհամարեք, որ ընտրությունները չեն կեղծվել:

- Չէ, մեր ստացածով չէ, որ պետք է որոշենք ընտրությունների արդար կամ ոչ արդար լինելը: Եթե մենք չստանանք մեր ակնկալած քվեները, դա դեռ չի նշանակի, որ ընտրությունները կեղծված են: Մենք կտեսնենք, թե ինչ մթնոլորտում են անցնում ընտրությունները, որ ընդդիմադիր կուսակցությունները ինչպիսի արդյունք ունեցան, ինչպես են նրանք գնահատում ընտրության արդյունքները:

- Չե՞ք կարծում, որ ընտրությունները վերածվել են ձեւական միջոցառման եւ այլեւս դադարել են իշխանության ձեւավորման միջոց լինելուց.. իշխանությունը Հայաստանում ձեւավորվում է այլ մեխանիզմներով:

- Այո, վերջին մի քանի ընտրությունները իրենց արդյունքներով ցույց տվեցին, որ իշխանությունը դրանց նայում է որպես ձեւական միջոցառում, քանի որ նրանք, անկախ ընտրողների կամքից, պատրաստ չեն հանձնել իշխանությունը: Բայց ես կարծում եմ, որ հուսահատվելն ու մի կողմ քաշվելն էլ ելք չէ, եւ մենք մյուս ընդդիմադիր կուսակցությունների հետ պատրաստ ենք պայքարել ժողովրդի քվեների համար:

- Ընդդիմադիր մի շարք կուսակցություններ համոզված են, որ ընտրությունների արդյունքները կեղծվելու են, եւ նրանք պատրաստվում են հետընտրական գործընթացներին` կոչ անելով, որ ընտրողները մայիսի 13-ին հավաքվեն հրապարակում: Ինչպիսի՞ն է ձեր դիրքորոշումը:

- Այո, մենք էլ այլ ընդդիմադիր կուսակցությունների նման չենք բացառում, որ հնարավոր է զարգացումները այլ կերպ ընթանան: Բնականաբար ընտրակեղծիքների դեմ ընդվզելու է ողջ հասարակությունը, եւ եթե հրապարակում կհավաքվի բավարար թվով վճռական զանգված, ապա մենք պարտավոր ենք առաջնորդել հասարակությանը, իսկ եթե այդ զանգվածը չհավաքվեց, ապա մենք հերթական անգամ կարձանագրենք, որ այս հասարակությունը` իր բոլոր անդամներով, ներառյալ ընդդիմությունը, արժանի է այսպիսի իշխանության:

- - Ո՞րն է հնչակյան կուսակցության ընտրազանգվածը, հանուն ինչի՞ են մարդիկ ձայն տալու հենց ՍԴՀԿ-ին:

Այսօր իրոք դժվար է խոսել կոնկրետ ընտրազանգվածի մասին, քանի որ իշխանական կուսակցություններն իրենց ադմինիստրատիվ ռեսուրսի, ֆինանսական շահագրգռման մեխանիզմների գործադրմամբ շատ դեպքերում նաեւ վախի մթնոլորտ ստեղծելով մարդկանց փորձում են հեռու պահել իրենց տեսակետներից այլ դիրքորոշում ունեցող կուսակցություններից: Սակայն բոլորս էլ գիտենք, որ ՍԴՀԿ-ն ոչ միայն հայկական ամենահին կուսակցությունն է, այլ ունի հստակ սոցիալիստական ուղղվածություն: Մենք մեր ստեղծման պահից պայքարել ենք ոչ միայն անկախ Հայաստանի ստեղծման, այլ նաեւ հանուն նրա, որ այդ պետությունը ծառայի բոլորին եւ ոչ թե մի խումբ օլիգարխների: Այսինքն` մեր հասարակությանը հոգեհարազատ սոցիալական արդարության, ազատության, եղբայրության սկզբունքները մեզ համար ոչ թե սոսկ լոզունգներ են, այլ տարիներով թրծված համոզմունքներ:
http://www.zhamanak.com/article/5933/

«Արդարության» ապագան կախված է ՀԺԿ-ից

«Արդարություն» դաշինքի գործունեության ապագային վերաբերող հարցերին պատասխանում է այդ դաշինքի անդամ, Սոցիալ դեմոկրատական-հնչակյան կուսակցության կենտրոնական վարչության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը:

- Տիկին Սարգսյան, ձեր տպավորությամբ «Արդարություն» դաշինքը դեռեւս գոյություն ունի՞:

- Քանի որ «Արդարություն» դաշինքը արդեն երկար ժամանակ ակտիվ գործունեություն չի ծավալում, նրա անդամների մի մասը տարբեր պատճառներով հեռացել է դաշինքից, մյուսները ակտիվ բանակցությունների մեջ են դաշինքից դուրս, այս պայմաններում դաշինքի գոյությունը սկսել է սիմվոլիկ բնույթ կրել: Եվ դա միանգամայն օրինաչափ է, քանի որ մենք գտնվում ենք նոր ընտրությունների նախընտրական շրջանում, եւ քիչ հավանական է, որ «Արդարություն» դաշինքը ընտրությունների կգնա նույն կազմով: Դաշինքի անդամների մի մասը իրենք այլեւս չեն ցանկանում լինել դաշինքում, մյուսների հետ կապված վերապահումներ կունենա դաշինքի առանցքը կազմող ՀԺԿ-ն:

- Իսկ ՀԺԿ-ի կողմից կա՞ նախաձեռնություն ձեւավորելու նոր դաշինք, կա՞ն այնպիսի ուժեր, որոնց հետ ՀԺԿ-ն բանակցում է այդ ուղղությամբ:

- Մեկ ամիս առաջ իմ նախաձեռնությամբ հանդիպել եմ Ստեփան Դեմիրճյանի հետ: Մենք երեք տարուց ավելի աշխատել ենք իրար հետ, եւ պետք է ազնիվ լինենք միմյանց նկատմամբ: Ես ասել եմ, որ շատ բան կախված է ՀԺԿ-ի կեցվածքից եւ ժամանակն է, որ ՀԺԿ-ն իր վերաբերմունքն արտահայտի իր գործընկերների նկատմամբ, անկեղծորեն եւ բաց հայտարարի, թե ինչ ֆորմատով է ինքը պատրաստվում մասնակցել խորհրդարանական ընտրություններին: ՍԴՀԿ-ն գրեթե 4 տարի եղել է ՀԺԿ-ի ղեկավարած ընդդիմադիր դաշինքում, մենքՀԺԿ-ի հետ ունենք գաղափարախոսական ընդհանրություններ, ընդհանուր վերաբերմունք իշխանությունների նկատմամբ, եւ մեզ համար ցանկալի կլիներ առաջիկա ընտրություններին եւս մասնակցել ՀԺԿ-ի հետ:

- Այնուամենայնիվ, ըստ ձեզ` ՀԺԿ-ն միայնակ կգնա՞ ընտրությունների, թե՞ կձեւավորի նոր դաշինք:

- Կարծում եմ, որ ՀԺԿ-ն միայնակ չի գնա ընտրությունների, թեեւ այդ կուսակցությունում կան մարդիկ, ովքեր կողմ են միայնակ մասնակցությանը: Այն ուժերը, որոնք այսօր խուսափում են դաշինքներից, տպավորություն են ստեղծում, թե վախենում են հաղթահարել 7 կամ 10 տոկոսանոց արգելքը: Համոզված եմ, որ ՀԺԿ-ն նման խնդիր չունի:

- 2003-ին, երբ ընդդիմադիր կուսակցությունները համախմբվեցին ՀԺԿ-ի շուրջ եւ ստեղծվեց «Արդարություն» դաշինքը, տրամաբանությունն այն էր, որ ՀԺԿ ղեկավարը նախագահական ընտրություններում ստացել էր ընտրողների առավել մեծ մասի քվեները եւ համարվում էր ընդդիմության առաջնորդը: Այսօր այդ վիճակը պահպանվո՞ւմ է, թե՞ ընդդիմադիր ուժերը նոր առաջնորդի փնտրտուքի մեջ են:

- Ճիշտ է, որ 2003-ին ՀԺԿ-ն ընդդիմության առաջնորդն էր: Այսօր ես այս դաշտում չեմ տեսնում առաջնորդ կուսակցություն, որը կարող է իր շուրջ համախմբել բոլորին: Սակայն ակնհայտ է, որ ՀԺԿ-ն պահպանել է իր քաղաքական կշիռը եւ ցանկության դեպքում կարող է կրկին դառնալ ընդդիմության առանցքը: Նորից եմ կրկնում, ՀԺԿ-ն ինքը պետք է որոշի` ուզո՞ւմ է ստանձնել այդպիսի դեր, դառնալ միավորող ուժ, դառնալ ընդդիմադիր ուժերի լիդեր եւ նրանց միավորելով լուծել իշխանության հարցը, թե խնդիր է դնում մասնակցել ընտրություններին` խորհրդարանում որոշակի տեղեր ստանալու ակնկալիքով:

- Եթե ՀԺԿ-ն չստանձնի այդ լիդերի դերը, ինչպիսի՞ն կլինի ձեր կուսակցության դիրքորոշումը:

- Ես չեմ կարծում, որ մեր կուսակցության քաղաքական վարկանիշն այնքան ցածր է, որ քաղաքական դաշտում մենք չենք գտնի նոր գործընկերներ: Իհարկե մենք գերադասում ենք գնալ այն քաղաքական ուժերի հետ, որոնց հետ ունենք գաղափարախոսական ընդհանրություններ, իսկ այդպիսիք շատ են:

- Իսկ կարո՞ղ է այդպիսին դառնալ «հակաքրեական» շարժումը, որի հայտարարությանը միացել է նաեւ ձեր կուսակցությունը:

- Մենք մասնակցում ենք ընդդիմադիր դաշտում տեղի ունեցող բոլոր այն գործընթացներին, որոնք ուղղված են երկրում օրինականության եւ արդարության հաստատմանը, որը այսօր հասարակության թիվ 1 պահանջն է: Իսկ թե ինչի կվերածվի հակաքրեական շարժումը, կախված է նրա հետագա գործունեության արդյունքներից, եւ այդ շարժման մեջ միավորված ուժերի ընդհանրական դիրքորոշումից: Ուզում եմ նաեւ ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության զորակցությունը հայտնել «Հանրապետություն» կուսակցությանը եւ նրա քաղխորհրդի անդամ Սուրեն Աբրահամյանին: Համոզված ենք, որ իշխանությունների կողմից ընդդիմադիր գործիչների դեմ կազմակերպված եւ իրականացված այս եւ մյուս բռնարարքների պատասխանը պետք է լինի մեր համախմբումն ու այդ ուժերից Հայաստանի ազատագրումը: Այլընտրանք չկա:
http://www.zhamanak.com/article/4426/