четверг, 26 марта 2009 г.

Պատասխանատվությունը կընկնի իշխանությունների վրա


ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը հույս ունի, որ չնայած Երեւանի քաղաքապետի եւ ավագանու ընտրություններին չմասնակցելու վերաբերյալ «Ժառանգություն» կուսակցության որոշմանը, վերջինս, այնուամենայնիվ, իր լրջագույն դերակատարությունը կունենա ընտրությունների ժամանակ` ՀԱԿ-ին հատկացնելով ընտրական հանձնաժողովների իր տեղերը:

Ըստ Լյուդմիլա Սարգսյանի` դա լրացուցիչ օգնություն կլինի ընտրակեղծիքների դեմ պայքարի համար: Խոսելով սպասվելիք ընտրակեղծիքների մասին` Լյուդմիլա Սարգսյանը հիշեցրեց նախագահի ընտրությունների ժամանակ կատարվածը: ՀՀ-ից բացակայող շուրջ 200 հազար քաղաքացու փոխարեն քվեարկում են շրջիկ խմբերը` այդպիսով իշխանությունների համար ապահովելով լրացուցիչ 200 հազար ձայն: «Թեեւ դա տեսանելի չէ, սակայն մենք այդ ամենի մեխանիզմները գիտենք, գիտենք նաեւ դրա դեմն առնելու մեխանիզմները», - նշեց Սարգսյանը` տեղեկացնելով, որ իրենք ունեն այդ քաղաքացիների ցուցակը: ՍԴՀԿ ատենապետը նշեց, որ Երեւանում իշխանությունները լուրջ դժվարությունների կհանգեն ընտրությունները կեղծելու դեպքում:

«ՀԱԿ-ի համար սա ոչ միայն քաղաքապետի ընտրություն է, այլ նաեւ նախագահական ընտրությունների շարունակությունն է, եւ մենք ամեն ինչ պետք է անենք, որ իշխանություններին պարտադրենք թափանցիկ ու արդար ընտրություններ: Այս իշխանությունները երկար գոյատեւելու հնարավորություններ այլեւս չունեն: Հասարակությունը խիստ բեւեռացված է, հատկապես խորացող ճգնաժամի պարագայում: Իշխանությունը եւս գիտակցում է, որ երկար չի կարող իշխանությունն իր ձեռքում պահել, եւ իշխանությունը դանդաղ փոխանցելու միակ կարճ ու անցնցում ճանապարհը դա քաղաքապետի ընտրություններն են: Եթե նրանք գիտակցեն, որ վաղ թե ուշ իշխանությունը պետք է հանձնեն, ուրեմն պետք է գնան թափանցիկ ընտրությունների: Եթե ոչ` հետեւանքների ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնում է իշխանությունների վրա», - նախազգուշացրեց տիկին Սարգսյանը: Հարցին, որ եթե, այնուամենայնիվ, կրկնվեն ընտրակեղծիքները, որո՞նք են լինելու ՀԱԿ-ի հետագա գործողություններն ու հետընտրական պայքարի մեթոդները, ՍԴՀԿ ատենապետն արձագանքեց. «Կապրենք, կտեսնենք: Հետընտրական պայքարը պետք է ավելի շատ մտահոգի իշխանություններին, քան մեզ, որովհետեւ այս անգամ, եթե կրկին փորձեն նույն սցենարը կիրառել, ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնելու է իրենց վրա»:

Ինչ վերաբերում է իշխանահաճո որոշ կուսակցությունների ղեկավարների կանխատեսմանը, թե ընդդիմությունն այս ընտրություններում եթե չհաղթի, կարող է մարտի 1-ը կրկնվել` Սարգսյանն արձագանքեց. «Իշխանությանը հարող կուսակցությունները երբեմն շատ տգեղ դերակատարում են ստանձնում` փորձելով հասարակությանը ահաբեկել: Թող չփորձեն ահաբեկել մարտի 1-ի կրկնությամբ: Ժամանակներն անցել են, եւ մեր ժողովրդին այլեւս հնարավոր չէ ահաբեկել: Մեզ փորձեցին ահաբեկել, մեզ ձերբակալեցին, ծեծեցին, բանտարկեցին, ոչինչ չստացվեց: Խորհուրդ կտայի, որ ամեն մեկը մտածեր, թե իշխանափոխությունից հետո ինչ իմիջ է ունենալու հասարակության մեջ»: Իսկ եթե որոշ գործիչներ նման կանխագուշակումներ են անում, ապա, Սարգսյանի կարծիքով, «ունեն կազմած սցենար, որը մտածում են, որ կարող են կիրառել, բայց վստահ եմ, որ դա այլեւս իրագործելի բան չէ»:

ՍԴՀԿ ատենապետին հարցրին նաեւ, որ եթե ՀԱԿ-ը հաղթի այս ընտրություններում, ինչպե՞ս է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն աշխատելու որպես քաղաքապետ այս իշխանությունների հետ: «Ես դա պատկերացնում եմ, իսկ այ իշխանությունը չի պատկերացնում: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն, իհարկե, կարող է աշխատել քաղաքապետ, բայց իրենք ինչպես պետք է աշխատեն Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հետ` ես չգիտեմ: Երբ Տեր-Պետրոսյանը կընտրվի ու կորոշի աշխատել քաղաքապետ, իշխանություններն իրենք պետք է մտածեն, թե ինչպես պետք է աշխատեն նրա հետ: Կարծում եմ, որ նրանցից շատերը կհասկանան, որ այլեւս չեն կարող աշխատել», - պատասխանեց նա` հավելելով. «Անհրաժեշտության դեպքում Լ.Տեր-Պետրոսյանը կարող է նաեւ իր բարձունքից իջնել եւ կատարել աշխատանք շարքային քաղաքացու նման, բայց նա կարող է նաեւ լինել նախագահ, որի տեսակը շատ երկրներում նախանձ կառաջացներ»:
http://www.zhamanak.com/article/11704/

четверг, 12 марта 2009 г.

Նրանք տառապում են բուլիմիայով


Հարցազրույց ՍԴՀԿ կենտրոնական վարչության խորհրդական, ԱԱ նախկին փոխնախարար, ԱԺ նախկին պատգամավոր Գուրգեն Եղիազարյանի հետ:

-Երկրում առկա քաղաքական ճգնաժամին այսօր գումարվել է նաեւ տնտեսական ճգնաժամը: Դուք ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այդ երեւույթը:

- Քաղաքական ճգնաժամը սկսվեց ոչ թե երեկ կամ այսօր, այլ` 2008թ. փետրվարի 19-ին, երբ ՀՀ ընտրատեղամասերում իշխանությունները գնացին ահաբեկչության, առեւանգում էին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վստահված անձանց, խոշտանգում: Այդ պայմաններում պարոն Պրեսկոտը եւ նրա գլխավորած պատվիրակությունը ընդունեցին ՀՀ-ում կատարված ընտրությունները` դրանք համարելով եվրոպական չափանիշներին համապատասխան: Օրերս տարածաշրջան կատարած այցի ժամանակ Մինսկի խմբի համանախագահները` Մեթյու Բրայզան ու Բեռնար Ֆասիեն բավական հետաքրքիր հայտարարություն արեցին ԼՂ խնդրի մասին: Նրանք ասացին, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի այն դեպքում, եթե ԼՂ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ գնա ինքնորոշման ճանապարհով: Ցավալին այն է, որ նույն միտքը կրկնել է նաեւ Սերժ Սարգսյանը: Ու հիմա հարց է առաջանում` ո՞ր ժողովրդի մասին են նրանք խոսում, արդյո՞ք խոսքը ադրբեջանցի փախստականների մասին չէ: Ի՞նչ ինքնորոշման մասին է խոսքը, երբ ԼՂ ժողովուրդն արդեն երկու անգամ ինքնորոշվել է` Անկախության հռչակագրով, Սահմանադրության ընդունումով, ու դրանից 15-16 տարի է անցել: Ի՞նչ է, ԼՂ-ն պետք է նորից երրորդ անգամ ինքնորոշվի: Համանախագահները շատ պարզ ասացին, որ այո, պետք է ինքնորոշվի` ադրբեջանցի փախստականների վերադարձից հետո: Ու եթե նրանք թվաքանակով ավելի շատ են, քան ԼՂ-ում ապրող հայերը, ապա արդյունքներն էլ ակնհայտ են: Նրանք հայտարարեցին, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի այն դեպքում, եթե ԼՂ-ն ՀՀ-ի հետ ունենա ցամաքային սահման: Կարելի է ենթադրել, որ այլեւս ԼՂ-ն ՀՀ-ի հետ չունի սահման: Ինչեւէ, իշխանություններից ոչ մեկը չփորձեց ընդդիմանալ այդ հայտարարություններին: Մինչդեռ Բաքվից վերադառնալուց հետո` համանախագահները Երեւանում հայտարարեցին, որ ԼՂ հարցն, ըստ էության, լուծված է, եւ լուծված հօգուտ Ադրբեջանի: Ու հայկական կողմից ոչ մի արձագանք չեղավ: Այս մասին չխոսեցին ոչ իշխանությունների առաջին, ոչ երկրորդ, ոչ երրորդ դեմքերը: Սա այն գինն էր, որ պետք է ՀՀ-ն վճարեր փետրվարի 19-ի դիմաց, եւ այդ գինն արդեն վճարել են: Ինչ վերաբերում է տնտեսական ճգնաժամին, ապա այն ոչ մի կապ չունի համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի հետ: Հրանտ Բագրատյանից հետո տնտեսական թեմայով վերլուծություններ անելը ես մեղք եմ համարում, քանի որ նա լավագույնս ներկայացրել է ամեն ինչ: Նա բազմիցս ասել է, որ այս պայմաններում դրամի արժեւորումը ՀՀ-ում պարզապես հանցագործություն է: Դրամի արժեւորումը նպատակ ուներ խրախուսելու ներմուծողներին: Սակայն դրա հետեւանքով ՀՀ-ում սկսեցին փակվել ձեռնարկությունները, մենք կորցրինք սեփական արտադրողին:

- Ինչպե՞ս հասկանանք Ձեր խոսքերը, որ ՀՀ-ում տնտեսական ճգնաժամը որեւէ կապ չունի համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամի հետ:

- Ատամնացավ ունենալու համար պետք է առնվազն ատամ ունենալ: Առանց ատամ ունենալու` ատամնացավ չի լինում: Իսկ ՀՀ-ն մի երկիր է, որը չունի տնտեսություն: Ո՞նց կարող է մեզ վրա ազդել այդ ճգնաժամը: Արտասահմանում հարյուրավոր միլիոնատերեր սննկացան: Սակայն մեր դեպքում այդպես չեղավ: Մարտի 2-ին, երբ կատարվեց դրամ-դոլար փոխարժեքի այդ տատանումը, ովքեր հարուստ էին, հարստացան 30-35 տոկոսով, իսկ ովքեր աղքատ էին, այսինքն` ՀՀ-ի ազգաբնակչությունն աղքատացավ 30-35 տոկոսով` կորցնելով իր դրամը. գներն աննախադեպ աճեցին, եւ արդյունքում ներմուծողն ավելի հարստացավ, իսկ սպառողը` կորցրեց:

- Ձեր կարծիքով` իշխանությունները չե՞ն հասկանում, որ ժողովրդի սոցիալական վիճակը վատթարացնելով նրանք հասունացնում են սոցիալական բունտեր, երբ անգամ ընդդիմությունն ի վիճակի չի լինի զսպել փողոց դուրս եկած մարդկանց:

- Նրանք տառապում են Bulimia-ով, հայերեն` «գայլի ախորժակ» հիվանդությամբ: Սա հիվանդություն է, երբ մարդն անգիտակցաբար լափում է` առանց կշտանալու, արդյունքում` ի վերջո պայթում:

- Ձեր կարծիքով` ընդդիմությունն ի՞նչ պետք է անի նման իրավիճակից դուրս գալու համար, մանավանդ որ` իշխանությունները պնդում են, թե ընդդիմությունը գնալով թուլանում է:

- Այսօր փորձում են համոզել հասարակությանը, թե ընդդիմադիր շարժումը գնալով մարում է: Սակայն ես վստահեցնում եմ, որ իրականում ճիշտ հակառակն է. մենք օր օրի հզորանում ենք: Դրա լավագույն ապացույցը մարտի 1-ի հանրահավաքն ու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթն էր: Առաջին անգամ ՀՀ-ում ընդդիմադիր շարժումը մեկ տարի անց ավելի հզոր է, քան սկզբնավորման պահին: Ցանկացած ընտրությունից հետո երկու ամիս անց ընդդիմությունը աստիճանաբար մարել է: Մինչդեռ այսօր բոլորովին հակառակն է. մեկ տարի անց մենք շատ ավելի հզոր ենք: Եվ ամենակարեւորը` հարյուրավոր մեր ընկերներ հայտնվեցին բանտախցերում, ու նրանցից ոչ մեկը չկոտրվեց:

- Տեր-Պետրոսյանը վերջին հանրահավաքի ժամանակ կանխատեսեց սոցիալական աղետ, որի արդյունքում կառավարությունը ստիպված կլինի հրաժարական ներկայացնել եւ ընդդիմությանն առաջարկել մաս կազմել ազգային փրկության կառավարության: Ձեր կարծիքով` իշխանությունները կգնա՞ն այդ քայլին:

- Տեր-Պետրոսյանի կանխատեսումներն իրականացան ընդամենը օր ու կես հետո: Խոսքը դրամի գահավիժման մասին է եւ սոցիալ-տնտեսական այն ծանր վիճակի մասին, որում հայտնվել է Հայաստանը, բացի, թերեւս, 40-50 ընտանիքից: Եվ այս ամենը նկատի ունենալով` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն ուղղակի կոչ արեց ազգային փրկության կառավարություն կազմել: Այս տեմպերով մենք այլ ելք չենք կարող ունենալ: Մինչեւ ԱԺ եւ նախագահական ընտրությունները պետք է մտածել ազգային փրկության ճակատի մասին: Այս իշխանություններն արդեն իսկ կործանված են, ու այսպես շարունակվելու դեպքում մեր պետության ու պետականության հարցն է դրվելու սեղանին:
http://www.zhamanak.com/article/11583/